Τρίτη 13 Ιουνίου 2017

Xyllela fastidiosa – Συμπεράσματα ημερίδας


h



Xyllela fastidiosa – Συμπεράσματα ημερίδας

Στα πλαίσια της Επαγγελματικής Έκθεσης «ΚΗΠΟΤΕΧΝΙΚΑ PROFESSIONAL 2017» διοργανώθηκε, την Κυριακή 12 Φεβρουαρίου 2017, ενημερωτική Ημερίδα με θέμα: Xyllela fastidiosa: γνωρίζοντας το πρόβλημα – χαράζοντας “πολιτική” για το φυτικό υλικό.

Συντάκτης Δελτίου Τύπου & Φωτογραφικό υλικό από ελαιώνες της Απουλίας: Δημήτρης Δήμου (MSc Γεωπόνος, Δ/ντής ΔΑΟΚ ΠΕ Αργολίδας)
Στην ημερίδα αυτή, συμμετείχε η Δρ. Μαρία Χολέβα, Βακτηριολόγος, επικεφαλής του αντίστοιχου εργαστηρίου στο Μπενάκειο Φυτοπαθολογικό Ινστιτούτο, η οποία ήταν και η βασική ομιλήτρια, ο Νίκος Θυμάκης (Γεωπόνος & Επίτιμος Πρόεδρος του ΕΣΕΦΥ), και ο Παναγιώτης Αραμπάνος από την πλευρά της «Κηποτέχνικα». Επίσης συμμετείχαν ο Γιώργος Κωστελένος, Γεωπόνος-Παραγωγός φυτωρίων ελαιοδέντρων, ο Γιάννης Δραμητινός από το ΔΣ του ΠΕΕΓΕΠ, ο Γιάννης Καλτσής από την εταιρεία PROTYPON ΕΠΕ -Σύμβουλοι Ποιότητας & Ανάπτυξης και ο Σταύρος Κάτσαρης από τον Σ.Ε.ΠΩ.ΦΥ.Λ.. Η Δρ. Ελισάβετ Χατζηβασιλείου, Επίκουρος Καθηγήτρια του Γεωπονικού Πανεπιστημίου της Αθήνας (Εργαστήριο Φυτοπαθολογίας) συντόνισε την όλη διαδικασία, καθώς επίσης και τη στρογγυλή τράπεζα που ακολούθησε. Τη σύνταξη των συμπερασμάτων και το τελικό Δελτίο Τύπου ανέλαβε ο Δημήτρης Δήμου, Γεωπόνος Δ/ντής της ΔΑΟΚ ΠΕ Αργολίδας.
Στην ημερίδα παρουσιάστηκαν οι πιο πρόσφατες πληροφορίες και εξελίξεις για την καταστροφική ασθένεια που έχει δημιουργήσει απίστευτες καταστάσεις στην νότιο Ιταλία και συγκεκριμένα στην περιφέρεια της Απουλίας.
Η κ. Χολέβα παρουσίασε όλα τα νέα δεδομένα επί της ασθένειας. Συγκεκριμένα, το 2013 η ανακοίνωση των Ιταλών επιστημόνων από τη Γεωπονική Σχολή του Μπάρι ότι, στην περιφέρεια της Απουλίας (περιοχή Καλλίπολης), εντοπίστηκε το βακτήριο Xyllela fastidiosa να καταστρέφει τα ελαιόδεντρα, δημιούργησε τεράστια εντύπωση στην επιστημονική κοινότητα, καθώς επίσης και στους φορείς που εμπλέκονται με την καλλιέργεια της ελιάς σε διάφορες χώρες. Μέχρι σήμερα πάνω από 1.000.000 ελαιόδεντρα έχουν καταστραφεί στην περιοχή αυτή που αντιστοιχεί περίπου στο 10% των υπαρχόντων ελαιοδένδρων, ενώ η ασθένεια φαίνεται να προχωρά προς τους ιστορικούς ελαιώνες της περιοχής του Μπάρι.
Το βακτήριο αυτό ήταν γνωστό για τα μεγάλα προβλήματα που δημιουργεί στην Βόρειο Αμερική (ΗΠΑ, Καναδάς) στα αμπέλια (Ασθένεια του Pierce), στη Νότιο Αμερική (Βραζιλία, Αργεντινή, Παραγουάη, Βενεζουέλα) στα εσπεριδοειδή (Ποικιλοχρωματική χλώρωση – Citrus variegated chlorosis) καθώς επίσης και στην Κεντρική Αμερική (Μεξικό, Κόστα Ρίκα). Μάλιστα στη Βραζιλία έχει δημιουργήσει τέτοια προβλήματα τα οποία από οικονομικής πλευράς είναι τα μεγαλύτερα συγκριτικά με όσα δημιουργούν άλλες σοβαρές ασθένειες.
