Κυριακή 28 Φεβρουαρίου 2016

Ιστορίες φυτων

Σήμερα από το Υμηττό. 
1. Μερική S των Αθηνών. 




2 & 3. Γαλατσίδα: Euphorbia characias (Euphorbiaceae) -- Εύορβος = Έλλην γιατρός του βασιλέως Juba II της Νουμιδίας που νυμφεύθηκε την κόρη του Αντωνίου και της Κλεοπάτρας -- characias = χαρακίτης = χάραξ κάλαμος (Πλίνιος) ή τιθύμαλος (Διοσκουρίδης).

 4. Μονή Αστερίου (πρώην Θεάς Αρτέμιδος), από τη μάντρα του δρόμου (κλειστόν λόγω Υπουργείου Α- πολιτισμού).

    Κωνσταντίνος Θ. Μπουχέλος

Σάββατο 27 Φεβρουαρίου 2016

Το πρώτο εργοστάσιο στέβιας στην Ευρώπη βρίσκεται στην Καρδίτσα!


Γλυκιά πανευρωπαϊκή πρωτιά για την πόλη – Ο Αγροτικός Συνεταιρισμός Στέβιας από την Καρδίτσα ήδη δέχεται μηνύματα από αγορές του εξωτερικού
Ορμώμενο εκ Καρδίτσας είναι το πρώτο εργοστάσιο στέβιας στην Ευρώπη. Τα τελευταία χρόνια η πόλη της Θεσσαλίας έχει μετατραπεί σε πόλο έλξης καινοτόμων επιχειρηματικών ιδεών, όσον αφορά στο κομμάτι της πρωτογενούς παραγωγής. Η συγκεκριμένη «γλυκιά» επένδυση αναμένεται να έχει πολλαπλά οφέλη τόσο για τους αγρότες της ευρύτερης περιοχής, όσο και για την τοπική κοινωνία στο σύνολό της, αφού μιλάμε για πλήρως καθετοποιημένη παραγωγή, από την καλλιέργεια στον ελληνικό αγρό, μέχρι την τελική μεταποίηση και διανομή του προϊόντος.
Πίσω από το φιλόδοξο επιχειρηματικό εγχείρημα βρίσκεται ο Αγροτικός Συνεταιρισμός Στέβιας, ο οποίος ιδρύθηκε τον Οκτώβριο του 2012, έπειτα από μια ημερίδα στην οποία παρουσιάστηκαν τα οφέλη του φυτού της στέβια, και ο οποίος αποτελείται από 64 αγρότες που ένωσαν τις δυνάμεις τους για έναν κοινό σκοπό. Όπως αναφέρει στο fortunegreece.com ο Πρόεδρος του Αγροτικού Συνεταιρισμού Στέβιας, Γιώργος Κουλοσούσας, οι γλυκοζίτες στέβιας είναι 300 φορές πιο γλυκές από τη ζάχαρη, χωρίς θερμίδες και ιδανικές για όσους αντιμετωπίζουν προβλήματα υγείας και δεν επιτρέπεται να καταναλώνουν ζάχαρη, όπως για παράδειγμα στην περίπτωση του διαβήτη.

Για τη συνέχεια News247

Προτείνουμε και συζητάμε για την πλήρη αποκατάσταση και μελλοντική διαχείριση του Εθνικού Κήπου

Προτείνουμε και συζητάμε για την πλήρη αποκατάσταση και μελλοντική διαχείριση του Εθνικού Κήπου

Εκδήλωση της Πανελλήνιας Ένωσης Επαγγελματιών Γεωτεχνικών και Επιχειρήσεων Πρασίνου » Προτείνουμε και συζητάμε για την πλήρη αποκατάσταση και μελλοντική διαχείριση του Εθνικού Κήπου » , που πραγματοποιήθηκε την Τρίτη 12 Ιανουαρίου 2016,
στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων, στο αμφιθέατρο «Αντώνης Τρίτσης».
Μέρος 1ο

Μέρος 2ο



Μέρος 4ο

Μέρος 5ο

Παρασκευή 26 Φεβρουαρίου 2016

Τα κουριζόμενα δάση... τα δάση Κουρί

Tα «πεδινά» δάση
Τα πεδινά δάση είχαν μεγάλη σημασία για την κτηνοτροφία. Εκτός του ότι αποτελούσαν τις περιοχές όπου τα ζώα «στανιζόντουσαν», δηλαδή ξεκουράζονταν κλπ, ήταν και τα ίδια τα δέντρα που πρόσφεραν τροφή στα ζώα: οι κτηνοτρόφοι έκοβαν τα κλαδιά από τα δέντρα, που αποτελούσαν τροφή για τα ζώα…  Τα δάση αυτά ονομαζόντουσαν «κουριζόμενα»… Είναι χαρακτηριστικό ότι η κόμη των δέντρων σε αυτά τα δάση ξεκινούσε πάντα πάνω από τα 2 μέτρα περίπου… μέχρι δηλαδή εκεί που έφταναν τα ζώα για να βοσκήσουν.
Τα δάση «Κουρί»
Τα δάση αυτά έγιναν γνωστά ως δάση «Κουρί» (σύμφωνα με άλλους είναι τούρκικη λέξη που σημαίνει «άλσος», αλλά η σημασία παραμένει η ίδια). Τέτοια δάση υπάρχουν σε διάφορες περιοχές στην Ελλάδα, και σήμερα, τα περισσότερα, είναι προστατευόμενα: το Κουρί στον Αλμυρό Βόλου, το Κουρί στην Κοζάνη, το Κουρί στο Ασβεστοχώρι Θεσσαλονίκης, στα χίλια δέντρα στις Μουριές Κιλκίς και στα χίλια δέντρα στην Καρδίτσα (οι ονομασίες μάλλον δεν είναι τυχαίες). Κυρίαρχα είδη στα δάση αυτά ήταν οι δρυς και κυρίως τα είδη Quercus robur subsp.pedunculiflora και η Quercus ithaburensis subsp. macrolepis η Quercus trojana.
Κουρί  Κοζάνης

Προβλήματα
Επειδή στα δάση αυτά δεν υπάρχει διαχείριση, όπως ήταν η παραδοσιακή διαχείριση με κλαδονομή, δηλαδή με κοπή κλαδιών, τα δέντρα «γερνάνε» πολύ πιο γρήγορα. Είναι γνωστό ότι (για τα πλατύφυλλα) κάθε φορά που κόβονται, και υλοτομούνται κλαδιά τους, είναι σαν να «ανανεώνονται». Αυτό σημαίνει ότι τα δέντρα αυτά, σύντομα δεν θα μπορούν να κάνουν βιώσιμα σπέρματα, αλλά θα αρχίσουν να νεκρώνονται κιόλας.

