Δευτέρα 29 Νοεμβρίου 2010

Λύσεις υπάρχουν για τους φοίνικες, οι υπεύθυνοι δεν ακούν



Προς:
 Υπουργό Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής

ΥπΑΑΤ, Δ/νση Φυτοπροστασίας

Κοιν.:
1) Ειδική Σύμβουλο κα Κάλλια Πεδιαδιτη
 2) Περιφέρειες, (Γραφείο  Περιφερειάρχη). 
 (Με την παράκληση προώθησης στις Νομαρχίες και Δήμους στους οποίους αφορά)
                                        
 ΚΑΤΕΠΕΙΓΟΝ

Αξιότιμη κ. Υπουργέ ΑΑΤ,
Αξιότιμοι κύριοι,
Θέμα: ΕΘΝΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΩΝ ΦΟΙΝΙΚΟΕΙΔΩΝ.

Το παρόν έγγραφο είναι ΚΑΤΕΠΕΙΓΟΝ και έχει να κάνει με ένα σοβαρό θέμα Περιβαλλοντικής και Εθνικής σημασίας:
Την προστασία των φοινικοειδών, που απειλούνται σοβαρά από εξαφάνιση, από το κολεόπτερο Rhynchophorus ferrugineus, το ‘’κόκκινο ρυγχωτό σκαθάρι’’ ή ‘’ρυγχοφόρος’’ των Φοινικοειδών.
Οι θέσεις αυτές βασίζονται στην εισήγηση της Ομάδας Εργασίας της Επιτροπής Πρασίνου του ΓΕΩΤΕΕ, που στηρίχθηκε σε:
  • Συλλογή στοιχείων, νομολογίας, αποφάσεων, προτάσεων, ενστάσεων κλπ συναφών στοιχείων,
  • Συλλογή επιστημονικών και ερευνητικών δεδομένων που προέκυψαν από την βιβλιογραφία  ή από σχετικές ειδικές ημερίδες,
  • Ανταλλαγή εμπειριών και απόψεων μεταξύ επιστημόνων, ερευνητών, επαγγελματιών γεωτεχνικών και υπηρεσιακών παραγόντων που ασχολούνται με το θέμα και ανασκόπηση, εις το μέτρο του δυνατού, της αποτελεσματικότητας στην πράξη της μέχρι τώρα προσπάθειας για τον έλεγχο της εξάπλωσης και τον περιορισμό του εντόμου.

Ι.  ΣΥΝΟΠΤΙΚΗ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ:
Ο εν λόγω φυτικός εχθρός:
  • Είναι έντομο καραντίνας για την χώρα μας
  • Εμφανίζει βιολογικό κύκλο με χαρακτηριστικά και με στάδια που καθιστούν την καταπολέμηση του ιδιαίτερα δύσκολη,
  • Παρουσιάζει ιδιαίτερη ικανότητα προσαρμογής στις τοπικές συνθήκες,
  • Δεν κατέστη δυνατός ο περιορισμός της εξάπλωσής του αλλά, αντίθετα,
  • Κάθε χρόνο παρουσιάζονται στην επικράτεια νέες προσβεβλημένες περιοχές και τέλος,
  • Το αποτέλεσμα της προσβολής του είναι η θανάτωση (απώλεια) των δένδρων, πολλά από τα οποία είναι ιδιαίτερα μακρόβια, μνημειακά και αποτελούν τοπικά ιστορικά σύμβολα και στοιχεία αναφοράς.
Στην προσπάθεια και την συναφή στρατηγική για την λήψη μέτρων, που προτείνεται με το παρόν, λαμβάνεται επίσης ιδιαίτερα υπ΄ όψη σαν μείζον θέμα η προστασία του μοναδικού φοινικοδάσους του Βάϊ στον Ν. Λασιθίου δηλ. η διάσωση του ιστορικού ενδημικού είδους του Κρητικού Φοίνικα (Phoenix theophrasti Greuter) που αποτελεί από αρχαιοτάτων χρόνων σημείο αναφοράς για την εθνική ενδημική χλωρίδα.
Σημειωτέον ότι ο εχθρός αυτός δεν έχει ακόμη φθάσει στο Βάϊ, δυστυχώς όμως το πλησιάζει διαρκώς και περισσότερο και έχει σημειωθεί προσβολή σε άτομα του ανωτέρω ιστορικού Ελληνικού είδους σε άλλες περιοχές της Κρήτης.
Κανείς όμως δεν μπορεί να αποκλείσει το ενδεχόμενο να φθάσει εκεί ακόμα και εφέτος, οπότε θα είναι πλέον αργά.
  «Επισημαίνουμε γενικότερα ότι πρέπει να γίνει άμεσα η έναρξη εφαρμογής των προτεινομένων μέτρων καθώς κάθε καθυστέρηση αυξάνει γεωμετρικά το πρόβλημα»


ΙΙ. ΤΑ ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΑ ΜΕΤΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΟΥ ΡΥΓΧΟΦΟΡΟΥ ΤΩΝ ΦΟΙΝΙΚΟΕΙΔΩΝ:

Τα προτεινόμενα μέτρα κινούνται αποκλειστικά και μόνο στα πλαίσια του εφαρμοστικά εφικτού.
Η Ομάδα εργασίας απέκλεισε εισηγήσεις που δεν είναι δυνατόν να εφαρμοσθούν  στην πράξη, όσο και αν, ενδεχομένως, συνηγορούν σ΄ αυτές παράμετροι όπως ερευνητικά ή βιβλιογραφικά δεδομένα ή ρυθμιστικά πλαίσια.
Η προσέγγιση της ομάδας εργασίας είναι ότι η προσήλωση και η προσπάθεια για την εφαρμογή μέτρων που είναι για πρακτικούς λόγους ανεφάρμοστα ή εμφανίζουν ασφυκτικό βαθμό εφαρμοστικής δυσχέρειας, είναι μία από τις βασικές αιτίες τελμάτωσης της όποιας προσπάθειας.


