Μόνο οι Μελισσες???

Οι θολές «αποχρώσεις» της δημοσιογραφικής «απόδοσης» των επιστημονικών δεδομένων…

ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΗΝ ΕΚΠΟΜΠΗ ΓΝΩΣΤΟΥ ΚΑΝΑΛΙΟΥ:

…..Την εβδομάδα που πέρασε, γνωστό κανάλι της παραλίας με το παρατσούκλι «Φωνή της Αμερικής» που (αδίκως ή δικαίως ?) το έχει αποκτήσει "λόγω της κατα-δικής του συμπεριφοράς"…, σε περιβαλλοντική του εκπομπή (εκπομπή που όντως την κάνει ενδιαφέρουσα η προσωπικότητα που την παρουσιάζει), μας ανακοίνωσε ότι οι πληθυσμοί των μελισσών και τα μελίσσια, συνεχώς μειώνονται, άρα βλάπτεται και αλλοιώνεται η διαδικασία της επικονίασης…., με αποτέλεσμα να κινδυνεύει η παραγωγή και κατά συνέπεια η παγκόσμια διαθεσιμότητα των τροφίμων…. Το ένα τρίτο της τροφής που καταναλώνουμε προέρχεται από καλλιέργειες που επικονιάζονται με μέλισσες και άλλα έντομα και αντιστοιχεί σε 30 δις δολάρια ετησίως.

ΦΤΑΙΝΕ ΤΑ ΕΝΤΟΜΟΚΤΟΝΑ.....!!!!

Το φαινόμενο το «απέδωσε» αποκλειστικά και σωστά μέχρι έναν βαθμό, στα φυτοφάρμακα χωρίς όμως να αναφερθεί κανένα όνομα από τις «μαμάδες» εταιρίες αγροχημικών που τα παράγουν (αμερικάνες, γερμανίδες, ελβετίδες, κλπ εταιρίες)..… Δεν έχει άδικο για το κακό που προκαλούν τα αγροχημικά ιδιαίτερα τα εμτομοκτόνα στην υπόθεση της επικονίασης…. Μας παρουσιάστηκε όμως το ιστορικό, λίγο έως πολύ «κουτσουρεμένο». «Κουτσουρεμένο» όμως ιστορικό σημαίνει και «θολή εικόνα ή μόνο μία εικόνα» στο μυαλό του ανυποψίαστου τηλεθεατή που δεν τυχαίνει να γνωρίζει τα υπόλοιπα (όσα συνήθως αποκρύπτονται από τις κατά τα φαινόμενα «αθώες» ειδησεογραφίες)…!!!

Το “colony collapse disorder” (CCD)

Σήμερα ενοχοποιούνται περί τα 121 διαφορετικά εντομοκτόνα για τον θάνατο των μελισσών και άλλων ωφέλιμων εντόμων επικονιαστών, με περισσότερο ύποπτα τα νεονικοτινοειδή εντομοκτόνα τα οποία καταστρέφουν το ανοσοποιητικό σύστημα των μελισσών (τις κάνει πιο ευπαθείς σε ιώσεις και βακτηρίδια) και τα οποία θεωρούνται υπεύθυνα για την κατάρρευση των αποικιών των μελισσών (μελίσσια), γνωστή και ως διαταραχή CCD “colony collapse disorder”, υπεύθυνη ακόμη και για τον αποπροσανατολισμό των μελισσών ώστε να χάνονται και να μην επιστρέφουν στα μελίσσια μετά τη βοσκή (έχουν παρατηρηθεί εγκαταλείψεις μελισσιών στην αμερικανική Ήπειρο όπου μόνο η βασίλισσα απέμεινε στο μελίσσι..….!!!).

Για παράδειγμα το Imidacloprid και το Clothianidin, δύο πολύ ύποπτα νεονικοτινοειδή προϊόντα της Bayer CropScience Inc. τα οποία έχουν κατηγορηθεί περισσότερο από πολλά άλλα, έχουν ανιχνευθεί στην γύρη και στο νέκταρ πολλών καλλιεργούμενων φυτών. Από το 2013 έχουν υπαχθεί σε αυστηρότατες Κοινοτικές διατάξεις απόσυρσης και απαγόρευσης με τον κανονισμό (EU) No 485/2013 για την επικράτεια της ΕΕ-28. Συνεχίζει όμως η χρήση τους στις ΗΠΑ και στις εκτεταμένες καλλιέργειες ελαιοκράμβης στη Βρετανία η οποία εφαρμόζει τον κανονισμό με «εξαιρέσεις» που η ίδια επιλέγει..…!!).

Η ΕΞΑΠΛΩΣΗ ΤΩΝ ΓΕΝΕΤΙΚΑ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΜΕΝΩΝ (ΓΤ)

Εκτός των μεγάλων Εταιριών αγροχημικών και Βιοτεχνολογίας τα ονόματα των οποίων σπάνια έως καθόλου ακούγονται στα «εγχώρια» κανάλια, αυτό που επίσης δεν ακούστηκε στην εν λόγω εκπομπή είναι το «πολύ πιο σύνθετο φαινόμενο» και τα πρόσθετα αίτια μείωσης των επικονιαστών (εντόμων) που η διεθνής Γεωπονική Επιστημονική Έρευνα και Κοινότητα, αλλά και η τεράστια Βιβλιογραφία που υπάρχει διαθέσιμη (δεν την παρακολουθούν βέβαια όλοι, απλά γιατί δεν την καταλαβαίνουν), διαπιστώνουν και ανακοινώνουν ενοχοποιώντας εκτός από τα φυτοφάρμακα και άλλα αίτια και κυρίως τις γενετικά τροποποιημένες καλλιέργειες (ΓΤ) που έχουν εξαπλωθεί ως «καρκίνωμα» στον πλανήτη…. (υπολογίζεται ότι σε όλες τις Ηπείρους τα γενετικά τροποποιημένα φυτά καλύπτουν ήδη την τρομακτική έκταση των 19 δισεκατομμυρίων στρεμμάτων σε 28 χώρες, αρχίζοντας από το 1996 που έγιναν οι πρώτες φυτεύσεις μέχρι και σήμερα….).

ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ....., ΘΑΝΑΤΟΥ...!!

Τον Νοέμβριο του 2014 έγινε γνωστό ότι με την εισαγωγή Γενετικά Τροποποιημένης καλλιέργειας καλαμποκιού στο Οντάριο του Καναδά, αφανίστηκαν πάνω από 37 εκατομμύρια μέλισσες…. Οι μελισσοκόμοι της περιοχής δηλώνουν ότι «μόλις άρχισε η καλλιέργεια του Γενετικά Τροποποιημένου καλαμποκιού οι μέλισσες άρχισαν να πεθαίνουν κατά εκατομμύρια….!!!».

Ένα χρόνο νωρίτερα στην Hopelchen, Campeche στο Μεξικό, άλλα 1500 μελίσσια καταστράφηκαν δίπλα σε εκτεταμένη καλλιέργεια Γενετικά Τροποποιημένου καλαμποκιού Bt (προϊόν πλέον των MONSANTO, Syngenta Crop Protection, Pioneer HiBred, κ.ά.) ο σπόρος του οποίου απολυμάνθηκε με νεονικοτινοειδή εντομοκτόνα και με το σκεπτικό ότι η τοξίνη Bt στο DNA του τροποποιημένου καλαμποκιού δεν είναι επαρκώς τοξική για να προστατεύσει τον σπόρο του ΓΤ καλαμποκιού από ευρύτερο φάσμα εντομολογικών εχθρών…. (ήδη στην επαρχία Mato Grosso της Βραζιλίας αναφέρονται περιστατικά ότι το ΓΤ καλαμπόκι Bt δεν είναι πλέον σε θέση να προστατέψει καλλιέργειες καλαμποκιού καθώς εντομολογικοί εχθροί φαίνεται να αποκτούν ανθεκτικότητα στην τοξίνη Bt και αναγκάζονται οι αγρότες να ψεκάζουν όπως παλιά και κατ' επανάληψη…).

Αυτή λοιπόν την επεξεργασία του σπόρου σποράς με νεονικοτινοειδή (Τροποποιημένων αλλά και Συμβατικών σπόρων σποράς) πολλοί είναι οι ακαδημαϊκοί εντομολόγοι στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη που την ενοχοποιούν πλέον ανοικτά για τους μαζικούς θανάτους των μελισσών με πληθώρα επιστημονικών ανακοινώσεων (βλ. επίσης: «Multiple Routes of Pesticide Exposure for Honey Bees Living Near Agricultural Fields» των Christian H. Krupke , Greg J. Hunt, Brian D. Eitzer, Gladys Andino, και Krispn Given, 2012, Link: http://journals.plos.org/plosone/article…)

ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΗ ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΕΡΕΥΝΑΣ

Οι εξελίξεις στην παγκόσμια επιστημονική έρευνα όταν έρχεται η ώρα να αποκτήσουν δημοσιότητα, υπάρχει πάντοτε ο κίνδυνος να «μεταφερθούν» στο ευρύ κοινό αλλοιωμένες, άλλοτε από λάθος, άλλοτε σκόπιμα και άλλοτε από «ενθουσιασμό» που εμπεριέχει και τη διάσταση της υπερβολής (συνήθης μορφή αλλοίωσης στο όνομα της ακροαματικότητας).
Η αντικειμενικότητα και η «αυστηρότητα» των επιστημονικών ευρημάτων και των "έγκυρων" επιστημονικών ανακοινώσεων σπάνια μετατρέπονται και σε «αντικειμενική» είδηση.