Πηγές - Άρθρα - Πληροφορίες
Δορμπαράκης Χ. Π. 1989. Επίτομον Λεξικόν της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας. Ετυμολογικόν – Ερμηνευτικόν. Ι. Δ. Κολλάρος & Σια Α. Ε. Αθήνα
el.wikipedia.org/wiki [Πρόσβαση 20/2/2016]
www.kozanh.gr [Πρόσβαση 20/2/2016]
http://www.karditsa-net.gr/ [Πρόσβαση 20/2/2016]
viewsofgreece.gr [Πρόσβαση 20/2/2016]
http://asvestochori.blogspot.gr/ [Πρόσβαση 20/2/2016]

Επιμέλεια - Κείμενο Γιάννης Ιωάννου
πηγη:http://wi-fi-votaniki.net/

Πέμπτη 25 Φεβρουαρίου 2016

Τα δέντρα στους δρόμους κάνουν τους ανθρώπους πιο υγιείς




    Είναι εύκολο να ισχυριστεί κανείς πως η επαφή με τη φύση κάνει τους ανθρώπους να αισθάνονται καλύτερα. Ένα Σαββατοκύριακο στο βουνό ή ακόμα και λίγες ώρες στο πάρκο μετά από αρκετές ώρες στη δουλειά, πραγματικά σε κάνουν να αισθάνεσαι γεμάτος ενέργεια. Υπάρχουν πολλοί καλοί λόγοι να πιστέψεις πως οι χώροι πρασίνου βοηθούν την υγεία και την ευτυχία μας. Αν μη τι άλλο, τα δέντρα απορροφούν το καυσαέριο από την ατμόσφαιρα, επιτρέποντας αυτούς που κατοικούν κοντά τους να αναπνέουν καθαρό αέρα. 


    Επίσης, η έκθεσή μας στη φύση συνδέεται με χαμηλή αρτηριακή πίεση, λιγότερο άγχος και φαίνεται πως παρακινεί τους ανθρώπους να είναι πιο δραστήριοι. Είναι αυτό που οι Ιάπωνες αποκαλούν shinrinyoku ή “λουτρό δάσους” και θεωρούν πως μια βόλτα στη φύση βοηθάει σηματνικά την υγεία και ευεξία του ατόμου. Επίσης, τα φυτά είναι ένας σημαντικός κρίκος της τροφικής αλυσίδας, τα οποία μας παρέχουν με βασικά συστατικά για την επιβίωσή μας, όπως οξυγόνο να αναπνέουμε, φρέσκο νερό να πίνουμε και φαγητό να τρώμε. Ακόμα και αν όλα αυτά είναι αλήθεια – που μάλλον είναι – δε σημαίνει πως η φύση αυτή καθ’ αυτή είναι που προσδίδει τα εμφανή οφέλη στην υγεία μας. Για να ισχυριστούμε κάτι τέτοιο, χρειαζόμαστε πραγματικά, μετρήσιμα δεδομένα. 


    Πάνω σε αυτό δούλεψαν ο Omid Kardan, απόφοιτος ψυχολογίας του Πανεπιστημίου του Σικάγο με τον καθηγητή του Marc G. Berman. Ο Kardan και Berman με τους συνεργάτες τους μελέτησαν το Τορόντο στον Καναδά, όπου είναι μία πόλη που παρέχονται εύκολα δορυφορικές απεικονίσεις, έτσι ώστε να μπορέσουν να συγκρίνουν τις περιοχές πρασίνου με τα υγειονομικά δεδομένα των κατοίκων που ερεύνησαν. Χρησιμοποιώντας κοινές στατιστικές πρακτικές, οι ερευνητές ήταν σε θέση να δουν πραγματικά αν οι χώροι πρασίνου κάνουν τους ανθρώπους πιο υγιείς Όμως αυτό που τους ενδιέφερε περισσότερο δεν ήταν οι χώροι πρασίνου, αλλά τα δέντρα. Μη συμπεριλαμβάνοντας το γρασίδι και τους μικρούς θάμνους, οι ερευνητές ήθελαν να μηδενίσουν την επίδραση αυτών των παραγόντων. Αρχικά, πήραν δεδομένα για τα δέντρα του Τορόντο από δύο βάσεις δεδομένων. 


    Μαζί αυτά τα δεδομένα πληροφορούσαν τους ερευνητές για τα δέντρα που υπάρχουν στα πάρκα και στις αυλές των σπιτιών. O λόγος που επέλεξαν το Τορόντο σε σχέση με τις Ηνωμένες Πολιτείες είναι πως οι πολίτες απολαμβάνουν ενιαία δημόσια ασφάληση, ανεξάρτητα από την κατάσταση της απασχόλησής τους ή το επίπεδο του εισοδήματος, αποκλείοντας έτσι τον παράγοντα της ασφάλησης στην επίδραση της υγείας του κάθε ατόμου. Βέβαια, παρά την ίση πρόσβαση στο σύστημα υγείας, δε φαίνεται όλοι οι Καναδοί να οφελούνται το ίδιο. 


    Οι άνθρωποι με χαμηλότερα εισοδήματα και μορφωτικό επίπεδο, επισκέπτονται τους γιατρούς λιγότερο συχνά, το οποίο είναι ένα δημογραφικό δεδομένο που λήφθηκε υπόψη από τους ερευνητές. Βρήκαν πως αυτοί που ζούσαν σε περιοχές με περισσότερα δέντρα στο δρόμο ανέφαραν πως αισθάνονται πιο υγιείς, σε σχέση με αυτά που ανέφεραν όσοι ζούσαν σε περιοχές με λιγότερα δέντρα. Ανεξάρτητα από την πραγματική τους υγεία, αυτοί αισθάνονταν περισσότερο υγιείς και όπως αποδείχτηκε, όντως έτσι ήταν: ταλαιπωρούνταν λιγότερο από καρδιακές παθήσεις. Και η έρευνα δε σταματά εκεί. 


    Ο Kardan μετέτρεψε τα ευρήματά του σε νούμερα. Αυτός και η ομάδα του υπολόγισαν πως φυτεύοντας 10 επιπλέον δέντρα σε κάθε οικοδομικό τετράγωνο, το επίπεδο υγείας που θα απολάμβαναν οι κάτοικοί του θα ήταν ανάλογο με το να έβγαζε ο καθένας $10.000 επιπλέον το χρονο, ή με το να γινόταν 7 χρόνια νεότερος. Τα αποτελέσματα ήταν ακόμα πιο εκπληκτικά για την πραγματική υγεία. Φυτεύοντας απλώς 11 επιπλέον δέντρα ανα οικοδομικό τετράγωνο θα μπορούσαν να μειώθούν οι καρδιακές παθήσεις στον ίδιο βαθμό με το να έβγαζε ο καθένας $20.000 επιπλέον το χρόνο ή να γινόταν 14 χρόνια νεότερος. 


