Παρασκευή 26 Φεβρουαρίου 2021

The rooftop gardens helping favelas breathe amid summer heat - Τα φυτεμενα δωματα βοηθούν τις φαβέλες να αναπνεύσουν μεσα στην καλοκαιρινή ζέστη!

 

The rooftop gardens helping favelas breathe amid summer heat


Maria Angelica Troncoso

Rio de Janeiro, Feb 25 (efe-epa).- It is summer in Rio de Janeiro and the heat in the narrow alleys of the city’s favelas is suffocating. Cooling these neighborhoods sustainably is the goal of Techo Verde Favela, a project that was born in the heart of these Brazilian shanty towns.

Also known as aerial gardens, green roofs are considered ‘urban lungs’ that can help improve air quality and biodiversity in cities where cement prevails and vegetation is dying out.

Luis Cassiano, founder of Techo Verde Favela, discovered these benefits six years ago, after suffering from stifling summer heat at his home, one of many in the densely populated Parque Arará neighborhood.

The favela, home to some 9,000 people living in cramped conditions without access to green areas, is located in the northern part of Rio on land that years ago was a mangrove swamp.

A lover of plants and nature, in green roofs Cassiano found the solution to his problem. After studying in depth, he started planting his own garden on the roof of his house.

Since then, the small ‘urban jungle’ that sprawls over his home, composed of bromeliads, cacti, succulents and even palm trees, provides him an escape and a sense of well-being that he had not known before.

“I don’t know how to live without that roof,” Cassiano tells Efe, who, at 51 years old, confesses that he would have gone crazy without the freshness that this garden provides him every day.

“Its greatest importance lies in how it achieves the temperature difference. I’m a person who feels the heat a lot and without that roof I wouldn’t be able to live here. When I started it, I did it for relief, because I couldn’t stand coming home from work and having all that heat in here,” he says.

After experiencing firsthand the virtues of his green roof, Cassiano wants to replicate the idea in other homes in the community.

The benefits of the roof garden are multiple: it helps prevent flooding, improves air quality, helps reduce energy consumption and turns concrete and brick structures into “more beautiful”, breathable spaces.

According to the environmentalist, promoting the implementation of these roofs in the favela has not been easy, because these kinds of projects are long-term and people want “immediate results.”

Added to that is the daily care — and costs — needed for their upkeep. Residents of the favela are less inclined to fund what many see as a luxury during a pandemic that has left many without work.

To overcome doubts about the costs and benefits of the gardens, Cassiano insists that environmental education and passion for all things green is key.

“The person has to know what they are doing, but they must also love plants,” he says.

But because of restrictions related to the pandemic, work with the community to get them engaged with the project and teach them about its benefits was abandoned, and will only be resumed once the risk of contagion has been addressed.

It is “robust” work, Cassiano says, which is done with the heart and survives on voluntary help, which is increasingly scarce.

Projects like Techo Verde Favela have also seen financial support from the municipal government dry up because of Covid, with funds to rebuild the city’s struggling commercial center and to save some 800,000 jobs being prioritized over longer-term environmental goals. EFE/EPA

mat/ks

Τα φυτεμένα δώματα βοηθούν τις φαβέλες να αναπνεύσουν μέσα στην καλοκαιρινή ζέστη!


Αρθρό της Μαρία Αντζέλικα Τρονκόσο

Ρίο ντε Τζανέιρο, 25 Φεβρουαρίου (efe-epa). - 

Είναι καλοκαίρι στο Ρίο ντε Τζανέιρο και η ζέστη στα στενά σοκάκια των φαβέλων της πόλης είναι ασφυκτική. Η βιώσιμη ψύξη και δροσισμός αυτών των γειτονιών είναι ο στόχος του Techo Verde Favela, ενός έργου που γεννήθηκε στην καρδιά αυτών των βραζιλιάνικων παραγκουπόλεων.