Η ασθένεια, που οφείλεται στο φυτοπαθογόνο βακτήριο καραντίνας Xylella fastidiosa, σύμφωνα με την Ιταλική πλευρά, το πιθανότερο να έφτασε στην Απουλία με μολυσμένα φυτά πικροδάφνης από την Κόστα Ρίκα και ονομάστηκε «Σύμπλοκο της ταχείας παρακμής των ελαιοδέντρων» .
Σημειώνουμε ότι το βακτήριο έχει ένα τεράστιο εύρος φυτών-ξενιστών που φτάνουν τα 312 είδη από 192 γένη που ανήκουν σε 69 διαφορετικές οικογένειες. Σε αυτό το σημείο βρίσκεται ο μεγάλος κίνδυνος εξάπλωσης του φυτοπαθογόνου, αφού τα περισσότερα από τα γνωστά είδη φυτών-ξενιστών απαντώνται τόσο στον ευρωπαϊκό χώρο, όσο και στη χώρα μας. Ειδικότερα, μέχρι σήμερα στην Ιταλία έχουν βρεθεί 26 φυτά-ξενιστές μεταξύ των οποίων και πολυετείς θάμνοι που ίσως να παίζουν πολύ σημαντικό επιδημιολογικό ρόλο. Ορισμένα από τα φυτά ξενιστές, εκτός από το αμπέλι, τα εσπεριδοειδή και την ελιά που αναφέρθηκαν διεθνώς είναι η πικροδάφνη, το σπάρτο, η μιμόζα, το δεντρολίβανο, το πελαργόνι, το πολύγαλα, η μυρτιά, η βελανιδιά, ο πλάτανος, η κερασιά, η αμυγδαλιά, η μουριά, η δαμασκηνιά, η βερικοκιά, η κορομηλιά, κ.α.
Το βακτήριο Xyllela fastidiosa έχει 6 υποείδη, με αυτό που προκαλεί τις ζημιές στην ελιά στην Ιταλία να είναι το Χ. fastidiosa subsp. pauca. Αρχικά θεωρήθηκε ότι το βακτήριο βρισκόταν σε συνέργεια με διάφορα είδη μυκήτων των γενών Phαeοαcremonium και Phαemoniela, που προκαλούν μεταχρωματισμούς στα αγγεία του ξύλου και το έντομο Zeuera pyrina, που δημιουργεί χαρακτηριστικές στοές στους κορμούς των δένδρων που δραστηριοποιείται. Στην πορεία ξεκαθαρίστηκε ότι και μόνο του το βακτήριο μπορεί να προκαλέσει τις τεράστιες καταστροφές που βλέπουμε να έχουν γίνει στην Απουλία.
Στη συνέχεια το βακτήριο έχει βρεθεί στην Κορσική (2015) και στη νότιο Γαλλία (2015) με 313 περιπτώσεις, σε 35 είδη φυτών, μεταξύ των οποίων το πολύγαλα, που είχε τα υψηλότερα ποσοστά μόλυνσης (63%) και το σπάρτο (27%). Στη Γαλλία βρέθηκαν τα υποείδη multiplex και pauca.
Πρόσφατα εντοπίστηκε στην Ισπανία, στις Βαλεαρίδες νήσους και συγκεκριμένα στην Μαγιόρκα (2016), σε 71 δείγματα που προέρχονταν από φυτά ελιάς, αγριελιάς, κερασιάς, δαμασκηνιάς, αμυγδαλιάς και πολύγαλα και στην Ίμπιζα (2017) σε 21 δείγματα από φυτά ελιάς, ακακίας, λεβάντας, πικροδάφνης και πολύγαλα. Στην Ισπανία βρέθηκαν τα υποείδη Xyllela fastidiosa subsp. multiplex και Xyllela fastidiosa subsp. fastidiosa.
Επίσης στη Γερμανία έχει βρεθεί (2016) το υποείδος fastidiosa σε ένα φυτό πικροδάφνης σε Κέντρο Κήπου, καθώς επίσης και σε φυτά πικροδάφνης και δενδρολίβανου. Ακόμη, υπάρχουν περιπτώσεις με εισαγόμενα διακοσμητικά φυτά καφέ, που βρέθηκαν να είναι μολυσμένα στην Ολλανδία, την Ιταλία και τη Σλοβενία.