    Οπότε ποιο είναι το μυστικό; Ο Kardan δε γνωρίζει, καθώς η έρευνά του δε δημιουργήθηκε για να ανακαλύψει αυτό το μηχανισμό. Σίγουρα όμως μας δίνει άλλες γνώσεις. Δεν ήταν η εγγύτητα στα δέντρα ο σημαντικότερος παράγοντας, αλλά ο αριθμός των δέντρων στο δρόμο. Αυτό σημαίνει πως τα πλεονεκτήματα για την υγεία που προσφέρουν τα δέντρα, δεν προέρχονται απαραίτητα από τις “υπηρεσίες” που προσφέρουν, αλλά ακόμα και από την απλή θέα τους. Και το πιο συνηθισμένο μέρος για να δεις δέντρα είναι οι δρόμοι. Το κόστος διατήρησης ένα δέντρο ανέρχεται από $30 έως $500 το χρόνο, ανάλογα το σημείο που βρίσκεται. Με άλλα λόγια, φυτεύοντας 10 ή 11 δέντρα ανα οικοδομικό τετράγωνο είναι πιο οικονομικό από το να πληρώνει ο καθένας $10.000-$20.000 επιπλέον το χρόνο. Και αυτά ίσως είναι καλά νέα για τους πολεοδόμους. Πηγή: conversationMag/http://www.citythinker.gr/

Αρθρα για τα δέντρα στην πόλη: 

Σκοτώνει τα δέντρα το άσκοπο κλάδεμα



Τετάρτη 24 Φεβρουαρίου 2016

Διάλογος για την πόλη μας...



Το Έγκλημα τελέστηκε από το 1955 και ήρθε ο νόμος ν.998/1979 δηλαδή εικοσιτέσσερα

χρόνια αργότερα με στόχο ο νομοθέτης ή η συντεταγμένη πολιτεία να βάλλει κάποιους 

φραγμούς στην λαίλαπα της αντιπαροχής.

Το έγκλημα όμως της τότε πολιτικής και μεγαλοαστικής διαπλοκής είχε ήδη συντελεστεί

αφού ο Γ.Ο.Κ. του 1929 αντικαταστάθηκε από τον Γ.Ο.Κ του 1955 με επι το χείριστον ρυθμίσεις. 

Στην   ημερίδα της ΠΕΕΓΕΠ το 2011 με τίτλο Πράσινη  Πόλη Ανάσα στην Κρίση,

οι, Παναγιώτης Παπαδάκης, Κώστας Τάτσης και Αλέξης Σπανέλλης αναλάβαμε να

παρουσιάσουμε την σχέση μεταξύ Δομημένου, Αδόμητου Περιβάλλοντος και Φυτοκάλυψης για την Πόλη {5η Ομιλία, Ανθρώπινη - Πράσινη (Πολύ) Κατοικία}.

Κοιτώντας λοιπόν την Ιστορική Αναδρομή και από το δικό μου μετερίζι της παρουσίασης έχουμε (οι υπογραμμίσεις δικές μου):



Β. Μεταπολεμική περίοδος έως το 1985

1) Αντίθετα με τους προβαλλόμενους στόχους και πολιτικές για τη βιομηχανική ανάπτυξη,

το ζήτημα της οικοδόμησης κατοικιών συναρτάται με το ζήτημα της ανάπτυξης της

Ελληνικής οικονομίας γενικότερα. Γιατί σε σχέση με την βιομηχανία και το χρηματιστήριο,

είναι ένας τομέας όπου δεν υπάρχουν οργανωμένα συμφέροντα κατεστημένων ομίλων και δεν απαιτεί ειδικές γνώσεις.

Η οικοδομή αναδείχθηκε σε προνομιακό χώρο διοχέτευσης των αποταμιεύσεων αλλά και

πεδίο επιχειρηματικής δραστηριότητας των μικροαστικών στρωμάτων. Είναι η περίοδος που

η πολυκατοικία εξαπλώνεται παντού, όχι μόνο  σαν μοντέλο κατοικίας αλλά και σαν

πρότυπο οργάνωσης του χώρου και που στην καθ΄ ύψος ανάπτυξη της, αποτυπώνεται η κοινωνική διαστρωμάτωση του πληθυσμού.



2) Σε ακαδημαϊκό επίπεδο, η λογική των πολεοδομικών σχεδίων  βρίσκεται σε σύμπνοια με

την αντίστοιχη, σύγχρονη Ευρωπαϊκή, αλλά πάντα σε απόσταση με την λογική κατά την

οποία ασκούνταν η πολεοδομία στην Ελλάδα. Εξαιρετικοί πολεοδόμοι και αρχιτέκτονες, αντιμετώπιζαν το πρόβλημα της παραγωγής του χτισμένου περιβάλλοντος, χωρίς  να αντιλαμβάνονται ότι αυτά που έλεγαν, ήταν
αδύνατο να εφαρμοστούν από τον κρατικό μηχανισμό, λόγω της συγκυριακής λογικής με την οποία, ανέκαθεν, ενεργούσε. Στην πράξη η παραγωγή του αστικού χώρου κινήθηκε έξω από τα  πλαίσια αυτά και περισσότερο με λογικές συγκυρίας. Το γεγονός αυτό φανερώνει μια αδυναμία ορισμού, ελέγχου και  καθοδήγησης των μηχανισμών που παράγουν το αστικό τοπίο στο σύνολό τους.



3) Σε
αυτά τα πλαίσια, έρχεται ο νέος Γ.Ο.Κ το 1955, να τροποποιήσει αυτόν του ΄29.

Γενικά οι σημαντικότερες ρυθμίσεις και επιπτώσεις είναι:

. Η εισαγωγή του συντελεστή κάλυψης ο οποίος καθορίζεται στο 70% του οικοπέδου. Η  εμφάνιση πολυάριθμων ρετιρέ με μόνο περιορισμό την υποχώρησή τους κατά 2.5μ.από τον προκείμενο όροφο.

. Η κατάργηση από το σώμα του κτιρίου των εσωτερικών αυλών και χρήσιμων διατάξεων θέας και εξαερισμού και η μείωση  του φωταγωγού, ο οποίος αποκτά τις  γνωστές ελάχιστες διαστάσεις 1,20x1,20μ. που τον καθιστούν τρύπα.

