Ε Π Ι Τ Η Σ Δ Ρ Υ Ο Σ
Δ Ι Α Τ Ρ Ι Β Η
Οι Δρυΐδες των Κελτών ήσαν ιερείς, φιλόσοφοι, ιατροί, νομοθετούσαν αλλά και απένεμαν δικαιοσύνη. Οι συγκεντρώσεις και οι διδασκαλίες τους γίνονταν κάτω από δέντρα βελανιδιάς.
δρυοτόμος / δρυτόμος (ο ξυλοκόπος)
δρυοτομία (το κλάδεμα για καυσόξυλα)
δρυοτομική (η τέχνη του ξυλοκόπου)
δρυπεπής (εντελώς ώριμος καρπός που ωρίμασε πάνω στο δέντρο)
δρύφακτος (κάγκελα, μπαλκόνια)
δρύοχοι / δρύοχα (τα ξύλινα υποστηρίγματα στο σκαρί του πλοίου κατά τη ναυπήγηση)
Δ Ι Α Τ Ρ Ι Β Η
Δρυς Η βελανιδιά ή βαλανιδιά (Quercus spp.)
είναι γένος φυτών της οικογένειας των Φηγοειδών (Fagaceae)
Από τη λέξη της Πελασγικής Ομογλωσσίας deru - drew σκληρός), εκτός από το δρυς, παράγονται και οι λέξεις:
δρύινος, δρυμών, , δόρυ, δρυμός, δένδρον / δένδρεον δούρειος (ξύλινος), durus κλπ.. drew- < dóru (δένδρο)., το (λατινικά) dūrus / dūra /, dūrum (σκληρός) και το (αγγλοσαξονικό) trēow (αγγλικά tree)
Η λέξη Δρυΐδης (druid) προέρχεται επίσης από το Πελασγικό dru - wid, που σημαίνει «γνώστης των δέντρων δρυός».
Παράγωγα
Οι Δρυάδες ήταν νύμφες των δασών, ενώ οι Αμαδρυάδες συνδέονταν με τα δέντρα. Τα ονόματα τους είναι Καρύα, Βάλανος, Κράνεια, Μορέα, Αίγειρος, Πτελέα κλπ., και είναι όλες κόρες του Οξύλου. Οι λέξεις Δρύς και Ξύλον ήσαν συνώνυμες !!
Ο Όξυλος ήταν γιος του Αίμονα και της Γόργης, αδελφής της Δηιάνειρας. Χρονικά κατατάσσεται στον 12ο αι. π.Χ.
Οι Αμαδρυάδες είναι νύμφες των δασών, που γεννιούνται με τις βελανιδιές (δρυς) και άλλα δέντρα και αναπτύσσονται μαζί τους. Όταν το δέντρο κόβεται, η νύμφη του πεθαίνει, πηγαίνει όμως σε άλλο δέντρο και τιμωρεί τον ένοχο.
Δρυοκολάπτης ή τσικλητάρα ή τζουμπλιντάρα είναι πτηνό ξυλοφάγο. Φτιάχνει τη φωλιά τους στις κουφάλες των δέντρων ή ανοίγει τρύπες στους κορμούς των δέντρων, σε χοντρούς πασσάλους και σε τηλεφωνικούς στύλους.
Οι Δρύοπες " οι άνθρωποι της Δρυός" (Βλέπε και Δρυϊδης") ήταν μία πρωτο-ελληνική (ΔΩΡΙΚΗ) φυλή που κατοικούσε στην Ελλάδα. Γενάρχης τους ήταν ο Δρύωψ, γιος του Πριάμου. Ανήκαν στα πελασγικά φύλα που συνιστούσαν μέρος του πρωτοελληνικού φυλετικού υποστρώματος, τιμούσαν και τη θυγατέρα του, τη νύμφη Δρυόπη, μία από τις Αμαδρυάδες.
Αρχικά κατοικούσαν στην περιοχή ανάμεσα στα βουνά Οίτη και Παρνασσός, μία άγονη γη που ήταν γνωστή ως Δρυοπίς. Κοντά στο γεωγραφικό κέντρο της νήσου Κύθνου υπήρχε αρχαία πόλη με το όνομα Δρυοπίς (και σήμερα χωριό) Η ακμή του πολιτισμού τους τοποθετείται γύρω στα 1600 π.Χ.
Η Δρυόπη ήταν κόρη του βασιλέως Δρύοπα, που οι Αμαδρυάδες την πήραν για πάντα μαζί τους. Εκεί υψώθηκε ένα τεράστιο δένδρο και μια πηγή ξεπήδησε από το έδαφος.
Δρυόπη (νύμφη), μία από τις Αμαδρυάδες.δρυοτόμος / δρυτόμος (ο ξυλοκόπος)
δρυοτομία (το κλάδεμα για καυσόξυλα)
δρυοτομική (η τέχνη του ξυλοκόπου)
δρυπεπής (εντελώς ώριμος καρπός που ωρίμασε πάνω στο δέντρο)
δρύφακτος (κάγκελα, μπαλκόνια)
δρύοχοι / δρύοχα (τα ξύλινα υποστηρίγματα στο σκαρί του πλοίου κατά τη ναυπήγηση)
Αρθρα του Κ Μπουχέλου:
:
Μια πρόταση για τους φοίνικες
Η «άμπελος του θεού των κεραυνών» και ο καρκίνος
Ακάρεα της σκόνης του σπιτιού
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου