Δευτέρα 30 Ιουνίου 2014

ΙΣΤΟΡΙΚΟΙ ΚΗΠΟΙ

Η παρουσίαση του Κωνσταντίνου Τάτση στην Ημερίδα για το Παπαστράτειο Πάρκο στο Αγρίνιο. Ένα υπέροχο ιστορικό κήπο που κινδυνεύει να χαθεί απο την ανευθυνότητα ....
(οι περισσότερες φωτογραφίες είναι του καλού συναδέλφου Δ. Γερονίκου)











 

Κυριακή 29 Ιουνίου 2014

Kit Tan, Arne Strid "Ελληνικά αγριολούλουδα" | Ζωγραφική Νίκη Γουλανδρή

Kit Tan, Arne Strid "Ελληνικά αγριολούλουδα" | Ζωγραφική Νίκη Γουλανδρή


Αν σκεφτεί κανείς την εξαιρετική ποικιλότητα και ομορφιά των φυτών της Ελλάδας, μια ποικιλότητα η οποία αντικατοπτρίζει τα χαρακτηριστικά αυτού του αξιοσημείωτου τόπου, ίσως δεν είναι άξιο περιέργειας ότι βοτανολόγοι όπως ο Διοσκουρίδης και ο Θεόφραστος και φυσικοί φιλόσοφοι, κυρίως ο Αριστοτέλης, εστίασαν νωρίς το ενδιαφέρον τους σε αυτά τα φυτά και την ονοματολογία τους. Σημαντικά ιατρικώς ανά τους αιώνες, τα φυτά είναι βέβαιο ότι εμπλούτισαν τις ζωές των αρχαίων Ελλήνων και των προγόνων τους ακριβώς όπως εμπλουτίζουν και τις ζωές όσων βιώνουν την απόλαυση της παρατήρησής τους σήμερα.

Όταν η παρατήρηση αυτών των φυτών στις κορυφές των βουνών, τους γκρεμούς, τις πλαγιές και τις ακρογιαλιές της Ελλάδας δεν είναι δυνατή, δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος να τα απολαύσει κανείς, παρά θωρώντας τους θαυμάσιους και βοτανικά ακριβείς πίνακες της Νίκης Γουλανδρή, οι οποίοι αναπαράγονται σε αυτό το λεύκωμα των Εκδόσεων Μίλητος. Η πρώτη έκδοση του βιβλίου κυκλοφόρησε πριν από 40 χρόνια, ενώ η συλλογή που παρουσιάζεται εδώ είναι εμπλουτισμένη με έναν αριθμό νέων πινάκων που η Ν. Γουλανδρή έχει προσθέσει στην αρχική συλλογή της. 

Πριν από αρκετά εκατομμύρια χρόνια τα εξαπλούμενα ηπειρωτικά παγετωνικά καλύμματα στο νότο και αργότερα στο βορρά δημιούργησαν κινούμενα με τη φορά του ρολογιού ρεύματα στον Ατλαντικό και τον Ειρηνικό Ωκεανό, έτσι ώστε οι επικρατείς δυτικοί άνεμοι των ωκεανών έπνεαν πάνω σε θερμές εκτάσεις τα καλοκαίρια, αυξάνοντας την ικανότητά τους να κατακρατούν νερό και οδήγησαν στις καλοκαιρινές ξηρασίες που είναι χαρακτηριστικές ολόκληρης της περιοχής της Μεσογείου. Ως αποτέλεσμα της ανάπτυξης αυτού του ακραίου κλίματος, πολλά ακόμη είδη φυτών και ζώων εξαφανίσθηκαν από την περιοχή, αφήνοντας ευκαιρίες για την ακτινωτή εξέλιξη, η οποία οδήγησε στην ανάπτυξη μεγάλων ομάδων ειδών σε μερικά γένη. Στις περιόδους των παγετώνων του Πλειστόκαινου, πολλά στοιχεία της χαρακτηριστικής βλάστησης της Ευρώπης που επιβίωσαν βρήκαν καταφύγια στο νότο, με την Ελλάδα να αντιπροσωπεύει μια σημαντική περιοχή τέτοιων θέσεων επιβίωσης. Στην ίδια περίοδο, απομεινάρια της πρότερης επικρατούσας βλάστησης επιβίωσαν σε υγρά μέρη ή όπου το διαθέσιμο νερό ήταν εποχιακά συγκεντρωμένο, όπως σε κρημνούς. Αυτές οι ποικίλες ιστορικές τάσεις είναι πρόδηλες στη σύγχρονη χλωρίδα της Ελλάδας και, μαζί με την αξιοσημείωτη τοπογραφική ποικιλομορφία, της εξηγούν τον εκπληκτικό πλούτο και την ποικιλότητα της.