Όπως προαναφέρθηκε, η ανοικοδόμηση της χώρας δεν  στηρίχθηκε σε άμεσες κρατικές πρωτοβουλίες
αντίστοιχες των Ευρωπαϊκών κρατών.Έτσι ο ρόλος του κράτους περιορίστηκε στην ισχυρή υποστήριξη της
ιδιωτικής οικοδόμησης, (ουσιαστικά αντιπαροχής) η οποία εκφράστηκε με μια σειρά από μέτρα

Τα σημαντικότερα είναι:

. Η συνεχιζόμενη ανοχή στην κατάτμηση και μεταπώληση της περιαστικής γης από τους  οικοπεδούχους.

 Η συνεχής  ένταξη των αυθαιρέτων, σε μια προσπάθεια να αμβλυνθούν οι έντονες  κοινωνικές
ανισότητες και να υπάρξει κοινωνική ενσωμάτωση. . Απαλλαγή του συστήματος της αντιπαροχής από σημαντικές φορολογικές επιβαρύνσεις.
Οι εργολάβοι δεν υποχρεώνονταν να συνεισφέρουν στην κατασκευή των υποδομών  της περιοχής στην οποία έχτιζαν

. Μέτρα για  υψηλή φορολόγηση των μεταβιβάσεων ακινήτων, αποθαρρύνοντας έτσι τις  αγοραπωλησίες
μεταχειρισμένων κατοικιών. Οι ενοικιαστές φορολογούνται για τις  στεγαστικές τους δαπάνες. Γενικά, λόγω
έλλειψης, τα ενοίκια των νέων μισθώσεων διαμορφώνονται σε πολύ υψηλά επίπεδα άρα συνέφερε τους ιδιοκτήτες να διώξουν τους παλαιούς ενοικιαστές, πληρώνοντας πολύ ακριβές αποζημιώσεις και να χτίσουν 
ένα νέο κτίριο προς εκμετάλλευση. Άρα στρέφονταν προς την αντιπαροχή. . Οι νέες κατασκευές δεν υπόκεινται σε κανένα έλεγχο ποιότητας και κατά  συνέπεια οι  εργολάβοι-κατασκευαστές μπορούν να συμπιέζουν το κόστος παραγωγής του κτιρίου. Η οικοδομική δραστηριότητα περνά στα χέρια των εργολάβων, οι οποίοι χτίζουν με το σύστημα της αντιπαροχής

Από πολιτική  άποψη τονίζεται πως, παρόλο των αναποτελεσματικών τρόπων ρύθμισης του χώρου,
το όλο σύστημα γης και οικοδομής που αναπτύχθηκε, είχε λειτουργικότητα κοινωνική,  οικονομική και πολιτική. Μοιραία γύρω από αυτό έχουν δομηθεί  παραγωγικές δομές, κοινωνικές σχέσεις, συμφέροντα και αντιλήψεις. Αναμφισβήτητα, έχει συνδεθεί με διαδικασίες που συνέβαλαν θετικά στην κοινωνική ενσωμάτωση και τη
συνοχή της κοινωνίας σε μια περίοδο πολιτικά κρίσιμη και με έντονους ρυθμούς
κοινωνικών διαφοροποιήσεων.

Έτσι, παρά τη διάχυτη και συχνά έντονη δυσφορία για την λειτουργία και την εικόνα  της Ελληνικής πόλης (για τις αυθαίρετες εκτάσεις, την υπερεκμετάλλευση και τις  καταστροφές στο περιβάλλον κ.α.) η λειτουργία αυτού του συστήματος οικοδόμησης ανταποκρίνεται σε μία ευρύτατη κοινωνική συναίνεση η οποία αποσκοπούσε στην
 αυτοσυντήρησή  του και ταυτόχρονα στην δικαιολόγηση των πάμπολλων παρατυπιών.

Στην πολυκατοικία της αντιπαροχής οι αρχιτέκτονες αποκτούν δευτερεύοντα ρόλο Παράλληλα, στο εσωτερικό, εντείνεται το φαινόμενο του ασυνεχούς και διασπασμένου χώρου. Κατά κανόνα όλες οι ιδιοκτησίες αποτυπώνονται στον χώρο με την κατασκευή  μαντρότοιχου στα όρια των ιδιοκτησιών,
διαλύοντας οποιαδήποτε επαφή. Κατακερματισμένο και απροσπέλαστο το εσωτερικό των τετραγώνων όχι μόνο παραμένει  ανενεργό, αλλά δεν μπορεί ούτε καν να φυτευτεί. Γεγονός που από μόνο του θα διαφοροποιούσε παρασάγγας την ποιότητα των  διαμερισμάτων αλλά και το μικροκλίμα της πόλης συνολικά..

Έτσι ελάχιστα είναι τα παραδείγματα μεγάλης  κλίμακας που κατασκευάστηκαν σε ένα  ολόκληρο οικοδομικό τετράγωνο. Ένα από αυτά ήταν το συγκρότημα κατοικιών Χαρά που έδωσε ένα παράδειγμα μεγάλης ενιαίας
εσωτερικής αυλής. 

Το πείραμα όμως των πολυκατοικιών αυτού του είδους δεν ευδοκίμησε τότε, γιατί δεν μπόρεσε να ανταπεξέλθει στον συναγωνισμό της μικρής εμπορικότερης Πολυκατοικίας.


 
 
 
 
Με εκτίμηση,
 
Αλέξης Σπανέλλης
 
Γεωπόνος ΓΠΑ, Τμήμα Φυτικής Παραγωγής
 
Mέλος "ΠΕΕΓΕΠ'' ( Πανελλήνια Ένωση Επαγγελματιών Γεωτεχνικών και Επιχειρήσεων Πρασίνου)
 
Κηποτέχνης
 
Αθήνα

Κυριακή 21 Φεβρουαρίου 2016

Η ρετσινολαδιά

Η ρετσινολαδιά (RICINUS COMMUNIS oik.Euphorbiaceae) και ειδικά οι σπόροι του παράγουν το Ρετσινολαδο,το οποίο προκαλεί εξαντλητική διάρροια.
           Είχε χρησιμοποιηθεί σαν ανακριτικό μέσον(Μανιαδακης επι Ι.Μεταξα).-
Περιέχει      το αλκαλοειδές ρικινη.  Από τους σπόρους παράγεται το Καστορέλαιο.-
 Εξόχως καλλωπιστικό μεν αλλά δεν πρέπει να χρησιμοποιήται ανεξέλεγκτα σε κοινόχρηστους και ιδιωτικούς χώρους η σχολικές αυλές  λόγω των δηλητηριωδών προσόντων του(σπόροι,κλάδοι,φύλλα).-Σε ήπιες κλιματικές συνθήκες φθάνει στα 10 μ. ύψος

