Το blog αυτό φιλοδοξούμε να εισαγάγει μια εναλλακτική πρόταση στο χώρο με την προώθηση των ιδεών ποιοτικών λύσεων και προϊόντων για τη σύγχρονη βιολογική (οικολογική) κηποτεχνία, που θα σέβεται τον καταναλωτή και το περιβάλλον.
Σκέψεις με στόχο όχι το μέλλον, αλλά το ΑΥΡΙΟ …………
Το πράσινο στην Πόλη, η δεντροκομία και ειδικά η αστική δεντροκομία είναι ένα υψηλά διεπιστημονικό και διαπολιτισμικό πεδίο γνώσης και δεν αφορά μόνο Γεωπόνους και Δασολόγους αλλά και την κοινωνία, που σε αυτήν απευθύνεται και θα πρέπει για τη βιωσιμότητα της, να επενδύσουμε στις φυσικές, στις κοινωνικές και τις ανθρωπιστικές επιστήμες.
Η ένταξη αυτής της διεπιστημονικής προσέγγισης στην εκπαίδευση απαιτεί και την κατάρτιση για να διασφαλιστεί η πλήρης αξιοποίηση της αστικής δεντροκομίας και της Κηποτεχνίας, που είναι μια ενέργεια σημαντική αλλά με πολλές προκλήσεις γιατί ανοίγει νέους ορίζοντες .
Έχει το δυναμικό να παρέχει διαρκή και απτά οφέλη σε διαφορετικές κοινωνικές ομάδες, αλλά και σε διάφορες περιβαλλοντικές, οικονομικές και πολιτιστικές καταστάσεις. Το πράσινο στην πόλη και οι λύσεις που προσφέρει, αναγνωρίζονται ευρέως ως «Λύσεις Βασισμένες στη Φύση, και αυτές προσφέρουν μεγάλες προοπτικές για καινοτόμες εφαρμογές και θεωρούνται σήμερα ως οι οικονομικότερες και αποτελεσματικότερες λύσεις για να βελτιωθεί δραστικά η ζωή στην πόλη μπροστά στην Κλιματική αλλαγή.
Ωστόσο, η έννοια του πρασίνου, της αστικής δεντροκομίας, της κηποτεχνίας, δεν αναγνωρίζεται ακόμα ευρέως ή ακόμη αυτή ενιαία σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες, αν και βέβαια αυτή αναγνωρίζεται ως GREEN,όπου εκεί θα δούμε και πολλά άλλα αντικείμενα που στην πραγματικότητα δεν είναι καν GREEN!!. Η Γεωπονία ή η δεντροκομία συχνά συνδέεται με την παραγωγή φρούτων ή καρπών η ακόμα με την παραγωγή ξύλου σε αγροτικές περιοχές και πολύ σπάνια συνδέεται στο κοινό μυαλό με την άμεση παροχή ποιότητας ζωής, βελτίωσης της υγείας, και την παροχή διαφορετικών υπηρεσιών οικοσυστήματος για τον αστικό πληθυσμό.
Οι πολλαπλές πτυχές του «Πρασίνου» είναι πιθανό να μην λαμβάνονται υπόψη ακόμη και από εκείνους που σκέπτονται να ασχοληθούν με αυτό το αντικείμενο ή είναι ήδη επαγγελματίες σε αυτό. Κάποιες από αυτές τις πτυχές περιλαμβάνουν, για παράδειγμα, την πράσινη οικονομία, την καινοτομία, την επιχειρηματικότητα, την κοινωνική οικονομία και την κοινωνική ισότητα. Ωστόσο, υπάρχει μεγάλη δυνατότητα για την ενσωμάτωση νέων θεμάτων στα προγράμματα εκπαίδευσης που θα μπορούσαν να κάνουν τα πανεπιστήμια, οι επαγγελματικοί σύλλογοι και τα επιμελητήρια, συμπεριλαμβανομένων των: μάρκετινγκ (ήδη η ΠΕΕΓΕΠ έχει οργανώσει αρκετά σεμινάρια μάρκετινγκ), νέων τεχνολογιών (π.χ. GIS, φυτεμένα δώματα, και κάθετους κήπους), αστικού σχεδιασμού, περιβαλλοντική δικαιοσύνη, κοινωνιολογική οικονομία, διακυβέρνηση και εφαρμογή αναγκαίων πολιτικών.
Τα τρέχοντα κενά σε όρους γνώσης και ευαισθητοποίησης σχετίζονται επίσης με την οικονομική διάσταση του «Πρασίνου» η της Κηποτεχνίας, που είναι υποτιμημένη σε σχέση με τον τομέα των κατασκευών όπως η παροχή και αξιολόγηση των προϊόντων που δεν αφορούν την ξυλεία, όπως η βιομάζα, η δέσμευση CO2, η αξιολόγηση εναλλακτικών σεναρίων διαχείρισης, η παραγωγή άμεσα τροφής στην πόλη, όσον αφορά την παροχή υπηρεσιών οικοσυστήματος, την βελτίωση της ποιότητας αισθητικής και υγείας και η ανάπτυξη στρατηγικών μάρκετινγκ για το εμπόριό όλων των υλικών που χρησιμοποιούνται όπως φυτωριακά , χώματα, κομπόστ, εργαλεία, σκευάσματα, λιπάσματα κτλ. που συνολικά αποτελούν μία «βιομηχανία’ με σημαντικό τμημα τις όλης οικονομικής δραστηριότητας που συνεχώς αυξάνεται όχι μόνο ως ποσό αλλά και ως ποσοστό στο σύνολο του ΑΕΠ και αυτό που φαίνεται είναι ότι αυτή η τάση θα είναι συνεχής και με πολύ μεγαλύτερους ρυθμούς αυξητική. Τα παραπάνω όμως απαιτούν από εμάς υψηλό επαγγελματισμό, οργάνωση, εκπαίδευση και βαθιά γνώση του αντικείμενου.