ΣΥΝΟΨΙΖΟΝΤΑΣ ΤΑ ΑΙΤΙΑ ΑΦΑΝΙΣΜΟΥ ΤΩΝ ΕΠΙΚΟΝΙΑΣΤΩΝ, (και όχι μόνο)

Συνοψίζοντας τα αίτια αφανισμού των μελισσών και άλλων επικονιαστών (έντομα, πτηνά, υπόλοιπη άγρια ζωή) αλλά προβάλλοντας και μερικές κατευθύνσεις, θα τα ομαδοποιούσα στις παρακάτω δέκα (10) κατηγορίες που συνθέτουν την ευλογημένη θα λέγαμε «εξίσωση» πολιτικής γης, για μια οποιαδήποτε χώρα που σέβεται τον εαυτό της και πραγματικά ενδιαφέρεται να προστατέψει την άγρια ζωή και να κρατήσει την αγροτική της παραγωγή στον υψηλότερο βαθμό «αποδοτικότητας» και σε πλαίσιο βιώσιμης και «αναπτυξιακής» πορείας:

1. Φυτοφάρμακα και λοιπά αγροχημικά (μείωση στο ελάχιστο και προώθηση της βιολογικής γεωργίας σε όλα τα επίπεδα)

2. Γενετικά Τροποποιημένες καλλιέργειες (όπου αυτές έχουν επιτραπεί για καλλιέργεια αποτελούν ήδη πρόβλημα για το περιβάλλον και με δυσάρεστες επιπτώσεις στην ανθρώπινη υγεία οι οποίες ήδη πιστοποιούνται στο εργαστήριο και θα κάνουν την εμφάνισή τους διαχρονικά στον ευρύτερο πληθυσμό ζώων και ανθρώπων…)

3. Χρήση σπόρων (ΓΤ και Συμβατικών) που επεξεργάζονται και συσκευάζονται με χρήση νεοκοτινοειδών (θα ήταν σοφό σπόροι προέλευσης εκτός ΕΕ-28 να ελέγχονται και ως προς τον τρόπο επεξεργασίας και τρόπων απολύμανσης στις χώρες προέλευσης)

4. Αποφυγή Χρήσεων γεωργικής γης με μονοκαλλιέργειες σε μεγάλη έκταση (η ποικιλότητα αγροκτημάτων σε μέγεθος, οι διαχωριστικοί φυτοφράκτες (hedges), η αγρανάπαυση, η ποικιλότητα και βιοποικιλότητα του Αγροτοπίου αποτελούν προϋπόθεση διατήρησης της εντομοπανίδας και της πτηνοπανίδας στην ύπαιθρο).

5. ‘Έλλειψη φυσικής βλάστησης (αυτοφυούς και τεχνητής λιβαδοπονικής ή καλλωπιστικής) με μείγμα από ενδημικά ετήσια και πολυετή ανθοφορίας αποτελεί «αρνητικό παράγοντα» για τη μελισσοκομία και τη διαδικασία επικονίασης. Η δημιουργία, η διατήρηση και η "πρακτική" χρήση τραπεζών γενετικού υλικού με ενδημική χλωρίδα, μπορούν να βοηθήσουν στον εμπλουτισμό του φυσικού χώρου ώστε να μετατρέπεται και να διατηρείται σε μόνιμο βιότοπο οργανισμών (χλωρίδας, πανίδας και λοιπών οργανισμών), απαραίτητων για την επικονίαση των καλλιεργειών (αναβάθμιση και προστασία φυσικών οικοσυστημάτων).

6. Αποφυγή εκτεταμένων αναδασμών και ενοποίησης μεγάλων εκτάσεων με σκοπό την καλύτερη μηχανική καλλιέργεια «εκτατικών μονοκαλλιεργειών» που συνεπάγονται αλλοίωση του τοπίου, μέσα από εκχερσώσεις και επιζήμιες διαταράξεις του οικοσυστήματος, διαβρώσεις και υπερβολικές απαιτήσεις σε "χημικές" εισροές....

