Νομίζω θα είναι χρήσιμο για τον καθένα μας να ξεχωρίσουμε κάποια σχετικά πράγματα, τα οποία ΔΕΝ υπήρχαν όταν εμείς σπουδάσαμε.
1) Από τις αρχές της δεκαετίας του ’90 και κυρίως κατά τη «15ετία της ευδαιμονίας» (1996-2009) ιδρύθηκαν στη χώρα άπειρα πανεπιστήμια και «πανεπιστήμια», πρακτικά τουλάχιστον 1 σε κάθε πρωτεύουσα Νομού. Το συνολικό – μέσο επίπεδο των εισαχθέντων, των αποφοίτων, των διδασκάλων και των καθηγητών δεν έχει καμία σχέση με αυτά που γνωρίσαμε εμείς, πόσο μάλλον ο κος Σπαντιδάκης. Βεβαίως, έχουμε πολλά καλά πανεπιστήμια και εξαιρετικούς αποφοίτους και καθηγητές. Αλλά ταυτόχρονα έχουμε και στρατιές «πτυχιούχων» που μπήκαν με … 3 στα 20, δεν κατανοούν γιατί το χ=ψ/ζ ισοδυναμεί με το ζ=ψ/χ (αυτό αποτελεί πραγματική εμπειρία μου) και βεβαίως, όπως κάθε σωστός νεοέλληνας ζητούν δικαιώματα με βάση το «χαρτί» που τους δόθηκε.
Το γιατί επικράτησε αυτή η λαϊκίστικη και εξωπραγματική λογική του «να μπορεί ο καθένας να πάρει ένα πτυχίο στον τόπο του» (που δυστυχώς φαίνεται πως υιοθετούσε και ο «πρώτη φορά αριστερά» Κουράκης – για τη «2η φορά αριστερά» δεν ξέρω ακόμα), δεν είναι του παρόντος. Πάντως, κατά τη γνώμη μου δυστυχώς οδήγησε πολλά πανεπιστημιακά τμήματα και σε εκτεταμένα φαινόμενα νεποτισμού και ευνοιοκρατίας στις επιλογές στις θέσεις διδασκόντων και –κατά άμεση συνέπεια- στη μείωση της εξωστρέφειας και της επαφής με τη ζώσα παγκόσμια πραγματικότητα.
2) Από το 1999 (τουλάχιστον) πολλές χώρες της Ευρώπης έχουν κινηθεί εθελοντικά και έξω από νομοθετικές επιταγές σε μία κατεύθυνση «ομογενοποίησης» των συστημάτων 3βάθμιων σπουδών τους, έτσι ώστε να μπορούν μεταξύ τους να «επικοινωνούν» σε επίπεδο γνώσεων – δεξιοτήτων και αγοράς εργασίας. «Να συγκρίνονται, να είναι συμβατά και να είναι συναφή» (τα πτυχία). Η διαδικασία αυτή είναι η «Διαδικασία της Μπολόνιας» η οποία έχει μετεξελιχθεί και ενσωματωθεί στον «Ευρωπαϊκό Χώρο Ανώτατης Εκπαίδευσης - ΕΧΑΕ». Στη διαδικασία συμμετέχουν 48 χώρες, μέχρι και το Καζακστάν. Η διαδικασία αυτή περιλαμβάνει πολλά πράγματα, μεταξύ των οποίων την Εσωτερική & Εξωτερική Αξιολόγηση της 3βάθμιας εκπαίδευσης, την απόδοση Διδακτικών Μονάδων (credits) στα μαθήματα, την στόχευση ΣΤΟ ΤΙ ΕΧΕΙ ΜΑΘΕΙ Ο ΦΟΙΤΗΤΗΣ και όχι σκέτα στο φόρτο διδακτέας ύλης, κλπ. ΠΟΛΥ ΚΑΤΑΤΟΠΙΣΤΙΚΟ σχετικά είναι το 2ο Κεφάλαιο (σελίδες 43-62) της έκθεσης που βρίσκετε στο: http://www.tovima.gr/files/1/ 2013/10/23/vivlio_ekthesis_ 2012-2013.pdf
Για τους πολύ αριστερούς εδώ, να σημειώσω προκαταβολικά ότι είναι ξεκάθαρα μία φιλελεύθερη πολιτική που στοχεύει στην κινητικότητα των εργαζομένων. Παρόλα αυτά, με δεδομένα τα δικά μας κουσούρια, συνιστά μεγάλο θετικό βήμα «αστικού εκσυγχρονισμού». Η Ελλάδα υπέγραψε τη σχετική σύμβαση το 1999 με τον Γ. Αρσένη (κυβέρνηση Σημίτη). Έκτοτε, σωστά (πρέπει να) επιδιώκουμε να μεταρρυθμιζόμαστε και να συμμετέχουμε στη διαμόρφωση του ΕΧΑΕ, ούτως ώστε να εξελισσόμαστε στα Πανεπιστημιακά πράγματα τουλάχιστον παράλληλα με … την Αλβανία, το Καζακστάν, κλπ…