Τέλος, πρέπει να τονιστεί ότι οι δεξιότητες επικοινωνίας είναι καθοριστικές στο Αντικείμενο μας. Σε συνδυασμό με την ταχύτατη ανάπτυξη των τεχνολογιών πληροφοριών και επικοινωνίας, υπάρχει μεγάλη δυνατότητα ενδυνάμωσης της εκπαίδευσης και της πρακτικής μέσω του συνδυασμού γνώσεων. Η ενσωμάτωση διαπολιτισμικών προσεγγίσεων θα είναι καθοριστική για την ενίσχυση της επίδρασής, όπως και όλων της επιστήμων που ασχολείται με το Πράσινο στις αστικές περιοχές . Οι άμεσες και έμμεσες προσεγγίσεις επικοινωνίας (τέχνες, αφηγήσεις, παιδαγωγία, μόνιμη καλλιέργεια, τεχνητή νοημοσύνη ή σύνδεση τεχνολογίας με την αστική φύση) είναι σημαντικές για την καινοτόμο διάδοση της Κηποτεχνίας γενικότερα. Παράλληλα, υπάρχει ανάγκη για την ανάπτυξη κοινωνικών δεξιοτήτων, συμπεριλαμβανομένης της ηγεσίας, του ενημερωμένου και ενεργού πολίτη και της περιβαλλοντικής ισότητας, προκειμένου να δημιουργηθεί η ικανότητα συνδυασμού του Πρασίνου με τις πρωτοβουλίες των πολιτών αλλά και τελικά με της ανάγκες της ίδιας της κοινωνίας.
Δεντροστοιχία Πλατάνου στην Λισσαβωνα(φωτο Κ. Τάτσης )
ΠΛΑΙΣΙΟ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ Ε.Ε. για τα ΔΕΝΤΡΑ
Τα δεντρα αποτελούν ένα θεμέλιο της αστικής πράσινης υποδομής και των αστικών πρασίνων χώρων παγκοσμίως. Γι’ αυτό τον λόγο, η αστική δεντροκομία είναι ένα αναπόσπαστο μέρος του Στόχου Αειφόρου Ανάπτυξης 11 (SDG 11)– Δημιουργία ασφαλών, προσαρμοστικών βιώσιμων πόλεων και ανθρώπινων οικισμών, χωρίς αποκλεισμούς. Ο Στόχος 11.7 είναι ιδιαίτερα σημαντικός: Παροχή πρόσβασης σε ασφαλείς και προσβάσιμους δημόσιους χώρους πρασίνου. Επίσης, η Νέα Αστική Ατζέντα του ΟΗΕ του 2016 καλεί για πόλεις και ανθρώπινους οικισμούς που δίνουν προτεραιότητα σε ασφαλείς, προσβάσιμους, πράσινους και ποιοτικούς δημόσιους χώρους, και η Δεκαετία του ΟΗΕ για την Αποκατάσταση των Οικοσυστημάτων περιλαμβάνει την αποκατάσταση των αστικών οικοσυστημάτων, για τα πολλαπλά οφέλη που έχουν για τους πολίτες.
Ένα σημαντικό αναδυόμενο πλαίσιο πολιτικής της ΕΕ είναι η Πράσινη Συμφωνία της ΕΕ, συμπεριλαμβανομένης της Στρατηγικής της ΕΕ για την Βιοποικιλότητα 2030 και της Στρατηγικής για τα Δάση, αναγνωρίζοντας έτσι τα σημαντικά οφέλη των αστικών δασών και των αστικών δέντρων, συμπεριλαμβανομένης της μείωσης της θερμοκρασίας των αστικών περιοχών και της αντιμετώπισης των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής και των φυσικών καταστροφών. Η Στρατηγική για τη Βιοποικιλότητα 2030 όχι μόνο καλεί για τη φύτευση τουλάχιστον 3 δισεκατομμυρίων επιπλέον δέντρων στην ΕΕ έως το 2030, με τις πόλεις να είναι σημαντικό επίκεντρο αυτής της δράσης, αλλά στοχεύει επίσης στην αναστροφή της απώλειας των πράσινων αστικών οικοσυστημάτων. Η Στρατηγική για τη Βιοποικιλότητα καλεί για συστηματική ολοκλήρωση των αστικών οικοσυστημάτων και των Οικολογικών Βιώσιμων Λύσεων (NBS) στον αστικό σχεδιασμό, καθώς και στον σχεδιασμό των κτιρίων και του περιβάλλοντά τους. Συμβατά με αυτήν τη στρατηγική, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει καλέσει όλες τις ευρωπαϊκές πόλεις να αναπτύξουν Σχέδια Αστικής Ενίσχυσης Πρασίνου, με μια κίνηση για την Συμφωνίες Πράσινων Πόλεων προκειμένου να διευκολυνθεί η εφαρμογή μέτρων για την ενίσχυση της βιοποικιλότητας και της προσβασιμότητας των αστικών δασών και τη βελτίωση των συνδέσεων μεταξύ των πράσινων χώρων.
Η Στρατηγική Δασών της ΕΕ για το 2030 είναι πιο συγκεκριμένη σχετικά με την Υπόσχεση των 3 Δισεκατομμυρίων Δέντρων, δηλώνοντας ότι τα δέντρα πρέπει να φυτευτούν με πλήρη σεβασμό προς τις οικολογικές αρχές και ότι το σωστό δέντρο πρέπει να φυτευτεί στο σωστό μέρος και για τον σωστό σκοπό. Η Στρατηγική Δασών της ΕΕ προβλέπει επίσης ότι η αναδάσωση και η προστασία δασών θα πρέπει να λαμβάνει χώρα κυρίως σε αστικές και προαστιακές περιοχές, καθώς και σε γεωργικές περιοχές για την υποστήριξη νέων συστημάτων αγρο-δασο-καλλιέργειας (όπου τα δέντρα και οι γεωργικές καλλιέργειες ή τα βοσκοτόπια καταλαμβάνουν το ίδιο έδαφος). Έτσι, αναφέρεται στο δυναμικό των δέντρων ως μια από τις πλέον αποτελεσματικές στρατηγικές αντιμετώπισης της κλιματικής αλλαγής και των κινδύνων από φυσικές καταστροφές, καθώς και στα κοινωνικοοικονομικά και υγειονομικά οφέλη των πράσινων και δασικών περιοχών.
Σε επίπεδο Ευρωπαϊκών Κρατών Μελών ή των περιφερειών τους, τα αστικά δάση συνήθως δεν ταξινομούνται ως ένας ξεχωριστός τύπος δασοκομίας. Ωστόσο, έχουν αναπτυχθεί πολλές τοπικές, περιφερειακές, εθνικές και πολυμερείς πρωτοβουλίες για να τονίσουν τη σημασία των αστικών δασών και των αστικών δέντρων. Αυτές περιλαμβάνουν πρωτοβουλίες από τον FAO, την Οικονομική Επιτροπή των Ηνωμένων Εθνών για την Ευρώπη (UNECE), την Ευρωπαϊκή Επιτροπή των Περιφερειών και τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (WHO), αλλά επίσης πρωτοβουλίες όπως το "Δέντρα για τις Πόλεις", "Πόλεις για τα Δάση" και "Πόλεις με Φύση".