Τα ασθενή ελαιόδεντρα παρουσιάζουν αρχικά ξηράνσεις στα φύλλα που μοιάζουν με τοξικότητα ή τροφοπενία καλίου. Στη συνέχεια η ξήρανση αυτή επεκτείνεται και σε κλαδίσκους, βραχίονες και σε ολόκληρα δένδρα. Η εμφάνιση των προσβεβλημένων δένδρων είναι συγκλονιστική, με την εικόνα της καταστροφής να περιλαμβάνει ολόκληρες περιοχές. Το γεγονός ότι μεγάλες εκτάσεις στην περιοχή αυτή ήταν ενταγμένες σε πρόγραμμα βιολογικής καλλιέργειας είχε ως αποτέλεσμα την εκρηκτική αύξηση του εντόμου – φορέα, με ολέθριες συνέπειες στο φυτικό κεφάλαιο.
Στη συνέχεια ο φυτωριούχος κ. Γιώργος Κωστελένος αναφέρθηκε στο καθοριστικό σημείο όπου οι φυτωριούχοι ως κύριοι διακινητές δενδρυλλίων ελιάς έχουν το δικό τους μερίδιο ευθύνης. Ακόμη ανέφερε ότι η χώρα μας θεωρείται πρωτογενές κέντρο εξημέρωσης της ελιάς με αποτέλεσμα να υπάρχει η μεγαλύτερη γενετική παραλλακτικότητα. Ωστόσο μόνο 32 ποικιλίες ελιάς αναφέρονται επίσημα αφού το υπόλοιπο γενετικό υλικό είναι αχαρτογράφητο. Συνολικά οι ελληνικές ποικιλίες ελιάς υπερβαίνουν τις 100 και μέσα σε αυτές υπάρχει πιθανότητα να υπάρχουν και ποικιλίες ανθεκτικές στο βακτήριο. Για το λόγο αυτό πρέπει να γίνουν δοκιμές με ελληνικές ποικιλίες με την συνεργασία ιταλικών επιστημονικών ιδρυμάτων για την αποστολή εμβολίων τα οποία θα δοκιμαστούν σε μολυσμένες ιταλικές ποικιλίες. Ακόμη, ανέφερε ότι όσα έχουν γίνει μέχρι σήμερα δεν επαρκούν για ενημέρωση και για το λόγο αυτό επιβάλλεται να γίνουν επισκέψεις με Έλληνες φυτωριούχους μαζί με υπηρεσιακούς παράγοντες ώστε να γίνει αντιληπτό το μέγεθος του κινδύνου.
Επίσης, ανέφερε ότι χρειάζεται ακόμη μεγαλύτερη ενημέρωση και όσο το δυνατό συντομότερα να οργανωθούν επισκέψεις από φυτωριούχους της χώρας μαζί με υπηρεσιακούς παράγοντες στην περιοχή της Απουλίας, όπου υπάρχει το πρόβλημα.
Στη συνέχεια ο κ. Δημήτρης Δήμου, Δ/ντής της ΔΑΟΚ ΠΕ Αργολίδας, ανέφερε την επικινδυνότητα της διακίνησης μολυσμένων φυτών ξενιστών από την Ολλανδία όπου φτάνουν τεράστιες ποσότητες φυτών διάφορων κατηγοριών στις οργανωμένες αγορές της, σε καθημερινή βάση οι οποίες στη συνέχεια διοχετεύονται στην ευρωπαϊκή αγορά. Είναι χαρακτηριστική η περίπτωση των μολυσμένων διακοσμητικών φυτών καφέ από την Κόστα Ρίκα τα οποία διακινήθηκαν μέσω της Ολλανδικής αγοράς και βρέθηκαν να είναι μολυσμένα στην Ιταλία, τη Σλοβενία και την Ολλανδία. Φαίνεται λοιπόν ότι ο διενεργούμενος φυτοϋγειονομικός έλεγχος στις αγορές αυτές καθημερινά δεν είναι απόλυτα ασφαλής. Η θεοποίηση λοιπόν του παγκόσμιου εμπορίου που δεν «μπορούμε να το αγγίξουμε» έχει ολέθριες συνέπειες αφού διακινούνται τεράστιες ποσότητες αγαθών και φυτών εύκολα από τη μια χώρα στην άλλη. Ακόμη η συγκέντρωση του εμπορίου στις μεγάλες ευρωπαϊκές χώρες (Ολλανδία, Γερμανία), η μη ύπαρξη συνόρων για τις χώρες της Ε.Ε και στη συνέχεια οι «βαπτίσεις» που γίνονται στις αγορές αυτές, αφού μετά τον έλεγχο που διενεργείται τα προϊόντα αυτά θεωρούνται κοινοτικά και προωθούνται στις χώρες της Κοινότητας. Όμως με τον τρόπο αυτό μεταφέρονται και «σκληρά» παθογόνα τα οποία βρίσκουν παρθένο έδαφος για να αναπτυχθούν με αποτέλεσμα την εκρηκτική ανάπτυξή τους.