  1. Άμεσος ορισμός και οργάνωση των απαραιτήτων ανά νομό/ περιοχή συνεργείων,
και παράλληλα,
  1.  Άμεσος ορισμός χώρων ταφής των νεκρωμένων φοινικοειδών.
  2. Καταγραφή, με την βοήθεια GPS και συστήματος GIS, όλων των προσβεβλημένων από το έντομο δέντρων από  συνεργεία,  για την δημιουργία πλήρους καταλόγου των προσβεβλημένων δένδρων της περιοχής ευθύνης τους, όπου θα καταγράφεται το είδος και το μέγεθος του προσβεβλημένου δένδρου, το ποσοστό προσβολής, τα ακριβή στοιχεία ή συντεταγμένες της θέσης του και το ιδιοκτησιακό του καθεστώς.
  3. Ενίσχυση των συνεργείων καταγραφής και καταπολέμησης με εκπαιδευμένους σκύλους – ανιχνευτές της προσβολής.
  4. Εξασφάλιση των αναγκαίων μηχανημάτων θρυμματισμού είτε με την προμήθεια νέων είτε με εντοπισμό εκείνων που ήδη υπάρχουν στην επικράτεια και είναι κατάλληλα για τον παραπάνω σκοπό και συντονισμός της παραχώρησής ή ενοικίασης τους στις περιοχές που χρειάζεται, για καθορισμένη περίοδο κάλυψης αυτής της ανάγκης, για την ορθή απομάκρυνση και ασφαλή θρυμματισμό των νεκρωμένων φοινικοειδών.
  5. Η διευκόλυνση και επιτάχυνση της διαδικασίας θρυμματισμού και απομάκρυνσης των νεκρωμένων φοινικοειδών, είναι στην πράξη ιδιαίτερα κρίσιμος παράγων. Θα πρέπει επομένως να διασφαλίζεται κατ΄ αρχήν ο θρυμματισμός του ανώτερου τμήματος του φοίνικα (1 μ περίπου από την κορυφή) όπου εκδηλώνεται η προσβολή. Ο θρυμματισμός να επεκτείνεται ανάλογα μόνον στην περίπτωση που διαπιστώνεται προέκταση της προσβολής. Πρέπει να διασφαλίζεται επίσης η επιτόπια και επιμελής θανάτωση των προνυμφών, κουκουλιών και τελείων εντόμων που θα προκύψουν από την διαδικασία. Επιμελείς επεμβάσεις επί  των προς θρυμματισμό φοινίκων με εγκεκριμένα σκευάσματα ή μεθόδους (ακτινοβόληση) εάν απαιτείται. Ο θρυμματισμός και η ταφή να γίνεται στους χώρους της παρ. (2). Η μεταφορά των φοινίκων στους χώρους αυτούς να γίνεται ύστερα από κάλυψή τους  με κατάλληλο κάλυμμα ή δίκτυ.
  6. Σε μη νεκρωμένα φοινικοειδή που φέρουν προσβολή, θα πρέπει να εξασφαλίζεται η φυτοϋγειονομικά ασφαλής αφαίρεση ή καταστροφή των προσβολών (με δενδροχειρουργική ή ακτινοβόληση) προκειμένου τα δένδρα να θεραπευθούν και να παραμείνουν στη θέση τους.
Επισημαίνεται ότι οι επεμβάσεις με εντομοκτόνα δεν αποτελούν φυτοϋγειονομικά ασφαλή μέθοδο. Επιβάλλεται επομένως να εφαρμόζονται, μόνο όμως κάτω από το πρίσμα της ανάγκης της μείωσης κατά το δυνατόν του ενεργού πληθυσμού του εντόμου από τις πρώτες ήδη μετακινήσεις.
Σε κάθε επομένως περίπτωση πρέπει να προγραμματίζονται και να εκτελούνται το ταχύτερο δυνατόν οι παραπάνω προτεινόμενες φυτοειγειονομικά ασφαλείς επεμβάσεις αφαίρεσης ή καταστροφής των προσβολών (με δενδροχειρουργική ή ακτινοβόληση), οι οποίες βέβαια μπορούν να διεξάγονται χωρίς πρόβλημα σε όλη την διάρκεια του έτους.
Χρειάζεται για τον σκοπό αυτό, η χρησιμοποίηση εκπαιδευμένου ανθρώπινου δυναμικού.
  1. Παγιδοθέτηση, μόνο στα σημεία προσβολών ή/και καταστροφής φυτών (όπως ήδη προβλέπεται από τη φυτοϋγειονομική νομοθεσία) και σε συνεννόηση με τον αρμόδιο συντονιστικό φορέα που αναφέραμε στην παρ. ΙΙ του παρόντος και τον αρμόδιο φυτοϋγειονομικό ελεγκτή. 
Σχετική ενημέρωση των γεωπόνων και των καταστημάτων πώλησης καθώς και του κοινού, για την αναγκαιότητα και υποχρεωτικότητα της ορθής παγιδοθέτησης και της ενημέρωσης των αρμοδίων  σε περίπτωση που διαπιστωθεί τοποθέτηση παγίδων σε απρόσβλητες περιοχές.
Λήψη πρόσθετων μέτρων σε περιπτώσεις αλόγιστης χρήσης παγίδων.
  1.   Επαναλαμβανόμενες επεμβάσεις με τα εγκεκριμένα φυτοπροστατευτικά σκευάσματα (εντομοπαθογόνοι νηματώδεις ή εγκεκριμένα χημικά εντομοκτόνα), κάτω από την οργάνωση και την παρακολούθηση του φορέα, που θα καθορίζει την σειρά των τοποθεσιών που θα γίνονται οι επεμβάσεις και θα οργανώνει τα αναγκαία κατά περίπτωση συνεργεία.
  2. Οι επεμβάσεις αυτές να είναι επαναλαμβανόμενες σε διαστήματα 15 – 45 ημερών, αναλόγως των καιρικών συνθηκών και των επί τόπου παρατηρήσεων, και να καλύπτουν την εξής περίοδο:
(α) Στην περίπτωση που θα γίνεται φυτοπροστασία με σκευάσματα εντομοπαθογόνων νηματωδών, να καλύπτεται όλη η χρονική περίοδος πτήσης του εντόμου.
(β) Στην περίπτωση όπου θα γίνεται φυτοπροστασία με εγκεκριμένα χημικά εντομοκτόνα, οι επαναλαμβανόμενες αυτές επεμβάσεις να καλύπτουν την χρονική περίοδο που επιτρέπουν σε κάθε μία εξατομικευμένη περίπτωση οι εξωγενείς παράγοντες και ιδιαίτερα η τουριστική κίνηση, η παρουσία περιοίκων κλπ. και να σταματούν υποχρεωτικά όταν αρχίζει η όχληση. Οι επαναλαμβανόμενες επεμβάσεις δηλ. να μην έχουν γενικό χρονικό περιορισμό αλλά να καλύπτουν κατά περίπτωση την μεγαλύτερη δυνατή πρακτικά χρονική περίοδο.
(γ) Συντονισμός από τον φορέα, και διαχωρισμός των ζωνών (ή περιόδων) όπου θα γίνεται φυτοπροστασία με σκευάσματα εντομοπαθογόνων νηματωδών από τις ζώνες (ή περιόδους)  όπου θα γίνονται επεμβάσεις με χημικά εντομοκτόνα.
  1. Η εφαρμογή να γίνεται με ‘’λούσιμο’’  και όχι με ψεκασμό, από την κορυφή (στεφάνη), στις ακόλουθες  κατηγορίες φοινικοειδών:
·         Στα φοινικοειδή τα γειτονικά με αυτά που έφεραν προσβολή και που ευρίσκονται σε απόσταση μέχρι 1000 μέτρων από αυτά.
·         Στα φοινικοειδή στα οποία έχει γίνει φυτοϋγειονομικά ασφαλής αφαίρεση ή καταστροφή της προσβολής.
·         Σε ύποπτα προσέλκυσης προσβολής φοινικοειδή και ιδιαίτερα στους ψηλούς και μεγάλης διαμέτρου Κανάριους φοίνικες.
·         Στα δένδρα που θα διαπιστωθεί αρχόμενη προσβολή, οπουδήποτε και αν βρίσκονται, ΣΑΝ ΠΡΟΣΩΡΙΝΟ ΜΕΤΡΟ ΜΕΙΩΣΗΣ ΤΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ και μέχρις ότου εφαρμοστεί η φυτοϋγειονομικά ασφαλής αφαίρεση ή καταστροφή της προσβολής δηλ. ή δενδροχειρουργική ή ακτινοβόληση ή καταστροφή ολοκλήρου του φοινικοειδούς.
Στους ψηλούς φοίνικες πρέπει να γίνεται εγκατάσταση (στερέωση) μόνιμου σωλήνα από την βάση μέχρι την κορυφή, για να διευκολύνεται το ‘’λούσιμο’’ των φυτών.
Ο φορέας θα πρέπει να καταγράφει τις επεμβάσεις, να διαπιστώνει αν αυτές συνεχίζονται κανονικά ή όχι, να καταγράφει τα αποτελέσματα και να κάνει μία πρώτη σχετική αξιολόγηση.
  1. Ομοίως, στην περίπτωση εφαρμογής της μεθόδου της ακτινοβόλησης, θα γίνεται παρακολούθηση της εξέλιξης του φοινικοειδούς και επιλογή της μεθόδου για την συνέχιση της προστασίας του φυτού.
  2. Σχεδιασμός περαιτέρω ενεργειών για τη δημιουργία ζωνών απομόνωσης προς τα φοινικοδάση της Κρήτης για τη διάσωση του Ph. theoprasti (Βάι, Πρέβελη κ.α.) και τη δημιουργία δικτυοκηπίων
  3. Αδιάλειπτος έλεγχος εφαρμογής των κειμένων διατάξεων των σχετικών με την εισαγωγή, την διακίνηση και την διατήρηση των φυτών  μέχρι την διάθεσή τους. Περιοδική αναθεώρηση και αναπροσαρμογή κατά τόπους, σύμφωνα με τις εξελίξεις και τα προβλήματα.
  4. Σύνταξη της περιοδικών εκθέσεων από κάθε τοπικό φορέα και προώθηση στην κεντρική Υπηρεσία.
  5. Σύνταξη της τελικής ετήσιας έκθεσης και της πρώτης αξιολόγησης από κάθε τοπικό φορέα μέχρι τέλος Δεκεμβρίου και προώθηση στην κεντρική Υπηρεσία. Συνέχιση της καταγραφής των στοιχείων, που θα αφορούν πλέον στην επόμενη περίοδο, χωρίς να μεσολαβήσει κενό διάστημα.
  6. Συγκέντρωση των εκθέσεων από την κεντρική υπηρεσία, τελική αξιολόγηση  και προγραμματισμός των ενεργειών για την επόμενη περίοδο, εντός του Ιανουαρίου.

ΙΙΙ.  Ο ΚΑΤΕΠΕΙΓΩΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ
ΚΑΙ ΟΙ ΑΝΑΓΚΑΙΕΣ ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΤΗΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑΣ:
Οι δυσκολίες στην καταπολέμηση του εν λόγω εχθρού δεν είναι αποκλειστικό ελληνικό ‘’σύμπτωμα’’ αλλά χαρακτηρίζει όλη την λεκάνη της Μεσογείου.
Είναι αναγκαίο να αναλάβει το ΥπΑΑΤ επιτελικό και συντονιστικό ρόλο και να κατευθύνει το έργο
  • των αρμοδίων κεντρικών υπηρεσιών και των ερευνητικών ιδρυμάτων,
  • των κατά τόπους φορέων εφαρμογής των μέτρων (βλ. στην συνέχεια) και,
  • των λοιπών εμπλεκομένων, των επαγγελματιών του ιδιωτικού τομέα και των απλών πολιτών,
προς ένα ΕΘΝΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΕΛΕΓΧΟΥ ΚΑΙ ΚΑΤΑΠΟΛΕΜΗΣΗΣ,
  • τα αποτελέσματα του οποίου να είναι συνεχώς μετρήσιμα και αξιολογήσιμα,
  • να είναι δυνατόν να εντοπισθούν τα δυνατά και τα αδύνατα σημεία του και
  • να αναπροσαρμόζεται και να διορθώνεται ανάλογα, προς την σωστή εκάστοτε κατεύθυνση.
Ένα αποτέλεσμα με σχετική έστω επιτυχία, θα αποτελέσει πρωτοπορία και πλαίσιο αναφοράς για όλες τις δοκιμαζόμενες χώρες.
Όπως γίνεται φανερό από τα προηγούμενα, απαραίτητη προϋπόθεση για επιτυχή (σε οποιοδήποτε βαθμό) έκβαση της προσπάθειας είναι:
  • Το όλο ‘’σύστημα’’ να λειτουργεί κατά τρόπο ώστε να καταγράφει με σαφήνεια τα πεπραγμένα κάθε περιόδου και να προγραμματίζει τα αναγκαία για την επόμενη.
  • Να τροφοδοτεί την κεντρική υπηρεσία με αυτά ανελλιπώς και εγκαίρως.
  • Να διασφαλίζει την συνέχιση των δράσεων και των εφαρμογών για διαδοχικές περιόδους.
Για την εφαρμογή των παραπάνω πρέπει σε κάθε προβληματική περιοχή να συσταθεί  ειδικός φορέας, αρμοδιότητας της οικείας Περιφέρειας, ευρισκόμενος διαρκώς σε στενή συνεργασία με την Κεντρική Υπηρεσία και υπεύθυνος για την διεκπεραίωση των παρακάτω: 
  • Καταγραφή των δένδρων που πάσχουν ή είναι νεκρά και της εν γένει κατάστασης.
  • Προετοιμασία και οργάνωση των κατά τόπους αναγκαίων για το εγχείρημα.
  • Εφαρμογή των ενδεδειγμένων χειρισμών για τη φυτοϋγειονομικά ασφαλή καταστροφή των προσβολών, των επεμβάσεων φυτοπροστασίας, της ορθής παγιδοθέτησης κλπ.
  • Παρακολούθηση των αποτελεσμάτων και
  • Συλλογή και Διαβίβαση των στοιχείων στην κεντρική υπηρεσία μαζί με μία προκαταρκτική αξιολόγηση. Αυτό θα γίνεται περιοδικά μέσα στο έτος και θα αποστέλλεται η τελική αναφορά του έτους τον Δεκέμβριο.
  • Οι φορείς αυτοί θα αναλάβουν επίσης την ενημέρωση των ιδιωτών εμπλεκομένων με το θέμα, όπως οι κηποτέχνες, τα συναφή καταστήματα γεωργ. εφοδίων, τα φυτώρια, τα ξενοδοχεία και ακόμη και οι απλοί πολίτες. Θα αναλάβουν επίσης την δημιουργία ιστοσελίδας με τις πληροφορίες για το σύστημα και την μεθοδολογία της ορθής καταπολέμησης, τα προβλεπόμενα από την νομοθεσία για την διακίνηση, τις εισαγωγές, την διάθεση των φυτών, τις παγίδες κλπ. Θα περιέχει επίσης τα στοιχεία για την κάθε περιοχή και την καταγραφή των φοινίκων. Διαρκής ενημέρωση και επικαιροποίηση της σελίδας
Οι φορείς αυτοί θα φροντίσουν στις εκθέσεις τους να γίνεται πάντα αναφορά στην κατάσταση ‘’πριν’’ και ‘’μετά’’ ώστε να διευκολύνεται η αξιολόγηση του αποτελέσματος, παραθέτοντας και τις δικές τους παρατηρήσεις, επισημάνσεις και συμπεράσματα.
Δεν αρκεί επομένως να οριστεί φορέας απλά για να υπάρχει αλλά πρέπει οπωσδήποτε να μπορεί να φέρει εις πέρας τα παραπάνω, με επάρκεια, πληρότητα και σαφήνεια.
Ο φορέας ενδείκνυται να προγραμματισθεί με την προοπτική της μόνιμης λειτουργίας, ώστε, σε επόμενο στάδιο, να καλύπτει παράλληλα τα διάφορα εντομο – φυτοπαθολογικά προβλήματα ‘’συναγερμού’’ και ιδιαίτερης έντασης που στην κυριολεξία βρίσκονται «προ των πυλών» της χώρας μας απειλώντας τη Γεωργική Παραγωγή, τη Δημόσια Υγεία και την Οικονομία.

Τετάρτη 24 Νοεμβρίου 2010

Πρασινη λύση στην οικονομική κρίση




Περίληψη ομιλίας
Η διάδοση και εξάπλωση του πρασίνου,
στα μπαλκόνια και τις βεράντες, στους λοιπούς διαθέσιμους χώρους των κτιρίων και πέριξ αυτών, σε πάρκα και πεζόδρομους μέσα στον ιστό της πόλης καθώς και με την δημιουργία ταρατσόκηπων,
ακόμα και στην σημερινή περίοδο οικονομικής ασφυξίας,
Ø  Μπορεί να δώσει το ζητούμενο, δηλ. οικονομική ‘’ανάσα’’.
Ø  Κατά τρόπο Απόλυτα ανταποδοτικό.
Ø  Χωρίς κρατικές επιχορηγήσεις.
Ø  Βελτιώνοντας το ισοζύγιο συναλλαγών. 
Ø  Δημιουργώντας ζωντάνια στην αγορά και ‘’οξυγόνο’’ στις επιχειρήσεις και τους επαγγελματίες των συναφών τομέων.
Ø  Αποδίδοντας θετικά αποτελέσματα και στα 3 επίπεδα δραστηριότητας:
1. Σε επίπεδο προσωπικό, οικογενειακό, επαγγελματικό, σε επίπεδο καθημερινής δραστηριότητας.
-       Με την μείωση των αναγκών και δαπανών για την ψύξη και θέρμανση των κατοικιών.
-       Με την αναβάθμιση της επαγγελματικής δραστηριότητας στους χώρους που ‘’πρασινίζουν’’ και προσφέρονται καλύτερα στους πεζούς και τους περιπατητές.
-       Παρέχει ωφέλεια επί καθημερινής βάσεως, θωρακίζοντας με ανθεκτικότητα και αισιοδοξία τον καθημερινό άνθρωπο, βοηθώντας τον στην λήψη ορθών αποφάσεων, παρέχοντας δυνατότητες αναψυχής και συναναστροφής και προάγοντας την κοινωνική συνοχή.
-       Παρέχοντας ακόμη και δυνατότητα οικιακής ‘’μικροπαραγωγής’’, για όσους έχουν την δυνατότητα και την διάθεση να ασχοληθούν.
2. Σε επίπεδο ευρύτερα κοινωνικό και στην αγορά εργασίας.
-       Δημιουργώντας θέσεις εργασίας στους εμπλεκόμενους κλάδους.
-       Ενισχύοντας την κατανάλωση φυτών και προϊόντων που παράγονται στην χώρα και αποτρέποντας την εξαγωγή συναλλάγματος.
-       Με την δημιουργία νέων επιχειρήσεων για την παραγωγή των Α΄ υλών και των προϊόντων που θα χρειαστούν για την εξάπλωση των ταρατσόκηπων και των λοιπών χώρων πρασίνου και την ενίσχυση των υφισταμένων.
Γ.3.  Σε επίπεδο ιδιωτικής δραστηριότητας.
-       Ενισχύοντας την προβολή των επιχειρήσεων που αναλαμβάνουν πρωτοβουλίες προώθησης του πρασίνου με δράσεις εταιρικής κοινωνικής ευθύνης, οι οποίες, βοηθώντας με τον τρόπο αυτό το κοινωνικό σύνολο, ωφελούνται ανταποδοτικά από την προτίμηση του κοινού.
Γ.4.  Σε επίπεδο Δημόσιου και Ευρύτερου Δημόσιου τομέα.
-       Με την μείωση των λειτουργικών εξόδων και του φόρτου στις εγκαταστάσεις αποχέτευσης, λόγω μείωσης  της απορροής των ομβρίων υδάτων.
-       Με την μείωση των αναγκών εισαγωγής ενέργειας, λόγω της προκύπτουσας ενεργειακής εξοικονόμησης.
-       Η οικονομία που επιτυγχάνεται μπορεί, ανέξοδα για το κράτος, να ανταποδοθεί, με την ενίσχυση μέτρων διάδοσης του πρασίνου και των ταρατσόκηπων.
-----------------
Είναι λανθασμένη η προσέγγιση ότι πρόκειται έτσι και αλλιώς για ένα κλάδο ήσσονος σημασίας.
Πρόκειται αντίθετα για ένα κλάδο που αφορά στο 80% του πληθυσμού της χώρας, αυτούς που ζουν δηλ. στις πόλεις,
πράγμα που δείχνει την πελώρια σημασία που εμπεριέχει και το δυνητικό του μέγεθος.
Με την εξέλιξή του στην πρέπουσα κλίμακα,
μπορεί πραγματικά να δώσει μία δυνατή ‘’λύση στην κρίση’’.

Παναγιώτης Ι. Παπαδάκης, Γεωπόνος,   MSc,
Μελετητής και σύμβουλος Παραγωγικών και Ενεργειακών επενδύσεων,

Δευτέρα 22 Νοεμβρίου 2010

Το Φ25, η λεμονιά, ο Σεκλιζιώτης και οι αρχιτέκτονες, Πλάτων και Ορθοδοξία


1.       Το Φ25. . .
   Στέκομαι δίπλα σε μια μπορντούρα από λέιλαντ ύψους 3-4μέτρων, μήκους 40 μέτρων φυτεμένη δίπλα στο όριο της οικίας με προφανή σκοπό την οπτική κυρίως απομόνωση. Προσπαθώ να καταλάβω τον λόγω για τον οποίο ένα pop-up της στάσης που αρδεύει τον παρακείμενο χλοοτάπητα δεν σηκώνεται ενώ όλα τα υπόλοιπα της ίδιας γραμμής λειτουργούν κανονικά. Σκάβουμε και διαπιστώνουμε τα εξής καταπληκτικά: από το ρολόι μέχρι τις ηλεκτροβάνες, απόσταση 60 μέτρων, υπάρχει o σωλήνας της υδροληψίας: Φ25, 6atm !!!!!! στο ίδιο  χαντάκι είναι περασμένος ο σωλήνας της υδροληψίας, ο σωλήνας της ζώνης και τα δένδρα!!!!!.Η απόσταση των δένδρων από το τοιχίο είναι 15cm!!! και ενδιάμεσα η σέλλα, σφηνωμένη κυριολεκτικά, ανάμεσα στο κορμό και στον τοίχο . . .
   Αποτέλεσμα, σε τακτά χρονικά διαστήματα
pop-up που δεν σηκώνονται, διαρροές από το 25άρι της υδροληψίας, καμπάνες η ΕΥΔΑΠ κ.ο.κ.
   Τι είναι αυτό που δημιουργεί άραγε τέτοια ασυνέπεια όταν μάλιστα ο κατασκευαστής τυγχάνει να είναι και συνάδελφος; Η επιστημονική άγνοια, τα στενά οικονομικά πλαίσια εκτέλεσης του έργου ή μήπως κάτι πίσω και πέρα από όλα αυτά;
   Πηγαίνω νοερά τον χρόνο πίσω σε εκείνη ακριβώς την στιγμή της διαπραγμάτευσης ανάμεσα στους δύο εμπλεκόμενους, τον πολιτικό μηχανικό, εργολάβο ή τον ιδιοκτήτη και τον κηποτέχνη. Αφού έχει παρέλθει όλη η στρατιά του μπετόν αρμέ από την κατασκευή και έχει αφαιμάξει κυριολεκτικά τον εκάστοτε ιδιοκτήτη ή εργολάβο πέφτει ο πέλεκυς  στον κηποτέχνη. Αυτός θα βγάλει τα σπασμένα . . .και ο κηποτέχνης θα ρίξει τον πέλεκυ στον κήπο, στο τοπίο στο περιβάλλον. . .
   Όλοι είναι ευχαριστημένοι άλλος λιγότερο  άλλος περισσότερο, άλλωστε τα δένδρα δεν μιλούν, σιωπούν. .
   Δεν ξέρω αν θυμάστε ποιες είναι μερικές βασικές διαφορές των φυτών από τα υπόλοιπα έμβια όντα: τα μεριστώματα των φυτών έχουν ανοικτή ή αόριστη και εντοπισμένη αύξηση στον χρόνο δηλαδή ο μοναδικός θεωρητικά παράγοντας αναστολής της αύξησης τους είναι το περιβάλλον, ανθρωπογενές πια, δηλαδή αυξάνονται συνέχεια ( βλ.Σεκόγιες ) το οποίο όμως περιβάλλον και προσδιορίζουν, ενώ τα μεριστώματα των ζώων έχουν κλειστή και διάχυτη ( βλ Μορφολογία και Ανατομία Φυτών, Δεληβόπουλος Στυλιανός ). Επίσης είναι μονίμως ακίνητα . . .και σιωπούν . . .
   Συμπερασματικά ο μοναδικός θεωρητικά παράγοντας αναστολής της αύξησης τους είμαστε εμείς οι ίδιοι και η σχέση που έχουμε όχι με το περιβάλλον αλλά με την δημιουργικότητα και τον χρόνο. . .
    Γράφει ο κύριος Σπαντιδάκης (βλ.Ελληνικός Κήπος, Σπαντιδάκης Ιωάννης εκδόσεις Σταμούλης):
   «Τοπίο δεν είναι μόνο σχέδιο, χαρτί, μακέτα, οπτική παρουσίαση ή ικανοποίηση αρχιτεκτονικών αρχών. Είναι όλα αυτά μαζί, αλλά εάν λείπει η έννοια της ζωής, το αίσθημα της εξέλιξης, η διαδρομή του χρόνου με οποιαδήποτε αλληλεπίδραση έχουν τα στοιχεία αυτά μεταξύ τους και με τα προηγούμενα, τότε το σύνολο χάνει την οργανική του μορφή και μετατρέπεται σε κακόγουστο σκηνικό θεάτρου . Ο δημιουργός, κατά συνέπεια πρέπει να είναι βαθύς γνώστης της βιολογικής έννοιας του τοπίου για να το δημιουργήσει και στη συνέχεια αυτό να επιβιώσει και να εξελιχθεί. . .»
   Τι είναι εκείνο που απουσιάζει παντελώς από εκείνη την στιγμή της διαπραγμάτευσης; Για ποιόν ακριβώς λόγω το κηποτεχνικό έργο και από τις δύο πλευρές, εργολάβου-κηποτέχνη, πρέπει να μείνει μετέωρο στον χρόνο, ασύνδετο με αυτόν, χωρίς μέλλον διάρκεια, χρονικότητα; Γιατί το μοναδικό πράγμα που αγνοούν και οι δύο εκείνη ακριβώς την στιγμή είναι ο τρίτος δηλαδή το τοπίο, δηλαδή η διάρκεια, η εξέλιξη, η χρονικότητα,  συμφωνώντας εν κατακλείδι ότι δεν διαφέρουν από άλλους, πολλούς δυστυχώς κακούς επαγγελματίες, μη παραγωγικούς, όπου όλα τα καίρια ζητήματα μετατίθενται και αναβάλλονται που δεν προσθέτουν αλλά αφαιρούν χρόνο, εξέλιξη, ζωή  δημιουργώντας εκτρώματα. . .

2.       Η λεμονιά. . .
   Ένας πελάτης πήρε την απόφαση να ξεριζώσει μια λεμονιά και στην θέση της να βάλει μια άλλη λεμονιά επειδή η πρώτη έδινε λίγα λεμόνια και γενικά το δένδρο είχε μια καχεκτική όψη παρά τις όποιες φροντίδες. Πρότεινα ένα αυστηρό κλάδεμα και τον διαβεβαίωσα ότι σε ένα διάστημα τριών μηνών το δένδρο θα ξαναγεννηθεί χωρίς όμως να πάρω θέση και για την καρποφορία του, προσπαθώντας απλώς να αποφύγω το ξερίζωμα.
   Αποτέλεσμα: μετέφερα την ταλαίπωρη λεμονιά στο μπαλκόνι μου κατακαλόκαιρο, σε σκιά, σε μεγάλη γλάστρα με καθαρό κηπευτικό χώμα σχεδόν όμοιο με το μέρος από όπου την έβγαλα και την κλάδεψα. Ανάμεσα στα λοιπά καλλωπιστικά και ένα «κούτσουρο» να κοιτάει τον ουρανό μαζί με την επί τριμήνου αγωνία μου μήπως και σκάσει κάποιο μάτι. Το δένδρο αυτή τη στιγμή έχει κλείσει όλους τους βραχίονες με βλάστηση. . .
   Το διαταύτα . . .Δεν υπήρχε επισκέπτης παρά τις διαβεβαιώσεις μου που να μην με παρότρυνε να ξεφορτωθώ το δένδρο .Το δε εκπληκτικό είναι ότι το «κούτσουρο» αποτελούσε το πρώτο σχόλιο ανάμεσα σε καμιά 25αριά άλλες γλάστρες, χάρμα οφθαλμού.
   Τι είναι άραγε αυτό που ωθεί τον πελάτη ή τους επισκέπτες μου σε τέτοιες σκέψεις. Γιατί έχω την αίσθηση ότι υπάρχει μια αδυναμία, ένα σχίσμα και αυτή η έννοια της ζωής, το αίσθημα της εξέλιξης, η διαδρομή του χρόνου είναι τόσο δύσκολο να εννοηθούν.
Γιατί είναι τόσο δύσκολο να κατανοηθεί ότι αυτό με το οποίο συναλλάσσομαι εγώ, η λεμονιά και όλοι ανεξαιρέτως οι συνάδελφοι που αγαπούν αυτό που κάνουν δεν είναι τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο από τον ίδιο τον χρόνο, ότι δηλαδή απλώς δημιουργώ  χρόνο και ο χρόνος δημιουργεί την πρωτοβουλία μου ,την ενέργεια μου, την προσπάθεια μου  και ότι απλώς δεν είναι ένας κλειστός, πεπερασμένος  χρόνος αλλά πάντοτε σε σχέση μαζί μου και όχι κάτι πέρα από εμένα.