Επίσης γνωστοί ωςταρατσόκήποι, οι πράσινες στέγες ή ορθά φυτεμένα δώματα  θεωρούνται «αστικοί πνεύμονες» που μπορούν να βοηθήσουν στη βελτίωση της ποιότητας του αέρα και της βιοποικιλότητας σε πόλεις όπου επικρατεί τσιμέντο και η βλάστηση εξαντλείται.

Ο Luis Cassiano, ιδρυτής της Techo Verde Favela, ανακάλυψε αυτά τα οφέλη πριν από έξι χρόνια, αφού υπέφερε από την ασφυκτική καλοκαιρινή ζέστη στο σπίτι του, ένα από τα πολλά στην πυκνοκατοικημένη γειτονιά Parque Arará.

Η φαβέλα, το οποίο φιλοξενεί περίπου 9.000 ανθρώπους που ζουν σε περιορισμένες χώρους και  συνθήκες χωρίς πρόσβαση σε πράσινες περιοχές, βρίσκεται στο βόρειο τμήμα του Ρίο σε εδάφη  που πριν από χρόνια ήταν βάλτος μαγκρόβιας βλάστησης....

Ένας λάτρης των φυτών και της φύσης,  και των πράσινων  στέγων ο Κασσιάνο βρήκε τη λύση στο πρόβλημά του. Αφού μελέτησε σε βάθος, άρχισε να φυτεύει τον δικό του κήπο στη στέγη του σπιτιού του.

Έκτοτε, η μικρή «αστική ζούγκλα» που απλώνεται πάνω από το σπίτι του, αποτελούμενη από βρωμελίδες, κάκτους, παχύφυτα και ακόμη και φοίνικες, του παρέχει μια διαφυγή και μια αίσθηση ευεξίας που δεν είχε στο παρελθόν.

«Δεν ξέρω πώς να ζήσω χωρίς αυτή τη στέγη», λέει ο Cassiano στον Efe, ο οποίος, σε ηλικία 51 ετών, ομολογεί ότι θα είχε τρελαθεί χωρίς τη φρεσκάδα που του προσφέρει αυτός ο κήπος κάθε μέρα.

«Η μεγαλύτερη σημασία του έγκειται στο πώς επιτυγχάνει τη διαφορά θερμοκρασίας. Είμαι ένα άτομο που νιώθει πολύ τη ζέστη και χωρίς αυτή τη στέγη δεν θα μπορούσα να ζήσω εδώ. Όταν το ξεκίνησα, το έκανα για ανακούφιση, γιατί δεν μπορούσα να αντέχω σπίτι από τη δουλειά και να έχω όλη αυτή τη ζέστη εδώ », λέει.

Αφού βίωσε από πρώτο χέρι τις αρετές της πράσινης στέγης του, ο Cassiano θέλει να αναπαράγει την ιδέα σε άλλα σπίτια της κοινότητας.

Τα οφέλη του φυτεμένου δώματος  είναι πολλαπλά οφέλη : βοηθά στην αποφυγή πλημμυρών, βελτιώνει την ποιότητα του αέρα, συμβάλλει στη μείωση της κατανάλωσης ενέργειας και μετατρέπει τις κατασκευές από σκυρόδεμα και τούβλα σε «πιο όμορφους», αναπνεύσιμους χώρους.

Σύμφωνα με τον περιβαλλοντολόγο, η προώθηση της εφαρμογής αυτών των στεγών στη φαβέλα δεν ήταν εύκολη, επειδή αυτά τα είδη έργου ακι τα οφέλη  είναι μακροπρόθεσμα και οι άνθρωποι θέλουν «άμεσα αποτελέσματα».

Προστίθεται σε αυτήν την καθημερινή φροντίδα - και το κόστος - που απαιτείται για τη συντήρησή τους. Οι κάτοικοι των φαβέλων είναι λιγότερο διατεθειμένοι να χρηματοδοτήσουν αυτό που πολλοί βλέπουν ως πολυτέλεια σε μια πανδημία που έχει αφήσει πολλούς χωρίς δουλειά.