Στις μέρες μας, ο συνδυασμός της πληθυσμιακής αύξησης, των αυξημένων καταναλωτικών απαιτήσεων και της ανάπτυξης της τεχνολογίας που παράγει απόβλητα, είναι ολοένα και περισσότερο απειλητικός για τον φυσικό κόσμο καθώς και για την ανθρώπινη υγεία και την ίδια την μελλοντική βιωσιμότητα του πλανήτη. Την ίδια στιγμή, η παγκόσμια κλιματική αλλαγή, η οποία ωθείται από τις δραστηριότητές μας μεταβάλλει ταχύτατα το πρόσωπο του πλανήτη. Είναι ολοφάνερο ότι η μοναδική χλωρίδα και πανίδα της Ελλάδας πρέπει να επιβιώσει και να διατηρηθεί στο βαθμό που μπορούμε να το επιτύχουμε, με ξεκάθαρη προσοχή σε μελλοντικές κλιματικές τάσεις και τις μεταβαλλόμενες ανθρώπινες δραστηριότητες. 

Κανείς δεν αγάπησε και δεν εκτίμησε τα φυτά της Ελλάδας περισσότερο από την Νίκη Γουλανδρή και τον σύζυγό της Άγγελο, οι οποίοι μαζί διάνοιξαν μια νέα ζωτική φάση στην μελέτη και την εκτίμηση της ελληνικής φυσικής ιστορίας, θεμελιώνοντας από κοινού ένα ίδρυμα το οποίο εξελίχθηκε στο Μουσείου Γουλανδρή Φυσικής Ιστορίας και Κέντρο Γαία. Εστιάζοντας στα φυτά, ζώα και άλλους οργανισμούς, το ίδρυμα συνεχίζει να συμβάλλει ζωτικά στην εξεύρεση σταθερών και βιώσιμων λύσεων στα περιβαλλοντικά προβλήματα της Ελλάδας και την διατήρηση της χλωρίδας και της πανίδας της. Η Νίκη Γουλανδρή παραμένει επικεφαλής του ιδρύματος που η ίδια και ο σύζυγός της δημιούργησαν με θαυμάσια αποτελέσματα. Σε όλη τη διάρκεια της ζωής της έχει υπάρξει δραστήρια στην επιστήμη, τις τέχνες, την πολιτική και τα κοινωνικά θέματα. Η βοτανική υπήρξε πάντα η ξεχωριστή αγάπη της, μια αγάπη η οποία ακτινοβολεί στους πίνακες που περιλαμβάνονται στον παρόντα τόμο.
πηγη:

ΦΙΛΟΙ της ΦΥΣΗΣ


ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΣΤΗΝ ΠΗΓΗ ΒΙΒΛΙΟΝΕΤ ΕΔΩ

Πέμπτη 19 Ιουνίου 2014

Το Σπαθόχορτο

Η επιστημονική ονομασία του σπαθόχορτου είναι Hypericum perforatum. Επίσης είναι γνωστό με το όνομα “St. John’s wort” ή "βαλσαμόχορτο"