Επιπλέον, η ζήτηση για Λύσεις Βασισμένες στη Φύση (NBS), όπως αυτές που παρέχονται για τα δέντρα, αυξάνεται παγκοσμίως, ως αποτέλεσμα της ενσωμάτωσής τους στη διεθνή πολιτική και μέσω των πρωτοβουλιών των επιχειρήσεων, των πολιτών και άλλων που αναγνωρίζουν τα οφέλη που προσφέρουν. Οι Λύσεις Βασισμένες στη Φύση (NBS) έχουν τεράστιο οικονομικό δυναμικό στη μετάβαση προς μια ωφέλιμη για τη φύση, με ουδέτερο ισοζύγιο άνθρακα και ισότιμη οικονομία. Απαιτούνται επενδύσεις και υποστήριξη για την ανάπτυξη των αγορών των NBS, όπου η αστική δεντροκομία αναγνωρίζεται ως ένας υποτομέας. Η δυναμική των NBS να συμβάλλουν στην κοινωνικο-οικονομική ανάπτυξη έχει αναγνωριστεί στις Ευρωπαϊκές πολιτικές μέσα στην Πράσινη Συμφωνία, όπως η «Στρατηγική Βιοποικιλότητας 2030», και διεθνώς μέσω οργανισμών όπως η Διεθνής Ένωση για τη Διατήρηση της Φύσης (IUCN), το Πρόγραμμα των Ηνωμένων Εθνών για το Περιβάλλον (UNEP) και το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ (WEF).
Η αστική δεντροκομία δύναται να διαδραματίσει ακόμα πιο σημαντικό ρόλο στην υγεία των αστικών οικοσυστημάτων και την ευημερία των πολιτών μετά την έγκριση της «Ατζέντας 2030 για την Αειφόρο Ανάπτυξη από τον ΟΗΕ». Όπως αναγνωρίζεται από την Οικονομική Επιτροπή των Ηνωμένων Εθνών για την Ευρώπη (UNECE) και τον FAO κατά τη διάρκεια του «Περιφερειακού Φόρουμ 2022 του UNECE για την Αειφόρο Ανάπτυξη», η αστική δεντροκομία είναι κλειδί για την επίτευξη των Στόχων Αειφόρας Ανάπτυξης, αυξάνοντας τη βιωσιμότητα των πόλεων και των αστικών κοινοτήτων, παρέχοντας τροφή και καθαρό νερό, αυξάνοντας τα εισοδήματα και τις ευκαιρίες απασχόλησης, προωθώντας δραστηριότητες υπαίθριας αναψυχής, καθαρίζοντας τον αέρα, παράγοντας ανανεώσιμη ενέργεια, συμβάλλοντας στη μείωση και προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή, βελτιώνοντας την ποιότητα του εδάφους, φιλοξενώντας τη βιοποικιλότητα και προωθώντας μια πράσινη οικονομία, μεταξύ άλλων.
Πηγή: Το προγράμμα UForest που συγχρηματοδοτείται από το πρόγραμμα Erasmus+
Γιατί η Αρχιτεκτονική Τοπίου έχει σημασία τώρα περισσότερο από ποτέ
Philadelfia Navy Yards JAmes Corner Field Operation Photo Halkin Mason
Από την Claire Brodka 19/7/2023
Η αρχιτεκτονική τοπίου βρίσκεται σε μία καμπή…..
Η τελευταία απόδειξη: την περασμένη εβδομάδα, το Υπουργείο Εσωτερικών των ΗΠΑ αποφάσισε να πιστοποιήσει το επιστημονικό πεδίο με την περίφημη ονομασία STEM. Ως μέρος των εκπαιδευτικών κλάδων της επιστήμης, της τεχνολογίας, της μηχανικής και των μαθηματικών (STEM) που εμπίπτουν σε αυτήν την κατηγορία, οι φοιτητές αρχιτεκτονικής τοπίου μπορούν τώρα να περάσουν επιπλέον 24 μήνες αναζητώντας εργασία και εκπαίδευση μετά την αποφοίτησή τους στις Ηνωμένες Πολιτείες μετά από μια αρχική περίοδο φοίτησης και πτυχίο που χορηγείται σε όλους τους αποφοίτους.
MiaoJing River Ecological infrastructure PLAT Studio - Photo KCiD
Ο τίτλος υπόσχεται επίσης περισσότερο κύρος, υψηλότερους μισθούς εισόδου και πρόσθετη ευελιξία σταδιοδρομίας. Ο Torey Carter-Conneen, Διευθύνων Σύμβουλος της Αμερικανικής Εταιρείας Αρχιτεκτόνων Τοπίου (ASLA), αποκαλεί την ανάπτυξη μια σημαντική πρόοδο για την «εκπαίδευση και πρακτική στην αρχιτεκτονική τοπίου, και αυτό είναι εξαιρετικό για την Αμερική και την παγκόσμια κοινότητα». Τα νέα αντιστοιχούν σε μια αυξανόμενη έμφαση στην αρχιτεκτονική τοπίου ως βασική πρακτική σε όλο τον κόσμο τα τελευταία χρόνια – μια πρακτική που συνδέεται στενά με τις έννοιες της δημόσιας υγείας, του περιβαλλοντικού σχεδιασμού, της βιοφιλίας, της βιωσιμότητας και της εκ νέου άγριας φύσης. Υπογραμμίζει επίσης τη στενή σχέση μεταξύ τεχνολογίας και πειθαρχίας.
Photo Timothy Schenck
Οι προτάσεις σχεδια- σμού τοπίου βασίζονται όλο και περισσότερο στην προηγμένη επιστήμη και τεχνολογία για να προβλέψουν πώς οι οικολογικές παρεμβάσεις θα μπορούσαν να αλλάξουν τα σημερινά δεδομένα και να καθορίσουν ποια μέτρα θα αποφέρουν το υψηλότερο όφελος τόσο για τον άνθρωπο όσο και για τη φύση. Το σύγχρονο ιδεώδες των άγριων λιβαδιών και των δασών βιοποικιλότητας μπορεί να υπάρχει απαλλαγμένο από εξωτερικές επιρροές, αλλά το μονοπάτι για να φτάσετε εκεί απαιτεί βοήθεια.