Για να ξεπεράσει τις αμφιβολίες σχετικά με το κόστος και τα οφέλη των κήπων, ο Cassiano επιμένει ότι η περιβαλλοντική εκπαίδευση και το πάθος για όλα τα πράσινα και την φύση  είναι το κλειδί.

«Το άτομο πρέπει να ξέρει τι κάνει, αλλά πρέπει επίσης να αγαπά τα φυτά», λέει.

Αλλά λόγω περιορισμών  που σχετίζονται με την πανδημία, πρέπει να συνεργαστεί η κοινότητα για να τους εμπλέξει και ενθαρύνει  με το έργο και να τους διδάξει  τα οφέλη του πρασίνου  και θα συνεχιστείσαν έργο  μόνο όταν αντιμετωπιστεί ο κίνδυνος μετάδοσης.

Είναι «ανθεκτικό» έργο, λέει ο Cassiano, το οποίο γίνεται με την καρδιά και επιβιώνει με εθελοντική βοήθεια, η οποία είναι πλεόν όλο και πιο σπάνια.

Έργα όπως το Techo Verde Favela έχουν επίσης χάσει την οικονομική υποστήριξη από τη δημοτική κυβέρνηση λόγω του Covid,  ,αφού τα κεφάλαια πάνε πλεόν για την ανοικοδόμηση του εμπορικού εμπορικού κέντρου της πόλης και για τη διάσωση περίπου 800.000 θέσεων εργασίας με προτεραιότητα σε μακροπρόθεσμους περιβαλλοντικούς στόχους.

Πηγή :https://www.laprensalatina.com/the-rooftop-gardens-helping-favelas-breathe-amid-summer-heat/


Δευτέρα 8 Φεβρουαρίου 2021

TA ΟΦΕΛΗ ΤΩΝ ΔΕΝΤΡΩΝ

 ΕΚΔΟΣΗ ΤΗΣ ΙΣΠΑΝΙΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΔΕΝΤΡΟΚΟΜΙΑΣ

ΕΥΡΩΠΑΙΚΟ ΔΕΝΤΡΟ ΧΡΟΝΙΑΣ Photo by Martin Babarík https://www.treeoftheyear.org/Stromy/Ancient-Oak-from-Drnava Nadácia Ekopolis  Slovenské stormy Gemer

















ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ:
Μανώλης Καπάνταης
 Δασολόγος-Περιβαλλοντολόγος
  τ. Δ/ντης Πράσινου



ΑΝΑΛΟΓΑ ΑΡΘΡΑ;

Topping trees is a crime against nature- Η καρατόμηση των δέντρων είναι έγκλημα κατά της φύσηςΑστοχίες δέντρων στην πόλη




ΑΣΤΙΚΟ ΚΑΙ ΠΕΡΙΑΣΤΙΚΟ ΠΡΑΣΙΝΟ: Νομοθετικό πλαίσιο – Νομολογία

 



«ΑΣΤΙΚΟ ΚΑΙ ΠΕΡΙΑΣΤΙΚΟ ΠΡΑΣΙΝΟ. Νομοθετικό πλαίσιο – Νομολογία» είναι ο τίτλος του νέου βιβλίου της Σοφίας Παυλάκη, που μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις ΝΟΜΟΡΑΜΑ.ΝΤ (www.nomorama-nt.gr).

Η Σοφία Παυλάκη είναι δικηγόρος (Νομική Σχολή του ΕΚΠΑ) με Μεταπτυχιακό Δίπλωμα Ειδίκευσης στη Περιβαλλοντική Πολιτική (Τμήμα Δασολογίας και Διαχείρισης Περιβάλλοντος και Φυσικών Πόρων, ΔΠΘ) και υποψήφια διδάκτορας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. Από το 2015 είναι συνεργάτιδα του ιστολογίου dasarxeio.com όπου αρθρογραφεί τακτικά για θέματα δασικής νομοθεσίας και νομολογίας, δικαίου περιβάλλοντος και επικαιρότητας. Επίσης, επιμελείται επιστημονικά τη μόνιμη στήλη του ιστολογίου «Νομική Επικαιρότητα».