Ακόμη, ανέφερε ότι και ο ιός της Τριστέτσας των εσπεριδοειδών εντοπίστηκε για πρώτη φορά, τόσο στην Αργολίδα όσο και στα Χανιά, σε πιστοποιημένο πολλαπλασιαστικό υλικό που συνοδευόταν με μπλε ετικέτα από την Ισπανία το 2000. Το αποτέλεσμα είναι οι ολέθριες συνέπειες για την εσπεριδοκαλλιέργεια των περιοχών όπου ο ιός έχει εξαπλωθεί σε ορισμένες εκτάσεις, με αποτέλεσμα να εκριζώνονται κτήματα και το μέλλον να είναι αβέβαιο. Επίσης έγινε αναφορά στο Δελτίο Τύπου του Περιφερειακού Κέντρου Ηρακλείου όπου επισημαίνεται ότι γίνονται διακινήσεις δενδρυλλίων ελαιοδέντρων από την νότιο Ιταλία από ορισμένους φυτωριούχους της Κρήτης. Ο ισχυρισμός ότι «Τα αγοράζουμε γιατί τα βρίσκουμε σε χαμηλές τιμές τιμές (!!!)» και ότι «Οφείλουν οι κρατικές υπηρεσίες της περιοχής, ως ελεγκτικοί μηχανισμοί να πραγματοποιήσουν του προβλεπόμενους ελέγχους» είναι πέρα από κάθε λογική.
Σημειώνουμε ότι κάπως έτσι το 2004, εισήχθηκαν από την Αίγυπτο μολυσμένοι φοίνικες με το έντομο (σκαθάρι) Rynchophorus ferrugineus και τώρα σχεδόν όλη η χώρα μαζεύει κουφάρια κατεστραμμένων φοινικοειδών σε απίστευτο βαθμό. Στη νοοτροπία αυτή βρίσκεται και ο μέγιστος κίνδυνος αφού πια για τις χώρες της Ε.Ε δεν υπάρχουν σύνορα και δεν μπορεί να γίνει έλεγχος στα σημεία που φτάνουν διάφορα γεωργικά προϊόντα από ευρωπαϊκές χώρες, δηλαδή στα λιμάνια (Πάτρα, Ηγουμενίτσα) αναφορικά με την Ιταλία. Έλεγχος μπορεί να γίνει μόνο στα σημεία που θα φθάσουν τα διάφορα γεωργικά προϊόντα αφού ενημερωθούν οι τοπικές ελεγκτικές κρατικές υπηρεσίες από τους διάφορους διακινητές (φυτωριούχους, Κέντρα κήπου, εμπόρους).
Πάντως η ιταλική πλευρά επικρίνεται για τις σπασμωδικές της κινήσεις και τη χαρακτηριστική της αργοπορία στο να εφαρμόσει τα ενδεδειγμένα μέτρα όπως είναι η εκρίζωση των προσβεβλημένων δένδρων. Το αποτέλεσμα ήταν να δέχεται αυστηρές επιπλήξεις από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Σε αυτό συνετέλεσε και η αντίδραση πολλών οικολογικών οργανώσεων, αλλά και άλλων οργανώσεων καθώς επίσης και πολιτών, που αντιδρούσαν και παρεμπόδιζαν την κοπή των ασθενών δένδρων.
Ακόμη, έγιναν προσφυγές στην ιταλική δικαιοσύνη από παραγωγούς και οικολογικές οργανώσεις οι οποίες είχαν ως αποτέλεσμα την επέμβαση της Εισαγγελικής αρχής του Lecce, η οποία θεώρησε ότι οι επιστημονικές εξηγήσεις που δόθηκαν ήταν ανεπαρκείς, ότι δηλαδή η ασθένεια μεταφέρθηκε από την Κόστα Ρίκα με μολυσμένα φυτά πικροδάφνης. Έτσι, εννέα επιστήμονες-ερευνητές που ασχολούνται με το θέμα αυτό βρίσκονται υπό κατηγορία για «διασπορά παθογόνου από αμέλεια». Το αποτέλεσμα της επέμβασης αυτής ήταν να σταματήσουν οι έστω και καθυστερημένα διενεργούμενες επεμβάσεις της κοπής των προσβεβλημένων δένδρων μέχρι την απόφαση του Δικαστηρίου που σίγουρα είναι χρονοβόρα.