.-
Το εντυπωσιακό του φύλλωμα ( σε νεαρή ηλικία είναι πολύ μεγάλα)  όταν συνεργασθεί με χρώματα πολυετών και ετησίων ποωδών σε πολύ εκτεταμένα  παρτέρια (συσταδικα,και όχι μεμονωμένα) παράγει εξαιρετικά αποτελέσματα.-
Ωμός ΠΡΟΣΟΧΗ, ώστε να μη προλαβαίνουν να σποριαζουν και ιδιαίτερα να μη ωριμάζουν οι σπόροι.-
Για να αποφεύγονται δυσάρεστες εκπλήξεις προτιμότερος είναι ο αποκλεισμός της
 χρήσης  του σε ανθοκομικά έργα.- Δεν έχει σχέση με το IXODES RICINUS,το γνωστό στους κτηνοτρόφους τ σ ι μ π ο υ ρ ι(μου έγινες τσιμπούρι).-

Δ.Παπαδημας

 Το ότι είναι τοξική δεν σημαίνει ότι απαγορεύεται. Η τοξικότητα πρέπει να
συνδυάζεται με τις πιθανότητες κακής χρήσης και με τον πιθανό χρήστη για να
βγει η επικινδυνότητα.
Θέλει μια ιδιαίτερη διαχείριση του χώρου φύτευσις της για να μην μπορούν να την πολυ-πλησιάσουν και για να καρπώνομαι ταυτόχρονα το ιδιαίτερο αισθητικό
(οπτικό) αποτέλεσμα που δίνει.
 
*Μιχάλης Αναστασιάδης 


Τι φυτό είναι το Κίκι το Κοινό;
Είναι ένα φυτό που είναι καιρός πλέον να καλλιεργηθεί συστηματικά στον τόπο μας διότι είναι εξασφαλισμένη η καλλιεργητική επιτυχία του, διότι έχει πλούσιας αποδόσεις, διότι είναι καταναλώσιμο το προϊόν του, διότι είναι αυτοφυές εις την Ελλάδα, διότι επιβοηθεί το κλίμα της χώρας, μας την ευδοκίμηση του, διότι δίδει υποπροϊόντα πρώτης ανάγκης και μεγάλης χρησιμότητας, διότι καλλιεργούμενο θα πρόσθεση καινούργια εισοδήματα στην Ελληνική Αγροτική οικογένεια.

Λίγη ιστορία
Πριν προχωρήσουμε θα σάς πούμε και λίγη ιστορία για το πολύτιμο αυτό φυτό. Είναι γνωστό από την αρχαιότητα. Πατρίδα του θεωρείτε η Ινδία. Στην χώρα αυτή από αμνημονεύτων χρόνων χρησιμοποιούν τον σπόρο του Κρότωνος ως uεραπευτικό μέσο. Στην Αίγυπτο είχε μεγάλη πέραση. Ο Ηρόδοτος μας δίδει σχετικές πληροφορίες. Μας λέει ότι με το λάδι που βγαίνει από τους σπόρους του αλείφονταν οι Αιγύπτιοι που κατοικούσαν σε μέρη που είχαν έλη. Ο Ηρόδοτος το φυτό αυτό το ονομάζει «Σιλλικύπριον» λέει δε ότι οι Αιγύπτιοι το καλλιεργούσαν στις όχθες των ποταμών και των λιμνών, ενώ στην Ελλάδα ήταν έκτοτε αυτοφυές. Κάνει επίσης λόγο για τον τρόπο με τον οποίο έβγαζαν το λάδι από τούς σπόρους. Αυτό το λάδι, το σημερινό ρετσινόλαδο, ήτανε παχύ και χρησίμευε και για φωτισμό. Μέσα σε Αιγυπτιακός σαρκοφάγους βρέθηκαν σπόροι που είχαν τεθεί εκεί από πολλές χιλιάδες χρόνια.
Ο Θεόφραστος ονόμαζε το φυτό αυτό «Κρότωνα», ο δε Διοσκουρίδης το αναφέρει υπό το όνομα Κίκι, Κρότων και Σέσελι Κύπριον λέει δε ότι αυτό ονομάζεται Κρότων διότι το σπέρμα του μοιάζε με τον Κρότωνα δηλ. το τσιμπούρι που κάθεται στο σώμα των σκυλιών και των προβάτων. Ο Πλίνιος επίσης αναφέρει ότι το λάδι του χρησίμευε για φωτισμό. Ο Διοσκουρίδης το περιγράφει ως εξής: Είναι δένδρο που έχει μέγεθος μικρής συκιάς. Ότι έχει φύλλα που μοιάζουν με τα πλατάνια, άλλα αυτά είναι μεγαλύτερα, τελειότερα και σκουρότερα. Οι κλάδοι του είναι κοίλοι όπως το καλάμι, ο δε καρπός του βρίσκεται μέσα σαν σε τσαμπί σταφυλιού και όταν εκλεπισθεί μοιάζει σαν τον Κρότωνα (το τσιμπούρι) των ζώων.
Ποιοι το καλλιέργησαν στην Ελλάδα στο παρελθόν
Είπαμε ότι το φυτό αυτό ήτανε πολύ γνωστό κατά την αρχαιότητα. Είπαμε ότι από τότε βρίσκεται αυτοφυές στο τόπο μας. Τώρα θα πούμε με λίγα λόγια για κείνους πού το πρόσεξαν από την εποχή ακόμη του Όθωνος.
Πρώτον θα αναφέρουμε τον Γεωπόνο Γρηγόριο Παλαιολόγο ο όποιος το ονομάζει Κίκι ή ρικινόφυτο και ο οποίος το καλλιέργησε ο ίδιος στα 1832. Ήταν ενθουσιασμένος από την καλλιέργεια αυτή. Γράφει στα 1833 τα έξης: «Το κλίμα της Ελλάδος είναι πολύ αρμόδιο για το ρίκινο, το οποίο φύτευσα και εγώ και άλλοι σε διάφορα μέρη και παντού μεγάλωσε με ορμή και καρποφόρησε. Το φυτό ψηλώνει 6 πόδια, είναι πλατύφυλλο και όμορφο, ζει πολλούς χρόνους και παράγει από τον πρώτο ακόμη χρόνο, αν φυτευτή εγκαίρως δηλ. τον Φεβρουάριο και σκαλιστεί δύο και τρεις φορές. Ο σπόρος του είναι όμοιος με φασούλι και εμπεριέχεται εις ακανθώδεις μικρούς κελύφους, ωριμάζει περί τον Αύγουστο και πωλείται σε καλή τιμή». Ο Παλαιολόγος από τα 1833 φωνάζει να καλλιεργούμε αυτό το φυτό. Λέει «Συστήνω στους γεωργούς μας την καλλιέργεια αυτού, ω ς επικερδή και εύκολη. Το ονομάζει δε ρίκινο από το Ιταλικό ricino που θα πει τσιμπούρι. Ύστερα από τον Γεωπόνο Παλαιολόγο καλλιέργησε δοκιμαστικώς το φυτό αυτό και ο Γεωπόνος Π. Γεννάδιος στη Θεσσαλία εδώ και 60 περίπου χρόνια. Τα πειράματα που έκανε τότε έφεραν άριστα αποτελέσματα και ως προς το ποσό και ως προς το ποιόν του προϊόντος. Είχε την πεποίθηση ο αείμνηστος Γεννάδιος ότι η καλλιέργεια του φυτού αυτού και στην Θεσσαλία και σε άλλα μέρη της Ελλάδος θα απέβαινε πολύ επικερδής αρκεί να γινόταν προμήθεια εκλεκτού σπόρου. Θεωρεί ο Γεννάδιος εκλεκτό σπόρο τον Αμερικανικό, τον οποίον προμήθευε τότε η Μασσαλία σε μεγάλα ποσά. Κατά τον Γεννάδιο επίσης το φυτό αυτό στο τόπο μας είναι σχεδόν πάντοτε πολυετές και δενδρώδες και δύναται να φτάσει σε ύψος μέχρι και πέντε μέτρα. Το μόνο λυπηρό είναι ότι από τότε καλλιεργείται μόνο ως καλλωπιστικό φυτό ενώ δύναται άριστα να καλλιεργηθεί και ως προσοδοφόρο. Εξ άλλου ο Γεννάδιος αναφέρει ότι «αν και στα μεσημβρινά μέρη είναι πολυετές, στην μεγάλη καλλιέργεια καλλιεργείται ως ετήσιο, διότι απεδείχθη ότι τα κατά έτος σπειρωμένα φυτά και αφθονότερο και εκλεκτότερο καρπό φέρνουν». Επίσης διάφοροι άλλοι γεωπόνοι, που παρακολούθησαν το φυτό αυτό είτε αυτοφυές είτε καλλιεργημένο, μας βεβαιώνουν για τη μεγάλη επιτυχία του σε διάφορα μέρη της Ελλάδος.
Εξετάσεις που έγιναν στο Εργαστήριο της Γεωπονικής Χημείας στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης απέδειξαν ότι η περιεκτικότητα σε έλαιο ανέρχετο σε 53,30% (με υγρασία 5,60% επί ξηρών δε καρπών σε 56,70%. Επίσης αναλύσεις που έγιναν στο ίδιο εργαστήριο απέδειξαν ότι το Ελληνικό έλαιο του φυτού αυτού είναι κατάλληλο για την αεροπορία. Η κατά στρέμμα καλλιέργεια απέδωσε στην Θεσσαλονίκη 223 κιλά. Στο Σταθμό Σερρών η κατά στρέμμα απόδοση έφτασε τα 350 κιλά.