Τον πρόλογο στο εξαιρετικά ενδιαφέρον βιβλίο έγραψε ο Δασολόγος – Περιβαλλοντολόγος, Δημήτρης Ντινόκας, πρ. Διευθυντής Δασικών Έργων και Υποδομών ΥΠΕΝ και πρ. Δασάρχης Εθνικού Δρυμού Πάρνηθας και Πεντέλης – Υμηττού. 

Λίγα λόγια για το βιβλίο

Στο πλαίσιο της σύγχρονης πόλης, η διατήρηση και προστασία των κοινοχρήστων χώρων πρασίνου συνιστά βασική συνιστώσα του σχεδιασμού, με στόχο τη διασφάλιση και απόλαυση βιώσιμου δημόσιου χώρου και αστικού περιβάλλοντος. Η σημασία που αποδίδει το δίκαιο στο αστικό πράσινο είναι τόσο εμφαντική, ώστε επεξέτεινε αμείωτη τη συνταγματικά κατοχυρωμένη προστασία που παρέχεται σε αυτά τα ίδια τα δάση και τις δασικές εκτάσεις και στα πάρκα και άλση εντός του οικιστικού ιστού.

Σήμερα, η διαρκής υποβάθμιση του αστικού χώρου, ως συνέπεια της καταστροφής του περιβάλλοντος και της αυξανόμενης ανάγκης εξασφάλισης δομημένων εκτάσεων, καθιστούν το αστικό και περιαστικό πράσινο ολοένα και περισσότερο ευάλωτο, το περιορίζουν, το απαξιώνουν και το απειλούν, με επαχθέστατες συνέπειες για τη δημόσια υγεία, την αισθητική του τοπίου και τη λειτουργικότητα του δημοσίου χώρου εν γένει.

Υπό την παραδοχή αυτή, εν όψει και του εντεινόμενου αιτήματος των επιστημόνων και ερευνητών του χώρου για τη θέσπιση και κατοχύρωση ενός αποτελεσματικότερου θεσμικού πλαισίου ανάδειξης, διατήρησης και προστασίας του αστικού και περιαστικού πρασίνου, το παρόν έργο έρχεται να καλύψει ένα χρόνιο κενό, που αποτελούσε η απουσία αναλόγου συγγράμματος, συνιστώντας ταυτόχρονα μία καίρια και σημαντική συμβολή στη θεωρία, την επιστήμη και την πράξη, που αφορούν το νομοθετικό πλαίσιο και τη δικαστηριακή αντιμετώπιση της διαχείρισης και προστασίας κοινοχρήστων χώρων αστικού και περιαστικού πρασίνου, πάρκων και αλσών. Το βιβλίο καλύπτει, με τρόπο άρτιο και συστηματικό, μία ευρύτατη, σύνθετη και απαιτητική θεματική, προσφέροντας στον αναγνώστη του μία σύγχρονη και ολοκληρωμένη ανάλυση της νομοθεσίας και της σημαντικότερης νομολογίας του Συμβουλίου της Επικρατείας για τα θέματα που αφορά.

Αρχικά διατρέχει την ιστορική πορεία, μέσα από την οποία αναδείχθηκαν, διαμορφώθηκαν και εξελίχθηκαν οι χώροι πρασίνου και τα δημόσια πάρκα και άλση στην Ελλάδα και στην Ευρώπη, επισημαίνοντας την ιδιαίτερα σημαντική συμβολή του αστικού και περιαστικού πρασίνου στη διατήρηση και προστασία του αστικού περιβάλλοντος. Η προστασία των κοινοχρήστων χώρων πρασίνου κατά το δίκαιο αποτελεί αντικείμενο εξέτασης κατά τη δεύτερη ενότητα του βιβλίου, όπου περαιτέρω αναλύονται: α) η Συνταγματική προστασία των χώρων αυτών, β) η προστασία τους κατά το ιδιωτικό δίκαιο, με ιδιαίτερες αναφορές στην έννοια της «κοινοχρησίας» των περιβαλλοντικών αγαθών και στη θεωρία της «τριτενέργειας» καθώς επίσης και γ) η συμβολή των αρχών της «αειφορίας» και του «πολεοδομικού κεκτημένου» στην προστασία του «ζωτικού χώρου» του ανθρώπου.

