Δευτέρα 31 Οκτωβρίου 2011

Μικρόκλιμα στον κήπο


Είτε είναι μεσημβρινός, κατηφορικός ή στη σκιά, η μελέτη των ειδικών κλιματολογικών συνθηκών τους κήπου σας θα σας βοηθήσει να αποκτήσετε τα καλύτερα δυνατά αποτελέσματα φύτευσης.

Μικρόκλιμα

Τι μπορώ να κάνω για να επηρεάσω το μικροκλίμα του κήπου μου;

Κάθε κήπος είναι μοναδικός. Αυτό συμβαίνει κυρίως επειδή κάθε κηπουρός αντιμετωπίζει διαφορετικές κλιματολογικές συνθήκες στον κήπο του , συχνά με σημαντικές διαφορές από το ένα τμήμα στο άλλο. Ρίξτε μια ματιά γύρω σας και σημειώστε ποιες περιοχές του κήπου σας είναι κάτω από τον καυτό ήλιο και ποιες στη δροσερή σκιά, πού βρίσκονται οι πιο ζεστές ή οι πιο δροσερές γωνιές, πού φυσάει περισσότερο και πού είναι τα προστατευμένα σημεία. Κάθε μικροκλίμα προσφέρει τη δυνατότητα για προσωπικό σχεδιασμό και δημιουργικότητα, με την καλύτερη δυνατή χρήση της συγκεκριμένης θέσης και την αντιμετώπιση των μειονεκτημάτων με έξυπνη επιλογή των φυτών και φροντίδα. Απλά στοιχεία σχεδίασης, όπως οι λόφοι, τα θερμοκήπια, οι φράχτες και τα δέντρα μπορούν να προσφέρουν προστασία από τον αέρα, εάν τοποθετηθούν σωστά, και μπορούν να δημιουργήσουν σκιές, που φέρουν μια μικρή αλλαγή στη θερμοκρασία. Τα αναρριχόμενα φυτά στις προσόψεις προφυλάσσουν από τις διαφορές θερμοκρασίας και είναι κατάλληλα για χρήση ως αντιανεμικά μέσα και παραπετάσματα. Ακόμα και η προσθήκη μιας τεχνητής λιμνούλας αλλάζει το μικροκλίμα του κήπου, αφού η θερμοκρασία κοντά στο νερό είναι τουλάχιστον δύο βαθμούς χαμηλότερη από ό,τι σε έναν κήπο χωρίς λιμνούλα.

Πώς μπορώ να χρησιμοποιήσω το μικροκλίμα με τον καλύτερο δυνατό τρόπο;

Τα δέντρα και οι θάμνοι διακοσμούν και δίνουν προσωπικότητα σε κάθε κήπο. Η φύτευση κάτω από τα δέντρα είναι μερικές φορές αληθινή πρόκληση. Για να μην περάσουν οι όμορφοι θάμνοι και τα φυτά κάλυψης εδάφους μια ζωή στη σκιά, διαθέστε λίγο χρόνο για να σκεφτείτε τις ειδικές συνθήκες της στεγνής και της υγρής σκιάς. Όταν το πυκνό φύλλωμα προστατεύει από τη βροχή, οι ποικιλίες που φυτρώνουν κοντά στο έδαφος σαν χαλί, όπως ο κισσός, η βαλστένια ή οι δάφνες, ευδοκιμούν εξαιρετικά. Οι συνδυασμοί θάμνων, όπως το χελιδονόχορτο και η χόστα, με φτέρες και διακοσμητικό γρασίδι είναι εξαιρετικά ελκυστικοί στην "υγρή σκιά". Αλλά τι κάνουμε με τα ηλιόλουστα, προστατευμένα από τον άνεμο σημεία, δίπλα σε μεσημβρινούς τοίχους, για παράδειγμα; Πρώτα, εξασφαλίστε ότι το χώμα αποθηκεύει περισσότερη υγρασία, έτσι ώστε τα φυτά όπως η λεβάντα, ο φλόμος και το ερύγγιο, που προτιμούν τις ξηρές θέσεις, να μπορούν να ευδοκιμήσουν και να πληθύνουν. Εάν, ωστόσο, στην περιοχή που εξετάζετε φυσάει αεράκι, τα φυτά που αντέχουν στον άνεμο, όπως η αχιλλεία η κοινή, ο γαύρος ή το κενταύριο, θα τα πάνε μια χαρά.

ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΑΠΟ ΤΟ GARDENA.GR 

Τρίτη 25 Οκτωβρίου 2011

Περί βοτάνων ο λόγος

Βότανα



Τα βότανα αποτελούν ένα μεγάλο μέρος του φυτικού βασιλείου. Είναι το σημείο επαφής μας με τη μάνα Γη, ένας κόμβος επικοινωνίας ανάμεσα σε δύο βασίλεια όπου συναντάτε η Ανθρωπότητα με τη Φύση.
Ως βότανα, ορίζονται όλα τα φυτά που μπορούν να χρησιμοποιηθούν, τόσο στη μαγειρική, όσο και στην ιατρική.
Είναι άνθη, καρποί, φλοιοί, ρίζες ή φύλλα φυτών και δένδρων, έτσι όπως μας τα προσφέρει η ίδια η Γη. Η χρήση των φυτών για φαρμακευτικούς σκοπούς είναι τόσο παλιά όσο και ο πολιτισμός.
Ο άνθρωπος από την αρχή του πολιτισμού του διαπίστωσε ότι η υγεία του σχετίζεται με την διατροφή του. Ερευνώντας τα φυτά ανακάλυψε ότι αρκετά από αυτά μπορούσε να τα χρησιμοποιήσει για φαρμακευτικούς σκοπούς, δηλαδή για την πρόληψη και τη θεραπεία διαφόρων παθήσεων.
Ο Έλληνας γιατρός Ιπποκράτης που πρώτος ταξινόμησε συστηματικά την ιατρική και επιχείρησε μια μεθοδευμένη θεραπεία ασθενειών κατέγραψε περίπου 400 είδη φυτών που η φαρμακευτική τους χρήση ήταν γνωστή έως τότε (5ο αιώνα π.Χ.) και ο Διοσκουρίδης κατά τον πρώτο μ.χ. αιώνα έγραψε μια βοτανική χρησιμοποιώντας 600 φυτά.
Φυσικά με την πάροδο του χρόνου ανακαλύφθηκαν πάρα πολλά φυτά με φαρμακευτικές ιδιότητες και απέκτησαν ξεχωριστό κύρος και ενδιαφέρον και ονομάστηκαν "βότανα".
Πιο πριν ο Γαληνός, ένας γιατρός του 2ου αιώνα, έγραψε εκτεταμένα για τις τέσσερις «διαθέσεις» –αίμα, φλέγμα, μαύρη χολή και κίτρινη χολή- και ταξινόμησε τα βότανα σύμφωνα με τις ουσιώδεις τους ιδιότητες ως θερμά ή ψυχρά, ξηρά ή υγρά.
Θεώρησαν πως η καλή υγεία διατηρείται όταν οι ιδιότητες αυτές είναι σε ισορροπία μέσω των θεραπευτικών τροφών, καθώς και με τη φυσική άσκηση και τον άφθονο καθαρό αέρα. Σε όλο τον κόσμο, από την αρχαιότητα μέχρι τη σύγχρονη εποχή, διαφορετικές κουλτούρες έχουν ανακαλύψει πολλά κοινά σημεία όπως και ποικίλες χρήσεις για βότανα και αιθέρια έλαια.
Οι μύθοι, οι θρύλοι, η παράδοση και η ιατρικη αντικατοπτρίζουν αυτές τις γνώσεις. Η βοτανοθεραπεία «γεννήθηκε» μαζί με τον άνθρωπο. Αυτή η αρχέγονη γνώση που αποκτήθηκε στην πορεία του χρόνου με κόπο και ριψοκίνδυνες εμπειρικές δοκιμές, διατηρήθηκε σε κάποιες περιοχές της Γης και σχεδόν χάθηκε σε κάποιες άλλες.
Σήμερα, στο δυτικό κόσμο η βοτανοθεραπεία ανακτά το χαμένο έδαφος και θεωρείται πλέον μία από τις αξιόπιστες συμπληρωματικές μεθόδους θεραπείας.
Η εφαρμογή της έχει εξαπλωθεί και στα φυτικά καλλυντικά, ενώ είναι ευρέως διαδεδομένη η θεραπευτική της ιδιότητα με τη μορφή εισπνοών, με λουτρά, κομπρέσες, εντριβές, μασάζ, αφεψήματα, εγχύματα, καταπλάσματα, βάμματα και σε εκχυλίσματα, καλύπτοντας έναν μεγάλο αριθμό θεραπειών.