Ένα από τα στοιχεία της Διαδικασίας της Μπολόνιας είναι η κατεύθυνση προς τη διάρθρωση της 3βάθμιας εκπαίδευσης σε 3 επίπεδα. Α) Πτυχίο, Β) Μεταπτυχιακό, Γ) Διδακτορικό. Δηλαδή η διαδικασία της Μπολόνιας δεν προβλέπει «5ετές Ενιαίο και Αδιάσπαστο Δίπλωμα Μεταπτυχιακού Επιπέδου». Αν και η ίδια η Διαδικασία δεν αναφέρεται -νομίζω- σε χρόνια σπουδών, καταλαβαίνω ότι κατά κανόνα εφαρμόζεται ως Α:3+Β:2+Γ:3 έτη.
Η χώρα μας δεν είναι η μόνη που έχει σπουδές 5ετούς φοίτησης. Και η Μπολόνια «δεν είναι υποχρεωτική», δεν είναι νόμος. Όμως βάζει στόχους (π.χ. το 90% των πτυχίων να ακολουθούν τις προβλέψεις της). Άλλες αναπτυγμένες χώρες (Γερμανία, Σουηδία, κλπ) έχουν 5ετή πτυχία. Κάποια από αυτά τα σπάνε πλέον, άλλα δεν θέλουν. Αυτό που φαίνεται πως είναι -γενικά- εξαίρεση είναι τα 5ετή πτυχία μηχανικών. Και ίσως είναι σήμερα εντελώς πρωτότυπη παγκοσμίως η ενιαία 5ετής φοίτηση στα δικά μας γεωπονικά & δασολογικά αντικείμενα (ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΝΑ ΜΕ ΔΙΟΡΘΩΣΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΕΑΝ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΤΟ ΑΝΤΙΘΕΤΟ).
Σχετικές με τούτο το σημείο 2) παραπομπές (είναι χαρακτηριστικό πόσα λίγα μπορεί κανείς να βρει στα Ελληνικά…):
- Η 3βάθμια εκπαίδευση στη Σουηδία. Φαίνεται ότι υπήρχαν τα 5ετή και πως σπάνε κάποια από αυτά, στο:https://en.wikipedia.org/wiki/ Education_in_Sweden#Higher_edu cation
- Η επίσημη ιστοσελίδα των «Διαδικασία Μπολόνιας» / «Ευρωπαϊκός Χώρος Ανώτατης Εκπαίδευσης»:http://www.ehea.info/. Δυστυχώς θα βρείτε πολλά εδώ αν ξέρετε Βοσνιακά, Κοσοβάρικα, Αλβανικά, κλπ, αλλά δεν θα βρείτε τίποτα στα Ελληνικά…
- Η σελίδα της Wikipedia για την «Διαδικασία Μπολόνιας»: https://en.wikipedia.org/wiki/ Bologna_Process. Εννοείται ότι δεν θα βρείτε τίποτα στα Ελληνικά…
- Στα Ελληνικά μπορείτε να διαβάσετε από τούτα εδώ:
- Τέλος, σχετικό είναι και ετούτο το -καινούργιο για μένα- φρούτο: Αρχή Διασφάλισης και Πιστοποίησης της Ποιότητας στην Ανώτατη Εκπαίδευση (ΑΔΙΠ), http://www.hqaa.gr/gr/index. php
3) Παράλληλα, αλλά εντελώς ανεξάρτητα από τη Μπολόνια-ΕΧΑΕ, υπάρχει μία παγκόσμια διαδικασία (που τελικά σχετίζεται με αυτό που λέγεται Εθνικό Πλαίσιο Προσόντων) και η οποία είναι μία παγκόσμια προσπάθεια ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΤΑΞΙΝΟΜΗΣΗΣ ΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ. Η διαδικασία αυτή έχει τη βάση της στην ανάγκη συγκρίσιμων στατιστικών (βεβαίως και αυτή προκύπτει από την παγκοσμιοποίηση).
Την διαδικασία αυτή την τρέχει η UNESCO (!). Βάσει αυτής, αποδίδεται ένας αριθμός σε κάθε «Επίπεδο» εκπαίδευσης. Ησχετική ονοματολογία λέγεται ISCED (International Standard Classification of Education). Από εδώ προκύπτει ότι π.χ. το Διδακτορικό είναι ΕΠΙΠΕΔΟ 8, το Bachelor είναι ΕΠΙΠΕΔΟ 6, κλπ. Η εφαρμογή της διαδικασίας αυτής είναι ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ για την Ελλάδα και για όλες τις χώρες της ΕΕ (με π.χ. τον Κανονισμό 912/2013).
Το ISCED μπαίνει και σε ταξινόμηση ανάλογα με το αντικείμενο των σπουδών. Η ονοματολογία αυτή –που είναι παγκοσμίως πια ο μπούσουλας των πτυχίων- έχει ΠΟΛΥ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ γιατί βλέπει κανείς π.χ. ότι α) η Αρχιτεκτονική Τοπίου και η Τεχνολογία Τροφίμων είναι κλάδοι της Μηχανικής, β) αντίθετα η διαρρύθμιση δημόσιων Πάρκων και κήπων είναι αντικείμενο της Γεωργίας – Horticulture, γ) επίσης η «Γεωργική Βιοτεχνολογία» μάλλον μπαίνει στις «επιστήμες Ζωής», δ) για τους δασολόγους, η «διαχείριση φυσικών πάρκων» δεν είναι αντικείμενό του Forestry αλλά των Natural sciences. Και άλλα τέτοια.
Δείτε σχετικά : http://www.uis.unesco.org/ Education/Pages/international- standard-classification-of- education.aspx και ιδιαίτερα τααρχεία «Fields of Education and Training 2013 (ISCED-F 2013) – Detailed field descriptions» και ISCED 2011. ΑΥΤΑ ΤΑ ΑΡΧΕΙΑ ΕΜΕΝΑ ΜΟΥ ΑΝΟΙΞΑΝ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ως προς το "που πηγαίνουν τα πτυχία". Π.χ. το Γεωργικής Οικονομίας ... δεν φαίνεται να πάει πουθενά... ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ ας με διορθώσει κανείς εδώ αν ξέρει κάτι παραπάνω!
4) Τέλος, στην ΕΕ τρέχει από το 2004 και μία επιπλέον διαδικασία «ομογενοποίησης»: είναι η επιταγή για τη θέσπιση ενός Εθνικού Πλαισίου Προσόντων (NQF) όλων των βαθμίδων εκπαίδευσης, το οποίο να είναι συμβατό με το Ευρωπαϊκό Πλαίσιο Προσόντων (EQF). Τούτο είναι «υποχρεωτικό», με την έννοια ότι αποτελεί ενεργή πρωτοβουλία της ΕΕ βάσει Σύστασης του Κοινοβουλίου & Συμβουλίου (βλ. https://ec.europa.eu/ploteus/ documentation και http://eur-lex.europa.eu/ legal-content/EL/TXT/?uri= celex:32008H0506(01) ).
Στα πλαίσια αυτά, η χώρα μας υπέβαλε το 2014 το Εθνικό Πλαίσιο Προσόντων. Σχετικά επίσημα βρίσκει κανείς εδώ:http://www.nqf.gov.gr/index.ph p και εδώ: http://proson.eoppep.gr/el .
Όπως θα δείτε, το πτυχίο όλων των ΤΕΙ είναι αδιακρίτως στο ίδιο Επίπεδο (6) με το 5ετές των Γεωπόνων & Δασολόγων. Το Επίπεδο 7 είναι για Master. Δηλαδή σήμερα ΤΕΙ+Master > Γεωπονική αλλά και ΤΕΙ+Master = ΓΠΑ+ Master.
Τώωωωωωρα ξεκινούν τα ζόρικα… Στα πλαίσια του Ελληνικού Πλαισίου Προσόντων, για τα επίπεδα 6, 7, 8 υπάρχει γενικώς … δημόσια σιγή.
- Η σχετική Έκθεση Αντιστοίχησης του ΕΠΠ στο EQF υποτίθεται εγκρίθηκε με επιδοκιμασίες αρχές του 2014 (Αρβανιτόπουλος ΥΠΕΠΘ) αλλά… η ΕΕ ακόμα δεν την έχει αναρτήσει στην ιστοσελίδα της.
- Παρότι το EQF επιτρέπει εντός των Επιπέδων να υπάρχει διαφοροποίηση και ιδιαίτερα ανάλογα των Διδακτικών Μονάδων (credits), στο δικό μας ΕΠΠ δεν βλέπουμε μέχρι σήμερα δημοσιευμένη καμία διαφορά των ΤΕΙ-ΑΕΙ-ΑΕΙ 5 ετούς φοίτησης.
- Σε πρόσφατη έκθεση για την εξέλιξη της Διαδικασίας της Μπολόνια, η Ελλάδα φαίνεται πως ΔΗΛΩΝΕΙ ότι την έχει εφαρμόσει ΓΙΑ ΟΛΕΣ τις ειδικότητες (ακόμα και για Κτηνιάτρους!!!). Βλ. http://www.ehea.info/Uploads/ SubmitedFiles/5_2015/132824. pdf
- Οι Μηχανικοί προσπαθούν εδώ και χρόνια να περάσουν το "5ετές αδιάσπαστο πτυχίο+μεταπτυχιακό" αλλά δεν τα καταφέρνουν, παρότι έχουν πάντα 2-3 υπουργούς που είναι του ΕΜΠ. Θυμάμαι τη Διαμαντοπούλου να λέει ότι "δεν είναι συμβατό με τη Διαδικασία της Μπολόνιας". Από όλα όσα διάβασα, είμαι σίγουρος ότι αυτό δεν ισχύει. ΑΡΑ το μόνο που μένει ως (θετική) υπόθεση είναι ότι πάμε και το προτείνουμε στους "έξω" κι αυτοί μας λένε κάτι του στυλ "πάτε καλά? από πότε χρειάζεται κάποιος να σπουδάσει 5 χρόνια για να γίνει Αρχιτέκτονας? Το ότι τους φορτώνετε με άσχετα μαθήματα για να τους δώσετε περισσότερα επαγγελματικά δικαιώματα, εμάς δεν μας αφορά..." Ή κάτι ανάλογο...
ΤΙ ΣΗΜΑΣΙΑ ΕΧΟΥΝ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΓΙΑ ΕΜΑΣ;
1) Αν το δικό μου πτυχίο των 5 ετών και δυσκολίας να μπω-βγω από το Πανεπιστήμιο, θεωρηθεί ίδιο με το 4ετές της Ολλανδίας (πόσο μάλλον με το 3,5 ετών όλων των ΤΕΙ), ΠΡΟΦΑΝΩΣ υπο-αναγνωρίζονται οι ικανότητές και οι γνώσεις μου. Και στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό αν θέλω να πάω να δουλέψω.
2) Προφανής λύση είναι να θεωρηθεί το 5ετές πτυχίο «Ενιαίο και Αδιάσπαστο Δίπλωμα Μεταπτυχιακού Επιπέδου» και να ενταχθεί στο Επίπεδο 7. Τούτο είναι εφικτό στα ανωτέρω πλαίσια. Για παράδειγμα, το κάνει η Κροατία όπως αναφέρει στη δική της Έκθεση Αντιστοίχισης με το EQF (βλέπε σελ. 35 στο: https://ec.europa.eu/ploteus/s ites/eac-eqf/files/CROQF_Refer encing_and_SelfCertification_R eport.pdf ) όπου αναφέρει: «Integrated undergraduate and graduate university programmes - first andsecond cycle programmes (integrirani preddiplomski i diplomski sveučilišni studij) - normally last for five or six years in which studentsrespectively accumulate a minimum of 300 ECTS».
3) Παρότι τα Master είναι πράγματι χρυσοφόρα «φάμπρικα», τούτο ισχύει και για τα Πολυτεχνεία. Άρα, κατά τη γνώμη μου, το ΕΜΠ-ΤΕΕ θορυβείται για κάποιο λόγο. Ζώντας με μηχανικούς, αισθάνομαι ότι ο λόγος είναι ότι βλέπει τα Επαγγελματικά δικαιώματα των αποφοίτων του να διαβρώνονται. ΔΥΣΤΥΧΩΣ δεν βλέπω ανάλογη έγνοια από τα Γεωπονικά Πανεπιστήμια για τους αποφοίτους τους.
4) Η σύνδεση του «υποχρεωτικού Master» με την εκπόνηση Διδακτορικού δεν μου κολλάει ως λόγος μη-ενδιαφέροντος των γεωπονικών πανεπιστημίων. Διδακτορικά κάνουν λίγοι και πρακτικά η επιλογή είναι του Καθηγητή. Το Επίπεδο 7 είναι αναγκαία αλλά όχι ικανή συνθήκη.
5) Παρότι γκρινιάζουμε για το ΓΕΩΤΕΕ, είναι γεγονός ότι το παρακολουθεί το θέμα και μάλιστα είναι το μόνο μέλος της CEDIAπου το έχει «σηκώσει» (βλέπε http://www.cedia.eu/en/home/ european_qualifications_ framework.htm )
6) Νομίζω ότι είναι καιρός τα Γεωπονικά Πανεπιστήμια μαζί με το ΓΕΩΤΕΕ να κάνουν μία μόνιμη συνεργασία που να βασίζεται στα μελλούμενα παγκοσμίως, στην αγορά και στις πραγματικές ανάγκες που διακονούμε. Και να μη φοβούνται ούτε αλλαγές ούτε αξιολογήσεις. Τις οφείλουν και σε εμάς και στο μέλλον τους και κυρίως στην υπηρεσία των εφαρμοσμένων επιστημών που διδάσκουν.
Αν τα 5ετή γεωπονικά πτυχία είναι πράγματι μοναδικότητα και η εκτίμηση είναι ότι δεν πετυχαίνουμε να τα κάνουμε επιπέδου 7, μήπως να πετύχουμε Επίπεδο 7 για όσα δόθηκαν και να πάμε σε διαδικασία Μπολόνιας από εδώ και πέρα; (φαντάζομαι ισχύει το ίδιο και για τις δασολογικές, αλλά δεν μου πέφτει λόγος)
Αν το Τμ. Βιοτεχνολογίας ή το Γεωργικής Οικονομίας δεν θέλει –και ίσως δεν μπορεί πια ένεκα των παγκόσμιων μεταβολών στη γνώση- να βγάζει Agronomists, μήπως είναι καιρός το ΓΠΑ να κάνει ότι έκανε το Wageningen πριν από 6-7 χρόνια; Δηλαδή να μετασχηματιστεί σε ένα καλό (έστω μικρό) Πανεπιστήμιο «Γεωργικής Παραγωγής, Μηχανικής & Περιβάλλοντος»; Να προτείνω και τίτλο; The Botanikós University of Athens...
Μιχάλης Αναστασιάδης
Γεωπόνος ΓΠΑ Τμ. Αξιοποίησης Φυσικών Πόρων & Γεωργικής Μηχανικής
MSc Περιβαλλοντικής Πολιτικής & Διαχείρισης
εργ. Δ. Σπάρτης
Σπάρτη
κιν. 69 79 59 09 23
πηγη : Φορουμ ΠΕΕΓΕΠ
πηγη : Φορουμ ΠΕΕΓΕΠ
Ας το αναλύσω λοιπόν λίγο περισσότερο:
ΑπάντησηΔιαγραφήα) Υπάρχουν τμήματα στο ΓΠΑ που δεν θέλουν τη γεωπονική ομπρέλα και αυτό είναι γνωστό εδώ και πολλά χρόνια, επί μακαρίτη Λουλούδη, μεγάλου πολέμιου της γεωπονικού χαρακτήρα. Το ότι έχουν ακόμα τη γεωπονική ομπρέλα, είναι θέμα της υπαγόρευσης του νόμου για το ΓΠΑ, που υπαγορεύει ότι χορηγεί πτυχία γεωπόνου. Από τα νέα προγράμματα σπουδών τους όμως, που καθορίζονται από τα ίδια τα Τμήματα, λείπουν αρκετά μαθήματα βασικής γεωπονικής υποδομής (π.χ. αρδεύσεις). Τα Τμήματα αυτά παλαιότερα ήθελαν να είναι 4ετή και νομίζω ότι αποτελεί ακόμα διακαή πόθο της πλειοψηφίας των μελών τους, που σημειωτέον δεν είναι γεωπόνοι. Συνεπώς η αναγνώριση του πτυχίου τους ως μάστερ θα έβαζε φρένο, αν η αναγνώριση αυτή αφορούσε τις γεωπονικές επιστήμες.