Από πότε χρησιμοποιείται σαν καθαρτικό
Κατά το έτος 1675 ο Rheede είπε ότι το λάδι, το όποιον βγάζουν από τον σπόρο του Κρότωνος έχει καθαρκτικές ιδιότητες. Ο δε Άγγλος ιατρός, Κάνβαν από τo 1767 το διέδωσε στην Ευρώπη ως καθαρτικό.

Τα υποπροϊόντα της ρετσινολαδιάς και οι χρήσεις τους

Οι σπόροι του φυτού αυτού δίδουν το λάδι, περί του οποίου μιλήσαμε ήδη και το οποίο κατ’ αρχάς το χρησιμοποιούν από την μια μεριά στην θεραπευτική και από την άλλη μεριά για να προφυλάσσουν τους ανθρώπους, που αλείφονται με αυτό, από τα ζωύφια και από τα ελώδη μιάσματα. Αλλά από τότε έως σήμερα το ρετσινόλαδο αυτό χρησιμοποιείται διαφοροτρόπως στην βιομηχανία και για άλλες ανάγκες.

Αναφέρουμε:
α) Είναι πολυτιμότατο για την επίχριση μεν εν γένει μηχανών ιδίως όμως για λεπτές μηχανές και ιδιαιτέρως για τα αεροπλάνα διότι έχει το εξαιρετικό πλεονέκτημα το λάδι αυτό να μην πήζει σε χαμηλές θερμοκρασίες. Για τον λόγο αυτό όλα τα Κράτη προσπαθούν να μην βρεθούν σε κρίσιμες στιγμές ανεφοδίαστα από το πολύτιμο αυτό υλικό. Χωρίς αυτό η αεροπορία όχι μόνον χάνει μέγα μέρος της χρησιμότητας της αλλά και κινδυνεύει να αχρηστευθεί εντελώς διά τους άφρονες εκείνους Λαούς που μπορούν να το καλλιεργήσουν και να βιομηχανοποιήσουν τους σπόρους του και εν τούτοις δεν δίδουν την πρέπουσα σε αυτό σημασία.

β) Είναι χρησιμότατο στην υφαντική. Δίνει στα υφάσματα στιλπνότητα, λειότητα και ωραία χρώματα.

γ) Είναι καταλληλότατο για να κατασκευάζεται σαπούνι εκλεκτό διαφανές, λεπτό.

δ) Επίσης όταν επιχρισθεί με αυτό κάθε είδος ξυλείας αποχτά αυτή μεγάλη ανθεκτικότητα, διότι απομακρύνει κάθε αιτία που φέρει βλάβη στο ξύλο είτε από την επήρεια της ατμόσφαιρας είτε από την προσβολή των εντόμων και ιδίως των τερμιτών (λευκομυρμήκων) που είναι καταστρεπτικότατοι στα ξύλινα μέρη των οικοδομών.

ε) Εξυπηρετεί και τις κυρίες. Είναι άριστο καλλυντικό του προσώπου.

στ) Τα υπολείμματα που μένουν μετά την έκθλιψη του σπόρου και την αφαίρεση του λαδιού είναι πλουσιότατα σε πρωτεΐνες, αλλά δεν είναι κατάλληλα για τροφή των ζώων. Τουναντίον είναι άριστα ως λίπασμα και ζητούνται ιδιαιτέρως από τους ανθοκόμους δεδομένου ότι γίνονται αφορμή να απομακρύνονται από τους ανθόκηπους τα έντομα. Στην Ιταλία οι καλλιεργητές των πέριξ της Βονόνιας το μεταχειρίζονται επιτυχώς στην καλλιέργεια της κάνναβης.