Ακολούθως, αποδίδεται στο βιβλίο το νομοθετικό πλαίσιο προστασίας και διαχείρισης του αστικού πρασίνου με ενδελεχή αναφορά στις βασικές διατάξεις της νομοθεσίας που διέπουν τους κοινοχρήστους χώρους πρασίνου, τα άλση και πάρκα. Εν συνεχεία, η συγγραφέας αναλύει το περιεχόμενο της νομικής προστασίας των πάρκων και αλσών, ως προς το σύνολο των εννόμων διαστάσεων που καλύπτει και προβαίνει στην εξέταση και απόδοση της σύγχρονης θεώρησης του δημοσίου χώρου πρασίνου στο δίκαιο. Στην οικεία ενότητα θίγονται και ζητήματα που άπτονται της νεότερης νομοθεσίας που αφορά την παραχώρηση δημοσίων ακινήτων, στο πλαίσιο της διαδικασίας στρατηγικών επενδύσεων, για τις περιπτώσεις κατά τις οποίες στις παραχωρούμενες εκτάσεις εντάσσονται και δημόσιοι χώροι πρασίνου.

Στο έργο αναλύεται επίσης το ζήτημα της διττής, παράλληλης προστασίας που απολαμβάνουν οι χώροι πρασίνου που διέπονται και από τις διατάξεις άλλης ειδικής νομοθεσίας, π.χ. περιβαλλοντικής, αρχαιολογικής, προστασίας του Τοπίου κ.λπ. που μας απασχολεί συχνά στη θεωρία και στην πράξη στον ελλαδικό χώρο. Ομοίως εξετάζεται το πρόβλημα της κατάργησης κοινοχρήστων χώρων πρασίνου συνεπεία άρσεως ρυμοτομικών απαλλοτριώσεων κυρίως μέσα από τη σχετική νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας για τα πολύ σημαντικά κριτήρια που έχει διαμορφώσει.

Ιδιαίτερα σημαντική καθίσταται η συμβολή της συγγραφέως στο κεφάλαιο που αφορά τη συστηματική κατάταξη, εξέταση και παρουσίαση, ως μελετών περίπτωσης, ορισμένων από τους κυριότερους χώρους αστικού πρασίνου της χώρας μας, ως προς το θεσμικό πλαίσιο και το καθεστώς διαχείρισης που τους διέπει, αλλά και ως προς τη δικαστηριακή αντιμετώπισή τους μέσα από σχετικές υποθέσεις που τους αφορούν και έχουν, κατά καιρούς, κριθεί κυρίως από το Ε΄ Τμήμα και την Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας. Με τον τρόπο αυτό η παρούσα μελέτη καθίσταται μία μοναδικής αξίας καταγραφή και απόδοση της νομοθετικής και νομολογιακής ύλης που αφορά τους χώρους πρασίνου και μία εξαιρετικής σημασίας συμβολή στο έργο του ερευνητή και του επιστήμονα του χώρου, ο οποίος με το έργο αυτό έχει, για πρώτη φορά, στη διάθεσή του, ενημερωμένη και κατηγοριοποιημένη, μια δαιδαλώδη και συχνά δύσκολη στον εντοπισμό και τη συνολική αξιολόγηση και θεώρησή της νομοθεσία και νομολογία.