Συμπερασματικά επιβάλλεται να ληφθούν δραστικά μέτρα όπως αναφέρονται παρακάτω:

  1. Να εντατικοποιηθούν οι έλεγχοι στους ελαιώνες της χώρας, στις φυτωριακές επιχειρήσεις, στα Κέντρα κήπου, μέσω του Προγράμματος των Επισκοπήσεων που υλοποιείται από το Υπ.Α.Α.Τ, τις τοπικές ΔΑΟΚ, και τα Περιφερειακά Κέντρα Προστασίας Φυτών & Ποιοτικού Ελέγχου.
  2. Διακίνηση των ευπαθών φυτών και ιδιαίτερα των δενδρυλλίων ελιάς μόνο με τη συνοδεία Φυτοϋγειονο-μικού Διαβατηρίου. Ενδελεχής εξέταση των συνοδευτικών εγγράφων και της ύπαρξης Φυτοϋγειονομικού Διαβατηρίου, σε περίπτωση διακίνησης δενδρυλλίων που προέρχονται τόσο από φυτώρια της χώρας, όσο και εκτός της χώρας, ώστε να διαπιστώνεται η προέλευσή τους. Η τήρηση της Φυτοϋγειονομικής Νομοθεσίας και η ύπαρξη Φυτοϋγειονομικού Διαβατηρίου εξασφαλίζει την ιχνηλασιμότητα ώστε να διενεργούνται οι απαιτούμενοι έλεγχοι κατά τη διακίνηση.
  3. Να βρεθεί τρόπος ώστε οι υπηρεσίες που βρίσκονται στα σημεία εισόδου από την Ιταλία όπως είναι τα λιμάνια της Ηγουμενίτσας και της Πάτρας να μπορούν να διενεργούν ελέγχους σε μεταφερόμενο φυτικό υλικό. Ακόμη, πρέπει να στελεχωθούν με ειδικευμένο προσωπικό και να δίνονται οι κατάλληλες οικονομικές ενισχύσεις ώστε να μπορεί να απασχολείται και εκτός ωραρίου, αφού τα πλοία φτάνουν από τα ιταλικά λιμάνια τη νύχτα.
  4. Να στελεχωθούν έστω και με εποχιακό προσωπικό οι υπηρεσίες που εμπλέκονται σε αυτή τη διαδικασία (ΔΑΟΚ, Περιφερειακά Κέντρα Προστασίας Φυτών & Ποιοτικού Ελέγχου, Τοπικά Κέντρα Αγροτικής Ανάπτυξης) που ασχολούνται με προγράμματα των Επισκοπήσεων, του ελέγχου φυτωρίων, αφού το υπάρχον προσωπικό δεν επαρκεί.
  5. Οι ταξιδιώτες, ειδικά αυτοί που διακινούνται τόσο μέσω Ιταλίας όσο και από τις μολυσμένες περιοχές της Απουλίας, να ενημερώνονται ώστε να μη μεταφέρουν πολλαπλασιαστικό υλικό (εμβόλια, δενδρύλλια) ελιάς και καλλωπιστικών φυτών στις αποσκευές τους καθώς και στα μέσα μετακίνησης.
  6. Τοποθέτηση παγίδων για σύλληψη και έλεγχο εντόμων-φορέων που θα μπορούσαν να μεταφέρουν το παθογόνο στα σημεία υψηλού κινδύνου όπως είναι οι πύλες εισόδου της χώρας.
  7. Μακροσκοπικοί έλεγχοι – δειγματοληψίες σε φυτώρια παραγωγής φυτών, σε αγρούς καλλιέργειας φυτών ξενιστών, σε μεμονωμένα φυτά, π.χ. κήπων, πάρκων κ.λπ.
  8. Προσεκτική χρήση εντομοκτόνων για την καταπολέμηση των εντόμων-φορέων στα φυτώρια παραγωγής δενδρυλλίων, τόσο ελιάς όσο και διάφορων άλλων φυτών-ξενιστών, καθώς επίσης και καταπολέμηση των ζιζανίων που φιλοξενούν τα έντομα-φορείς.
  9. Οι φυτωριούχοι και οι διακινητές δενδρυλλίων ελιάς και καλλωπιστικών φυτών πρέπει να αντιληφθούν το μέγεθος της καταστροφής για τη χώρα στην περίπτωση που το παθογόνο βρεθεί μέσα στα σύνορά μας. Πρέπει να αναλάβουν τις ευθύνες τους γιατί στην περίπτωση αυτή ο καθένας έχει και το δικό του μερίδιο ευθύνης. Έτσι, απόψεις «να έρθουν οι ελεγκτικοί μηχανισμοί της χώρας να με ελέγξουν» είναι πέρα για πέρα επικίνδυνες.Κατανοούμε την υποχρέωση της χώρας να τηρεί συμφωνίες και νομοθεσίες τόσο της Ε.Ε όσο και του Διεθνούς Εμπορίου, αλλά η μέχρι τώρα πρακτική έχει δείξει ότι το παθογόνο αυτό πρέπει να αντιμετωπιστεί δραστικά και πέρα από νομικές διαδικασίες και υποχρεώσεις. Έτσι πρέπει να βρεθεί τρόπος να σταματήσουν διακινήσεις πολλαπλασιαστικού υλικού (δενδρύλλια ελιάς και καλλωπιστικά φυτά) από την Νότιο Ιταλία. Διαφορετικά στην περίπτωση που βρεθεί το βακτήριο στη χώρα μας θα είναι δύσκολο έως ακατόρθωτο να τεθεί υπό έλεγχο. Οι επιπτώσεις βέβαια θα είναι ολέθριες για την ελαιοκαλλιέργεια και την οικονομία της χώρας και τότε το παιχνίδι θα έχει χαθεί.
πηγη:http://www.gardenguide.gr/xyllela-fastidiosa-imerida/

Άλλα Αρθρα:

Xylella Fastidiosa: Οι φυτωριούχοι απαντούν


http://www.ypaithros.gr/ti-tha-ginei-me-ta-eisagomena-fita-apo-tin-apoulia-kai-alles-perioxes-pou-einia-ipopta-stin-xylella/



ΕΛΙΑ~Διάφορα Παθογόνα Ελιάς

Τετάρτη 7 Ιουνίου 2017

Η αιωνόβια Ιερή Ελιά του Πλάτωνα.

Όλη η κουβεντα  έχει μεταφερθεί  από το φόρουμ της ΠΕΕΓΕΠ  μετα την αποστολή της Φωτογραφίας από τον Μανωλη Καπανταη 





Ημερομηνία: 3 Μαρτίου έτους 1901. Φωτογραφία Agnes Baldwin Brett.


Η Ελιά του Πλάτωνα (ή Ελαία του Πλάτωνος) ήταν μια ιστορική ελιά παρά την περιοχή της αρχαίας Ακαδημίας της αρχαίας Αθήνας, επί της Ιεράς Οδού, μεταξύ των αριθμών 89-91, λίγο μετά τον Βοτανικό Κήπο, πριν τη γέφυρα του Κηφισού, στην περιοχή λεγόμενη παλαιότερα «Παράμπηγα».
Σύμφωνα με την ιστορική παράδοση της Αθήνας και τους θρύλους η εν λόγω ελιά αποτελούσε ιδιοκτησία του Αθηναίου φιλοσόφου Πλάτωνα αποτελώντας ζωντανό μνημείο της εποχής του, αν και παλαιότερα από εποχής Γεωργίου του Α΄ χαρακτηριζόταν από τους Αθηναίους και ως «ελαία του Περικλέους». Σύμφωνα με την γνώμη του αθηναιογράφου Δημητρίου Καμπούρογλου και οι δύο παραπάνω προσωνυμίες απέδιδαν τον σεβασμό των Αθηναίων στη συγκεκριμένη υπεραιωνόβια ελιά αποκαλώντας την «Μεγάλη Κυρία», ή «Σεβάσμια Κυρία». Ιστορική πηγή που να απέδιδε αυτή στον Πλάτωνα δεν υφίσταται, επικράτησε όμως η ονομασία της μετά και από την ομώνυμη επιγραφή καφενείου έναντι αυτής που αποτέλεσε και στάση συγκοινωνιακών μέσων. Χαρακτηριστική ήταν η περίμετρος του κορμού της που έφθανε τα έξι μέτρα, πλην όμως το ύψος του δεν ήταν ιδιαίτερα μεγάλο. Στη βάση του κορμού έφερε και μεγάλη σπηλαιώδη διαμόρφωση (κουφάλα) στην οποία κατέφευγαν πολλά μικρόσωμα ζώα.
ο χώρος της Ελιάς σήμερα  

      Ο Δήμος Αθηναίων προκειμένου να διασώσει το ιερό αυτό δένδρο προπαντός από επιθέσεις ανθρώπων και ζώων προκάλεσε σχετικό διάταγμα απαλλοτρίωσης του πέριξ χώρου προς καλλωπισμό και ανάδειξη μετά μάλιστα από σχετικό αίτημα της "Ένωσης Αθηναίων του τόπου" όπου και ανακηρύχθηκε ιστορικό μνημείο. Δυστυχώς όμως λόγω του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου που ξέσπασε και της κατοχής που ακολούθησε οι εργασίες δεν πραγματοποιήθηκαν. Παρά ταύτα με μέριμνα του γιατρού Δημητρίου Κουλούκη τοποθετήθηκε ένα καλαίσθητο περιμετρικό κιγκλίδωμα για την προστασία της ελιάς.

           Στις 7 Οκτωβρίου του 1976 επέπεσε στην ελιά του Πλάτωνα λεωφορείο προκαλώντας στον κορμό μεγάλη ζημιά όπου και αποφασίστηκε η μεταφορά του ιερού δένδρου σε κτήριο του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, (πρώην Γεωπονική Σχολή), όπου και φυλάσσεται σε ιδιαίτερη κατασκευασμένη προθήκη.
         Στις 18 Ιανουαρίου του 2013 η Γενική Διεύθυνση Αρχαιοτήτων και Πολιτιστικής Κληρονομιάς διέψευσε σχετικό δημοσίευμα που αναπαρήγαγαν πολλά μέσα ενημέρωσης ότι κάποιοι την κατέστρεψαν για καυσόξυλα, υπενθυμίζοντας σχετικά την παραπάνω φύλαξή της.wikipedia

Σήμερα στην Γεωπονική Σχολη Αθηνών


Μαρτυρίες
:"Απεικονίζεται η κατάσταση πριν τη διάνοιξη της Ιεράς Οδού.-
        Ένα χειμωνιάτικο χάραμα (με την παρουσία του καθηγητή Οδυσσέα Νταβίδη,της Αμπελουργίας-που με την απουσία του Φραγκίσκου Χρυσοχερη επόπτευε και την έδρα της Δενδροκομίας-του Κώστα Πανέτσου, επιμελητή της Δενδροκομίας,του κ.Λελακη, επιμελητή  της Αμπελουργίας,,του Χρ.Κιτσιου, Γεωπόνου του Υπ. Γεωργίας, τη δική μου με συνεργείο του Δήμου Αθηναίων και την πυροσβεστική Υπηρεσία, δεν θυμάμαι την ακριβή ημερομηνία-1973 ίσως,μαζέψαμε αυτόν τον κορμό (κουφάλα) και διευθετήσαμε τον χώρο γύρω-γύρω από τα παραβλαστηματα της υπεραιωνόβιας ελιάς (οι απόψεις συγκρούονται για το αν πρόκειται για την λεγόμενη Ελιά του Πλάτωνα)και τα μοσχεύματα της ποικιλίας Κολυμπάδα που ενισχυτικά φυτεύτηκαν,εκείνο το πρωινό,από τον Κώστα Πανέτσο.

       Όλα αυτά εξ αιτίας της παρέκκλισης ενός αστικού λεωφορείου που παρέσυρε την

Ελιά (αυτήν που βλεπετε στην φωτο)..

      Ο κορμός της μεταφέρθηκε κατ αρχήν,μέσα στο θυρωρείο της εισόδου παραπλεύρως της κρήνης του κτήματος Χασεκι και αργότερα στο μεγάλο χωλ του ισογείου της Γεωπονικής Σχολής,που τον βλέπουμε σήμερα-



Δ.Παπαδημας
τ. Διευθυντης Πρασίνου Δήμου Αθήνας 
Σήμερα στην Γεωπονική Σχολη Αθηνών


Υ.Γ για την "Ελιά του Πλάτωνα"
Πρόκειται για ΥΠΕΡΑΙΩΝΟΒΙΟ,25 αιώνων, άτομο ελιάς (άποψη,ευγενούς Ιατρού,που είχε φροντίσει για την περίφραξη και την ανάδειξη της, από την 10ετια του 1960,αναρτώντας και σχετική πινακίδα πληροφόρησης των
πολιτών).















 Οι παρακάτω φωτογραφίες είναι απο την συλλογή του Ι Χρονόπουλου Ομότιμου καθηγητή ΓΠΑ-
Ελιά Πλατωνα μετά την συντηρηση Αρχειο Ι.Χρονόπουλος.


Ελιά Πλατωνα πριντην συντήρηση Αρχειο Ι.Χρονόπουλος.

Ελιά Πλατωνα  βγαίνοντας από το θυρωρείο η Αρχειο Ι.Χρονόπουλος.

Ελιά Πλατωνα τοποθέτηση στην οριστική θέση Αρχειο Ι.Χρονόπουλος.



ΕΛΙΑ~Διάφορα Παθογόνα Ελιάς

Παρασκευή 2 Ιουνίου 2017

Οικολογική αντιμετώπιση των Pentatomidae (βρωμούσες)



Οικολογική  αντιμετώπιση των
Pentatomidae (βρωμούσες)

 pente  =  5 + tomi  =  τομή  (κεραίες με 5 άρθρα)

 Οι βρωμούσες είναι πολύ κοινές.
Τα τέλεια έντομα έχουν μήκος 7 με 8 χιλιοστά.
Όταν καταλάβουν ότι απειλούνται βγάζουν υγρό που μυρίζει άσχημα.
Τα  περισσότερα είδη είναι εχθροί των φυτών.
Αναπτύσσονται σε μεγάλους πληθυσμούς και είναι ανθεκτικές στα εντομοκτόνα.
Απειλούν το βαμβάκι, καλαμπόκι, σόργο, σόγια, καλλωπιστικά δένδρα και θάμνους και πολλές καλλιέργειες.     

·       Οικολογική  αντιμετώπιση
Συλλέγουμε όσα  τέλεια έντομα βρίσκονται επάνω στα φυτά και τα ρίχνουμε σε δοχείο με σαπουνόνερο.
Ξύνουμε τα βαρελοειδή αυγουλάκια τους (εικόνα) από τις κάτω επιφάνειες των φύλλων του φυτού.
Ψάχνουμε για τέλεια και αυγά τουλάχιστον δυο φορές την εβδομάδα. Ξεριζώνουμε τα όποια ζιζάνια ειδικά τα Brassicaceae (Σταυρανθή) και όπως τα Σινάπια αν φυτρώνουν εκεί κοντά
Απομακρύνουμε αμέσως τα φυτικά υπολείμματα για να μειώσουμε τα καταφύγια των εντόμων.  
Δεν χρησιμοποιούμε εντομοκτόνα ευρέως φάσματος.  


Οι  βρωμούσες, απεχθάνονται την μυρωδιά του ΣΚΟΡΔΟΥ!

  • Ξεφλουδίστε  τρία κεφάλια σκόρδου, λιώστε τα  σε ένα μπλέντερ. Προσθέστε δύο φλιτζάνια νερό και ενεργοποιήστε το μπλέντερ για να πολτοποιήστε το μείγμα. 
  • Τοποθετήστε το μείγμα σε ένα μπουκάλι σπρέι για τα φυτά, 
  • Ψεκάστε τα φυτά και γύρω από αυτά .
  •  Επαναλαμβάνετε μετά από λίγες μέρες.    



Kωνσταντίνος Μπουχέλος Ομότιμος Καθηγητής Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνώ












Αρθρα του Κ Μπουχέλου:
:

Μια πρόταση για τους φοίνικες

Η «άμπελος του θεού των κεραυνών» και ο καρκίνος

Ακάρεα της σκόνης του σπιτιού