ζ) Λέγουν ότι στη Κίνα το λάδι του Κρότωνος χρησιμοποιείται ως είδος βρώσιμο, άλλα πάντοτε κατόπιν ειδικής κατεργασίας, στις Ινδίες εξ άλλου χρησιμοποιείται στον φωτισμό και προς επίχριση των τοίχων των οικοδομών αφού προηγούμενους ανακατευθεί με ασβέστη. Επίσης λένε ότι οι Κινέζοι τρώνε τους σπόρους ως είδος φαγώσιμο όταν είναι νωποί. Άλλα τούτο φαίνεται υπερβολικό αν μη αδύνατο, εφ’ όσο γνωρίζουμε την καθαρτική ενέργεια αυτών λόγου των δραστικών ουσιών τις οποίες περιέχουν.

η) Η κοινότερη χρήση του ελαίου αυτού είναι η φαρμακευτική. Τουτέστι το γνωστότατο αποκρουστικό άλλα και τόσο ωφέλιμο ρετσινόλαδο το οποίο καλείται στην φαρμακευτική Κικινέλαιον ή Έλαιον κίκινο, τουρκιστί δε Xιντ-Τσαγί. Οι δραστικές ουσίες του λαδιού αυτού βρίσκονται κυρίως και σε μεγάλη ποσότητα στον εξωτερικό φλοιό του σπέρματος και συνεπώς στα υπολείμματα αυτού μετά την έκθλιψη του ελαίου. Η επιστήμη τελευταίως κατόρθωσε και απεχώρησε το έλαιο αυτό το οποίον καλείται Κροτονέλαιο και το οποίο έχει τεραστία καθαρτική δύναμη. Όπως είναι φυσικό την καθαρτική δύναμη θα την βρούμε και στα ακέραια σπέρματα τα οποία αν και είναι εύγευστα είναι όμως πολύ δηλητηριώδη. Τοξικά είναι και τα φύλλα και τα άλλα μέρη του φυτού, για αυτό και τα ζώα τα αποφεύγουν.
Σε ποια εδάφη και μέρη της Ελλάδος μπορεί να καλλιεργηθεί
Ο Κρότων καλλιεργείται κυρίους σε χώρες θερμές θεωρείται δε ως Ιθαγενές φυτό των τροπικών και υποτροπικών χωρών της ’Ασίας και Αφρικής. Επίσης απαντάται αυτοφυόμενος σε διαφόρους περιφερείας της Ελλάδος και ιδίως σε πολλά Ελληνικά νησιά στα οποία έχει πλέον εγκλιματισθεί από αρχαιοτάτων χρόνων. Δυνάμεθα να απαντήσουμε τον Κρότονα από των βορειοτέρων μέχρι των μεσημβρινωτέρων επαρχιών της Ελλάδος υπό μορφή δενδρώδους καλλωπιστικού θάμνου και να θαυμάσουμε τα ωραία και μεγάλα χαλκόχροα φύλλα του. Αντέχει και στα μέρη όπου το ψύχος φθάνει σε μερικούς βαθμούς υπό το μηδέν, αλλά ευδοκιμεί καλλιεργούμενο κυρίως στις θερμότερες περιφερείες κατά προτίμηση δε σε μέρη υπήνεμα λόγου του εύθραυστου του στελέχους, διαρκεί δε ως δενδρώδης καλλιέργεια 20-25 έτη. Στις πολύ ψυχρές βόρειες Επαρχίες η καλλιέργεια αυτού είναι μάλλον ετήσια καθώς αυτό γίνεται στην Ιταλία. Το Κίκι ευδοκιμεί σε όλα σχεδόν τα εδάφη και αντέχει στην ξηρασία, αλλά προτιμά τα δροσερά και ελώδη εδάφη όπου αναπτύσσεται και αποδίδει πολύ. Η καλλιέργεια αυτού ενδείκνυται για αυτό κατά μήκος των διωρύγων κλπ.

Μέρη στα όποια το φυτό αυτό θα έχει πλήρη επιτυχία και θα αποβεί πολύκαρπο και ικανοποιητικός παραγωγικό θεωρούνται τα εξής : Άργος, Ναύπλιο, Άστρος, Λεωνίδιο, Μονεμβασία, Βάτικα, Έλος, Γύθειο, Σπάρτη, ολόκληρη η Μεσσηνία, Τριφύλλια, Ηλεία, Πάτρα, Κορινθία, Ζάκυνθος, Κεφαλληνία, Κρήτη και όλα τα νησιά του Αιγαίου. Υπάρχει η γνώμη ότι σε όλα αυτά τα μέρη οι φυτείες θα μπορούν ίσως να διατηρηθούν επί μία εικοσαετία.
Ιδιαιτέρως εφιστάται η προσοχή των καλλιεργητών του φυτού αυτού για τους ελώδεις τόπους. Εκεί πρέπει να λάβει χώρα ευρύτατη καλλιέργεια. Να πυκνωθούν οι φυτείες στα ελώδη μέρη. Θα έχουμε πλήρη ευδοκίμηση, απόδοση μεγαλύτερη και επί πλέον εξυγίανση των νοσηρών αυτών γαιών, διότι τα δένδρα αυτά φέρουν αφανισμό στα κουνούπια.
Εν γένει το φυτό αυτό στα ευκρατέστερα κλίματα είναι πολυετές, φέρει καρπό συνεχώς επί πολλά έτη χωρίς να έχει και την ελαχίστη απαίτηση, ευδοκιμεί δε και σ’ αυτές τις αμμώδεις ακτές που είναι υφάλμυρες από το θαλάσσιο νερό. Λόγο των ιδιοτήτων του έχει και αυτό το μεγάλο πλεονέκτημα ότι δεν το προσβάλλει κανένα από τις μυριάδες των εντόμων που είναι ως γνωστόν, εχθροί δυσπολέμητοι των άλλων δενδρωδών καλλιεργειών.
Πως καλλιεργείται η ρετσινολαδιά
Η σπορά του γίνεται ακριβώς όπως και του καλαμποκιού, μόνο οι αποστάσεις κατά γραμμές είναι μεγαλύτερες. Αποστάσεις 0,80 X 0,80 μ. Σπορά κατά μήνα Φεβρουάριο και Μάρτιο κατά προτίμηση το δεύτερο δεκαπενθήμερο του Φεβρουάριου αναλόγως των καιρικών συνθηκών. Σκαλίσματα ένα ή δύο όπως και για το αραποσίτι. Ενίοτε γίνεται και κορφολόγημα. Πάντως το εισόδημα από την καλλιέργεια αυτή είναι ανώτερο από τη καλλιέργεια του αραβοσίτου. Δύναται όμως να καλλιεργηθεί και ως έξης προκειμένου περί σποράς μικρών εκτάσεων.
Ανοίγεται λάκκος 50 εκατοστομέτρων και απλώνεται το χώμα προς τα γύρω για να αερισθεί και το κτυπήσει ό ήλιος. Μετά από 5-6 ήμερες αναλόγως του καιρού, ρίχνεται πάλι το ίδιο χώμα μέσα στο λάκκο και φυτεύονται εντός αυτού 5- 6 σπόροι, σε βάθος 6-7 εκατοστών. Εάν το χώμα δεν έχει υγρασία καταβρέχεται λίγο μέχρις να γίνει η φύτρωση, η οποία λαμβάνει χώρα μέσα σε είκοσι μέρες περίπου. Καλό είναι να ρίχνεται και λίγη κοπριά στην επιφάνεια του λάκκου μετά την φύτευση προς διατήρηση σταθερής θερμοκρασίας και διατήρηση της υγρασίας του εδάφους. Η απόσταση του ενός λάκκου από τον άλλον θα είναι 2-3 μέτρα.