Αθήνα από Λυκαβητό
3.       Ο Σεκλιζιώτης και οι αρχιτέκτονες . . .η συνέχεια. . .
  Να κοιτάξουν όλοι αυτοί οι κύριοι, αρχιτέκτονες ,πολιτικοί μηχανικοί, πολεοδόμοι  την Αθήνα από τον Λυκαβηττό και να μας πουν αν αυτό που βλέπουν δεν είναι αυτό  που τόσο εύστοχα απεικόνισε και είπε ο ζωγράφος Τέτσης : μια απέραντη κουρελού.
  Να κοιτάξουν και να μας πουν αν είναι οι μοναδικοί υπεύθυνοι για αυτό το έκτρωμα γιατί δεν νομίζω να συμμετείχαν και Γεωτεχνικοί σε αυτό.
  Όχι μόνο εξαφάνισαν κάθε έννοια τοπίου, φυτού ή εδάφους, τι λέω, ζωής αλλά δεν είχαν και καμία αισθητική και δε νομίζω ότι η Αρχιτεκτονική ως επιστήμη αρνείται την αισθητική και ότι στο διηνεκές σκοπός της είναι πώς θα κάνει την πόλη απάνθρωπη και την φύση μόνο γκράφιτι σε τοίχους  κάτι το οποίο μας δείχνει και το ολοκληρωτικό άδειασμα της πόλης με τον πρώτο ανοιξιάτικο ήλιο ή το γεγονός ότι όλοι μας χωρίς εξαίρεση και εσείς αρχιτέκτονες, πολεοδόμοι, μηχανικοί είμαστε κάποιος άλλος μόνο τα σαββατοκύριακα κάτω από τον ανοιξιάτικο ήλιο, δίπλα στη φύση.
   Να κοιτάξουν και να μας πουν αν σε αυτό το χάος υπάρχει η οποιαδήποτε ιδέα ή πιθανότητα, εξέλιξης, μετάπλασης, αλλαγής, γιατί έχω την αίσθηση ότι έφτιαξαν το δικό τους τεχνητό περιβάλλον το οποίο και τελεσιδίκησε με την ιστορία αρνητικά.
   Και αν με ρωτούσαν που θα ήθελα να μεγαλώσει το παιδί μου θα τους έλεγα πως αντί τις ψυχαναγκαστικές και γκρίζες συμμετρίες θα προτιμούσα το πλινθόκτιστο σπίτι στην Ήπειρο που στέκεται ακόμα όρθιο κλείνοντας αιώνα, κοιτώντας τις ορτανσίες να ανθίζουν και τους σκίουρους.
   Και στο κάτω κάτω της γραφής εμείς απέναντι μας έχουμε κύτταρα ιστούς και βιολογικά αθροίσματα απείρως πολυπλοκότερα από τα τούβλα.
    «Και τώρα που η οικοδομική δραστηριότητα είναι σε ύφεση η αρχιτεκτονική του τοπίου είναι μια διέξοδος για τον κλάδο των αρχιτεκτόνων» όπως μας διαβεβαίωσε η ελληνική αποστολή των αρχιτεκτόνων στην φετινή Μπιενάλε!!! Έλεος!!!
  
   Γιατί έχω την αίσθηση πως σε αυτό το απέραντο γκρίζο το μόνο που σας ενδιέφερε και σας ενδιαφέρει ήταν το τι θα προσκομίσετε εσείς από αυτό, έτσι εγωιστικά,
όπου όλα τα καίρια ζητήματα μετατίθενται και αναβάλλονται μιας και ο χρόνος δεν δημιουργεί ιστορία γιατί είναι Έσχατος και έχει τελεσιδικίσει το 1351μ.χ, με την αναγνώριση της παλαμικής θεολογίας ως κομμάτι του θρησκευτικού δόγματος!!!!!!!!
(Στέλιος Ράμφος, εκπομπή Ζητείται Ελλάς, Αντίφωνο)

4.       Ο Πλάτωνας και η Ορθοδοξία . . .
   Δεν είναι η πρόθεση μου να θίξω το θρησκευτικό αίσθημα κανενός ούτε πιστεύω ότι σκοπός αυτού του forum είναι να αναλωθούμε σε συζήτηση περί του θρησκευτικού αισθήματος του καθενός μας, ούτε προτείνω να αλλαξοπιστήσουμε. Όμως νομίζω πως ότι μέχρι τώρα διαβάσατε είναι αρκετά δεμένο με την σκέψη αυτού του ανθρώπου, που προσπαθεί να ερμηνεύσει τα κακώς κείμενα από μια άλλη οπτική γωνία:
   « Ο τύπος της χρονικότητας που βιώνουμε μας υποχρεώνει να πάρουμε ή να μην πάρουμε αποφάσεις για την θέση μας στη ζωή. Όταν ο χρόνος τελειώνει με ένα ιστορικό γεγονός, την Δευτέρα Παρουσία είναι έσχατος, κλειστός και τότε η ανθρώπινη ανάγκη είναι το πώς ακριβώς θα τον επιμηκύνουμε δηλαδή η αναβολή και η αργία, ο ωχαδελφισμός. Ένα τρανταχτό παράδειγμα αναβολής και μετάθεσης χρόνου είναι η μάστιγα της γραφειοκρατίας. Αν όμως πιστεύουμε ότι ο χρόνος παράγει την ιστορία και δεν περικλείεται σε αυτή τότε η σχέση μας μαζί του είναι ενεργητική και δημιουργική, παράγουμε και δημιουργούμε νέες μορφές χρόνου. . .
  Οι μοναδικές στιγμές της ανθρώπινης ιστορίας όπου η αλήθεια, ο χρόνος, αποδεσμεύτηκε από την ιστορικότητα είναι ο Πλάτωνας, ο 12ος και ο 16ος αιώνας με τον Διαφωτισμό. Είμαστε οκτώ αιώνες πίσω και καταλαβαίνουμε γιατί σε ορισμένα θέματα η Ευρώπη είναι μπροστά από εμάς »
.
   Για μένα ,αγαπητοί φίλοι, γεωτεχνικοί, αρχιτέκτονες, πολεοδόμοι, μηχανικοί, η μοναδική Δευτέρα Παρουσία είναι το τέλος της ζωής μέσα από την καταστροφή του περιβάλλοντος και η μοναδική ελπίδα είναι αυτό που ο κύριος Ράμφος και ο κύριος Σεκλιζιώτης λένε με μια απλή λέξη: ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ. . .