Γιατί η Αρχιτεκτονική Τοπίου έχει σημασία τώρα περισσότερο από ποτέ
Αυτή η τάση προς την επιστροφή των οικοτοπων σ το δομημένο περιβάλλον μας στην αρχική τους μορφή ή την προσαρμογή τους σε ένα όλο και πιο αβέβαιο κλιματικό μέλλον κερδίζει δυναμική εδώ και πολλά χρόνια. Ρίχνουμε μια ματιά στο πώς το παράδειγμα μετατοπίστηκε από τα περιποιημένα γκαζόν στα λιβάδια με αγριολούλουδα και εξετάζουμε επιλεγμένα έργα τοπίων από τη βάση δεδομένων μας.
Brooklyn Botanic Garden Visitor Center / Weiss/Manfredi
Αν και ο Αμερικανός Frederick Law Olmsted αναφέρεται συχνά ως ο σύγχρονος «πατέρας της αρχιτεκτονικής τοπίου» λόγω της δουλειάς του σε ολόκληρη τη Βόρεια Αμερική (κυρίως στο Central Park της Νέας Υόρκης), προηγήθηκε αναμφισβήτητα ένας ομόλογός του στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Photo Hector Acuelo
Ο John Claudius Loudon ήταν Σκωτσέζος βοτανολόγος, αρχιτέκτονας τοπίου και δημοσιογράφος του οποίου τα γραπτά προώθησαν ιδέες για δημόσια πάρκα, ιδιωτικούς κήπους και οικιακή αρχιτεκτονική σε μεγάλο μέρος του Δυτικού Κόσμου ήδη από το 1803. Αρχικά προοριζόταν για βασιλικά πάρκα και παλάτια – ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το έργο του André Le Nôtre στις Βερσαλλίες του Λουδοβίκου XIV, με παλαιότερα σχέδια που χρονολογούνται από την Αρχαία Αίγυπτο – το έργο του Loudon έδωσε στο ευρύ κοινό πρόσβαση σε χώρους που εισήγαγαν στις ακμάζουσες πόλεις τους ( αν και υψηλής κατασκευής) επιστροφή στη φύση.
«Οποιαδήποτε δημιουργία για να αναγνωριστεί ως έργο τέχνης, πρέπει να είναι τέτοια που δεν μπορεί ποτέ να εκληφθεί ως έργο της φύσης.»
–– John Claudius Loudon
Vrå Children and Culture Center / JAJA Architects
Πιστό στη φιλοσοφία του Λούντον, ενώ αυτά τα πρώιμα τοπία θεωρούνταν χώροι αναπνοής για τους κατοίκους των πόλεων, κάθε άλλο παρά φυσικά ήταν. Ελάχιστη σκέψη δόθηκε στην τοπική χλωρίδα και πανίδα, και τα μοτίβα των αυτόχθονων φυτών άνοιξαν τη θέση τους για τακτοποιημένους φράκτες και εξωτικά Φυτά Μόλις το κίνημα Arts & Crafts του ύστερου 19ου αιώνα τα σχεδιασμένα τοπία άρχισαν να αντικατοπτρίζουν και να ενσωματώνουν με μεγαλύτερη ακρίβεια το περιβάλλον τους και να μεταμορφώνονται σε χώρους πρασίνου με πλούσια αρχιτεκτονική σε πολλές μητροπόλεις στον Παγκόσμιο Βορρά και Νότο.
bamboo Theatre-DNA Photo Dan Han
Μια πραγματική αφύπνιση της περιβαλλοντικής Συνείδησης,ωστόσο, δεν συνέβη παρά τα μέσα του 20ου αιώνα. Το Silent Spring της Rachel Carson εμφανίστηκε με σθένος το 1962, εκθέτοντας τους κινδύνους των φυτοφαρμάκων και επανεξετάζοντας τους κινδύνους της ανθρώπινης παρέμβασης σε ένα ήδη ευαίσθητο οικολογικό σύστημα.Τον παρακολούθησαν άνθρωποι όπως ο Norman Foster, ο Piet Oudolf, η Martha Schwartz ή ο Walter Hood.
Αυτές τις μέρες, βρισκόμαστε σε ένα άλλο σημείο καμπής. Με το τοπίο και την αρχιτεκτονική να είναι πιο αλληλένδετα από ποτέ λόγω της αλλαγής του κλίματος σε όλο τον κόσμο, ένας αυξανόμενος αριθμός πρακτικών αφιερώνει το χρόνο και τις προσπάθειές τους σε έργα ολιστικής αποκατάστασης που περιλαμβάνουν εξαιρετικά εξειδικευμένες επιστημονικές μεθόδους για να μετακινηθούν από μια ανθρωποκεντρική γλώσσα σχεδιασμού σε μια γλώσσα που επικεντρώνει την οικολογική συμβίωση ανάμεσα στον άνθρωπο και τη φύση.
Οι τράπεζες σπόρων έχουν μετατραπεί από αρχιτεκτονική προηδοποίηση για την «Ημέρα της Κρίσης» σε Εθνικά Περίπτερα στην Μπιενάλε Αρχιτεκτονικής της Βενετίας το 2023 και οι στρατηγικές παθητικής απαλλαγής από τον άνθρακα, γίνονται πλέον όλο και πιο διαδεδομένες, για να αναφέρουμε μόνο μερικούς δείκτες αυτής της τάσης. Δημοφιλή κινήματα σχεδιασμού, όπως το Lo-TEK – χτισμένο γύρω από τις γηγενείς, αναγεννητικές τεχνολογίες – η ανανέωση και η κυκλική Οικονομία αμφισβητούν τις προκαταλήψεις της κατασκευής και υποστηρίζουν μια λιγότερο επεμβατική, οικολογική και αλληλεξαρτώμενη προσέγγιση στην αρχιτεκτονική και το σχεδιασμό τοπίου. Τ.
Δημοφιλή κινήματα σχεδιασμού, όπως το Lo-TEK – χτισμένο γύρω από τις γηγενείς, αναγεννητικές τεχνολογίες – η ανανέωση και η κυκλικότητα αμφισβητούν τις προκαταλήψεις της κατασκευής και υποστηρίζουν μια λιγότερο επεμβατική, οικολογική και αλληλεξαρτώμενη προσέγγιση στην αρχιτεκτονική και το σχεδιασμό τοπίου. Λαμβάνοντας υπόψη την εξαιρετικά συγκεκριμένη φύση κάθε τοπικής τοποθεσίας και την ιστορία της, το έργο που παραγουν μελετώντας διάφορά στούντιο αρχιτεκτονικής Τοπίου όπως τα SCAPE, Hood, Cave_bureau, MNLA, DnA, ή Zewde ανοίγει το δρόμο για μια ανανεωμένη αλλαγή, και παραδείγματος που χρησιμοποιεί τις δυνάμεις της τεχνολογικής προόδου για την αποκατάσταση οράματα τοπίων του παρελθόντος.
Ακολουθούν μερικά παραδείγματα (και οι φωτογραφίες του αρθρου) από τη βάση δεδομένων μας που τονίζουν τις εγγενείς οικολογίες μέσα σε ενσωματωμένα πλαίσια και μπορούν να αποτελέσουν ένα σημείο εκκίνησης για τις απαραίτητες εξελίξεις.
Οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις του τεχνητού χλοοτάπητα που αξίζει να λάβετε υπόψη σας,
....πριν τον τοποθετήσετε στην αυλή σας
Εικόνα 1. Φωτεινός πράσινος τεχνητός χλοοτάπητας έξω από το μπροστινό μέρος ενός σπιτιού.Μπορεί ο τεχνητός χλοοτάπητας να είναι πράσινος όλο το χρόνο και να απαιτεί ελάχιστη συντήρηση, αλλά εκεί τελειώνουν τα καλά νέα.(ABC News: Penny Travers)
Με το γκαζόν σας να γίνεται καφέ και να ξεραίνεται από την Ζεστη η να μην προκόβει από την σκιά και ένα καιρικό φαινόμενο σαν το Ελ Νίνιο στον ορίζοντα, μπορεί να σκεφτείτε τον τεχνητό χλοοτάπητα σαν λύση για να διατηρήσετε το γκαζόν ή τη μπροστινή σας αυλή να φαίνεται πράσινη.
Είναι μια ολοένα και πιο δημοφιλής επιλογή, ιδιαίτερα σε νεότερα προάστια όπου τα μεγέθη των κατοικιών είναι μικρότερα. Όμως, ενώ το συνθετικό γρασίδι προσφέρει μια ομαλή, πράσινη επιφάνεια που απαιτεί λίγη συντήρηση, αυτή η προτίμηση έρχεται και εχει από τις επιπτωσεις της με μεγάλο περιβαλλοντικό αντίτιμο.
Ακολουθούν μερικές από τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις του τεχνητού χλοοτάπητα που αξίζει να λάβετε υπόψη πριν τον τοποθετήσετε στην αυλή σας.
Γίνεται καυτός από την καλοκαιρινή ζέστη
Το καλοκαίρι, ο συνθετικός χλοοτάπητας ζεσταίνεται απορροφώντας θερμότητα από τον ήλιο. Γίνεται πολύ ζεστός. Είναι τόσο καυτός στην πραγματικότητα, που ο Sebastian Pfautsch, αναπληρωτής καθηγητής αστικής διαχείρισης και σχεδιασμού στο Western Sydney University, προειδοποιεί ότι η επιφάνεια του μπορεί να προκαλέσει "εγκαύματα δεύτερου ή τρίτου βαθμού" σε μωρά και μικρά παιδιά.
Ο αναπληρωτής καθηγητής Pfautsch ήταν ένας από τους περισσότερους από 30 ειδικούς, που συνέβαλαν σε μια ανεξάρτητη ανασκόπηση των επιπτώσεων του συνθετικού χλοοτάπητα, σε δημόσιους ανοιχτούς χώρους σαν επικεφαλής επιστήμονας και μηχανικός της Νέας Νότιας Ουαλίας.
«Αυτό το υλικό σε μια ηλιόλουστη μέρα, ας πούμε με 30 βαθμούς Κελσίου στον ήλιο χωρίς σκιά, θα γίνει περίπου 80 με 90 βαθμούς καυτός», είπε. «Συγκρίνετε το με τον φυσικό χλοοτάπητα, ο οποίος θα έχει θερμοκρασία λίγο πιο πάνω, δηλαδή λίγο πάνω από 30 βαθμούς.
«Στους 80 έως 90 βαθμούς, γίνεται πραγματικά ένας κίνδυνος εγκαύματος».
Εικόνα 2. Συνθετικό γρασίδι δίπλα του μια υπέρυθρη εικόνα που δείχνει υψηλή θερμότητα.Ένας πραγματικός κόσμος και η υπέρυθρη άποψη μιας περιοχής συνθετικού χλοοτάπητα σε μια ημέρα 30 βαθμούς. (Παρέχεται: Sebastian Pfautsch)
Ο ψεύτικος χλοοτάπητας όχι μόνο μπορεί να είναι ζεστός στην αφή, αλλά αυτός ακτινοβολεί και θερμότητα, κάνοντας εσάς και το σπίτι σας πιο ζεστό.«Λαμβάνετε θερμότητα ακτινοβολίας, έτσι η θερμική σας άνεση επηρεάζεται αρνητικά και, στη συνέχεια, έχετε, από τον συνδυασμό της αισθητής ροής θερμότητας και των υψηλότερων θερμοκρασιών του αέρα, θερμότερο αέρα γύρω από το σπίτι σας», είπε ο αναπληρωτής καθηγητής Pfautsch.
«Αυτό σημαίνει ότι ολόκληρο το σπίτι σας είναι πιο ζεστό, οι τοίχοι σας είναι πιο ζεστοί, τα παράθυρά σας είναι πιο ζεστά, όλα είναι πιο ζεστά, η εισαγωγή αέρα για το σύστημα κλιματισμού σας είναι πιο ζεστή — χρειάζεστε περισσότερη ενέργεια για να το δροσίσετε.
"Έχετε ένα σπίτι που ζεσταίνεται πιο γρήγορα, το οποίο πάλι, χρειάζεστε περισσότερο ενέργεια για κλιματισμό για να το δροσίσετε."