β) Στο ΓΠΑ όλα σχεδόν τα τμήματα έχουν μεταπτυχιακά προγράμματα σπουδών, τμηματικά και διατμηματικά, τα οποία είναι με δίδακτρα (και σε μια περίπτωση με υπερβολικά υψηλά δίδακτρα που καταλήγουν σε αμοιβές του διδακτικού προσωπικού). Αν υποθέσουμε ότι το απλό πτυχίο γίνεται μάστερ, τότε απαξιώνονται πλήρως τα μεταπτυχιακά, τα οποία υποτίθεται
γ) είναι απαραίτητα ως προϋπόθεση για εκπόνηση διδακτορικής διατριβής. Το τελευταίο δεν ισχύει, δεδομένου ότι το πτυχίο δίνει εσωτερική ακαδημαϊκή αναγνώριση με βάση τον Εσωτ. Κανονισμό Λειτουργίας του ΓΠΑ, Υπουργική Απόφαση από το 1989 (1ος Εσωτερικός Κανονισμός Πανεπιστημίου της Χώρας) και υπάρχει και γνωμάτευση του Νομικού συμβούλου του ΓΠΑ. Παρόλα αυτά οι φοιτητές δεν το γνωρίζουν και ούτε "διαφημίζεται" μέσα στο ΓΠΑ. Φαντάζεται κανένας να υπήρχε μια τέτοια υπουργική Απόφαση για το ΕΜΠ; Τα Πτυχία του θα είχαν αναγνωριστεί από χθες με το έτσι θέλω. Εδώ συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο, το ΓΠΑ γίνεται ουρά του ΕΜΠ, αντί να συμβαίνει το αντίθετο...
δ) Στην προ των μνημονίων Κυβέρνηση, (Υπουργός Παιδείας: Γιαννάκου), ο Γ.Γ. του Υπουργείου Παιδείας ήταν πρώην Πρύτανης του ΓΠΑ. Ενώ αυτή η Κυβέρνηση κατέθεσε ουσιαστικά νόμο πλαίσιο για τα ΑΕΙ (καλός νόμος μάλιστα), το θέμα της αναγνώρισης των πτυχίων ως μάστερ δεν πέρασε στο νόμο, παρά του ότι οι προοπτικές ήταν πολύ θετικές, λόγω και του Γ.Γ.
ε) Στη συζήτηση που έγινε για τον Οργανισμό του Ιδρύματος (που επέβαλε ο νόμος Διαμαντοπούλου), αρκετά μέλη της Επιτροπής δεν είχαν την πρόθεση να αναφέρουν το ότι οι απόφοιτοι μπορούν να προχωρούν σε εκπόνηση διδακτορικής διατριβής, χωρίς την προϋπόθεση παρακολούθησης μεταπτυχιακού, κάτι που ισχύει σήμερα λόγω ΕΚΛ, όπως αναφέρθηκε, ασχέτως με το εάν δεν το γνωρίζουν οι φοιτητές. Αντίθετα στο σχέδιο του Οργανισμού του ΕΜΠ, το θέμα είχε συμπεριληφθεί ομόφωνα.
στ) Στην τελευταία συνάντηση μεταξύ ΕΜΠ, ΤΕΕ και Γεωπονικών πανεπιστημίων, τις γεωπονικές επιστήμες τις εκπροσώπησε μόνος ένας εκπρόσωπος (ούτε κοσμήτορες, ούτε η Θεσσαλονίκη, ο Βόλος, ούτε το ΓΕΩΤΕΕ), υποβαθμίζοντας πρακτικά το θέμα της αναγνώρισης.
Ύστερα από όλες τις παραπάνω ενδείξεις διατηρώ βάσιμες επιφυλάξεις για το εάν και κατά πόσο η πλειοψηφία των μελών του ΓΠΑ επιθυμεί την αναγνώρισης των πτυχίων του ως μάστερ. Παρόλα αυτά, όπως φαίνεται η τελευταία Πρυτανεία (Παπαδούλης, Παπλωματάς, Ζωγραφάκης, Καψοκεφάλου), είναι διαφοροποιημένη με τις προηγούμενες και φαίνεται να θέτει το ζήτημα σε κάθε αφορμή.
