Παρασκευή 5 Φεβρουαρίου 2016

Υπόγεια αγρο-κτήματα


Από το ιδιωτικό υπόγειο ενός Γερμανού έως τα underground θερμοκήπια στην Ολλανδία
και από το ενδιαφέρον για καλλιέργειες σε ορυχεία έως τα αγροτεμάχια «Pasona Ο2» στην Ιαπωνία κάτω από την επιφάνεια της γης.
Το ενδιαφέρον για τα υπόγεια αγρο-κτήματα, εκτός από το συναρπαστικό του θέματος, αποκτά άλλη διάσταση στην ηλιόλουστη χώρα μας, αν η προσέγγισή του γίνει υπό το πρίσμα των σαρωτικών ανεμοστρόβιλων που ισοπεδώνουν καλλιέργειες και γεωργική παραγωγή:
Το πλέον βίαιο και καταστροφικό ατμοσφαιρικό φαινόμενο, ο ανεμοστρόβιλος, «επισκέπτης» κυρίως στη δυτική Ελλάδα, τη Θεσσαλία, αλλά και την Κεντρική Μακεδονία, έχει αυξηθεί σε συχνότητα κατά 300% και κατά 50% σε ταχύτητα ανέμων (ξεκινούν από 150 χιλιόμετρα την ώρα. Εσχάτως έφτασαν τα 250 στη Ρόδο).
Με συχνότερη παρουσία ανεμοστρόβιλων τον Ιούλιο, τον Σεπτέμβριο, τον Νοέμβριο και τον Δεκέμβριο. Διαφωτιστική παρένθεση με πληροφορίες από το Κέντρο Μετεωρολογικών Εφαρμογών στη Θεσσαλονίκη και εξίσου κατατοπιστικές οι απαντήσεις του Κώστα Ακουμιανάκη, αναπληρωτή καθηγητή στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, Εργαστήριο Κηπευτικών Καλλιεργειών: «Κάτω από την επιφάνεια του εδάφους υπάρχει σταθερή θερμοκρασία και προστασία από τις καταιγίδες. Χωρίς φως όμως δεν γίνονται καλλιέργειες». Θα αποτελούσε παραδοξότητα το αντίθετο, «αν και τα μανιτάρια (επειδή είναι μύκητες) αναπτύσσονται χωρίς φως».
Ωστόσο Γερμανός ιδιώτης κατάφερε να φυτέψει πατάτες την άνοιξη στον ανεκμετάλλευτο χώρο του υπογείου του, χρησιμοποιώντας ως βάση χώματος άργιλο και άμμο. Από τον Απρίλιο έως και τον Νοέμβριο άφησε ανέγγιχτα τα βλαστάρια που φύτρωσαν. Οι πατάτες που βρήκε ήταν τρυφερές και νόστιμες, όπως είπε ο ίδιος.
«Η πατάτα είχε συνολικά 20% ξηρά ουσία και 80% νερό. Από αυτό το ποσοστό τα 4/5 είναι άμυλο. Για να υπάρξει το άμυλο πρέπει να υπάρξει φωτοσύνθεση. Χωρίς αυτή δεν γίνεται πατάτα. Μάλλον θα υπήρχε από κάπου περιορισμένο φως, δεν εξηγείται αλλιώς», λέει ο καθηγητής: Μόνο τα μανιτάρια Acaricus bisporus (λευκό μανιτάρι) γίνονται χωρίς φως, διότι αυτό επιβάλλεται από τη φύση αφού είναι μύκητας. Τα πλευρότους πάλι αναπτύσσονται σε ημισκοτεινό μέρος. Το λίγο φως τα ευνοεί.
Οι πολυπράγμονες Ιάπωνες ξεκίνησαν στο Τόκιο στις αρχές της πρώτης δεκαετίας του 20ού αιώνα υπόγειες καλλιέργειες: Σε βάθος έως και δώδεκα μέτρα και σε μία έκταση μεγαλύτερη των δέκα στρεμμάτων πέτυχαν να αναπτύξουν δεκάδες κηπευτικά προϊόντα, χρησιμοποιώντας τεχνητό φως.