Εικόνα 3. Συνθετικό γρασίδι που χρησιμοποιείται στα περιθώρια των δέντρων.Ο συνθετικός χλοοτάπητας όχι μόνο κάνει το μικροκλίμα γύρω από το σπίτι σας πιο ζεστό, αλλά συμβάλλει επίσης στη θέρμανση του προαστίου σας. (ABC Radio Adelaide: Malcolm Sutton)
Ο αντίκτυπος της θερμότητας υπερβαίνει απλώς το να έχετε ένα πιο ζεστό μικροκλίμα γύρω από το σπίτι σας. "Μπορεί να νομίζετε ότι μόνο εγώ έχω λίγο συνθετικό χλοοτάπητα, αλλά τώρα είναι και άλλοι 20 γείτονες που έχουν και φυσικά, όταν το προσθέτετε αυτό, έχει συλλογικό αντίκτυπο στο μικροκλίμα του προαστίου σας όπου αυτό γίνεται πιο ζεστό", αναφέρει ο αναπληρωτής καθηγητής Pfautsch.
«Συλλογικά ολόκληρο το προάστιο θα είναι πιο ζεστό, κάτι που έχει επιπτώσεις στις θερμοκρασίες τη νύχτα, αλλά και στο περιβάλλον όπου ορισμένα πλάσματα χρειάζονται απλώς ορισμένες θερμοκρασίες και ορισμένα φυτά χρειάζονται ορισμένες εξελίξεις των θερμοκρασιών ημέρας-νύχτας. Τα αφαιρείτε όλα αυτά αλλάζοντας τόσο μεγάλο μέρος της επιφάνειας σε τέτοιου είδους υλικά;».
«Δεν είναι μόνο το δικό σου μικρό κομμάτι μετεχνητό γρασίδι. Είναι πραγματικά αυτό που συμβαίνει και αλλού».
Μη βιώσιμος κύκλος ζωής
Όπως υποδηλώνει το όνομα, ο συνθετικός χλοοτάπητας αποτελείται από συνθετικές ίνες που συνήθως κατασκευάζονται από νάιλον ή από πολυπροπυλένιο και συνδέονται με ένα υλικό υποστήριξης, τα οποία προέρχονται όλα από αργό πετρέλαιο.
Η διάρκεια ζωής του τεχνητού χλοοτάπητα εξαρτάται από τον τρόπο εγκατάστασης, συντήρησης και χρήσης του, αλλά τείνει να είναι 10 χρόνια περίπου, αν και ορισμένοι κατασκευαστές νεότερων προϊόντων λένε ότι μπορεί να διαρκέσει έως και δύο δεκαετίες.
Όταν φτάσει στο τέλος της ωφέλιμης ζωής του, σε αντίθεση με ορισμένα άλλα πλαστικά, ο τεχνητός χλοοτάπητας είναι δύσκολο να ανακυκλωθεί λόγω μολύνσεων, χρωμάτων και σταθεροποιητών μέσα στο υλικό.
«Αυτό που βρίσκουμε στις ΗΠΑ είναι ότι μεγάλο μέρος του τεχνητού χλοοτάπητα που αντικαθίσταται με άλλες επιφάνειες καταλήγει σε χωματερή, κάτι που δεν είναι καλό τέλος για αυτά τα προϊόντα», δήλωσε ο John Ting, Επίκουρος Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Σχολής Τεχνών και Σχεδίασμού της Καμπέρα, είπε.
«Όσον αφορά τον κύκλο ζωής για αυτά τα είδη πλαστικού, δεν είναι πραγματικά πολύ βιώσιμο πράγμα.
«Ενώ πράγματα όπως πλακάκια, ή πέτρινες πλακόστρωτες, ή σκυρόδεμα, ακόμη και χαλίκι, πολλά από αυτά μπορούν πραγματικά να ενσωματωθούν σε άλλα υλικά ή μπορούν πραγματικά να ανακυκλωθούν μόνα τους».
Εικόνα 4. Τεχνητό γρασίδι σε ανάκληση για να δείξει το μαύρο υπόστρωμα.Είναι πολύ δύσκολο να ανακυκλωθεί ο συνθετικός χλοοτάπητας και το μεγαλύτερο μέρος του καταλήγει σε χωματερή. (flikr: John Englart)
Ο καθηγητής Mark Howden, διευθυντής του Ινστιτούτου για λύσεις για το κλίμα, την ενέργεια και τις καταστροφές στο Australian National University, λέει ότι πρέπει επίσης να εξεταστεί το στοιχείο των αερίων του θερμοκηπίου.
«Το κανονικό γρασίδι μπορεί να απορροφήσει λίγο άνθρακα, σε σύγκριση με το τεχνητό γρασίδι ή την άσφαλτο ή το σκυρόδεμα, αυτά τα τελευταία έχουν μεγάλο αποτύπωμα αερίων του θερμοκηπίου», είπε.
«Αν σκεφτούμε ευρύτερα για αυτό το ζήτημα, αυτές οι τεχνητές επιφάνειες είναι προβληματικές από την άποψη της κλιματικής αλλαγής».
Μικροπλαστικά τεμάχια σε υδάτινες οδούς
Ενώ υπάρχει ένα ευρύ φάσμα προϊόντων τεχνητού χλοοτάπητα στην αγορά με διαφορετική σύνθεση και αντοχή, οι συνθετικές ίνες μπορούν να σπάσουν-αποδομηθούν και τμήματά τους να καταλήξουν σε υδάτινες οδούς, ειδικά σε περιόδους έντονων βροχοπτώσεων.
«Επειδή έρχονται σε επαφή με τα πόδια, επειδή οι άνθρωποι περπατούν από πάνω τους και ούτω καθεξής, και επειδή είναι έξω με τον καιρό, αυτό που τείνουμε να λαμβάνουμε είναι κομμάτια πλαστικού που στην πραγματικότητα πέφτουν από το ίδιο το τεχνητό γρασίδι και μπαίνουν σε υδάτινες οδούς», είπε ο επίκουρος καθηγητής Ting.
«Αυτό είναι ένα πρόβλημα γιατί εισάγουμε περισσότερα μικροπλαστικά στο περιβάλλον μας».
Εικόνα 5. Μικροσκοπικά τεμάχια καουτσούκ σε μονοπάτι δίπλα στον τεχνητό χλοοτάπητα.Γέμισμα από κοκκοποιημένο καουτσούκ που έχει ξεπλυθεί από μια επιφάνεια συνθετικού χλοοτάπητα σε ένα παρακείμενο μονοπάτι. (Παρέχεται: Sebastian Pfautsch)
Το γέμισμα απλώνεται συνήθως πάνω από τον χλοοτάπητα για να βοηθήσει τις λεπίδες η τα ελάσματα των «φύλλων» του γρασιδιού να σηκωθούν και να διατηρήσουν τον χλοοτάπητα επίπεδο. Στις αυλές, αυτό το γέμισμα είναι συχνά πυριτική άμμος που έχει αιχμηρές άκρες που μπορούν να συμβάλουν στο σπάσιμο των λεπίδων του γρασιδιού.