Ούτως, στο βιβλίο συγκεντρώνονται και αποδίδονται πολύ σημαντικές νομικές και εν γένει επιστημονικές πληροφορίες για μερικούς από τους κυριότερους χώρους πρασίνου στη χώρα μας, μεταξύ των οποίων οι δυτικοί λόφοι Αθηνών (Πνύκας, Μουσών και Νυμφών – Φιλοπάππου), ο Εθνικός Κήπος, το Πεδίον Άρεως, το Άλσος της πρώην Σχολής Ευελπίδων, το Άλσος Νέας Φιλαδέλφειας, το Άλσος Στρατού (Γουδή), ο χώρος πρασίνου του πρώην Στρατοπέδου Κόδρα στη Θεσσαλονίκη, ο Φαληρικός Όρμος, η περιοχή του Ελαιώνα ν. Αττικής, ο Μητροπολιτικός πόλος Ελληνικού και αρκετοί άλλοι. Εξαιρετικής αξίας είναι και η αναφορά στο περιαστικό πράσινο, στο οικείο, τελευταίο κεφάλαιο του έργου, όπου μεταξύ άλλων παρουσιάζεται το καθεστώς προστασίας και διαχείρισης που αφορά τα περιαστικά δάση και όρη κυρίως με αφορμή τον χώρο του λεκανοπεδίου Αττικής (Πάρνηθα, Πεντέλη, Υμηττό και Αιγάλεω), την πεδιάδα των Μεσογείων, τη χερσόνησο της Λαυρεωτικής και το περιαστικό δάσος της Θεσσαλονίκης.

Το έργο συμπληρώνουν πλούσια σε αναφορές ευρετήρια νομοθεσίας και δικαστικών αποφάσεων, που το καθιστούν ιδιαίτερα χρηστικό στον αναγνώστη, ενώ η νομοθεσία και νομολογία που αναφέρονται στο βιβλίο, είναι ενημερωμένες μέχρι και τις τελευταίες ημέρες προ της εκδόσεώς του.

Πρόκειται για ένα βιβλίο που συμβάλλει σημαντικά στην αντίληψη, εμβάθυνση και αντιμετώπιση των θεμάτων που αφορά, σε επιστημονικό, ερευνητικό, θεωρητικό αλλά και πρακτικό επίπεδο, προάγοντας εποικοδομητικά την υπόθεση της βιώσιμης διαχείρισης και προστασίας του πολύτιμου αστικού και περιαστικού πρασίνου στην Ελλάδα σήμερα. Ένα βιβλίο που θα αποτελέσει, και στο μέλλον, μία σημαντική επιστημονική αναφορά και μια σύγχρονη και ολοκληρωμένη θεωρητική βάση για δημιουργικό διάλογο και ενίσχυση των θέσεων και πολιτικών που υπηρετούν και διασφαλίζουν την ανάδειξη και διαφύλαξη του πρασίνου στον δημόσιο χώρο μας και στο περιβάλλον γενικότερα.

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

ΠΡΟΛΟΓΟΣ 

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΕΣ 

ΣΥΝΤΟΜΟΓΡΑΦΙΕΣ

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

Ι. ΕΙΣΑΓΩΓΗ

ΙΙ. Η ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΩΝ ΚΟΙΝΟΧΡΗΣΤΩΝ ΧΩΡΩΝ ΠΡΑΣΙΝΟΥ ΚΑΤΑ ΤΟ ΔΙΚΑΙΟ 

1. Συνταγματική προστασία κατά το άρθρο 24 

2. Προστασία κατά το ιδιωτικό δίκαιο – Η έννοια της κοινοχρησίας των περιβαλλοντικών αγαθών και η θεωρία της τριτενέργειας 

3. Η συμβολή των αρχών της «αειφορίας» και του «πολεοδομικού κεκτημένου» στην προστασία του ζωτικού χώρου του ανθρώπου 

ΙΙΙ. ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΤΟΥ ΑΣΤΙΚΟΥ ΠΡΑΣΙΝΟΥ 

1. Νόμος 998/1979 περί προστασίας δασών και δασικών εκτάσεων 

2. Νόμος 4280/2014 – Ρυθμίσεις δασικής νομοθεσίας κ.ά. 

3. Κώδικας Βασικής Πολεοδομικής Νομοθεσίας (ΚΒΠΝ) – Δημιουργία κοινοχρήστων χώρων – Κοινοχρησία 

4. Νομοθετικό Διάταγμα της 17ης Ιουλίου – 16ης Αυγούστου 1923 – Δημιουργία κοινοχρήστων χώρων 

5. Νόμος 4447/2016 – Χωρικός Σχεδιασμός και Βιώσιμη Ανάπτυξη 

6. Προεδρικό Διάταγμα 90/2018 – Πολεοδομικά Σχέδια Εφαρμογής 

7. Νόμος 4495/2017 – Δράσεις Περιβαλλοντικού Ισοζυγίου 

8. Νόμος 3843/2010 – Μητροπολιτικές αναπλάσεις κ.ά. 

9. Προεδρικό Διάταγμα της 4-19ης Αυγούστου 1978 – Μελέτες ανάπλασης ελευθέρων κοινοχρήστων χώρων 

10. Νέο Ρυθμιστικό Σχέδιο Αθήνας (ν. 4277/2014 – ΝΡΣΑ 

11. Υπουργική Απόφαση 255/45/1988 – Έγκριση ΓΠΣ Δήμου Αθηναίων 

12. Αστικός Κώδικας – Κοινόχρηστα πράγματα 

13. Νόμος 3127/2003 – Απαγόρευση χρησικτησίας 

14. Προεδρικό Διάταγμα 59/2018 περί χρήσεων γης 

15. Υπουργική Απόφαση 10788/2004 – Πολεοδομικά σταθερότυπα και όρια πυκνοτήτων 

16. Νόμος 4067/2012 (Νέος Οικοδομικός Κανονισμός – ΝΟΚ)

17. Νόμος 3463/2006 – Κώδικας Δήμων και Κοινοτήτων (ΚΔΚ) 

18. Νόμος 3852/2010 (Πρόγραμμα «Καλλικράτης»)

19. Βασιλικό Διάταγμα της 24ης Σεπτεμβρίου – 20ής Οκτωβρίου 1958 – Τέλος χρήσεως – Παράνομη κατάληψη κοινοχρήστων χώρων 

20. Νόμος 392/1976 – Απαγόρευση εγκατάστασης σε κοινοχρήστους χώρους 

21. Νόμος 1337/1983 – Υποχρέωση κατεδαφίσεως αυθαιρέτων – Άδειες κοπής δέντρων 

22. Υπουργική Απόφαση οικ. 52716/20.11.2001 – Κατασκευές σε κοινοχρήστους χώρους 

23. Υπουργική Απόφαση 133384/6587/10.12.2015 – Διαχειριστικές Μελέτες Πάρκων και Αλσών 

24. Η Χάρτα της Φλωρεντίας (1982) για την προστασία των ιστορικών κήπων. 

ΙV. ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΤΗΣ ΕΝΝΟΜΗΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΠΑΡΚΩΝ ΚΑΙ ΑΛΣΩΝ 

1. Εξομοίωση με τα δάση και απαγόρευση μεταβολής του προορισμού τους 

2. Υποχρέωση προηγούμενης προβλέψεως στο οικείο ρυμοτομικό σχέδιο 

3. Απαγόρευση εντάξεως δάσους ή δασικής εκτάσεως σε σχέδιο πόλεως 

V. Η ΝΕΩΤΕΡΗ ΑΝΤΙΛΗΨΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΧΩΡΟΥ: «ΥΠΕΡΤΟΠΙΚΟΙ ΠΟΛΟΙ», «ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΑΝΑΠΛΑΣΕΙΣ» ΚΑΙ «ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΕΣ ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ» 

1. Ρυθμιστικό πλαίσιο των «υπερτοπικών πόλων» 

2. Η νομοθεσία περί «Στρατηγικών Επενδύσεων»

VI. Η ΣΥΜΒΟΛΗ ΤΗΣ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΟΥ ΤΟΠΙΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑΣ 

VII. ΚΟΙΝΟΧΡΗΣΤΟΙ ΧΩΡΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΥ ΚΑΙ ΡΥΜΟΤΟΜΙΚΗ ΑΠΑΛΛΟΤΡΙΩΣΗ – ΜΙΑ ΧΡΟΝΙΑ «ΠΑΛΗ ΤΩΝ (ΔΙΑ)ΤΑΞΕΩΝ»

VIΙI. ΑΣΤΙΚΟ ΠΡΑΣΙΝΟ – ΜΕΛΕΤΕΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗΣ

1. Δυτικοί λόφοι Αθηνών: Πνυκός, Νυμφών και Μουσών – Φιλοπάππου 

2. Εθνικός Κήπος (Αθήνα) 

3. Πεδίον Άρεως (Αθήνα) 

4. Άλσος Σχολής Ευελπίδων (περιοχή «Πολυγώνου», Αθήνα) 

5. Άλσος «Ευαγγελισμού» (Αθήνα) 

6. Πάρκο Ελευθερίας (Αθήνα) 

7. Άλσος Νέας Φιλαδέλφειας (ν. Αττικής) 

8. Στρατόπεδο «Κόδρα» (Καλαμαριά Θεσσαλονίκης) 

9. Δημοτικό Άλσος «Προμπονά» (ν. Αττικής) 

10. Άλσος Δήμου Αχαρνών (περιοχή «Σαράντα Μαρτύρων) 

11. Πάρκο Φλοίσβου (παραλία Παλαιού Φαλήρου ν. Αττικής) 

12. Μητροπολιτικό Πάρκο Φαληρικού Όρμου

13. «Παπαστράτειο» Πάρκο Δήμου Αγρινίου 

14. Άλσος Φιλοθέης ν. Αττικής 

15. Μητροπολιτικό Πάρκο «Γουδή» (Άλσος Στρατού) 

16. Άλσος Παγκρατίου 

17. Λόφος Εθνικής Αντιστάσεως (Φινοπούλου) 

18. Λόφος «Πανί» (Άλιμος ν. Αττικής)

19. Ελαιώνας Αττικής) 

20. Μητροπολιτικός Πόλος Ελληνικού – Αγίου Κοσμά (ν. Αττικής) 

21. Αισθητικό δάσος «Πευκιάς» Ξυλοκάστρου (ν. Κορινθίας) 

22. «Σταθμός Πελοποννήσου – Τρεις Γέφυρες» (ν. Αττικής) 

23. «Αστέρας» Βουλιαγμένης (ν. Αττικής)

IX. ΠΕΡΙΑΣΤΙΚΟ ΠΡΑΣΙΝΟ

1. Σχετικές διατάξεις 

2. Περιαστικά δάση και όρη του λεκανοπεδίου Αττικής 

3. Η πεδιάδα των Μεσογείων ν. Αττικής 

4. Η χερσόνησος της Λαυρεωτικής ν. Αττικής 

5. Το δάσος «Σέιχ Σου» – ο Κέδρινος Λόφος της Θεσσαλονίκης 

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ 

Ελληνική 

Ξενόγλωσση 

ΕΥΡΕΤΗΡΙΟ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑΣ 

ΕΥΡΕΤΗΡΙΟ ΔΙΚΑΣΤΙΚΩΝ ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ ΚΑΙ ΠΡΑΞΕΩΝ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΩΝ ΑΡΧΩΝ 

ΑΛΦΑΒΗΤΙΚΟ ΕΥΡΕΤΗΡΙΟ

 

εκδ. ΝΟΜΟΡΑΜΑ.ΝΤ
http://www.nomorama-nt.gr

Αθήνα 2019, Σελ. 430

ISBN978-618-531

Πηγη : https://dasarxeio.com/