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ και πάλι!
Σπ.Ρ.
Σπύρος Ρίζος
ΓΕΩΠΟΝΙΚΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΘΗΝΩΝ
Τμήμα Αξιοποίησης Φυσικών Πόρων & Γεωργικής Μηχανικής
Τομέας Διαχείρισης Υδατικών Πόρων - Εργαστήριο Γ. Υδραυλικής
Τηλ.-FAX: 210 529 4025
e-mail: spiri@aua.gr, spiri@windowslive.com
Κύριε Ρίζο,
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαίρομαι να ακούω έναν συνάδελφο να διατυπώνει την γνώμη του δημόσια με παρρησία και θάρρος. Βέβαια η ανάλυση σας είναι αρκετά εκτεταμένη που δημιουργεί εύλογα ερωτήματα για την ορθότητα των κρυφών επιθυμιών αλλά και σκέψεις αμφισβητήσεως των ταγών της Γεωπονικής εκπαιδεύσεως . Το θέμα δεν μπορεί να υπεραπλουστευθεί αλλά και να συνεχίσει να διατρέχει υπογείως την γεωπονική κοινότητα. Πιστεύω ότι θα θελήσει κάποιος υπερασπιστής της αντίθετης απόψεως από αυτήν που έχετε , να μας αναπτύξει τα επιχειρήματα του με την ίδια ενάργεια όπως εσείς.
Αγαπητέ συνάδελφε,
Είμαι από τους πλέον παλαιούς πτυχιούχους της ΑΓΣΑ και έχω ανδρωθεί ως γεωπόνος διδασκόμενος από καθηγητές υψηλής στάθμης ήθους και επιστημονικής καταρτίσεως που μου δίδαξαν ότι η γεωπονική ιδιότητα είναι λειτούργημα και ΄όχι επάγγελμα που υπακούει σε μικροσυμφέροντα. Αιφνιδιάζομαι που ακούω όλα αυτά αλλά παράλληλα λυπούμαι διότι καταδεικνύουν την υποβάθμιση του σημερινού ΓΠΑ λόγω της αναπτύξεως μικροσυμφερόντων και εξωπραγματικών δικαιωμάτων σύμφωνα πάντα με τα όσα αναφέρεις.
Ελπίζω να εισακουσθεί η πρόταση μου και να μάθομε περισσότερα για να διαμορφώσομε καθαρή άποψη. Το θέμα μας αφορά όλους και η ιδεολογία ( με την κυριολεκτική έννοια της λέξεως και όχι την μετατροπή της σε κομματικό ή συνδικαλιστικό παιχνίδι ) του επαγγελματία γεωπόνου πρέπει να παραμείνει άθικτη και αμόλυντη.
Θα προχωρήσω περισσότερο για να ζητήσω την οργάνωση μιας δημόσιας συζήτησης και μάλιστα τάχιστα όπου και να ακουσθούν όλες οι απόψεις αρκεί να είναι ανιδιοτελείς και τεκμηριωμένες. Απόψεις των ακαδημαϊκών αλλά και των μαχομένων συναδέλφων στην καθημερινή ζωή και εφαρμογή.
Αναρωτιέμαι τι πιστεύουν και οι εκπρόσωποι των άλλων Γεωπ., Σχολών αν και το θέμα δεν είναι πλέον ακαδημαϊκό αλλά υπαρξιακό της επαγγελματικής μας κοινωνίας.
Μην δότε τα άγια τοις κυσί
Γιάννης Σπαντιδάκης
ε Γιάννη είναι πράγματι "μπερδευτικό" το όλο ζήτημα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕντέλει η δική μου -ατελής- εικόνα είναι ότι το 5ετές πτυχίο μας δύναται νομικά να καταταχθεί στο Επίπεδο 7, αλλά τούτο δεν γίνεται παρά το ότι το ζητά το ΤΕΕ εδώ και χρόνια.
Ο λόγος που δεν γίνεται είναι για μένα ακόμα αφανής. Έχω στο μυαλό μου 5-6 πιθανά σενάρια (μεταξύ των οποίων ακόμα και το άλλα να λέει δημόσια και άλλα ιδιωτικά το ΤΕΕ !!!).