«Μιμηθήκαμε τη θερμότητα και τις ιδιότητες του ηλιακού φωτός σε όλο το φάσμα του και δημιουργήσαμε ατμοσφαιρικές συνθήκες αγρού» ανακοίνωσε το ινστιτούτο «Pasona Ο2» στην ιαπωνική πρωτεύουσα.
«Απρόβλεπτοι φυσικά παράγοντες -επιδρομές ακρίδων, παρατεταμένες περίοδοι ξηρασίας, παγωνιές, πλημμύρες- επηρεάζουν τις καλλιέργειες προκαλώντας αβεβαιότητα για τα επίπεδα και τις ποσότητες της αγροτικής παραγωγής. Χωρίς τις ασταθείς-ακραίες συνθήκες που επικρατούν στην επιφάνεια της γης αποφεύγουμε και τις καταστροφικές συνέπειες στις καλλιέργειες. Και οι τεχνητές συνθήκες μάς το διασφαλίζουν αυτό.
»Οι Ιάπωνες ερευνητές πάνε ένα βήμα παρακάτω: Ετσι, μπορεί να διασφαλιστεί και η σταθερή παροχή τροφίμων για την ανθρωπότητα σε περίπτωση γενικευμένων (ο μη γένοιτο) καταστροφών».
Υπόγειες καλλιέργειες λαχανικών γίνονται και στη βόρεια Ρωσία, σε ορυχεία, λατομεία και σε αποθηκευτικούς χώρους.
Στην αύξηση των καλλιεργειών με την εκμετάλλευση των υπόγειων χώρων σε κτήρια προσβλέπουν οι Ολλανδοί, που προσπαθούν να δώσουν νόημα στις ελεγχόμενες γεωργικές παραγωγές, όπως στις θερμοκηπιακές.
«Αυτή τη στιγμή δεν δουλεύουμε στην Ελλάδα πάνω σε αυτό το μοντέλο καλλιέργειας, διότι αφ' ενός είναι μια διαδικασία σε πειραματικό στάδιο και αφ' ετέρου πρέπει να λάβουμε υπόψη μας τον οικονομικό παράγοντα, την απόσβεση για την υλοποίηση υπόγειων αγροτικών εγκαταστάσεων σε τεχνητές συνθήκες», απαντά σ' όλα αυτά ο Κώστας Ακουμιανάκης, που υποστηρίζει φυσικά την έρευνα συνεκτιμώντας τις ιδιορρυθμίες της φύσης.
«Μία ιδέα πάντως είναι η εκμετάλλευση του ηλιακού φωτός με κάτοπτρα και πώς αυτό μπορεί να καλύψει τις ανάγκες πολλών ειδών, διότι αυτός ο έμμεσος φωτισμός μπορεί να συμβάλει - να βοηθήσει στην ανάπτυξη δύο φυτών και όχι τριάντα δύο...
»Τα σύγχρονα επιφανειακά δικτυοκήπια είναι σήμερα μία προχωρημένη απάντηση στους φυσικούς εισβολείς-απειλές για τα φυτά, που προσφέρουν συνάμα προστασία από την αύξηση της θερμοκρασίας και την ηλιακή ακτινοβολία (ηλιοεγκαύματα στα οπωροκηπευτικά). Η έρευνα δεν σταματά και πρέπει να συνεχίζεται προς όλες τις κατευθύνσεις».
Μία μεγάλη καταιγίδα μπορεί να καταθέσει-αποθέσει στο έδαφος έως 500.000 τόνους νερού. Είναι ένα ζήτημα και οι πλημμύρες, αλλά, όπως είπε και ο καθηγητής, η έρευνα δεν σταματά και συνεχίζεται. Υπόγεια αγρο-κτήματα. Δεν ακούγεται άσχημα.
πηγη: greekfood

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου