Φυτά

Λυγαριά, η Αγνή


Κουτσουπιά, το δέντρο του Ιούδα



ΤΣΙΤΟΝΙΑ

www.topiodomi.gr



Μπορείτε να φυτέψετε την τσιντόνια οπουδήποτε και αν ζείτε.
Ο αγκαθωτός θάμνος θα γεμίσει τη βεράντα και τον χειμωνιάτικο κήπο σας με άνθη.

Η τσιντόνια ή ιαπωνική κυδωνιά κατάγεται από την Κίνα και το Θιβέτ. Τον 16ο αιώνα εισήχθη στην Ιαπωνία, από την οποία πήρε και το όνομα της. Είναι ένας όμορφος φυλλοβόλος θάμνος που θα τον δούμε ανθισμένο αυτή την εποχή. Χαρακτηριστικό της εντυπωσιακής ανθοφορίας είναι τα πορτοκαλί, λευκά ή κόκκινα άνθη εμφανίζονται πριν από την έκπτυξη των φύλλων, χαρίζοντας εντυπωσιακή χρωματική πινελία στον κήπο μας, ιδιαίτερα την εποχή του Φεβρουαρίου που ελάχιστα φυτά είναι ανθισμένα.
                Φτάνει σε ύψος το 1,5-2 μέτρα και μπορεί να ευδοκιμήσει σε ηλιόλουστες και ημίσκιερες απαιτήσεις, χωρίς να χαρακτηρίζεται από ιδιαίτερες απαιτήσεις. Αντέχει σχεδόν σε όλα τα εδάφη και σε μεγάλο εύρος θερμοκρασίας, που φτάνει τους 15°C, ενώ είναι κατάλληλη και για παραθαλάσσια φύτευση.
                Χάρη στην πυκνή βλάστηση και στα αγκάθια της μπορεί να φυτευτεί σαν φυτικός φράκτης, ο οποίος με τον χρόνο θα γίνει αδιαπέραστος. Για να ενθαρρύνετε τη ζωηρή θαμνώδη ανάπτυξη της μπορείτε να την κλαδεύετε κάθε χρόνο, μετά την ανθοφορία της. Τα ανθισμένα κλαδιά που κόβετε θα στολίσουν θαυμάσια το βάζο σας, στο οποίο μπορούν να διατηρηθούν ακόμη και 15 ημέρες, προσθέτοντας ιδιαίτερη αισθητική στον χώρο σας. Οι καρποί της έχουν χρώμα κιτρινοπράσινο, ωριμάζουν το φθινόπωρο κα είναι ένα έξυπνο κάλεσμα για τα πουλιά, για τα οποία αποτελούν ελκυστική τροφή.
                Η τσιντόνια είναι από τις σημαντικότερες επιλογές στην παλέτα του κηποτέχνη για θάμνους με εντυπωσιακή ανθοφορία αργά τον χειμώνα ή νωρίς την άνοιξη.

Αντρέας Μπαρμπούτσης Γεωπόνος


Αλεξανδρινό, το Χριστουγεννιάτικο.



www.topiodomi.gr


Είναι σύμβολο Χριστουγέννων σε πολλά μέρη του κόσμου. Τα εντυπωσιακά κόκκινα φύλλα του θα του δώσουν μια νότα ζεστασιάς στη διακόσμηση του σπιτιού σας.
Η ποϊνσέτια ή αλλιώς Αλεξανδρινό προέρχεται από το Μεξικό και έχει γίνει αναπόσπαστο στοιχείο της Χριστουγεννιάτικης ατμόσφαιρας, γι΄αυτό ονομάζεται και λουλούδι των Χριστουγέννων. Στην Αμερική μάλιστα η 12η Δεκεμβρίου είναι η ημέρα της Ποϊνσέτιας. Έχει όμορφα κατακόκκινα φύλλα και ανθίζει στα τέλη του Φθινοπώρου μέχρι τον Φεβρουάριο.
Είναι κατάλληλο για εσωτερικούς χώρους, τους οποίους φωτίζει με την κόκκινη λάμψη του. Σας δίνουμε μερικές πρακτικές συμβουλές, έτσι ώστε τις γιορτινές ημέρες τα αλεξανδρινά σας να είναι σαν χριστουγεννιάτικο στολίδι.
www.topiodomi.gr


          
Μέτριος φωτισμός κοντά σε παράθυρο, χωρίς να εκτίθεται απευθείας στον ήλιο.
Η θερμοκρασία να μην πέφτει κάτω από 16 βαθμούς κελσίου.
Συχνό πότισμα, το οποίο γίνεται αραιότερα όταν τελειώσει η ανθοφορία.
Λίπανση κάθε δέκα περίπου ημέρες, με κατάλληλα υδροδιαλυτό λίπασμα. Δώστε ιδιαίτερη προσοχή στην ποσότητα και στον τρόπο που θα το εφαρμόσετε.
Κλάδεμα μετά την ανθοφορία, Συνίσταται να φοράτε γάντια γιατί ο γαλακτώδης χυμός του βλαστού μπορεί να προκαλέσει ερεθισμούς και συμπτώματα κνίδωσης στο δέρμα.

Απο τον Ανδρέα Μπαρμπούτση.


Το ποιό λαμπρό πουρνάρι!!. Ilex aquifolium



www.topiodomi.gr




Είναι ένας χρήσιμος αειθαλής θάμνος ή μικρό δέντρο που ακλάδευτος μπορεί να φθάσει το ύψος των δεκαπέντε μέτρα  και με  περίμετρο έως και οκτώ μέτρα. Ζει σε ευρύ φάσμα τύπων  εδάφους - από αλκαλικά,   σε φτωχά και όξινα, αλλά κατά προτίμηση ξηρό, καλά στραγγιζόμενα και φωτεινά.  Μπορεί όμως να ζει άνετα σε ημισκιερά ή σκιερά. Αυξάνονται καλύτερα υπό το φως σε έδαφος γόνιμο με  χούμο, με pH 6,0.
 Έχει πολλές χρήσεις  μέσα στους αιώνες, από τα καλύτερα κάρβουνα, στην χαρακτική, στη λάξευση ακόμα και για διατροφή. Οι ρώγες είναι δηλητηριώδεις και μπορούν να χρησιμοποιηθούν και ως εμετικό
Ilex aquifolium
. Είναι δίοικο, που σημαίνει ότι έχει χωριστά αρσενικά και θηλυκά φυτά. Τα λευκά άνθη εμφανίζονται νωρίς τον Μάρτιο και επικονιαστές είναι έντομα. Οι σφαιρικοί καρποί  διαμέτρου κάτω από ένα εκατοστό και συνήθως κόκκινοι  και περιστασιακά κίτρινοι αναπτύσσονται  τον Δεκέμβρη στα θηλυκά φυτά
 Στην κηποτεχνία είναι πολύ χρήσιμο κύρια στις ψυχρότερες περιοχές αφού έχει πολύ ωραία στιλπνά  σκουροπράσινα φύλλα, αγκαθωτά και πυκνά ώστε να προστατεύουν οπτικά και πρακτικά. Έχει ένα ελεύθερο πυραμοειδές σχήμα  και μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε φράχτες  και μόνο του σε περίοπτες θέσεις
Σε πολλά μέρη της  Ευρώπης είναι κακοτυχία να κόψεις ένα τέτοιο φυτό ιδιαίτερα  αιωνόβια δέντρα και  θεωρείται ένα σημάδι της αιώνιας ζωής. Πιστεύουν  ότι έχει υπερφυσικές δυνάμεις, και είναι  χρήσιμα ορόσημα για τον τοπικό πληθυσμό, στενά συνδεδεμένο με τα Χριστούγεννα.
 Κάνει μια ιδανική εορταστική διακόσμηση, με φωτεινά κόκκινα φρούτα του δάσους της  σε αντίθεση  με τα σκούρα πράσινα, γυαλιστερά φύλλα. Η παράδοση της διακόσμησης προηγήθηκε του  Χριστιανισμού στις Βόρειες χώρες και πιθανόν να άρχισε με τους ειδωλολάτρες της Ευρώπης, που έφερε πουρνάρι μέσα στο χειμώνα για να κρατήσει μακριά τα κακά πνεύματα. Οι Ρωμαίοι στόλιζαν με  πουρνάρια κατά τη διάρκεια των γιορτών  του Δεκεμβρίου του Saturnalia.(προέρχονται από τα αρχαία Κρόνια 17 με 23 Δεκέμβρη)
Συχνά πολλοί – οι περισσσότεροι-κάνουν το λάθος να το ονομάζουν γκι, τον ιξό (παρασιτικό φυτό  κύρια σε έλατα) με ωοειδή φύλλα και λευκούς σφαιρικούς καρπούς)


Κωνσταντινος Τάτσης 
Msc Γεωπόνος


Πασχαλιά

Ο γιός μου με ρώτησε προ καιρού «Τι ωραίο φυτό είναι αυτό!». Είναι το αγαπημένο μου φυτό για ζεστούς, ηλιόλουστους χώρους με δυτικό προσανατολισμό. Αλλάζει το τοπίο όταν ανθίζει.
Συχνά έχουμε μείωση ανθοφορίας και λίγη αδυναμία. Σπάνια οφείλεται σε πάγο τον Μάρτιο και στην έλλειψη ηλίου. Άλλοι λόγοι είναι ο κακός αερισμός (αν και την ωφελεί η ύπαρξη ρευμάτων). Είναι πολύ καλό να κάνουμε ένα έντονο-αυστηρό κλάδεμα ανανέωσης.
Όταν έχουμε φυτά σε μεγάλη ηλικία το αυστηρό κλάδεμα λύνει αρκετά θέματα πέρα από την πτώση των ανθέων. Κατά το κλάδεμα αυτό αφαιρούνται τα μεγαλύτερα σε ηλικία και παχύτερα βλαστάρια που ξεκινούν από την βάση του φυτού. Ελαφρώνει έτσι το φύλλωμα, μειώνεται η σκίαση και δυναμώνει το φυτό. Στα σημεία τομής καλό είναι να επαλείψουμε με αλοιφή προστασίας.
Τα νεαρά βλαστάρια θα έχουν περισσότερο φως και αέρα και θα ανθίσουν έντονα. Σωστό είναι να αφαιρούμε το τρίτο των βλασταριών κάθε έτος. Αν κάνουμε κλάδεμα των κλαδιών, μειώνουμε την ανθοφορία , αυξάνουμε την αλληλοκάλυψη και την σκίαση και καταστρέφουμε το φυσικό σχήμα του φυτού.
Το κλάδεμα γίνεται με κοφτερό πριόνι ή αλυσοπρίονο. Τα κόβουμε 10-12 εκατοστά πάνω από το έδαφος
Αν κάνετε πολύ καλό και αυστηρό κλάδεμα θα έχετε γρήγορη αναβλάστηση και σε ένα-δύο έτη εξαιρετικά αποτελέσματα και πιο έντονο χρώμα στην ανθοφορία. 

Κώστας Τάτσης
www.bioprasino.gr

Γλυσίνα, μια άλλη πασχαλιά







Ιπποφαες

Ιπποφαές

Με την ίδια ταχύτητα που κάλπαζαν τα άλογα του Μεγάλου Αλεξάνδρου, αφού πρώτα έτρωγαν ιπποφαές, σε ανάλογο ρυθμό -αν όχι και …ταχύτερο- αυξάνεται το ενδιαφέρον των ελλήνων αγροτών για την καλλιέργεια του φυτού αυτού, στη χώρα μας.
Πέραν του γεγονότος ότι, η καλλιέργεια ιπποφαούς δεν είναι απαιτητική, τα κέρδη από την πώληση της παραγωγής ισοδυναμούν με "χρυσορυχείο",

όπως τονίζουν οι γνωρίζοντες καλά την αγορά αυτή, που, αν και στη χώρα μας βρίσκεται στο ξεκίνημά της, χαρακτηρίζεται "πολλά υποσχόμενη".

"Είναι μία δυναμικά αναπτυσσόμενη αγορά, σε ευρωπαϊκό επίπεδο και καταγράφεται 'τεράστιο' το εύρος χώρου για τη δραστηριοποίηση νέων 'παικτών'", τόνισε ο γεωπόνος και συντονιστής της όλης προσπάθειας στη χώρα μας, Σπύρος Μπίπος.


Ήδη, όπως είπε, πολλά ελληνικά νοικοκυριά, ανακαλύπτοντας τις ευεργετικές ιδιότητες του ιπποφαούς, το έχουν προμηθευτεί σε γλαστράκια, στο σπίτι τους και το χρησιμοποιούν ως το καλύτερο γιατρικό για την οικογένειά τους. 

Από την πλευρά του, ο γεωπόνος, Κάσσανδρος Γάτσιος, που έδωσε και το "εναρκτήριο λάκτισμα" για τη συγκεκριμένη πρωτοβουλία στη χώρα μας, υπογράμμισε ότι, "ναι μεν καταγράφονται τεράστιες οι δυνατότητες ανάπτυξης του ιπποφαούς στην Ελλάδα, αλλά η καλλιέργειά του θα πρέπει να γίνει ορθολογικά και με επιστημονικό τρόπο, αλλιώς προοιωνίζονται προβλήματα, που θα οδηγήσουν σε αποτυχία την όλη προσπάθεια".


Σε εμβρυακό στάδιο στην Ελλάδα

Στη χώρα μας, η καλλιέργεια ιπποφαούς ξεκίνησε τα τελευταία δύο χρόνια και η πρώτη παραγωγή αναμένεται στο τέλος του 2012, οπότε και θα κριθεί, εάν η ποιότητα του "θαυματουργού" αυτού φυτού στα εδάφη της χώρας μας, είναι αντάξια των προσδοκιών που δημιουργεί το όνομά του, που είναι ελληνικό και παραπέμπει σε φωτεινό, λαμπερό άλογο (ίππος: άλογο, φάος: φως, λάμψη).

Σήμερα, ιπποφαές καλλιεργείται στην Κοζάνη, την Πέλλα, την Κρήτη και τη Φθιώτιδα. Πιλοτικά, καλλιεργείται ένα στρέμμα στην Εύβοια, ενώ προ των πυλών βρίσκεται και η καλλιέργειά του στη Ροδόπη.

Ειδικότερα, σε Κοζάνη και Πέλλα, 48 παραγωγοί καλλιεργούν ιπποφαές σε εκτάσεις 250 στρεμμάτων και το καλοκαίρι του 2011 αναμένεται να επεκτείνουν τις καλλιέργειές τους σε πάνω από 2.000 στρέμματα.

Όπως χαρακτηριστικά είπε ο πρόεδρος της ομάδας παραγωγών, Νίκος Μεσελίδης, το ενδιαφέρον των αγροτών αυξάνεται καθημερινά, ολοένα και περισσότερο.

Στην Κρήτη, ομάδα παραγωγών καλλιεργεί περί τα 50 στρέμματα στην Ιεράπετρα, ενώ στη Φθιώτιδα, τα 200 στρέμματα ιπποφαούς αναμένεται, εντός του επόμενου έτους, να διπλασιαστούν -κατά το ελάχιστο- όπως δήλωσε ο πρόεδρος της ομάδας παραγωγών, Ιωάννης Σάρος.

Στη Ροδόπη, ομάδα αγροτών, που συνεχώς διευρύνεται, σκέφτεται σοβαρά την έναρξη καλλιέργειας ιπποφαούς και σύμφωνα με τον γεωπόνο, Σοφοκλή Παππουή, μέχρι τον Μάιο πρόκειται να καλλιεργηθούν πιλοτικά περί τα έξι στρέμματα.

Μάλιστα, όπως αποκάλυψε ο ίδιος στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, στο προσεχές διάστημα πρόκειται να πραγματοποιηθεί νέα συνάντηση με Έλληνα αντιπρόσωπο γερμανικής εταιρίας, που ενδιαφέρεται να υπογράψει συμβόλαιο με παραγωγούς στη χώρα μας, "βοηθώντας" τους, μάλιστα, να καλλιεργήσουν 800 στρέμματα ιπποφαούς σε όλη την Ελλάδα.

"Η συμβολαιακή γεωργία αποτελεί πάντα δέλεαρ για τους παραγωγούς στην περιοχής μας", σημείωσε ο κ. Παππουής.

Εξέφρασε, μάλιστα, την πεποίθηση πως, τα 300.000 στρέμματα βαμβακιού, δεν αποκλείεται, στα επόμενα χρόνια, να μειωθούν σημαντικά, δίνοντας τη θέση τους σε νέες καλλιέργειες, πιο επικερδής και ασφαλής.
Οι χρήσεις του ιπποφαούς που θα μπορούσαν να αναπτυχθούν στη χώρα μας είναι, σύμφωνα με τον κ. Γάτσιο για παραγωγή καλλυντικών, "λειτουργικών τροφίμων", γλυκών, χυμών, φαρμακευτικών παρασκευασμάτων, αρτοσκευασμάτων, προσθέτων διατροφής, φυσικών χρωστικών κ.ά.

Παράλληλα, το ιπποφαές θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί στην Ελλάδα για: βελτίωση της γονιμότητας υποβαθμισμένων εδαφών, προστασία των επικλινών εδαφών από τη διάβρωση, φύτευση πυρόπληκτων εκτάσεων και χρησιμοποίηση των φύλλων, των νεαρών βλαστών και των υπολειμμάτων των καρπών για τη διατροφή των ζώων.





Η χρήση του ιπποφαούς στην αρχαιότητα ήταν πολύ διαδεδομένη. Σχετικές αναφορές υπάρχουν σε κείμενα του Θεόφραστου, μαθητή του Αριστοτέλη, αλλά κυρίως του Διοσκουρίδη, του πατέρα της Φαρμακολογίας. Το όνομά του το οφείλει στα στρατεύματα του Μεγάλου Αλεξάνδρου, που παρατήρησαν ότι τα άρρωστα και τραυματισμένα άλογα που έτρωγαν τα φύλλα και τους καρπούς του φυτού ανάρρωναν γρηγορότερα, αποκτούσαν περισσότερη δύναμη, ενώ το τρίχωμά τους δυνάμωνε και γινόταν πιο λαμπερό.

Στη Μογγολία, χρησιμοποιείται εδώ και αιώνες ως άριστο τονωτικό. O θρύλος λέει ότι, ο Τζένγκις Χαν και ο στρατός του έπιναν χυμό από ιπποφαές, προκειμένου να αυξήσουν την αντοχή και να επιταχύνουν τη θεραπεία των πληγών τους.

Πριν από τους ...παγετώνες

Πρόκειται για ένα από τα αρχαιότερα φυτά στη Γη. Η παρουσία του χρονολογείται πολύ πριν από την εποχή των παγετώνων. Το ιπποφαές είναι ένας θάμνος, που μπορεί να αναπτυχθεί σχεδόν οπουδήποτε, αφού αντέχει -μεταξύ άλλων- στην ξηρασία, το κρύο (μέχρι -43ο C) και τα άλατα. Oι καρποί του μοιάζουν με ρώγες σταφυλιού, είναι πορτοκαλί και χυμώδεις και έχουν υπόξινη γεύση. Είναι φυτό που προσβάλλεται από ελάχιστες ασθένειες και εχθρούς. Καλλιεργείται γραμμικά, με μία πυκνότητα 160 δενδρυλλίων ανά στρέμμα, εκ των οποίων 150 είναι θηλυκά και 10 αρσενικά.

Σύμφωνα με το "Διεθνές Κέντρο Έρευνας και Εκπαίδευσης, το ιπποφαές ευδοκιμεί και καλλιεργείται στην Ευρώπη και την Ασία. Η καλλιέργειά του, σήμερα, είναι αναπτυγμένη στη Ρωσία και την Κίνα (συνολικά 13 εκατ. στρέμματα, 3 εκατ. στρ. καλλιεργήσιμα και τα υπόλοιπα σε άγρια μορφή), καθώς και στην Ευρώπη, όπου όμως παρατηρούνται σημαντικά ελλείμματα.

Εκατόν ενενήντα ωφέλιμα συστατικά!

Το ιπποφαές συμπεριλαμβάνεται στην κατηγορία των "υπερτροφών" (super foods), μερικές από τις οποίες είναι: η σπιρουλίνα, η αλόη, η γύρη, το τζίνσενγκ, το κερί του ζαχαροκάλαμου, η χλωρέλα, το αιθέριο έλαιο δενδρολίβανου.

Σύμφωνα με Ρώσους και Κινέζους επιστήμονες, το ιπποφαές περιέχει 190 πολύτιμες ουσίες, οι περισσότερες από τις οποίες έχουν ισχυρή αντιοξειδωτική δράση. Oι περισσότερες και δραστικότερες (106) έχουν εντοπιστεί στο έλαιο που περιέχουν οι καρποί του.

Μεταξύ άλλων η χρήση ιπποφαούς από τον άνθρωπο προσφέρει -μεταξύ άλλων- τόνωση, ευεξία και ενέργεια, γρήγορη ανάρρωση και επούλωση των πληγών, ενίσχυση του ανοσοποιητικού και του νευρικού συστήματος, μείωση του άγχους, ρύθμιση του μεταβολισμού κ.ά.





     Μια ζωή χωρίς τα λουλούδια,  είναι το αδιανόητο για εμάς.  H ζωή μας έχει ξεκοπεί από την φύση και τα άνθη μας ξαναφέρνουν μνήμες, γεμίζουν ευτυχία, χαρά,  είναι σύμβολα γονιμότητας και ζωής     
Πιστεύουμε στο φυσικό μοντέλο και με αυτό δουλεύουμε. Και τα λουλούδια είναι το πάθος μας.    Γεμίζουμε τους κήπους της βεράντες με λουλούδια. Αμεσότητα, φυσικότητα, χρώματα   και πάθος είναι  το σημείο εκκίνησης  για το έργο μας όταν πρέπει να σχεδιάσουμε ένα κήπο.  Οι εργασίες που προκύπτουν από αυτό πέρα από δημιουργία  με την χρήση υλικών της φύσης και την μεταμόρφωση τους σε ένα λειτουργικό, αισθητικό σύνολο,   είναι και προσωπική χαρά και ευχαρίστηση. 

Γεμίζουμε λοιπόν τον χώρο σας βολβούς, εποχιακά, αρωματικά και φυτά με χρώματα από όλη την παλέτα, κάνουμε συνδυασμούς δημιουργούμε  γωνιές. Με το δικό σας προσωπικό στυλ, σύμφωνα με τις επιθυμίες σας και τις συμβουλές μας. Έτσι  σχεδιάζουμε χώρους ώστε να υπάρχει πάντα ενδιαφέρον και η κατασκευή να είναι μία γιορτή.


Οι βολβοί είναι πολύ χρήσιμα και αγαπημένα φυτά. Η προσμονή για την ανθοφορία και την επιτυχία του εγχειρήματος κάθε φορά, το ξεπέταγμα και η ανθοφορία που μας γεμίζει χαρά!!  Φυτεύουμε την άνοιξη τους βολβούς που θέλουμε να ανθίσουν το φθινόπωρο ενώ τους κρόκους τις ίριδες, τις νεραγκούλες και τις ανθισμένες τουλίπες τις έχουμε φυτέψει από το φθινόπωρο. Τώρα  είναι καιρός να φυτέψετε τις ντάλιες, τις γλαδιόλες και τις μπιγόνιες σας. Οι βολβοί προτιμούν γόνιμο (με αρκετή οργανική ουσία) αμμουδερό χώμα που είναι καλά δουλεμένο πριν τους φυτέψουμε. Αν το χώμα μας είναι αργιλώδες ή βαρύ, καλό είναι να φυτεύουμε ψηλοτερα και να το αφρατεύουμε.  Το βάθος που τους τοποθετούμε είναι συνήθως 2 φορές το μέγεθός τους αλλά υπάρχουν και κόνδυλοι όπως της αμαρυλλίδας και τα υάκινθου που το ένα τρίτο είναι σωστό να είναι έξω από το έδαφος
    Όμορφο  είναι να φυτεύουμε πυκνά  και σε ενιαία χρώματα για να έχουμε έντονα αισθητικά αποτελέσματα. Οι περισσότεροι φυτεύονται εύκολα  με τα ριζίδια κάτω και το αιχμηρό προς τα πάνω κάποιοι όπως το κυκλάμινο και οι ανεμώνες που είναι σαν πλατιές πατάτες φυτεύονται με το κοίλο μέρος προς τα πάνω. Άλλοι όπως η νεραγκούλα θέλουν μούλιασμα πριν την φύτευση γι αυτό αν δεν το έχετε ξανακάνει ένας ειδικός ή οδηγίες είναι απαραίτητες. Σημαντική είναι και η αποθήκευση πολλών ειδών 9σε σκοτεινό και δροσερό χώρο) μετά το τέλος της ανθοφορίας   έως την επόμενη περίοδο φύτευσης όπου γίνεται και η διαίρεση τους ώστε να πολλαπλασιαστούν

Επιμέλεια: Τάτσης Κων/νος
www.bioprasino.gr



Η Ελιά η Χρυσόφυλλη - Η καλλωπιστική αξία της Ελιάς



Η ελιά  η χρυσόφυλλη (Olea chrysophylla  Lank.) είναι μικρό δένδρο ή θάμνος συγγενικό της γνωστής σε όλους μας καλλιεργούμενης ελιάς Olea europaea L.. Κατάγεται από τη Νότια Αφρική μέχρι και τη Σομαλία, την Αραβική χερσόνησο και την Κεντρική Ασία από την Περσία και το Αφγανιστάν μέχρι τα Δυτικά Ιμαλάϊα.

         Παρά το γεγονός ότι η χρήση της «Χρυσόφυλλης» ως καλλωπιστικό είδος είναι γνωστή από πολλές δεκαετίες, δεν αναφέρονται μέχρι στιγμής καταγεγραμμένες ποικιλίες ή επιλογές. Η χρήση της ελιάς της «Χρυσόφυλλης» ως καλλωπιστικό φυτό έχει λίγα χρόνια που έχει ξεκινήσει στην Ελλάδα και προοδευτικά επεκτείνεται σε όλο το νότιο και νησιωτικό τμήμα της, με πολύ ικανοποιητικά αποτελέσματα. Αντίθετα στην Κεντρική και τη Βόρεια Ελλάδα, λόγω της σχετικής ευαισθησίας που παρουσιάζει το είδος στο ψύχος, η φύτευσή της παραμένει πολύ περιορισμένη.


          

ΚΑΛΛΩΠΙΣΤΙΚΑ   ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ  ΤΗΣ   ΧΡΥΣΟΦΥΛΛΗΣ ΕΛΙΑΣ


         1.         ΦΥΛΛΩΜΑ

         Η ελιά η χρυσόφυλλη είναι δένδρο αειθαλές με πλούσιο και πολύ ελκυστικό πυκνό κρεμοκλαδές φύλλωμα. Τα φύλλα της είναι λογχοειδή, ακέραια, αντίθετα, χαλκοπράσινου χρώματος που παραμένουν πάνω στα δένδρα για 2 έως 3 χρόνια, όσο δηλαδή και της κοινής ελιάς.

         Λόγω της πολύ μεγάλης εξάπλωσης του είδους O. chrysophylla υπάρχουν διάφοροι οικότυποι που μπορούν να διαφέρουν σημαντικά μεταξύ τους, τόσο στο χρώμα και το μέγεθος των φύλλων, όσο και στις διαστάσεις των δένδρων. Το μέγεθος των φύλλων επίσης είναι ένα χαρακτηριστικό ευμετάβλητο και εξαρτάται εκτός από την ποικιλία και από :

α)         Τον τρόπο πολλαπλασιασμού. Φυτά που προέρχονται από σπορά (σπορόφυτα) παρουσιάζουν λόγω νεανικότητας έντονη μικροφυλλία και πολύ πυκνή φυλλοταξία.

β)         Τις καλλιεργητικές φροντίδες. Οι αυξημένες αζωτούχες λιπάνσεις και αρδεύσεις ευνοούν την ανάπτυξη μεγαλύτερων φύλλων στα δένδρα.

γ)         Τις συνθήκες του περιβάλλοντος. Δένδρα ελιάς στη σκιά παράγουν φύλλα μεγαλύτερα  σε μέγεθος από δένδρα της ίδιας ποικιλίας που είναι εκτεθειμένα στο άμεσο ηλιακό φως.




2.          ΜΕΓΕΘΟΣ ΔΕΝΔΡΩΝ  ΚΑΙ ΜΟΡΦΗ – ΣΧΗΜΑ ΚΟΜΗΣ

Σε γενικές γραμμές το τελικό ύψος των «Χρυσόφυλλων» κυμαίνεται από 3 έως 5 μέτρα. Το σχετικά μικρό μέγεθος των δένδρων πρέπει να θεωρείται και είναι, σοβαρό πλεονέκτημα για την χρήσης της στην αρχιτεκτονική τοπίου. Ένα ακόμα πλεονέκτημά τους είναι ότι όταν αναπτύσσονται ελεύθερα, χωρίς παρεμβάσεις από την πλευρά του ανθρώπου ή την επίδραση δυσμενών παραγόντων του περιβάλλοντος, αποκτούν κόμη κρεμοκλαδή και σφαιρική. Έτσι μπορούν να χρησιμοποιηθούν άφοβα ως μεμονωμένα δένδρα σε πάρκα ή κήπους, αλλά και λόγω της σφαιρικής τους κόμης είναι ιδανικές, εφόσον κλαδεύονται, για  τη δημιουργία μικρών διαμορφωμένων δένδρων.

3.         Η ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΚΑΡΠΟΦΟΡΙΑΣ ΤΩΝ ΔΕΝΔΡΩΝ

Η ικανότητα καρποφορίας των «Χρυσόφυλλων» ελιών είναι μεγάλη. Οι καρποί όμως που παράγουν είναι μικροί σε μέγεθος (0,4 – 1,0 γραμμάριο), στρογγυλοί και με ελάχιστη ή μηδενική περιεκτικότητα σε λάδι. Η υψηλή καρποφορία των χρυσόφυλλων είναι επιθυμητή μόνο στις περιπτώσεις εκείνες που τα δένδρα φυτεύονται σε μικρά φυτοδοχεία ή διαμορφώνονται σε μικρά δενδρύλλια «τύπου Bonsai».

         4.         ΑΝΤΟΧΗ ΣΤΗΝ ΞΗΡΑΣΙΑ, ΤΑ ΥΦΑΛΜΥΡΑ ΝΕΡΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ                                     ΑΝΕΜΟΥΣ

         Λόγω της καταγωγής της, από την Ανατολική Αφρική και τη Νότια Ασία οι «Χρυσόφυλλες» είναι δένδρα ανθεκτικά στην ξηρασία και τους ανέμους. Με το ριζικό της σύστημα, μπορούν και αξιοποιούν αποτελεσματικά τις μικρής διάρκειας ανοιξιάτικες και καλοκαιρινές βροχοπτώσεις και  μπορούν να επιβιώνουν σε μέρη άγονα. Επίσης θεωρούνται μέτρια ανθεκτικές στο ψύχος.  Εκτός όμως από την μέτρια ανθεκτικότητά τους στο ψύχος οι «Χρυσόφυλλες» δείχνουν να παρουσιάζουν κάποια ευαισθησία και στα υδροσταγονίδια της θάλασσας, γι αυτό η φύτευσή της θα πρέπει να αποφεύγεται δίπλα στην θάλασσα ή σε  περιοχές όπου πλήττονται άμεσα από ισχυρούς θαλάσσιους άνεμους.


5.         ΑΝΤΟΧΗ ΣΕ ΕΧΘΡΟΥΣ ΚΑΙ ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ

Οι ελιές οι «Χρυσόφυλλες» είναι φυτά ανθεκτικά στους σημαντικότερους εχθρούς και τις ασθένειες τις κοινής καλλιεργούμενης ελιάς όπως, ο Δάκος, το Κυκλοκόνιο, ο Καρκίνος κ.λπ. Αντίθετα δεν είναι γνωστό εάν παρουσιάζει ανθεκτικότητα στη Αδρομύκωση (Βερτιτσιλίωση), μία ασθένεια του εδάφους που μπορεί να ξεράνει ολοκληρωτικά τα δένδρα.

Με γνώμονα τα πιο πάνω «χαρακτηριστικά», οι «Χρυσόφυλλες» μπορούν να έχουν πολλές και ποικίλες χρήσεις στην αρχιτεκτονική τοπίου αλλά και την εμπορική ανθοκομία. Πιο συγκεκριμένα μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως:

         1.         Χαμηλές και πυκνές δενδροστοιχίες.
         2.         Χαμηλές συστάδες δένδρων.
         3.         Μεμονωμένα διαμορφωμένα χαμηλά δένδρα σε κήπους ή πάρκα.
         4.         Διακοσμητικά φυτά σε φυτοδοχεία (γλάστρες).
         5.         Φυτά τύπου «Bonsai».
                                                                                                        
Συνοψίζοντας, οι χρήσεις των «Χρυσόφυλλων» ελιών ως καλλωπιστικά φυτά στο προσεχές μέλλον συνεχώς θα αυξάνονται, τόσο ως φυτά κηποτεχνίας όσο και ως ανθοκομικά φυτά γλάστρας, διότι προσφέρουν πάρα πολλές δυνατότητες στους κατασκευαστές – αρχιτέκτονες τοπίου αλλά και τους επιχειρηματικές φυτωριούχους - ανθοπαραγωγούς.

Θερμές ευχαριστίες στον παραγωγό Γεώργιο  Κωστελένο για όλες τις πληροφορίες 

www.bioprasino.gr





Τα 10 φυτά που μειώνουν τον κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη



Eρευνες  που έχουν γίνει κατά καιρούς απο μεγάλα πανεπιστημία έδειξαν ότι τα βότανα- πολλά απο τα οποία βρίσκονται μέσα στην κουζίνα μας- βοηθούν ώστε να μειωθούν έως και 27% οι πιθανότητες εκδήλωσης του διαβήτη τύπου 2.Είναι, όπως λένε οι επιστήμονες, η απάντηση…που έχει δώσει η ίδια η φύση για τον έλεγχο της γλυκόζης του αίματος και υιοθετήθηκαν σε βάθος χρόνου από πολλούς πολιτισμούς.

1 Αλόη
Η αλόη είναι ένα από τα πιο γνωστά βότανα για την πρόληψη και θεραπεία πολλών ασθενειών, μια εκ των οποίων είναι ο διαβήτης. Ιατρικές έρευνες έχουν δείξει ότι η χορήγηση αλόης μειώνει τα επίπεδα γλυκόζης στους διαβητικούς. Η θεωρία αυτή αποδείχτηκε και πειραματικά όταν σε ασθενείς που δεν είχαν εξάρτηση από την ινσουλίνη δόθηκε ένα κουταλάκι αλόης την ημέρα για χρονική περίοδο 14 εβδομάδων. Τα αποτελέσματα των εξετάσεων που έγιναν στη συνέχεια έδειξαν ότι η γλυκόζη στο αίμα τους είχε μειωθεί κατά 45% χωρίς να αλλάξει το βάρος τους.
2 Μαντζουράνα
Πρόκειται για ένα από τα πιο γνωστά και αποτελεσματικά «αντιδιαβητικά» βότανα. Σε αυτό το συμπέρασμα κατέληξαν οι ερευνητές του πανεπιστημίου της Τζόρτζια των ΗΠΑ μετά από μελέτη για τα βότανα που πωλούνται στα σούπερ μάρκετ. Η δράση της είναι πολύ ισχυρή στην παρεμπόδιση της γλυκοζυλίωσης των πρωτεϊνών. Πρόκειται για τη διαδικασία που σχετίζεται με την εμφάνιση των πιο σημαντικών επιπλοκών που αντιμετωπίζουν όσοι πάσχουν από διαβήτη, δηλαδή το διαβητικό πόδι και τα προβλήματα στο καρδιαγγειακό σύστημα.
3 Κανέλα
Η κανέλα καταναλώνεται κυρίως ως μυρωδικό σε φαγητά και γλυκά, διατίθεται σε μορφή αιθέριου ελαίου, ενώ χρησιμοποιείται και για την παρασκευή αφεψήματος. Οι τελευταίες μελέτες έχουν δείξει ότι μια κουταλιά κανέλα την ημέρα μπορεί να ελαττώσει τα επίπεδα του σακχάρου σε όσους πάσχουν από διαβήτη τύπου 2. Αυτό συμβαίνει γιατί η κανέλα στηρίζει τη δράση της σε μια ουσία, την υδατοδιαλυτή πολυφαινόλη, που μιμείται τη δράση της ινσουλίνης. Πρέπει ωστόσο να καταναλώνεται σε ελεγχόμενες δόσεις γιατί η δράση της μπορεί να επηρεάσει την αποτελεσματικότητα της φαρμακευτικής αγωγής.
4 Σκόρδο
Το σκόρδο θεωρείται, εδώ και 5.000 χρόνια, ένα βότανο που δυναμώνει και αναζωογονεί τον οργανισμό, προστατεύοντάς τον από πολλές ασθένειες. Ο διαβήτης είναι μια από αυτές. Ερευνες έχουν δείξει ότι χάρη στην αντιοξειδωτική του δράση το σκόρδο παρέχει προστασία από τις εκφυλιστικές παθήσεις των αγγείων που προκαλεί ο διαβήτης. Οι πιθανότητες προσβολής από ασθένειες που σχετίζονται με τον διαβήτη όπως η αμφιβληστροειδοπάθεια, η νευροπάθεια και η διαβητική νεφροπάθεια μπορούν να μειωθούν με την κατανάλωση σκόρδου.
5 Βρώμη
Η βρώμη θεωρείται από πολλούς επιστήμονες η πιο υγιεινή επιλογή σε σύγκριση με τα υπόλοιπα δημητριακά. Η δράση της αποδίδεται στην εξαιρετικά μεγάλη περιεκτικότητα που έχει σε φυτικές ίνες. Είναι χαρακτηριστικό ότι σε μόλις μισό φλιτζάνι βρώμης περιέχονται 4 γραμμάρια φυτικών ινών. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να ρυθμίζεται πιο ικανοποιητικά ο μεταβολισμός των υδρογονανθράκων που καταναλώνουμε. Επίσης βελτιώνεται σημαντικά η ινσουλινοαντίσταση, μια παθολογική κατάσταση που σε προχωρημένο στάδιο μπορεί να οδηγήσει στην εμφάνιση του σακχαρώδους διαβήτη τύπου 2.
6 Καρότο
Μέχρι πριν από μερικά χρόνια κυριαρχούσε η άποψη ότι το καρότο ήταν απολύτως ακατάλληλο για τους διαβητικούς επειδή τα ζάχαρα που περιέχονται σε αυτό μεταβολίζονται πολύ γρήγορα. Η θεωρία αυτή έχει καταρρεύσει πλήρως καθώς αποδείχτηκε ότι το γλυκαιμικό του φορτίο είναι χαμηλό και, επομένως, η κατανάλωση του δεν έχει κανένα κίνδυνο για την υγεία των διαβητικών. Μολονότι το καρότο δεν περιέχει κάποια ουσία που «στοχεύει» αποκλειστικά στη ρύθμιση της ινσουλίνης, τα θρεπτικά του συστατικά είναι τόσο σημαντικά ώστε να βοηθούν τον ασθενή να ενισχύσει την άμυνα του οργανισμού του.
7 Λάχανο
Από όλα τα πράσινα λαχανικά με φύλλα το λάχανο είναι αυτό που αποτελεί «ασπίδα» για τον οργανισμό στην πρόληψη του σακχαρώδους διαβήτη τύπου 2. Μελέτη που έγινε από την επιστημονική ομάδα του πανεπιστημίου του Λάνκαστερ και δημοσιεύτηκε στην έγκυρη ιατρική επιθεώρηση British Medical Journal έδειξε ότι η κατανάλωση μιάμισης μερίδας λάχανου την ημέρα μειώνει τον κίνδυνο εκδήλωσης σακχαρώδους διαβήτη τύπου 2 κατά 14%. Αυτές οι ιδιότητες του λάχανου αποδίδονται από τους επιστήμονες στις αντιοξειδωτικές ουσίες και στα υψηλά επίπεδα μαγνησίου που περιέχει.
8 Μήλο
Το μήλο περιέχει βιταμίνες, μέταλλα, ιχνοστοιχεία, φυτικές ίνες, βιταμίνες Α και C, ασβέστιο, σίδηρο, φώσφορο και πολλές ακόμα θρεπτικές ουσίες που βοηθούν τον οργανισμό να προλάβει και να αντιμετωπίσει μεγάλο αριθμό παθήσεων. Ο διαβήτης είναι μια από αυτές τις παθήσεις, κυρίως χάρη στην περιεκτικότητά του σε φλαβονοειδή που αναστέλλουν ένζυμα όπως η α-αμυλάση και η α-γλυκοσιδάση με αποτέλεσμα τη μείωση της γλυκόζης που απορροφάται από τον οργανισμό. Επιπλέον, οι πολυφαινόλες που περιέχονται στο μήλο μειώνουν την απορρόφηση της γλυκόζης, βοηθούν στην αποτροπή της απότομης αύξησης του σακχάρου και ενεργοποιούν τα κύτταρα του παγκρέατος που εκκρίνουν ινσουλίνη.
9 Ξηροί καρποί
Οι ξηροί καρποί περιέχουν ακόρεστες λιπαρές ουσίες που μπορούν να βελτιώσουν τον μεταβολισμό της γλυκόζης και να βοηθήσουν τη δράση της ινσουλίνης. Ερευνα επιστημόνων του πανεπιστημίου Χάρβαρντ σε περισσότερες από 80.000 γυναίκες έδειξε ότι όσες από αυτές κατανάλωναν 30 γραμμάρια ξηρών καρπών πέντε φορές την εβδομάδα είχαν 27% λιγότερες πιθανότητες να παρουσιάσουν διαβήτη τύπου 2. Οι γυναίκες που κατανάλωναν 30 γραμμάρια ξηρών καρπών από μία έΑς τέσσερις φορές την εβδομάδα είχαν 16% λιγότερες πιθανότητες, ενώ ακόμα και η κατανάλωση φυστικοβούτυρου μείωσε τον κίνδυνο κατά 21%.
10 Τζίνσενγκ
Στην ιατρική της Απω Ανατολής, η οποία στηρίζεται σε πολύ μεγάλο βαθμό στη χορήγηση βοτάνων, το τζίνσενγκ θεωρείται ένα από τα πιο αποτελεσματικά φάρμακα για τη θεραπεία του διαβήτη. Η βασική θεραπευτική του δράση είναι η ενίσχυση της διαδικασίας για τη μεγαλύτερη απελευθέρωση ινσουλίνης από το πάγκρεας. Παράλληλα αυξάνει τον αριθμό των υποδοχέων της ινσουλίνης. Αυτή η δράση του τζίνσενγκ έχει ως αποτέλεσμα την άμεση μείωση των επιπέδων του σακχάρου στο αίμα
πηγη :ygeianews

www.bioprasino.gr



Καλλωπιστικά φυτά με μικρές απαιτήσεις συντήρησης



βραχόκηπος-με-αρωματικά
Για όσους έχουν λίγο χρόνο αλλά επιθυμούν να απολαμβάνουν ώρες χαλάρωσης στον κήπο, στη βεράντα και στο μπαλκόνι, κοντά στο δροσερό περιβάλλον που δημιολυργούν τα φυτά, ακολουθούν προτάσεις για καλλωπιστικά φυτά που έχουν μικρές απαιτήσεις συντήρησης!
Aμπέλια Abelia x grandiflora, Caprifoliaceae
αμπέλια-Abelia-x-grandifloraΗμιαειθαλής θάμνος με μέτριο ρυθμό ανάπτυξης. Σε ύψος φτάνει 1-1,5m και ανθίζει από τις αρχές Ιουνίου μέχρι τον Οκτώβριο. Αναπτύσσεται στα περισσότερα εδάφη και δεν Gαπαιτεί κλάδεμα. Δεν είναι πολύ ανθεκτικό στο κρύο και χρειάζεται προστασία από τους ανέμους. Η καλλωπιστική του αξία οφείλεται στην πλούσια ανθοφορία του, στο κοκκινωπό χρώμα των βλαστών και στο ντελικάτο φύλλωμα.
κουμαριά-arbutus-unedo 
Κουμαριά Arbutus unedo, Ericaceae
Αειθαλές δέντρο ή θάμνος που αυτοφύεται σε πολλές περιοχές της χώρας μας. Φτάνει σε ύψος 2-5m και σε διάμετρο 3m. Ανθίζει τέλος φθινοπώρου με αρχές χειμώνα, την περίοδο που ωριμάζουν και οι καρποί του προηγούμενου έτους. Προτιμά τα ελαφρά όξινα εδάφη. Δεν έχει ιδιαίτερες απαιτήσεις σε καλλιεργητικές φροντίδες και είναι ιδιαίτερα ανθεκτικό στο κρύο. Οι σφαιρικοί πορτοκαλοκόκκινοι καρποί είναι εδώδιμοι.
 μαγνόλια-magnolia-grandiflora
Μαγνόλια Magnolia grandiflora, Magnoliaceae
Αειθαλές δέντρο που έχει προσαρμοστεί πολύ καλά στις συνθήκες της Ελλάδας. Έχει αργό ρυθμό ανάπτυξης και ανθίζει σε ηλικία 5-10 ετών. Σε ύψος μπορεί να φτάσει τα 12m και το σχήμα του είναι πυραμιδοειδές. Τα μεγάλα και ιδιαίτερης ομορφιάς άνθη εμφανίζονται από τον Ιούνιο έως το Σεπτέμβριο. Είναι ανθεκτικό στις χαμηλές θερμοκρασίες, δεν χρειάζεται ιδιαίτερες φροντίδες αλλά απαιτεί συχνό πότισμα. Δεν πρέπει να κλαδεύεται γιατί οι πληγές αργούν να επουλωθούν.
τεύκριο
Τεύκριο Teucrium fruticans, Labiatae
Αειθαλής θάμνος με συμπαγή βλάστηση και γρήγορη ανάπτυξη. Σε ύψος φτάνει το 1-1,5m. Ανθίζει όλο το καλοκαίρι. Δεν έχει ιδιαίτερες απαιτήσεις σε έδαφος και πότισμα και μπορεί να φυτευτεί σε ημισκιερές και ηλιόλουστες θέσεις. Είναι ανθεκτικό στο κρύο και κατάλληλο για παραθαλάσσιες περιοχές. Επιδέχεται συχνά κλαδέματα αλλά μπορεί να αναπτυχθεί ελεύθερα χωρίς κλάδεμα. Η καλλωπιστική του αξία οφείλεται στο γκιζοπράσινο και συμπαγές φύλλωμά του.
λαδανιά-κίστος
Λαδανιά ή Κίστος Cistus sp., Cistaceae
Αειθαλής θάμνος της μεσογείου που αυτοφύεται στις νότιες περιοχές της χώρας μας. Σε ύψος σπάνια ξεπερνά το 1 m και έχει μέτριο ρυθμό ανάπτυξης. Ανθίζει στο τέλος της άνοιξης για περίπου ένα μήνα. Αναπτύσσεται σε όλα τα εδάφη με καλή αποστράγγιση. Προτιμά τις ηλιόλουστες θέσεις και δεν απαιτεί τακτικά ποτίσματα. Επιπλέον δε χρειάζεται κλάδεμα. Είναι κατάλληλο για φύτευση σε παραθαλάσσιες περιοχές.
λεβάντα
Λεβάντα Lavandula angustifolia, Lamiaceae
Αειθαλές, πολυετές αρωματικό φυτό. Ανθίζει από τα τέλη της άνοιξης ως τα μέσα καλοκαιριού. Αναπτύσσεται καλά σε όλα τα εδάφη, ακόμα και άγονα και ξερά, αρκεί να μην συγκρατούν πολύ υγρασία. Αντέχει τόσο στη ζέστη και την έλλειψη νερού όσο και στο κρύο. Η μόνη καλλιεργητική φροντίδα που συνιστάται, είναι ένα ελαφρύ κλάδεμα μετά το τέλος της ανθοφορία.

πηγη:gardenguide,gr
για πληροφορίες, συμβουλές     2130043272         ή         www.bioprasino.gr 







Κέντρωμα δέντρων πως και πότε να γίνεται



Τρεις τρόποι είναι που κεντρώνονται όλα τα δέντρα και ημερώνονται. Ο πρώτος λέγετε εγκεντρισμός, ο δεύτερος εμφλοισμός και ο τρίτος ενοφθαλμισμός.

Όσα δέντρα λοιπόν έχουν την φλούδα τους παχιά και ζουμερή όπως η συκιά, η κερασιά και μερικές ελιές αυτά στην φλούδα κεντρώνονται αλλά θέλουν επιδέξια.
Έχε από πριν ένα ξύλο πελεκημένο σαν παλούκι μικρό από σκληρό ξύλο και αυτό βάνε στη φλούδα σιγά σιγά με πολύ επιμέλεια να μην σχιστεί. Έπειτα έχε το κεντρί έτοιμο και όταν βγάλεις το ξύλο βάλε το κεντρί, αυτός ο τρόπος λέγετε εμφλοισμός.

Τα δε δέντρα που δε έχουν υγρότητα στην φλούδα τους αλλά είναι λεπτή και άνυδρη, όπως η κιτριά, το κλίμα και άλλα ίδια, αυτά σχίζε το ξύλο και βάλε το κέντρωμα, αυτός ο τρόπος λέγεται εγκεντρισμός.
Το δε κεντρί που θέλεις να βάλεις παίρνε το από δέντρο καλό και πολύκαρπο και κόβε το ίσο από το βόρειο μέρος του δέντρου, να έχει απαλά μάτια και τρεις κορυφές ή δύο το λιγότερο. Και ας είναι χοντρό όπως το μικρό σου δάχτυλο και δύο χρονών, γιατί αν είναι ενός, γίνετε γρήγορα αλλά δεν καρπίζει. Έχε το καλά πελεκημένο με κοφτερό μαχαίρι στο κάτω μέρος από τη μία μεριά λεπτό και πρόσεξε να μην βλάψεις την ψίχα του.
Το κόψιμο του φυτού ας είναι ίσα με το σχίσιμο δηλαδή ίσο με δύο δάκτυλα.
Βάλε το ίσα, την φλούδα προς την φλούδα και το ξύλο προς το ξύλο.
Και αφού το κεντρώσεις μη κόψεις πλέον τίποτα από το δέντρο, μόνο σκέπασε το καλά στο κόψιμο με άσπρο πηλό να μη σκάσει.
Όχι μόνο τα άγρια και μεγάλα δέντρα κεντρώνονται αλλά και τα ήμερα και γίνονται χοντρότερα και καλύτερα.
Μάθε δε και αυτό ως αναγκαίο, ότι δεν προκόφτουν τα κεντριά να τα βάλεις την ώρα όπου τα κόψεις από το δέντρο, αλλά πριν από δέκα ημέρες κόφτα στης δεκαέξι του φεγγαριού.
Όταν τα κόψεις από το δέντρο βάλε τα σε ένα σταμνί ή ένα δοχείο πήλινο να μην έχει νερό, μόνο σκέπασέ το καλά να μην ξεθυμαίνουν. Στις 26-27 του φεγγαριού τότε κέντρισέ τα να γίνουν μεγάλα και καρπερά.
Μη κεντρώνεις όταν φυσάει ο βοριάς, αλλά όταν φυσάει ο νοτιάς.
Στο κέντρωμα του ξύλου ωφελεί η βροχή αλλά στη φλούδα κάνει ζημιά.
Ο καιρός του κεντρώματος είναι από τις 15 Μαρτίου έως της 15 Ιουνίου, αλλά όχι ίδιος σε όλους τους χρόνους και τόπους, αλλά κατά τον καιρό και τη περιοχή που βρίσκεσαι.
Γιατί σε άλλο χρόνο είναι ο καιρός πρώιμος και σε άλλο όψιμος και σε άλλες περιοχές έχει πολλή ζέστη και πρέπει να κεντρώσεις γρηγορότερα όταν δακρύζει το κλήμα και τα άλλα φυτά και σε άλλους τόπους έχει ψύχρα, εάν αργήσεις δεν βλάπτει σε τίποτα.
Εάν δε τύχει και θέλεις να φέρεις τα φυτά από μακρινό τόπο, βάλε τα σε δοχείο μπηγμένα σε πηλό και κλείσε το από πάνω καλά να μην ξεθυμάνουν.

Πότε και πώς να κεντρώνεις στο μάτι
Τον Μάιο μήνα είναι καλά να κεντρώνεις στο μάτι, εγώ δε και τον Μάρτιο κέντρωσα και πέτυχα. Κάνει καλό να καθαρίσεις καλά το δέντρο, εκείνο που κεντρώνεις στο μάτι.
Κόψε όλα τα κολόριζα να μην εμποδίζουν, το ίδιο και όσα βλαστάρια βγαίνουν από το θυλίασμα και πάνω.
Το κεντρί να είναι από βλαστάρι χρονιάρικο από καλή γενιά και καρπερό. Από αυτό βγάλε το μάτι με ολόγυρα όλη τη φλούδα και το ίδιο κάνε και στο άγριο, ξεφλούδισε και κόψε τόση φλούδα όσο και η ήμερη όπου θέλεις να βάλεις.
Αλλά πρόσεξε να την ξεκολλήσεις επιδέξια, να μην πληγώσεις το ξύλο και να πέσει το ήμερο μάτι πάνω στο άγριο, γιατί αυτό χρειάζεται πολύ γιατί πιάνει αλάθητα.
Και ας είναι οι δύο φλούδες όμοιες και ίσες στο πάχος.
Όταν πιάσει το κέντρωμα βγάλε τα δέρματα και επιδέξια με πριόνι κόψε το άγριο πάνω από το κέντρωμα και όσα άλλα βλαστάρια φυτρώσουν από το άγριο δέντρο.

www.bioprasino.gr
www.bioprasino.gr



Ποια ήμερα δέντρα κεντρώνονται με άλλα στην φλούδα και στο ξύλο τους
Η συκιά κεντρώνεται στη μουριά και στο πλάτανο
Η μουριά στην καστανιά και βελανιδιά
Η αχλαδιά στη ροδιά, στη μουριά, στην αμυγδαλιά και κουκορεβυθιά και όταν κεντρώσεις την αχλαδιά στη μουριά γίνονται τα αχλάδια κόκκινα
Η μηλιά κεντρώνεται στη κυδωνιά και γίνονται τα μήλα πολύ καλά, είναι εκείνα που λένε στην Αθήνα μελίμηλα. Κεντρώνεται και στη δαμασκηνιά
Η δαμασκηνιά στην αχλαδιά και τον πλάτανο, στον οποίο ομοίως γίνονται τα μήλα κόκκινα
Η καρυδιά και η λεπτοκαρυδιά κεντρώνονται στην κουμαριά και η τριανταφυλλιά στην ιτιά
Η ροδακινιά στην φλούδα της δαμασκηνιάς και της αμυγδαλιάς, η δαμασκηνιά στην μηλιά και κυδωνιά και η κερασιά στην κουκορεβυθιά
Η ροδακινιά που κάνει τα κλειστά ροδάκινα στην κερασιά, η κιτριά σε άλλη κιτριά και σε μηλιά και κάνει κιτρόμηλα και σε μουριά και κάνει τα κίτρα κόκκινα και σε ροδιά
Η κυδωνιά και αγριοσυκιά κάθε δέντρο δέχονται και κέντρωνε σε αυτές ότι δέντρο θέλεις και γίνεται. Η μοσχοαχλαδιά κεντρώνεται σε μηλιά
Το κλήμα κεντρώνεται στην κερασιά και κάνει τα σταφύλια το Μάιο, όταν γίνονται και τα κεράσια

Πηγή: Γεωπονικόν-Αγάπιου μοναχού του Κρητός





Φυτά που ρουφούν τη ρύπανση




Τι κοινό μπορεί να έχει η άτρακτος ενός διαστημόπλοιου και ο εσωτερικός χώρος ενός σπιτιού ή γραφείου; Τον πόθο, τη δράκαινα και το φυλλόδεντρο, απαντούν επιστήμονες της NASA.

Πολλά είδη απορροφούν τις τοξικές ουσίες με τα «στόματα» που υπάρχουν στα φύλλα τους Ύστερα από διετή έρευνα ανακοίνωσαν τα ευρήματά τους που συνιστούν έναν υπερσύγχρονο μηχανισμό απορρόφησης της ρύπανσης κλειστών χώρων: τα κοινά διακοσμητικά φυτά μπορούν να αποτελέσουν ένα φυσικό «όπλο» στην καταπολέμηση του συνδρόμου άρρωστων κτηρίων.
*Αρκετά απ' αυτά τα φυτά αποδείχθηκαν, όπως αναφέρουν, εξαιρετικά αποτελεσματικά στο να κατακρατούν τοξικές ή ανεπιθύμητες ουσίες που εκλύονται από αναρίθμητα αντικείμενα που βρίσκονται στο σπίτι:




Μοκέτες, χρώματα, έπιπλα, κόλλες, μπογιές, πλαστικές ύλες, προϊόντα καθαρισμού, ηλεκτρονικές συσκευές και βέβαια τον καπνό του τσιγάρου.
Χρυσάνθεμα εναντίον βενζολίου
Κατά τη διάρκεια των πειραμάτων κάθε είδος φυτού τοποθετήθηκε σε σφραγισμένους θαλάμους όπου εισήχθησαν χημικά. Το φυλλόδεντρο, ο κισσός και ο χρυσός πόθος αποδείχτηκαν τα πιο αποτελεσματικά στην αφαίρεση των μορίων της φορμαλδεΰδης. Ανθοφόρα φυτά όπως η ζέρμπερα και το χρυσάνθεμο κρίθηκαν αποτελεσματικότερα στην απομάκρυνση βενζολίου, ενώ εξίσου θεαματικές ήταν οι επιδόσεις της δράκαινας και του σπαθίφυλλου.
*Η έρευνα της NASA διαπίστωσε ότι κάποια είναι τόσο επαρκή στην απορρόφηση αέριων μολυντών που θα σταλούν στο διάστημα ως μέρος ενός συστήματος της βιολογικής υποστήριξης ζωής σε διαστημικούς σταθμούς που θα βρίσκονται σε τροχιά.
«Τα φυτά απορροφούν τα βλαβερά συστατικά του αέρα με τα "στόματα" που υπάρχουν στα φύλλα τους», εξηγεί ο δρ Μπιλ Γούλβερτον, επί σειρά ετών επικεφαλής ερευνών στο διαστημικό κέντρο της NASA.
«Τα "στόματα" είναι ελεγχόμενα ανοίγματα που κάνει το φυτό ανάλογα με τις περιβαλλοντικές συνθήκες. Η έρευνα στα εργαστήριά μας εξακρίβωσε ότι όχι μόνο τα φύλλα αλλά και οι ρίζες και τα βακτηρίδια του χώματος είναι όλα σημαντικά στην απομάκρυνση τοξικών αερίων», προσθέτει.
Ο ίδιος διευκρινίζει ότι «ο συνδυασμός της φύσης με την τεχνολογία μπορεί να αυξήσει την αποτελεσματικότητα των φυτών στην απομάκρυνση αέριων ρυπαντών».
*Η επιστημονική του ομάδα ανακάλυψε ότι τα ευεργετικά αποτελέσματα των φυτών μεγιστοποιούνται με τη χρήση ενεργού άνθρακα: Στον πυθμένα της γλάστρας ο οποίος είναι τρύπιος τοποθετούν σωληνάκια που μέσω συσκευής «παγιδεύουν» τον αέρα του περιβάλλοντος μέσα στο χώμα. Στο χώμα υπάρχει ποσότητα ενεργού άνθρακα ο οποίος δεσμεύει τα χημικά τα οποία παραμένουν εκεί μέχρις ότου διασπαστούν.
Για πολλά χρόνια πραγματοποιούνται έρευνες σχετικά με τη χρήση των μηχανισμών της βιολογίας ως τρόπου επίλυσης των περιβαλλοντικών προβλημάτων τόσο στη Γη όσο και στους αστροναύτες που πραγματοποιούν κοσμικά ταξίδια.
Εφαλτήριο για τις εν λόγω έρευνες στάθηκε η διαπίστωση ότι μέσα στην άτρακτο διαστημοπλοίων υπάρχουν ρύποι που επιβαρύνουν τα πληρώματα στις διαστημικές τους πτήσεις.
*Επιφυλακτικός σε σχέση με τα ευρήματα της NASA εμφανίζεται, όμως, ο δρ Ν. Χριστοδουλάκης, αναπληρωτής καθηγητής Βοτανικής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.
«Η δυνατότητα των φυτών να απορροφούν ανεπιθύμητες ουσίες προφανώς έχει κάποια σημασία. 
Όμως πρέπει να γνωρίζει κανείς ότι και τα φυτά υφίστανται τα επιβλαβή αποτελέσματα της επίδρασης των τοξικών υλικών που οδηγούν ακόμα και στον θάνατό τους, όταν τα υλικά αυτά υπερβαίνουν κάποιες συγκεντρώσεις. Συνεπώς η ιδιότητα των φυτών να απορροφούν και να συγκεντρώνουν μερικά ανεπιθύμητα για τον άνθρωπο υλικά, κινείται σε επίπεδα που δεν δίνουν τη δυνατότητα καθαρισμού της απόλυτης "βρόμας" αλλά προσφέρουν βοήθεια, μακροπρόθεσμα μάλιστα, σε περιπτώσεις προβλημάτων που επιδέχονται βιολογικής διαχείρισης», καταλήγει ο δρ Ν. Χριστοδουλάκης.
*Εκεί που συγκλίνουν έλληνες και ξένοι επιστήμονες είναι ότι η ρύπανση του αέρα εσωτερικών χώρων είναι μεγαλύτερη αυτής των εξωτερικών.
«Έκθεση της γαλλικής καταναλωτικής οργάνωσης UFC Que Choisir διαπίστωσε ότι μέχρι και το 30% των νοικοκυριών που συμμετείχαν σε σχετική έρευνα παρουσίασαν τιμές ρύπων σημαντικά υψηλότερες από τις μέσες συγκεντρώσεις που βρέθηκαν σε πάρκα πόλεων», τονίζει ο Γρ. Βάρρας, επίκουρος καθηγητής ανθοκομίας στο ΤΕΙ Ηπείρου. Όπως επισημαίνει, «σχεδόν μία στις 10 κατοικίες παρουσιάζει επίπεδα χημικής ρύπανσης πολύ υψηλά με ταυτόχρονη παρουσία 3 έως 8 χημικών ενώσεων».
Οι βλαβερές χημικές ουσίες
*Η λίστα με τις εν δυνάμει βλαβερές χημικές ουσίες που ανιχνεύονται σε εσωτερικούς χώρους είναι ατελείωτη. Από τις πιο σημαντικές θεωρούνται διαλύτες όπως το τριχλωροαιθυλένιο, το τριχλωροαιθάνιο κ.λπ. που περιέχονται σε πλαστικά, κόλλες, χρώματα, βερνίκια και ονομάζονται συνολικά πτητικές οργανικές ενώσεις.
«Περιορισμένη έκθεση προκαλεί ερεθισμό στα μάτια, το λαιμό και τη μύτη, αλλά η χρόνια έκθεση μπορεί να επιφέρει βλάβες στα νεφρά, το συκώτι και το νευρικό σύστημα», τονίζει ο Ν. Κατσαρός, διευθυντής ερευνών στο Ινστιτούτο Φυσικοχημείας του ΕΚΕΦΕ «Δημόκριτος».
Επίσης η φορμαλδεΰδη υπάρχει σχεδόν σε κάθε είδος πλαστικού που χρησιμοποιείται ως δομικό υλικό. Προκαλεί πονοκεφάλους, ξηρότητα στο λαιμό, ζαλάδες και ενοχλήσεις στα μάτια και το αναπνευστικό.
Οι βρομιούχες ενώσεις των διφαινυλίων σχετίζονται με ορμονικές διαταραχές, προβλήματα θυροειδούς, ακόμη και καρκινογενέσεις και περιέχονται σε ταπετσαρίες επίπλων, χαλιά, υπολογιστές, τηλεοράσεις κ.ά. 


www.bioprasino.gr

ΑΖΑΛΕΑ

Azalea ίndίca 
Ericaceae
Προέλευση και περιγραφή
Οι αζαλέες είναι ενδημικά φυτά των ορεινών περιοχών της Ιαπωνίας, της Κίνας και της Ινδίας, και αυτό μας δίνει μια ιδέα για το ποιες είναι περίπου οι απαιτήσεις για την φροντίδα τους. Σε άγρια μορφή μπορούν να αναπτυχθούν σε πολύ μεγάλους θάμνους. Οι καλλιεργούμενες μορφές πωλούνται μερικές φορές σε σχήμα δέντρου με την βλάστηση να εμφανίζεται στην κορυφή ενός μακριού κορμού. Ένας καταπληκτικά μεγάλος αριθμός από ποικιλίες και καλλιεργούμενες παραλλαγές αζαλέας υπάρχει στο εμπόριο, από τις οποίες πολλές καλλιεργούνται σαν φυτά γλάστρας. Εξαιρετικά δημοφιλές φυτό η αζαλέα, αποκτά ιδιαίτερη αξία αν συντηρηθεί με την κατάλληλη φροντίδα και σε σωστές συνθήκες.
Είναι δύσκολο να περιγράψει κανείς μια αζαλέα γιατί μπορεί να είναι ένα γλαστράκι 20 εκατοστά ύψος ή ένας θάμνος μέχρι 6 μέτρα ύψος! Στην πραγματικότητα υπάρχουν περισσότερα από 3000 είδη, υβρίδια και ποικιλίες ροδόδεντρου. Σε κάθε περίπτωση οι αζαλέες είναι ξυλώδεις θάμνοι που τους θαυμάζουμε κυρίως για τα πλούσια, και μερικές φορές αρωματικά λουλούδια τους σε σχήμα τρομπέτας. Αυτά τα λουλούδια μπορούν ανάλογα με την ποικιλία να έχουν από 2 ως 10 εκατοστά μήκος το καθένα. Υπάρχουν συνήθως σε αποχρώσεις του ροζ, του λευκού, του πορφυρού, του πορτοκαλί και του κόκκινου. Μπορεί να έχουν στίγματα, να είναι δίχρωμα, μονά ή διπλά. Πολλές ποικιλίες αζαλέας μπορούν να φυτευτούν στον κήπο σαν αειθαλείς πρασινάδες αλλά υπάρχουν επίσης και πολλές φυλλοβόλες ποικιλίες. Οι αζαλέες είναι ροδόδεντρα αλλά τα ροδόδεντρα δεν είναι αζαλέες! Οι κοινές ονομασίες συνήθως ανταλλάσσονται αλλά μπορούμε να πούμε πως αζαλέες είναι τα είδη που έχουν 5 στήμονες και ροδόδεντρα είναι τα είδη που έχουν 10 ή περισσότερους στήμονες.

Φροντίδα
Εκλογή
Οι αζαλέες σε γλάστρες συνήθως αγοράζονται την άνοιξη όταν είναι γεμάτες με λουλούδια και μπουμπούκια. Η χρωματιστή αυτή φορεσιά τους μπορεί να κρατήσει για εβδομάδες αν τα φυτά έχουν την κατάλληλη υγρασία. Πολλοί άνθρωποι, έχουν ένα συγκεκριμένο χρώμα στο μυαλό τους όταν αγοράζουν μια αζαλέα. Ο καλύτερος τρόπος για να είστε σίγουροι ότι αγοράσατε φυτό στο χρώμα που επιθυμείτε είναι να αγοράζετε πάντα ανθισμένα φυτά. Έτσι αν χρειαστεί να αγοράσετε πολλά φυτά στο ίδιο χρώμα μπορείτε να δείτε αν ταιριάζουν ή αν διαφέρουν. Αν τις φυτέψετε ομαδικά τοποθετήστε τις σε ομάδες του ίδιου χρώματος για πιο εντυπωσιακό αποτέλεσμα. Αν φυτέψετε 10 διαφορετικούς τύπους αζαλέας μπροστά στο σπίτι σας το αποτέλεσμα θα είναι πολύχρωμο αλλά θα μπερδεύει το μάτι.

Θέση 
Καθώς διαλέγετε το σημείο που θα φυτέψετε ή θα τοποθετήσετε τις αζαλέες μην ξεχάσετε τον παράγοντα ήλιο. Οι αζαλέες προτιμούν το άφθονο πρωινό φως. Ωστόσο αποφύγετε περιοχές με μεσημεριανό ή απογευματινό ήλιο γιατί συνήθως προσελκύουν παρασιτικά έντομα και τετράνυχους. Ρυθμίστε το μέγεθος των φυτών σας. Δεν είναι όλες οι αζαλέες χαμηλής ανάπτυξης φυτά. Μη φυτεύετε τα νεαρά φυτά το ένα πολύ κοντά με το άλλο, αφήστε διάστημα μεταξύ τους για το μέλλον και όχι για να κάνουν προσωρινά εντύπωση.

http://www.valentine.gr/images/azalea-pink2.jpgΈδαφος
Οι αζαλέες χρειάζονται όξινο χώμα. Προσθέτοντας στην επιφάνεια του εδάφους τύρφη, λειωμένα φύλλα και φλούδες μπορούμε να τις βοηθήσουμε να δημιουργήσουν ένα ιδανικό γι αυτές περιβάλλον. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό αν τις φυτέψετε στον κήπο σας και ιδιαίτερα σε σημεία κοντά στο σπίτι σας ή άλλο κτίσμα, όπου πολλές φορές ο ασβέστης μπορεί να διαπεράσει το τσιμέντο και να διασκορπιστεί στο έδαφος μετατρέποντάς το έτσι σε αλκαλικό. Ακόμα και το χαλίκι που πολλές φορές συνηθίζουμε να στρώνουμε σε δρομάκια του κήπου μας μπορεί να κάνει αλκαλικό το έδαφος. Αν το έδαφος του κήπου σας είναι έτσι κι αλλιώς αλκαλικό καλύτερα να δοκιμάσετε να καλλιεργήσετε αζαλέες σε γλάστρες και δοχεία. Σ' αυτήν την περίπτωση ένα εδαφικό μείγμα με μεγάλη περιεκτικότητα σε τύρφη θα βοηθήσει την κατάσταση.
Λίπανση 
Η καλύτερη περίοδος για να λιπάνετε τις αζαλέες είναι αμέσως μετά το τέλος της ανοιξιάτικης ανθοφορίας. Χρησιμοποιήστε λίπασμα ειδικό για αζαλέες.
 Όταν είναι στην ανάπτυξη, οι απαιτήσεις του είναι αυξημένες και θέλει πλήρες λίπασμα.
Υγρασία-Πότισμα
Η αζαλέα αγαπάει την υγρασία, αποφύγετε ωστόσο να την φυτέψετε σε χώμα που δεν έχει καλή αποστράγγιση. Αν την φυτέψετε σε κήπο με βαρύ αργιλώδες χώμα, μην την φυτέψετε βαθιά και φροντίστε να προσθέσετε λίγο ελαφρύ χώμα στην τρύπα. Είναι σημαντικό να προσθέτετε στρώμα από φύλλα πάνω από το έδαφος για βοηθήσετε την διατήρηση της υγρασίας. Το στρώμα αυτό θα πρέπει να το ανανεώνετε μετά από κάθε λίπανση. Η αζαλέα θέλει τακτικό πότισμα είτε βρίσκεται σε γλάστρα είτε στον κήπο μας. Κατά τις περιόδους παρατεταμένης ξηρασίας σκαλίστε το χώμα τους τακτικά λίγο πριν το πότισμα και βεβαιωθείτε ότι το νερό φτάνει μέχρι τις βαθιές ρίζες.
Ελέγχουμε την υγρασία του χώματος παίρνοντας στα δάχτυλά μας λίγο επιφανειακό χώμα από τη γλάστρα, μέχρι 5 εκατ. βάθος, και το σφίγγουμε ελαφρά. Αν το χώμα σχηματίσει μπάλα, αλλά μετά διαλύεται, λέμε ότι βρίσκεται στο ρόγο του και δεν χρειάζεται πότισμα. Αν δεν γίνεται μπάλα και είναι ξερό, ποτίζουμε αμέσως. Αν λασπώνει, ποτίζουμε πιο αραιά. Το καλοκαίρι ο έλεγχος της υγρασίας γίνεται πιο τακτικά (κάθε 2-3 ημέρες).


Φύτεμα σε γλάστρα
Σκάψτε μια τρύπα στη γλάστρα σε βάθος όσο το βάθος της πάλας χώματος του φυτού και σε διπλάσιο πλάτος. Προσθέστε μίγμα χώματος εμπλουτισμένο με οργανικά υλικά και σκεπάστε καλά τις ρίζες του φυτού έτσι ώστε να βρίσκονται σε βάθος 10 εκατοστών από την επιφάνεια του εδάφους. Φυτεύοντας  ρηχά δίνετε στο φυτό την αποστράγγιση που χρειάζεται αλλά θα πρέπει να ποτίζετε τακτικότερα.
Κλάδεμα
Το κλάδεμα δεν είναι τόσο σημαντικό, αλλά αν θέλετε να έχουν κάποιο σχήμα τα φυτά σας η καλύτερη περίοδος για να τα κλαδέψετε είναι αμέσως μετά την ανθοφορία. Αποφύγετε να δώσετε στα φυτά σας σφαιρικό ή άλλο γεωμετρικό σχήμα. Οι αζαλέες δείχνουν καλύτερα όταν τις αφήσουμε να αναπτυχθούν στην δική τους μορφή σε σχήμα λόφου. Κάντε ένα οριακό κλάδεμα, αφαιρώντας τα μακριά και προεξέχοντα κλαδιά. 
Πολλαπλασιασμός 
Οι αζαλέες προέρχονται από σπόρο αλλά πολλαπλασιάζονται συνήθως με μοσχεύματα βλαστών. Αν ασχολείστε ερασιτεχνικά με την κηπουρική δεν θα έχετε μεγάλη επιτυχία δοκιμάζοντας να αυξήσετε τα φυτά σας είτε με την μία μέθοδο είτε με την άλλη. Αν χρειάζεστε περισσότερες αζαλέες είναι καλύτερο να αγοράσετε νέα φυτά.

Ασθένειες-Προβλήματα
Η αζαλέα προσβάλλεται σχετικά από λίγες ασθένειες. Αν πρόκειται να χρησιμοποιήσετε φυτοφάρμακα για να τις αντιμετωπίσετε συμβουλευτείτε πρώτα έναν ειδικό. Μην ανησυχείτε αν μερικά φύλλα κιτρινίσουν και πέσουν κυρίως κατά την διάρκεια του φθινοπώρου. Εκτός του ότι μερικές αζαλέες είναι φυλλοβόλες, και τα αειθαλή φυτά μερικές φορές ρίχνουν κάποια από τα φύλλα τους. Πολλές φορές οι αζαλέες ανθίζουν το φθινόπωρο. Δεν υπάρχει τρόπος να αποφύγετε κάτι τέτοιο. Απολαύστε την φθινοπωρινή τους άνθιση όσο μπορείτε γιατί πιθανόν να έχουν αραιή ανθοφορία την επόμενη άνοιξη

Εκλογή
Προτιμάτε φυτά με κοντούς ισχυρούς πράσινους βλαστούς, φυτά φουντωτά και πάντα ανθισμένα. Έτσι θα διαπιστώσετε το χρώμα του άνθους και την ιδιότητα: μονές - διπλές αζαλέες.

Τοποθέτηση
Το φυτό δεν επηρεάζεται από τις χαμηλές θερμοκρασίες του χειμώνα, έτσι παραμένει συνέχεια έξω από το σπίτι. Προτιμάει θέσεις ημισκιερές δροσερές μακρυά από τα ψυχρά ρεύματα του αέρα και φυσικά ποτέ απ' ευθείας στο ηλιακό φως.
Βλαστολογήματα
Για μια πλούσια βλάστηση και ανθοφορία η αζαλέα τους καλοκαιρινούς μήνες πρέπει να κλαδεύεται 2 και 3 φορές (τσίμπημα βλαστών). Έτσι το φθινόπωρο θα φουντώσει και θα σχηματίσει τα μπουμπούκια την επόμενη χρονιά.
Αλλαγή γλάστρας
Αν κρίνουμε ότι το φυτό χρειάζεται αλλαγή γλάστρας (εξαρτάται από την ανάπτυξή του) κάνουμε τα εξής:
1.      Παίρνουμε μια μεγαλύτερη γλάστρα, βάζουμε χαλίκι στον πάτο της για στράγγιση και τοποθετούμε τύρφη ή έτοιμο φυλλόχωμα γεμίζοντας το 1/3 της γλάστρας.
2.      Σύροντας ένα μαχαίρι κατά μήκος των τοιχωμάτων της παλιάς γλάστρας, αποκολλάμε το φυτό. Αναποδογυρίζουμε τη γλάστρα, κρατώντας τον κορμό του φυτού ανάμεσα στα δάχτυλά μας, και το βγάζουμε από τη γλάστρα.
3.      Τοποθετούμε το φυτό στη νέα γλάστρα, χωρίς να σπάσουμε τη μπάλα του χώματός του, και γεμίζουμε τον κενό χώρο με τύρφη ή έτοιμο φυλλόχωμα. Συμπιέζουμε το νέο χώμα γύρω-γύρω με τα δάχτυλά μας και ποτίζουμε. Η αλλαγή της γλάστρας γίνεται νωρίς την άνοιξη, πριν ζεστάνει ο καιρός.

ΠΗΓΗ: Μαίρη Υφαντή valentine & MINAGRIC

ΣΑΝΣΕΒΕΡΙΑ

Το όνομα της το πήρε προς τιμή του Raimondo di Sangro (1710-1771), πρίγκιπα του San Severo της Ιταλίας, ο οποίος υπήρξε πιστός προστάτης της κηπουρικής. Μπορούμε να την βρούμε και ως "Sanseveria" ή "Sanseviera" και η σύγχυση προκύπτει επειδή και η αντίστοιχη περιοχή στην Ιταλία συλλαβίζεται με δύο διαφορετικούς τρόπους.
details-images
Sansevieria spp.
Η Σανσεβέρια (Sansevieria) είναι ένα γένος με 70 είδη ανθοφόρων φυτών της οικογένειας Ruscaceae, ενδημικό στις τροπικές και υποτροπικές περιοχές. Τα περισσότερα είδη είναι ενδημικά της Αφρικής. 
Το όνομα της το πήρε προς τιμή του Raimondo di Sangro (1710-1771), πρίγκιπα του San Severo της Ιταλίας, ο οποίος υπήρξε πιστός προστάτης της κηπουρικής. Μπορούμε να την βρούμε και ως "Sanseveria" ή "Sanseviera" και η σύγχυση προκύπτει επειδή και η αντίστοιχη περιοχή στην Ιταλία συλλαβίζεται με δύο διαφορετικούς τρόπους.
Οι ονομασίες που θα την βρούμε είναι: "γλώσσα της πεθεράς", λόγω της αιχμηρότητάς του σαν φυτό. "Φυτό του Φιδιού ", λόγω του σχήματος των φύλλων. Στην Ιαπωνία το αποκαλούν επίσης Ουρά της Τίγρης. Στη Βραζιλία είναι ευρέως γνωστό σαν σπαθί του Αγ.Γεωργίου, λόγω του σχήματός του που μοιάζει με λεπίδα σπαθιού.
Στην Κίνα φυλασσόταν σαν φυτό θησαυρός στα σπίτια λόγω των οχτώ θεών που εφάρμοζαν τα οχτώ πλεονεκτήματά τους σε αυτόν που μεγάλωνε το φυτό. Τα πλεονεκτήματα αυτά περιλάμβαναν μακροζωία, ευημερία, εξυπνάδα, ομορφιά, καλλιτεχνία, ποιητικό ταλέντο, υγεία και δύναμη.
Είναι ποώδες πολυετές φυτό, με ριζωματώδεις ρίζες. Ξεκινάει από 20εκ. έως 3μ. ύψος, σχηματίζοντας συχνά πυκνές συστάδες που ξεκινούν από ένα εξαπλωμένα ριζώματα από καταβολάδες.
Τα φύλλα της είναι διατεταγμένα σε ροζέτα, συμπαγή και ινώδη, λογχοειδούς μορφής. Το χρώμα των φύλλων είναι έντονο πράσινο με ανοιχτόχρωμους χρωματισμούς ή σκούρο πράσινο με πλαϊνές ανοιχτόχρωμες λωρίδες. Αποθηκεύουν νερό στο εσωτερικό τους, γι' αυτό και αντέχει την ξηρασία
Τα άνθη της είναι σχεδόν ανύπαρκτα, συγκεντρώνονται σε ταξιανθίες και έχουν ένα λευκοπράσινο χρώμα, καθώς αναδύουν και ευχάριστο άρωμα. Οι καρποί είναι κόκκινα ή πορτοκαλί μούρα.
Ο πολλαπλασιασμός γίνεται με διαίρεση, και με μοσχεύματα φύλλων. Στη δεύτερη περίπτωση τα φυτά που προκύπτουν είναι πράσινα.
Καλό είναι να τοποθετηθεί σε φωτεινό σημείο, όχι όμως άμεσα εκτεθειμένο στον ήλιο, καθώς και σε προστατευμένες θέσεις από ρεύματα. 
Δεν έχει ανάγκη από πολύ πότισμα, επειδή η ρίζα έχει την τάση να σαπίζει. Το πότισμα θα πρέπει να γίνεται με φειδώ, περίπου μια φορά το μήνα. Καλό επίσης θα ήταν να μην ψεκάζετε νερό επάνω στα φύλλα και να τα καθαρίζεται με ένα υγρό πανί, αποφεύγοντας την χρήση γυαλιστικών φύλλων.
Κάθε 4 βδομάδες μπορείτε να της ρίχνεται λίπασμα και κάθε χρόνο θα πρέπει να της αλλάζεται γλάστρα. Όταν το φυτό είναι μεγάλο κάθε δύο χρόνια. 

Είδη 
Η Sansevieria trifasciata είναι δημοφιλή φυτά εσωτερικού χώρου σε περιοχές με εύκρατο κλίμα.
Η Sansevieria trifasciata είναι ένα είδος ενδημικό της τροπικής δυτικής Αφρικής από την ανατολική Νιγηρία ως το Κονγκό. Είναι ένα αειθαλές ποώδες πολυετές φυτό που σχηματίζει πυκνές συστάδες, με σκοπό να απλώσει το έρπον ριζικό του σύστημα που βρίσκεται πότε πάνω και πότε κάτω από το έδαφος. Τα άκαμπτα φύλλα του φυτρώνουν κάθετα ως προς το έδαφος και σχηματίζουν μια βασική ροζέτα. Τα ώριμα φύλλα έχουν χρώμα σκούρο πράσινο με οριζόντιες γραμμές σε ανοιχτό γκριζοπράσινο και συνήθως έχουν μήκος 70–90εκ. και πλάτος 5–6εκ.
Η Sansevieria ehrenbergii (Μπλέ Σανσεβέρια, Σπαθωτή Σανσεβέρια, Oldupai, ή East African Wild Sisal) είναι ένα ανθοφόρο φυτό που αναπτύσσεται στη βόρειο ανατολική Αφρική και επίσης στη Σαουδική Αραβία. Τα ώριμα φύλλα είναι σκούρα πράσινα και συνήθως έχουν μήκος 0.5-1.5μ. και πλάτος 2.45-8.0εκ. Τα φυτά φυτρώνουν σε πυκνές συστάδες και πολύ κοντά το ένα με το άλλο.

Στην υγεία...

Σύμφωνα με μελέτες, ορισμένα είδη της χρησιμοποιούνται στην κατασκευή σπάγκου. Η ρίζα, μασιέται για αντιμετώπιση των κοιλιακών πόνων, διάρροιας και αιμοροϊδων. Η σκόνη από τη ρίζα, απλώνεται στις πληγές για επούλωση, ενώ ο χυμός από τα φύλλα, εφαρμόζεται τοπικά για τους πόνους των αυτιών και των δοντιών. 
Οι επιστήμονες βρήκαν ότι στα φυτά αυτά περιλαμβάνεται αιμολυτική σαπογενίνη βάση στεροειδών ορμονών και διάφορα οργανικά οξέα.
Ασθένειες
  • Σήψεις του λαιμού, των ριζών και των φύλλων : Αποφεύγετε το υπερβολικό πότισμα και διατηρήστε σε άριστο επίπεδο την αποστράγγιση του χώματος ή της γλάστρας. Αφαιρέστε τα μέρη του φυτού που έχουν προσβληθεί. Μόλις διαπιστώσετε τα πρώτα συμπτώματα, χορηγήστε ειδικό μυκητοκτόνο στο έδαφος.
  • Λεπιοειδής ή Βαμβακώδης ψώρα : Παρουσιάζει μεγάλες λευκές νιφάδες, που κάνουν το φυτό κολλώδες, συνήθως κοντά στον κορμό και στα πιο νεαρά φύλλα. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε παραφίνη σε συνδυασμό με ένα ειδικό εντομοκτόνο.
  • Νεκρωτικές κηλίδες που έχουν καφέ χρώμα, οι οποίες περιβάλλονται από ένα στεφάνι πιο σκούρου χρώματος. Για την απαλοιφή των συγκεκριμένων κηλίδων, χρησιμοποιήστε μια αγωγή με ένα μυκητοκτόνο με βάση το χαλκό.


Τοποθέτηση
Σε θέσεις φωτεινές ή και ημισκιερές, με καλό αερισμό. Μπορεί να διατηρηθούν και σε εξωτερικούς προφυλαγμένους χώρους.
Πότισμα
Ελέγχουμε την υγρασία του χώματος παίρνοντας στα δάχτυλά μας λίγο επιφανειακό χώμα από τη γλάστρα, μέχρι 5 εκατ. βάθος, και το σφίγγουμε ελαφρά. Αν το χώμα σχηματίσει μπάλα, αλλά μετά διαλύεται, λέμε ότι βρίσκεται στο ρόγο του και δεν χρειάζεται πότισμα. Αν δεν γίνεται μπάλα και είναι ξερό, ποτίζουμε αμέσως. Αν λασπώνει, ποτίζουμε πιο αραιά. Το καλοκαίρι ο έλεγχος της υγρασίας γίνεται πιο τακτικά (κάθε 2-3 ημέρες).
Αλλαγή γλάστρας
Αν κρίνουμε ότι το φυτό χρειάζεται αλλαγή γλάστρας (εξαρτάται από την ανάπτυξή του) κάνουμε τα εξής:
  1. Παίρνουμε μια μεγαλύτερη γλάστρα, βάζουμε χαλίκι στον πάτο της για στράγγιση και τοποθετούμε τύρφη ή έτοιμο φυλλόχωμα γεμίζοντας το 1/3 της γλάστρας. 
  2. Σύροντας ένα μαχαίρι κατά μήκος των τοιχωμάτων της παλιάς γλάστρας, αποκολλάμε το φυτό. Αναποδογυρίζουμε τη γλάστρα, κρατώντας τον κορμό του φυτού ανάμεσα στα δάχτυλά μας, και το βγάζουμε από τη γλάστρα.
  3. Τοποθετούμε το φυτό στη νέα γλάστρα, χωρίς να σπάσουμε τη μπάλα του χώματός του, και γεμίζουμε τον κενό χώρο με τύρφη ή έτοιμο φυλλόχωμα. Συμπιέζουμε το νέο χώμα γύρω-γύρω με τα δάχτυλά μας και ποτίζουμε. Η αλλαγή της γλάστρας γίνεται νωρίς την άνοιξη, πριν ζεστάνει ο καιρός.
Λίπανση
Όταν είναι στην ανάπτυξη, οι απαιτήσεις του είναι αυξημένες και θέλει πλήρες λίπασμα.
Χώμα
Δεν θέλει πολλή υγρασία στο χώμα γι' αυτό πρέπει να' χει μίγμα ελαφρό όπως π.χ. κουμαρόχωμα με ποταμίσια άμμο ή περλίτη, και λίγη καλά χωνεμένη κοπριά.
ΠΗΓΗ:gardenmagazine.gr & minagric


Οι ορχιδέες στη διακόσμηση: σε γλάστρα ή κομμένο λουλούδι


Οι ορχιδέες στη διακόσμηση: σε γλάστρα ή κομμένο λουλούδι

Οι ορχιδέες στη διακόσμηση: σε γλάστρα ή κομμένο λουλούδι

Εξαιτίας του μεγάλου αριθμού ειδών και της ποικιλομορφίας που παρουσιάζει η οικογένεια Orchidaceae η καταγωγή των φυτών αυτών δεν μπορεί να προσδιοριστεί σε μια μόνο περιοχή στον κόσμο. Πολλά εμπορικά είδη ορχιδέας κατάγονται από τις τροπικές χώρες. Στη χώρα μας συναντάμε αυτοφυή φυτά τα οποία αντιπροσωπεύονται κυρίως από τα γένη OrchisOphris και Serapias. Το είδος Vanilla fragrans είναι μια ορχιδέα που οι καρποί της είναι πλούσιοι σε «βανιλλίνη» και χρησιμεύουν για την παραγωγή της βανίλιας εμπορίου.
Κομμένο λουλούδι
Ο χρόνος που διαρκεί το άνθος μιας ορχιδέας μετά την κοπή του από το φυτό εξαρτάται τόσο από την ποικιλία αλλά και από την χρήση και την φροντίδα που θα δεχθούν τα άνθη μετά τη συλλογή και παραλαβή τους. Τα κομμένα λουλούδια θα πρέπει να εμφανίζουν μεγάλη διάρκεια άνθησης, καλό άνοιγμα άνθους, να έχουν καθαρό χρώμα και να μην φέρουν σημάδια ή προσβολές από έντομα ή μύκητες.
Πολύ σημαντική είναι η συντήρηση των φυτών από τη στιγμή που θα τα παραλάβετε. Τα φυτά θα πρέπει να βρίσκονται σε χώρους στους οποίους να μην παρατηρείται σημαντική διακύμανση της θερμοκρασίας (χρειάζονται μια σταθερή θερμοκρασία, με καταλληλότερες από 10 – 16 oC), να μην δέχονται άμεσα το ηλιακό φως και να μην εκθέτονται σε καυσαέρια ή στον καπνό του τσιγάρου. Επιπλέον, δεν θα πρέπει να υπάρχουν στους χώρους συντήρησης διάφοροι καρποί φρούτων, διότι λόγω της αύξησης της ποσότητας αιθυλενίου μειώνεται ο χρόνος ζωής των ανθέων. Φυτά του γένουςPaphiopedilum θα πρέπει να συντηρούνται σε θερμοκρασίες από 12-15 oC, ενώ η παρουσία του καπνού από τσιγάρο μπορεί να προκαλέσει αποχρωματισμό του άνθους.
Σε περιπτώσεις που εμφανίζονται συμπτώματα μαρασμού του άνθους, οι βλαστοί θα πρέπει να τοποθετούνται αμέσως σε δοχείο με χλιαρό νερό και σε δροσερό μέρος (όχι σε ψυγείο) και ταυτόχρονα να απομακρύνονται τα φυτά από τον ήλιο.
Στις ορχιδέες του γένους Cymbidium ο βλαστός δεν θα πρέπει να καρφώνεται κατευθείαν στο σφουγγάρι, αλλά θα πρέπει να χρησιμοποιείται αμπούλα νερού. Όταν χρησιμοποιείται σε μπουκέτα ο βλαστός πρέπει να κόβεται πλάγια και να τοποθετούνται σε δοχείο με χλιαρό νερό.
Σε διάφορες ορχιδέες όπως Cymbidium, Cattleya, Phalaenopsis Paphiopedilum και Vanda αμέσως μετά την παραλαβή τους θα πρέπει να αφαιρούνται οι αμπούλες νερού, να κόβονται ένα εκατοστό περίπου πάνω από το τέλος του βλαστού και να τα τοποθετούνται σε δοχείο με χλιαρό νερό (θερμοκρασίας 38oC). Εάν όμως πρόκειται να χρησιμοποιηθούν σε συνθέσεις με σφουγγάρι καλύτερα να μην αφαιρούνται οι αμπούλες και να ελέγχεται συχνά το νερό μέσα σε αυτές. Ειδικά για τις ορχιδέες Cymbidium τα κομμένα άνθη θα πρέπει να τοποθετούνται σε ψηλά ανθοδοχεία, για να στηρίζονται οι βλαστοί. Στην αντίθετη περίπτωση ο χρόνος ζωής του λουλουδιού μειώνεται σημαντικά, διότι το νερό δεν φτάνει εύκολα στα άνθη.
Σε ορισμένες ποικιλίες Cymbidium και Cattleya τα άνθη τους έχουν ένα ελαφρύ άρωμα, γεγονός που μπορεί να προσφέρει θετικά σε μια σύνθεση.
Φυτά σε γλάστρα
Οι ορχιδέες του γένους Dendrobium πρέπει να τοποθετούνται σε φωτεινά σημεία, αλλά δεν επιθυμούν το άμεσο ηλιακό φως. Επιπλέον, καλό είναι να ποτίζεται μια φορά την εβδομάδα. Η ποσότητα του νερού δεν θα πρέπει να είναι υπερβολική και να μην ξεχειλίζει, από το γλαστράκι. Μια άλλη εναλλακτική πρόταση είναι να βυθίζεται σε δοχείο με χλιαρό νερό, το ριζικό σύστημα του φυτού για λίγα λεπτά. Το φυτό αναπτύσσει ένα με δύο βλαστούς το χρόνο και ανθίζουν όταν έχουν φτάσει στην πλήρη ανάπτυξη τους.
Οι ορχιδέες του γένους Phalaenopsis ανθίζουν για αρκετούς μήνες, ενώ χρειάζεται πότισμα μια φορά την εβδομάδα, την άνοιξη και το καλοκαίρι.
Οι Paphiopedilum ορχιδέες θα πρέπει να λιπαίνονται με ειδικό λίπασμα ορχιδέας 1-2 φορές ανά δύο εβδομάδες, κατά την περίοδο της ανάπτυξης τους και μια φορά ανά τέσσερις εβδομάδες κατά την περίοδο του χειμώνα..
Οι ορχιδέες του γένους Cattleya είναι πιο ανθεκτικές στις περιβαλλοντικές συνθήκες. Χρειάζονται νερό όταν το έδαφος είναι ξερό, ενώ δεν απαιτούν συχνά προσθήκη λιπάσματος.
Γενικά, όλα τα φυτά ορχιδέας που είναι σε γλάστρα δεν θα πρέπει να βρίσκονται σε σημεία που τα «χτυπαέι» ο ήλιος, σε φωτεινά μέρη και να δέχονται έμμεσα το ηλιακό φως. Επιπλέον, θα πρέπει να ποτίζονται περίπου μια φορά την εβδομάδα την περίοδο της άνοιξης και του καλοκαιριού, αναλόγως τις θερμοκρασιακές συνθήκες, με κατάλληλη ποσότητα νερού. Το νερό δεν θα πρέπει να είναι ούτε πολύ κρύο ούτε πολύ ζεστό. Την περίοδο του χειμώνα η συχνότητα ποτίσματος μειώνεται σημαντικά και τα φυτά θα πρέπει να ποτίζονται μία φορά ανά 4 – 5 εβδομάδες. Ακόμη είναι πολύ βασικό να μην βρέχονται τα φύλλα και κυρίως τα άνθη. Είναι ευαίσθητα στα ρεύματα του αέρα και θα πρέπει να προστατεύονται, ή να τοποθετούνται σε πιο απήνεμα σημεία..
Διάρκεια ζωής των ανθέων
Phalaenopsis, Oncidium, Paphiopedilum: Τα κομμένα άνθη τους διαρκούν 1 – 2 εβδομάδες. Οι ορχιδέες Phalaenopsis ως γλαστρικά φυτά διατηρούν τα άνθη τους για αρκετό καιρό.
Vanda: Τα άνθη έχουν περίπου 3 εβδομάδες διάρκεια ζωής.
Cymbidium: τα κομμένα άνθη του διαρκούν 4-6 εβδομάδες. Τα γλαστρικά φυτά ανθίζουν για 4 περίπου εβδομάδες
Cattleya: τα κομμένα λουλούδια του διαρκούν για περίπου 1 – 2 εβδομάδες..
Κείμενο: Πάνος Λαμπρόπουλος – Γεωπόνος ΓΠΑ M.Sc.
Σχετική Βιβλιογραφία
Holland Flower. Ελληνική έκδοση. Φθινόπωρο 2003
Orchids of the western great lakes region. Frederick W. Case, 1987.
Encyclopedia Of Plants & Flowers. R.H.S. Fourth edition, 2006.
The physiology of Tropical Orchids in Relation to the industry. Second edition. C.S. Hew and J.W.H. Yong 2004.
πηγη: gardenguide

Magnolia - Μανόλια

ΚΙΤΡΙΝΑ ΦΥΛΛΑ
 Magnolia Grandiflora

ΜΑΝΟΛΙΑ STELLATA
Περιγραφή του φυτού: 

Οι μανόλιες είναι μικρά δέντρα και θάμνοι άλλα αειθαλή και άλλα φυλλοβόλα, όλα πολύ εντυπωσιακά και κατάλληλα για μικρούς κήπους Έχουν φύλλα απλά ακέραια και άνθη πολύ εντυπωσιακά μέτρια ως πολύ μεγάλα που εμφανίζονται στην άκρη των βλαστών , λευκά ,ρόδινα ,κίτρινα ,ακόμα και

 κόκκινα . 
Δεξιά στην εικόνα το φυλλοβόλο είδος η μανόλια stellata με άνθη χρώματος καθαρού λευκού που ανθίζει στα τέλη του χειμώνα και πριν από την εμφάνιση των φύλλων.    
Το αειθαλές είδος η μανόλια grantiflora ,που το ύψος της φτάνει τα 3 μέτρα θα μπορούσε κανείς να την κατατάξει στα δέντρα παρά στου θάμνους αλλά η ανάπτυξη της είναι πολύ αργή με αποτέλεσμα μερικοί να την κατατάσσουν και να την χρησιμοποιούν σαν θάμνο. 
Το σχήμα της είναι πυραμοειδής , με κλαδιά που ξεκινάμε σχεδόν από το έδαφος α φύλλα της είναι πολύ μεγάλα ,παχιά, που δίνει την εντύπωση φίκου ,η πάνω επιφάνεια είναι πράσινη και λαμπερή ενώ η κάτω είναι κάπως χνουδωτή με χρώμα της σκουριάς 
Τα άνθη της είναι άσπρα πολύ μεγάλα και πολύ αρωματικά με 9-12 πέταλα. 
ανθίζει από τον Ιούνιο και διατηρείτε ανθισμένη μέχρι και τον Αύγουστο.
Καλλιέργεια: 

Οι μανόλιες ευδοκιμούν σε πλούσια σε οργανική ουσία εδάφη, αρκετά πορώδη ώστε να αποστραγγίζουν καλά ,που να συγκρατούν όμως αρκετή υγρασία, είναι οξύφιλα φυτά και δεν αντέχουν στα πολύ ασβεστώδη εδάφη, ένα ph γύρο στο 6 είναι ένας καλός συμβιβασμός για την καλή ανάπτυξη του φυτού. Για να το πετύχουμε αυτό ενσωματώνουμε στο έδαφος αρκετή ποσότητα οργανικής ουσίας τύρφης ή καστανοχώματος Αντέχουν επίσης πολλούς βαθμούς κάτω του (0) -20, το καλοκαίρι όμως που ανθίζουν θέλουν ηλιόλουστες θέσεις

Πολλαπλασιασμός 

ΣΠΟΡΙΑ ΜΑΝΟΛΙΑΣ        Ο πολλαπλασιασμός της μανόλιας με μοσχεύματα είναι δύσκολος (αν όχι ακατόρθωτος) ακόμη και για τους ποιο έμπειρους καλλιεργητές πόσο μάλλον για τους ερασιτέχνες. Ακόμα και αν χρησιμοποιήσουμε τις ποιο σύγχρονες μεθόδους (υδρονέφωση)δεν θα έχουμε τα επιθυμητά αποτελέσματα . Για τον λόγο αυτό θα πρέπει να βρούμε άλλες μεθόδους πολλαπλασιασμού για να μπορέσουμε να πολλαπλασιάσουμε τα φυτά μας. 
Μια στάνταρ και σίγουρη μέθοδος είναι οι σπόροι . 
          Για να πολλαπλασιάσουμε την μανόλια με σπόρους θα πρέπει να κάνουμε μια προεργασία, αφού μαζέψουμε σπόρους από κάποιο δέντρο μανόλιας (ωριμάζουν και είναι έτοιμοι για μάζεμα στα τέλη φθινόπωρου) θα πρέπει να τους απαλλάξουμε από την κόκκινη φλούδα (πέτσα) που τους περιβάλει. Μια εύκολη μέθοδος για να απαλλαγούμε από την κόκκινη φλούδα που τους περιβάλει, είναι να βάλουν τους σπόρους για μια περίπου εβδομάδα σε μια νάιλον σακούλα και να την δέσουμε από πάνω για να μην εξατμίζετε η υγρασία, σε 10 περίπου μέρες η φλούδα θα σαπίσει και θα αποκολλάτε εύκολα, έτσι ξεπλένοντας τους με άφθονο νερό θα έχουμε καθαρούς σπόρους , (κατά το ξέπλυμα θα πρέπει να προσέξουμε όσοι σπόροι ανεβαίνουν στην επιφάνεια του νερού να τους πετάξουμε. 
        Επειδή οι σπόροι της μανόλιας δεν φυτρώνουν εάν δεν περάσουν από μια περίοδο ψύχους 2-3 μηνών για να διακοπή ο λήθαργος, κάνουμε το εξής : Τοποθετούμε τους σπόρους σε ένα βρεμένο κομμάτι ύφασμα, χαρτοπετσέτα ή εφημερίδα και τους τοποθετούμε σε ένα βάζο και το κλείνουμε από πάνω για να μη στεγνώσουν οι σπόροι (μπορούμε αντί για τα ως άνω υλικά ύφασμα χαρτοπετσέτα κ.λπ. να χρησιμοποιήσουμε λίγη άμμο, επίσης αντί για βαζάκι να χρησιμοποιήσουμε μια νάιλον σακούλα ,εμάς αυτό που μας ενδιαφέρει είναι να μη στεγνώσουν οι σπόροι). 
 σπόροι Μαγνολιας
Τοποθετούμε τους σπόρους στη συντήρηση του ψυγείου και τους αφήνουμε εκεί μέχρι τα τέλη Φεβρουαρίου όπου και θα πρέπει να τους φυτέψουμε. 
Φύτευμα των σπόρων : αφού η μανόλια είναι φυτό οξύφιλο, θα πρέπει να προμηθευτούμε και το κατάλληλο χώμα (χώμα για οξύφιλα φυτά) μπορούμε επίσης να χρησιμοποιήσουμε και τύρφη ,πάντως οποιονδήποτε από τα ανωτέρω χώματα και αν χρησιμοποιήσουμε θα πρέπει να προσθέσουμε και μια ποσότητα 1/1 άμμου έτσι θα βοηθήσουμε την καλή αποστράγγιση . (σχετικά με το φύτευμα τον σπόρων και το χώμα θα αναφερθούμε σε επόμενο άρθρο) . Εδώ θα πούμε μόνον ότι καλύτερα είναι φυτευτούν σε μικρά γλαστράκια ή πλαστικά κυπελάκια μιας χρήσεως ,έτσι θα μπορούμε όταν μεγαλώσουν να τα μεταφυτεύσουμε οποιανδήποτε στιγμή και να αποφύγουμε το τρακ της μεταφύτευσης. 
  
Εμβολιασμός: 
Τα σπορόφυτα που αποκτήσαμε με τον παραπάνω τρόπο είναι πιθανόν να χρειαστεί να τα εμβολιάσουμε για αποκτήσουμε κάποιες ποικιλίες που δεν είναι γνήσια είδη και δεν μπορούν να πολλαπλασιαστούν ούτε με σπόρο ούτε με μόσχευμα. 
Σ αυτήν την περίπτωση χρησιμοποιούμε τον αγγλικό εμβολιασμό τον χειμώνα ή τον ενοφθαλμισμό το καλοκαίρι (υπάρχουν σχετικά άρθρα στον ΑΓΕΝΗ ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑΣΜΟ).http://spitikiposkaimpalkoni.blogspot.gr/2013/02/blog-post_25.htmlhttp://spitikiposkaimpalkoni.blogspot.gr/2013/02/blog-post_28.html Εδώ θα πρέπει να πούμε ότι για να έχουμε επιτυχία στον εμβολιασμό της μανόλιας θα πρέπει στα εμβολιασμένα φυτά να εξασφαλίσουμε συνθήκες θερμοκηπίου .Για να το πετύχουμε σκεπάζουμε τα εμβολιασμένα φυτά για 20 περίπου μέρες με μια πλαστική σακούλα. 
             Η μανόλια πολλαπλασιάζετε επίσης και με εναέριες καταβολάδες (σχετικό άρθρο θα γράψουμε στον αγενή πολλαπλασιασμό) 


Κλάδεμα 
Δεν χρειάζεται κλάδεμα παρά μόνον η αφαίρεση των ξερών κλαδιών 

Μπορούμε όμως να την κλαδέψουμε για να κρατήσουμε το σχήμα και το ύψος στα επιθυμητά επίπεδα. 
 magnolia grandiflora Ανθος

Προβλήματα και ασθένειες: 
           Τα μεγάλα φυτά δεν προσβάλλονται από ασθένειες ,τα σπορόφυτα όμως μπορεί να προσβληθούν από σήψη των ριζών και του στελέχους αν η αποστράγγιση δεν είναι ικανοποιητική καθώς επίσης και ο αερισμός τους. Προληπτικά φροντίστε τον καλό αερισμό και την καλή αποστράγγιση , αν όμως σας συμβεί θα πρέπει να λάβετε ποιο δραστικά μέτρα χρησιμοποιήστε ένα χαλκούχο σκεύασμα και συμβουλευτείτε κάποιον ειδικό .Μην χρησιμοποιείτε τα διαφορά γιατροσόφια που έχετε διαβάσει η ακούσει γιατί μπορεί να ανεβάσετε επικίνδυνα το ph και να καταστρέψετε τα φυτά σας από άλλη αιτία . 


Κίτρινα φύλλα: 
          Η αύξηση του ph πάνω από το 7 και η έλλειψη σιδήρου στο έδαφος , εμφανίζεται σε όλα τα οξύφιλα φυτά με το γνωστό φαινόμενο το κιτρίνισμα των φύλλων . Χρησιμοποιήστε θεϊκό σίδηρο (και σύμφωνα με τις οδηγίες που αναγράφονται στη συσκευασία ) ο οποίος θα διόρθωση και το ph. Το κιτρίνισμα των φύλλων , όταν το φυτό βρίσκεται φυτεμένο σε γλάστρα μπορεί να οφείλεται και σε άλλους παράγοντες όπως : α) κακή αποστράγγιση , β) νηματώδεις .   
          Τα μεγάλα φυτά παρόλο που δεν παρουσιάζουν προβλήματα από ασθένειες παρουσιάζουν προβλήματα από διάφορες τροφοπενίες ,γι αυτό καλό θα είναι να τα λιπαίνετε με ένα πλήρες λίπασμα κατάλληλο για οξύφιλα στην αρχή της άνοιξης .Ένα άλλο πρόβλημα είναι ότι στα κλαδιά και τα φύλλα της μανόλιας μπορεί να φωλιάσουν διάφορα έντομα (ακάρεα , κοκκοειδή ,κλπ) που δεν είναι και τόσο επικίνδυνα για το ίδιο το φυτό, είναι όμως επικίνδυνα για τα διπλανά φυτά ,που μπορεί να μεταδοθούν να πολλαπλασιαστούν και να τα καταστρέψουν σε πολύ λίγο χρόνο .Για να αποφύγετε αυτό το πρόβλημα , ψεκάστε στην αρχή της άνοιξης με ένα ήπιο εντομοκτόνο (θερινό πολτό) και επαναλάβετε τον ψεκασμό μετά από 1 περίπου μήνα.       
     

                                                      
                                               
                                                 ΣΤΥΛΙΑΝΟ ΚΟΥΤΣΟΥΚΗ
                                                         
kutsukis@gmail.com 
 πηγή: Σπίτι κήπος και μπαλκόνι