Σε τέτοια θέματα "διαπραγμάτευσης", συνήθως δεν έχει ο λαός πλήρη ενημέρωση ποτέ...
Συμφωνώ απόλυτα στη διοργάνωση μιας σχετικής συζήτησης. Είναι ερώτημα το εάν θα ειπωθούν αλήθειες από τους γνώστες...
Και -δυστυχώς- η συζήτηση θα είναι λειψή αν μείνει μόνο στο θέμα του Επιπέδου (6 ή 7), διότι τα πραγματικά προβλήματα είναι τούτα:
- πόσους γεωπόνους πρέπει να βγάζουν κάθε χρόνο τα ελληνικά δημόσια πανεπιστήμια;
- εξυπηρετεί το ενιαίο πτυχίο γεωπόνου (με ενσωματωμένη ειδικότητας αλλά μη δηλούμενη και κατά συνέπεια μη δυνάμενη να συνδεθεί με συγκεκριμένα επαγγελματικά δικαιώματα & υποχρεώσεις);
- μήπως εξυπηρετεί καλύτερα η ανάπτυξη ειδικοτήτων (π.χ. γεωπόνος - εδαφολόγος); Αν ναι, πως να κατανέμεται ο αριθμός των ειδικοτήτων, ποιές θα είναι αυτές;
- πώς μπορεί να διαφοροποιηθεί ένας γεωπόνος 4ετών σπουδών (όπως π.χ. του Τεχνολογικού Πανεπιστημίου Κύπρου) από έναν απόφοιτο ΤΕΙ, εφόσον υπάρχει συγκλονιστική διαφορά στην ποιότητα και τη στόχευση των σπουδών και των φοιτητών;
και άλλα τέτοια, που θίγουν πάρα πολλά δικαιώματα και θέτουν πάρα πολλά θέματα βαθειών μεταρρυθμίσεων σε δομές & νοοτροπίες.
Μιχάλης Αναστασιάδης
Γεωπόνος ΓΠΑ Τμ. Αξιοποίησης Φυσικών Πόρων & Γεωργικής Μηχανικής
MSc Περιβαλλοντικής Πολιτικής & Διαχείρισης
εργ. Δ. Σπάρτης
Σπάρτη
κιν. 69 79 59 09 23
Πάλι με προκαλείς φίλτατε Μιχάλη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΒλέπεις ότι η δομή του κράτους μας έχει διαμορφωθεί έτσι ώστε και ένα χαλικάκι μικρό να τραβήξεις από τον τοίχο θα καταρρεύσει ολόκληρος. Το ένα πρόβλημα λύνεται αλλά δημιουργεί άλλα εκατό. Πρέπει να ξαναγεννηθούμε και να βρεθεί ένας Θεός να ξεκινήσει τα πάντα από μηδενική βάση . Αναδόμηση όχι μόνο της εκπαίδευσης αλλά του κράτους συνολικά. Θα πονέσουν ΟΙ ΠΕΡΙΣΣΌΤΕΡΟΙ ( ουδείς αναμάρτητος ) αλλά οι υπόλοιποι θα ζήσουν σαν ΠΟΛΙΤΕΣ ότι σήμαινε αυτό στην Αρχαία Ελλάδα. Τι κάθομαι και σου λέω τώρα. ……. Άντε καλό ξημέρωμα.
Γ.Σ.
μόνο να σημειώσω, για να μην θεωρηθεί ότι αδικώ κάποια ΤΕΙ ή αποφοίτους τους (διότι υπάρχουν εξαιρετικοί τέτοιοι) ότι το "εφόσον" που έγραψα εννοεί "εάν".
ΑπάντησηΔιαγραφήκε Γιάννη, αξίζει να διαβάσει κανείς το κόμικ για ενήλικες που κυκλοφόρησε πέρσι με τίτλο "Δημοκρατία" όπου περιγράφεται ρεαλιστικότατα η εποχή των μεταρρυθμίσεων του Κλεισθένη. Τίποτα δεν κατακτιέται χωρίς αγώνα.
Μιχάλης Αναστασιάδης
Γεωπόνος ΓΠΑ Τμ. Αξιοποίησης Φυσικών Πόρων & Γεωργικής Μηχανικής
MSc Περιβαλλοντικής Πολιτικής & Διαχείρισης
εργ. Δ. Σπάρτης
Σπάρτη
κιν. 69 79 59 09 23