Κοκκοποιημένο καουτσούκ ή καουτσούκ, συνήθως κατασκευασμένο από παλιά ελαστικά αυτοκινήτων, χρησιμοποιείται επίσης ως πλήρωση — ιδιαίτερα σε αθλητικούς χώρους.
«Αυτό απλώς φωνάζει για καταστροφή», είπε ο αναπληρωτής καθηγητής Pfautsch.
«Τώρα όχι μόνο έχετε τη φυσική αποσύνθεση του πράσινου υλικού, αλλά έχετε εισαγάγει κάτι ακόμα πιο μικρό και χαλαρό υλικό που πηγαίνει παντού.
«Μπορείς να βρεις αυτό το υλικό, σε πολλά, πολλά, πολλά μέτρα μακριά από τα χωράφια σε πάρκα όπου απλώς συσσωρεύεται. Απλώς αυτό αρχίζει να μετακινείται.
"Υπάρχουν μελέτες σε αυτή την έκθεση… που περιγράφουν τον αντίκτυπο αυτού στα υδάτινα περιβάλλοντα επειδή αρχίζει να εισέρχεται στην τροφική αλυσίδα».
Έλλειψη βιοποικιλότητας
Εικόνα 5. Μια λαμπερή κόκκινη πασχαλίτσα που σκαρφαλώνει σε μια λεπίδα από πράσινο γρασίδι.Μια μεγάλη ποικιλία μικροβίων και εντόμων ζει στο φυσικό γρασίδι και στο έδαφος γύρω από αυτό. (Pixabay: BubbleJuice)
Ο τεχνητός χλοοτάπητας δεν επηρεάζει μόνο το περιβάλλον πάνω από το έδαφος, αλλά και τον άνθρακα στο έδαφος και τα ζωντανά συστήματα από κάτω.«Ο τεχνητός χλοοτάπητας δεν έχει οικολογία όπως το γρασίδι», αναφέρει ο επίκουρος καθηγητής Ting.
«Πολλά είδη μικροβίων, εντόμων και άλλων οργανισμών ζουν πραγματικά στο γρασίδι και στο χώμα γύρω από το γρασίδι. …Το φυσικό γρασίδι και η φυτεμένη ύλη προάγουν πραγματικά τη βιοποικιλότητα και επιστρέφουν στο έδαφος και το κάνουν πιο δυνατό, πιο γόνιμο και ούτω καθεξής. Το τεχνητό γρασίδι δεν επιτρέπει να συμβεί αυτό».
Ο αναπληρωτής καθηγητής Pfautsch περιγράφει τον συνθετικό χλοοτάπητα ως «μπλοκάρισμα» της βιοποικιλότητας.
«Μόλις αρχίσετε να μειώνετε την ανταλλαγή αερίων μεταξύ της ατμόσφαιρας και του εδάφους, αυτό έχει τεράστιο αντίκτυπο σε όλη την πανίδα του εδάφους, τα πλάσματα που ζουν στο έδαφος, που είναι μια τεράστια αποθήκευση άνθρακα», είπε.
«Όλα αυτά χάνονται επειδή ουσιαστικά κόβετε τους αγωγούς τροφοδοσίας τους για ανταλλαγή αερίων».
Εναλλακτικές λύσεις γκαζόν για την αυλή σας
Υπάρχουν πολλά να αγαπήσετε για τους χλοοτάπητες. Αλλά μερικές φορές χρειάζεστε μια αλλαγή.
Τα καλά νέα είναι ότι υπάρχουν ορισμένες φυσικές εναλλακτικές λύσεις αντί του τεχνητού χλοοτάπητα που δεν απαιτούν απαραίτητα τον χρόνο και την προσπάθεια ενός καλά περιποιημένου παραδοσιακού χλοοτάπητα και εξακολουθούν να φαίνονται ευχάριστα σε περιόδους ξηρασίας.
Εικόνα 6. Ένα πλαϊνό μονοπάτι ενός σπιτιού με μια πύλη, με το μονοπάτι από πλάκες που περιβάλλεται από φυλλώδη πράσινα και μικρά μοβ λουλούδια Η εγγενής βιόλα δημιουργεί μια πολύχρωμη εδαφοκάλυψη & είναι εύκολο να αναπτυχθεί και ταιριάζει σε κήπους με ανάλαφρο φως. (Παρέχεται: Vivid Design)
Για όσους δεν θέλουν να διατηρήσουν ένα φυσικό γκαζόν, ο καθηγητής Howden προτείνει τη φύτευση εδαφών και θάμνων ή την ανάπτυξη ενός κήπου εξοχικής κατοικίας.
«Όλο και περισσότερο, υπάρχουν μερικές πραγματικά εξαιρετικές επιλογές. Περπατήστε στα προάστια σας και δείτε αυτό πού έχουν κάνει οι άνθρωποι αυτές τις επιλογές και πόσο ελκυστικές μπορούν να γίνουν»,
Αν το εγγενές γρασίδι και οι θάμνοι δεν λειτουργούν για την αυλή σας, μπορείτε πάντα να χρησιμοποιήσετε λίγο φλοιό, βότσαλα ή ροκανίδια.
«Μπορείτε απλώς να έχετε τσιπς φλοιού σαν σάπια φύλλα πάνω από τη γη σας, και αυτό δεν θερμαίνεται τόσο πολύ όσο ο τεχνητός χλοοτάπητας και διατηρεί το έδαφος υγιές», είπε ο Επίκουρος Καθηγητής Ting.
Πρωτότυπος τίτλος του άρθρου :
The environmental impacts of artificial turf worth considering before rolling it out in your backyard By Penny Travers
Απόδοση στα Ελληνικά
Μ. Καπάνταης Δασολόγος- Περιβαλλοντολόγος
τ. Δ/ντης Πρασίνου
The environmental impacts of artificial turf worth considering before rolling it out in your backyard
Artificial turf may be green all year round and require little maintenance, but that's where the upsides end. (ABC News: Penny Travers)
With your lawn turning brown from the winter frost and an El Nino weather event on the horizon, you may find yourself considering artificial turf to keep your lawn or front verge looking green.