Η συγκομιδή του σπόρου
Ο σπόρος ευθύς όταν ωριμάσει ξεφεύγει από το περικάρπιο και εκσφενδονίζεται πολλές φορές σε μεγάλη απόσταση από τα φυτά. Γι’ αυτό το λόγο, πρέπει να μαζεύομαι τον καρπό πριν ξεραθεί το περικάρπιο αυτού, ν’ απλώνουμε δε τα τσαμπιά ή κάψες που περιέχουν τους σπόρους στον ήλιο και μάλιστα πάνω σε αλώνια και έτσι όλοι οι σπόροι βγαίνουν μόνοι τους από το περικάρπιο. Αλλά αυτό το ξεσφενδόνισμα το αυτόματο έχει και τα καλά του. Διότι οι σπόροι πέφτοντας στο έδαφος φυτρώνουν μόνοι τους και χρησιμεύουν αργότερα για την αντικατάσταση των εξαντλημένων φυτών.

Οι ποικιλίες
Υπάρχουν πολλές ποικιλίες καλλιεργούμενες στην Ινδία κυρίως, αλλά και αλλού όπως στην Ιταλία.

Τα ως ελαιοφόρα καλλιεργούμενα είδη είναι τέσσερα :
α) Ο κοινός ή μέγας ή Τυνησιακός κρότων, β) Ο πράσινος κρότων, γ.) Ο άνευ ακανθών κρότων και δ) Ο αιματώδης κρότων.
Κατά τον κ. Παπαναοΰμ το παρ’ αυτού καλλιεργηθέν φυτό ανήκει στην τελευταία ποικιλία «Raicinus Sanguineus». Στις Ηνωμένες Πολιτείες οι σπόροι του φυτού αυτού είναι γνωστοί υπό το όνομα Κύαμοι του Κάστορος (Castor Beans) και το λάδι τους υπό το όνομα Λάδι του Κάστορος (καστορέλαιο).

Πως ονομάζεται σε διάφορα μέρη της Ελλάδος
Το κοινό όνομα σε εμάς είναι: Ρετσινολαδιά. Στην Κύπρο και σε άλλα νησιά, το ονομάζουν Κρουτουνιά ή Κουρτουνιό, ο δε καρπός του Κ ρουτούνι ή Κουρτούνι. Στην Κεφαλονιά όπου συναντάτε αυτοφυόμενο, όπως και σε άλλα μέρη της Ελλάδος, αποκαλείται Xαμοκουκιά και στην Ηλεία Κωλοκίκι.

Συμπέρασμα
Το Κίκι είναι ένα φυτό πού πρέπει να προσέξουν ιδιαιτέρως οι Έλληνες καλλιεργητές.

Οι λόγοι που συντρέχουν για αυτό είναι πολλαπλοί:
α) Έχουμε εδαφολογικούς και κλιματολογικούς όρους που συντρέχουν στην ευδοκίμηση του φυτού. Η Ελληνική Γη τρέφει και συντηρεί αυτοβούλως, ας πούμε έτσι, τους αυτοφυόμενους αυτούς θάμνους. Αυτό είναι ο πρώτος παράγοντας της επιτυχίας. Όταν ένα φυτό το φέρνει η γη μόνη της στην επιφάνεια και το μεγαλώνει και το κάνει παραγωγικό χωρίς την επέμβαση του ανθρώπου, τότε το φυτό αυτό είναι ένα Θείον, ένα φυσικό δώρο το οποίο το ανθρώπινο χέρι και το ανθρώπινο μυαλό και η ανθρώπινη μέριμνα το καθιστούν ένα πολύτιμο οικονομικό παράγοντα για κάθε νοήμονα και σώφρονα καλλιεργητή.

β) Έχουμε βιομηχανία η οποία είναι ικανή να απορροφήσει ολόκληρη την παραγωγή.

γ) Η βιομηχανοποίησης του φυτού τούτου μας δίδει προϊόντα πολύτιμα. Είδη σχεδόν πρώτης ανάγκης, περιζήτητα και επομένως δεν θα παρουσιαστή ποτέ ο κίνδυνος του δισταγμού της Βιομηχανίας μας για μία ευρύτερη παραγωγή.

δ) Εκ του είδους των πολλαπλών προϊόντων, για τα οποία μιλήσαμε, είναι εξασφαλισμένη η εξαγωγή σε τρόπο ώστε αν ποτέ κορεστεί η βιομηχανία μας και το εμπόριο μας, είναι ανοικτές οι ξένες αγορές και έχουμε εξασφαλίσει την εμπορική αξία του προϊόντος τούτου. Ας επιστρατεύσουμε λοιπόν όλες τις δυνάμεις του τόπου για να συστηματοποιηθεί και στην Ελληνική ύπαιθρο, η καλλιέργεια ενός πολυτίμου φυτού. <π>Πηγή: Μια νέα προσοδοφόρος καλλιέργεια: Κίκι το κοινόν ή Κρότων ο κοινός-Υπουργείο Γεωργίας -Εν Αθήναις 1937
- See more at: http://www.ftiaxno.gr/2013/10/h-kalliergeia-kai-h-xrisi-ths-retsinoladias.html#sthash.YjD4sn0f.dpuf*