7. Αντίθετα επιβάλλεται η εκμετάλλευση μικρών κλήρων με μικρότερης ισχύος μηχανήματα και εξοπλισμό ή και περισσότερων σε αριθμό μικρών κλήρων από μικρές ομάδες παραγωγών με «πολυποίκιλη παραγωγή, με οπωρώνες, λαχανικά, σιτηρά και με συγκαλλιέργειες», ώστε να επιδιώκεται περισσότερη αξία παραγωγής από σχετικά μικρότερη επιφάνεια γης, μέσα από μια τοπική «χωροταξική» οργάνωση των καλλιεργειών προσαρμοσμένων στις "καθημερινές ανάγκες των καταναλωτών σε είδη πρώτης ανάγκης για τη διατροφή τους", στις βιοκλιματικές, τις εδαφολογικές και παραδοσιακές συνθήκες αγροτικής παραγωγής και επιβίωσης των κοινωνιών, ψάχνοντας πάντοτε το «κλειδί» και το «γιατί» κάποιες καλλιεργητικές και κτηνοτροφικές πρακτικές που υπάρχουν ακόμα ή χάθηκαν, κατάφεραν να στηρίξουν τις τοπικές κοινωνίες για πολλούς αιώνες…

8. Τραγική η υστέρηση με τις αναδασώσεις όλων των καμένων εκτάσεων της χώρας. Άμεση ενίσχυση της βλαστικής κάλυψης με ενδημικά είδη αποφεύγοντας τα εύφλεκτα, σε πλαίσιο οργανωμένου "χωρικού σχεδιασμού" και να μην αφήνονται οι Υπηρεσίες στην «καλή θέληση» εθελοντικών οργανώσεων, καναλιών και δημάρχων που βάζουν προτεραιότητα στο επικοινωνιακό, «περιφρονώντας την ουσία και αγνοώντας την κλίμακα και την σπουδαιότητα του προβλήματος».

9. Θεσμοθέτηση της Αγροδασοπονίας, της πεδινής Δασοπονίας και πεδινής Ξυλοπαραγωγής, των τεχνητών βιοτόπων και λιμνών και των αντιδιαβρωτικών φυτευτικών επεμβάσεων σε εθνική κλίμακα (είναι τεράστιες οι ποσότητες γόνιμου εδάφους που ξεπλένεται στη θάλασσα και η βαθμιαία ερημοποίηση του Ελληνικού τοπίου, φαινόμενα που εντατικοποιούνται με την αλλαγή του κλίματος και τα ακραία καιρικά φαινόμενα που κάνουν πλέον την εμφάνισή τους πολύ συχνότερη και πιο βίαιη…).

10. Μαζί με τα άλλα τα πολλά αίτια αφανισμού και απειλής των μελισσών και όχι μόνον, θα ήταν παράλειψη να μην αναφερθώ στην «κρατική απουσία». Η έλλειψη σοβαρής Αγροτικής και Περιβαλλοντικής πολιτικής αφορά και τα 9 σημεία αναφοράς που προηγήθηκαν. Ο κρατικός μηχανισμός στις μέρες μας, η επιστημονική έρευνα και η απόλυτη χρήση της παρουσίας και της γνώσης του Γεωτεχνικού Επιστήμονα αποτελούν μόνιμη «προσδοκία» και όχι καθημερινή πολιτική πράξη.

ΕΠΙΛΟΓΟΣ...

Η Αγροτική Πολιτική στη χώρα μας δεν μπορεί να αλλάξει πορεία και σχεδιασμό, να παραδειγματιστεί, να εκσυγχρονιστεί με έμψυχο υλικό που φέρει τη γνώση, τις ιδέες και την τέχνη της εξωστρέφειας, αλλά και της συμφιλίωσης μα τον κόσμο της υπαίθρου με τον οποίο βρίσκεται σε συνεχή "αντιπαλότητα", ούτε μπορεί να ξεφύγει από τον "βαθύ λάκκο" της γραφειοκρατίας και από την κομματική περιχαράκωση πέντε δέκα ανθρώπων «χωμένων κυριολεκτικά στα γραφεία τους» (πολλοί εξ' αυτών) τραγικά άσχετων με την ελληνική Γεωργία και το διεθνές "αγροτικό" γίνεσθαι, οι οποίοι θέλουν να νομίζουν (και επιμένουν να μας πείσουν) ότι ασκούν Αγροτική Πολιτική..

"Οι μέλισσες έχουν τα δικά τους αιτήματα", όπως και οι αγρότες και εργάτες της ελληνικής γης και όλου του κόσμου....!!!

(για τη Σύνταξη: Σταμάτης Λ. Σεκλιζιώτης).