It's an increasingly popular choice, particularly in newer suburbs where block sizes are smaller.
But while synthetic grass offers an even, green surface that requires little maintenance, it comes with a big environmental price tag.
Here are some of the environmental impacts of artificial turf worth considering before you roll it out in your own backyard.
Burning hot in summer
In summer, fake turf gets hot. Very hot. So hot in fact, that Sebastian Pfautsch, an associate professor in urban management and planning at Western Sydney University, warns the surface can give babies and young children "second or third-degree burns".
"This material on a sunny day, with let's say 30 degrees Celsius in the sun unshaded, will be about 80 to 90 degrees hot," he said.
"Compare that to natural turf, which will be just slightly above the temperature, meaning slightly above 30 degrees
"At 80 to 90 degrees, it really becomes a touch burn hazard."
A real world and infrared view of an area of synthetic turf on a 30 degree day. (Supplied: Sebastian Pfautsch)
Not only can it be burning hot to touch, fake turf also radiates heat, making you and your home hotter.
"You get radiant heat so your thermal comfort is impacted negatively and then you also have, from the combination of the sensible heat flux and the warmer air temperatures, warmer air around your home," Associate Professor Pfautsch said.
"That means your whole house is warmer, your walls are warmer, your windows are warmer, everything is warmer, the air intake for your air conditioning system is warmer — you need more energy to cool that down.
"You have a house that warms quicker, which again, you need more air conditioning to cool it down."
Synthetic turf not only makes the microclimate around your home warmer, but also contributes to warming your suburb. (ABC Radio Adelaide: Malcolm Sutton)
The heat impact goes beyond just having a warmer microclimate around your home.
"You may think it's only me having a bit of synthetic turf but it's now 20 other neighbours and then of course, when you add this, it has a collective impact on your suburb microclimate where it gets warmer," Associate Professor Pfautsch said.
"Collectively the whole suburb will be warmer which has impacts on night-time temperatures, but also on the environment where certain critters just need certain temperatures and certain plants need certain evolutions of day-night temperatures.
"You're taking all of that away by changing so much of the surface area into these types of materials.
"It's not just your own little patch. It's really what happens elsewhere as well."
Unsustainable life cycle
As the name suggests, synthetic turf comprises of synthetic fibres typically made from nylon or polypropylene and connected to a backing material, all of which came from crude oil.
The lifespan of artificial turf depends on how it's installed, maintained and used, but it tends to be about 10 years, though some manufacturers of newer products say it can last upwards of two decades.
When it does reach the end of its useful life, unlike some other plastics, artificial turf is difficult to recycle due to contaminations, colours and stabilisers within the material.
"What we're finding in the US, is a lot of the artificial turf that is being replaced with other surfaces is just ending up in landfill which is not a good end for these products," John Ting, Assistant Professor at the University of Canberra's Faculty of Arts and Design, said.
"In terms of the life cycle for these kinds of plastic, it is not really a very sustainable thing.
"Whereas things like tiles, or stone paving, or concrete, even gravel, a lot of that can actually be incorporated into other materials or can actually be recycled themselves."
It is very difficult to recycle synthetic turf and most of it ends up in landfill. (flikr:John Englart)
Professor Mark Howden, director of the Institute for Climate, Energy and Disaster Solutions at the Australian National University, says the greenhouse gas component also needs to be considered.
"Normal grass can absorb a bit of carbon, compare that with artificial grass or asphalt or concrete, those latter ones have a big greenhouse gas footprint," he said.
"If we think more broadly about this issue, those artificial surfaces are problematic from a climate change point of view."
Microplastics in waterways
While there is a wide range of artificial turf products on the market with varying composition and durability, synthetic fibres can break off and end up in waterways, especially in periods of heavy rainfall.
"Because they come into contact with feet, because people walk over them and so forth, and because they're out in the weather, what we tend to get is bits of plastic that are actually falling off the artificial grass itself and getting into our waterways," Assistant Professor Ting said.
"That's a problem because we're getting more microplastics into our environment."
Granulated rubber infill that has washed off a synthetic turf surface onto an adjacent footpath. (Supplied: Sebastian Pfautsch)
Infill is usually spread over the turf to help the grass blades stand up and keep the turf flat.
In backyards, that infill is often silica sand which has sharp edges that can contribute to the grass blades breaking off.
Granulated rubber or crumb rubber, usually made from old car tyres, is also used as an infill — particularly on sporting fields.
"That just cries for disaster," Associate Professor Pfautsch said.
"Now you're not only having the natural disintegration of the green material, but you've introduced something that's even smaller and loose that just goes everywhere.
"You can find this material, many, many, many metres away from the fields in parks where it's just piling up. It just starts to wander off.
"And there are studies in that report … that describe the impact of that on aquatic environments because it starts to enter the food chain."
Lack of biodiversity
A large variety of microbes and insects live in natural grass and the soil around it. (Pixabay: BubbleJuice)
Artificial turf doesn't just impact the environment above the ground, but also the carbon in the soil and the living systems below.
"Artificial turf doesn't have an ecology like grass does," Assistant Professor Ting said.
"All sorts of microbes, insects and other things actually live in the grass and in the soil around the grass.
"Natural grass and planted matter does actually promote biodiversity and does give back to the soil and make it stronger, more fertile and so on. Artificial grass doesn't allow this to happen."
Associate Professor Pfautsch describes synthetic turf as a biodiversity "blocker".
"Once you start reducing the gas exchange between the atmosphere and the soil it has a huge impact on all the soil fauna, the critters that live in the soil, which is a huge storage of carbon," he said.
"All of that is lost because you're basically cutting off their supply pipelines for gas exchange."
Lawn alternatives
The good news is there are some natural alternatives to artificial turf that don't necessarily require the time and effort of a well-manicured traditional lawn and still look pleasant during dry times.
"Native Australian grasses make wonderful turfs. You can even let that flower before you mow it and that comes with biodiversity benefits," associate professor Pfautsch said.
"There will be insects that will be attracted to that, that also then, when you look at food chains, attract birds, attract this and attract that."
Native viola make a colourful ground cover, are easy to grow and suit gardens with dappled light. (Supplied: Vivid Design
For those who don't want to maintain a natural lawn, Professor Howden suggests planting ground covers and shrubs, or growing a cottage garden.
"Increasingly there are some really great options. Walk around your suburbs and see where people have made those choices and how attractive they can be," he said.