Το βάλσαμο έχει πολλές θεραπευτικές ιδιότητες. Είναι διεγερτικό και ιδιαίτερα τονωτικό και χρησιμοποιείται πολύ από καταθλιπτικά άτομα διότι προσδίδει ανακούφιση, δημιουργεί θετικά αισθήματα και βελτιώνει τον ύπνο. Η δράση του είναι αντιφλεγμονώδης, στυπτική, επουλωτική και ηρεμιστική. Το βάλσαμο όταν ληφθεί εσωτερικά έχει ηρεμιστική και αναλγητική δράση. Χρησιμοποιείται στη θεραπεία της νευραλγίας, της ανησυχίας, της έντασης και παρόμοιων προβλημάτων. Θεωρείται κατάλληλο βότανο για τις αλλαγές της εμμηνόπαυσης ή το προεμμηνορροϊκό σύνδρομο που οδηγούν σε ευερεθιστότητα και ανησυχία. Καταπραΰνει τη συνδετικίτιδα, την ισχιαλγία και τους ρευματικούς πόνους. Εξωτερικά είναι ένα πολύτιμο επουλωτικό και αντιφλεγμονώδες βότανο. Είναι εξαιρετικά αποτελεσματικό σε προβλήματα φλεγμονών του δέρματος , των μυών και του συνδετικού ιστού, για ηλιακά εγκαύματα. Είναι επίσης πολύ καλό διουρητικό και συνίσταται για τη χώνεψη και γενικότερα την δυσπεψία.
Χρήση: Για εσωτερική χρήση, λαμβάνεται σαν αφέψημα συνήθως ένα κουταλάκι του γλυκού ξερά τριμμένα φύλλα και άνθη σε μία κούπα καυτό νερό για 10-15 λεπτά. Εξωτερικά χρησιμοποιείται αφού εγχυλισθεί το φρέσκο φυτό σε ελαιόλαδο για πολλές ημέρες (40 έως 50) σαν άριστο επουλωτικό σε πληγές και εγκαύματα πρώτου βαθμού.
Θεραπευτικές ιδιότητες: Το βάλσαμο είναι πολύ γνωστό ως κατεξοχή φάρμακο που γιατρεύει τις πληγές, θεωρείται φάρμακο για τις νευραλγίες και την κατάθλιψη, ιδίως κατά την εμμηνόπαυση. Είναι ακόμη διουρητικό και αιμοστατικό, κατά των θρομβώσεων και κατά των ελωδών πυρετών , καθώς και αποχρεμπτικό. Επιπλέον, θεωρείται χρήσιμο κατά του χρόνιου κατάρρου, της οδυνηρής πέψης, της ξινίλας κι ακόμα ευεργετικό για τη συγκράτηση της χολής. Συστήνεται κατά των ρευματισμών και των αιματώσεων , ενώ θεωρείται και στυπτικό .
Ο Νίκανδρος και ο Διοσκουρίδης ( o δεύτερος πιθανό ν ' αναφέρεται στο είδος «ούλο» ) το αναφέρουν ως επουλωτικότων πληγών και κατά της ισχιαλγίας, ενώ οι αρχαίοι υποστήριζαν γενικά ότι έχει σπουδαίες αντιπυρετικές ιδιότητες. Ο Cazin χρησιμοποίησε το βάλσαμο κατά των χρόνιων κατάρρων , εναντίον της φυματίωσης και σε πολλές περιπτώσεις , λευκόρροιας και αμηνόρροιας, ενώ το τσάι του καταπραΰνει τους σπασμούς της περιόδου .
Ο διάσημος Bavglivi θεράπευσε μ' αυτό χρόνια πλευρίτιδα, ενώ ο Θεόφραστος, ο Ματιόλης, ο Παράκελσος , ο Σκόπολι, ο Καμεράριος κ . ά . το θεωρούσαν ως αντιτραυματικό και επουλωτικό . Οι Έλληνες χωρικοί πίστευαν από παλιά στην επουλωτική αξία του φυτού , γι ' αυτό και η λέξη βάλσαμο ταυτίζεται με την επούλωση των πληγών. Μ ' αυτό εφοδίαζαν οι μάνες τα παιδιά τους όταν πήγαιναν στον πόλεμο. Οι ξένοι χωρικοί (που το ονομάζουν « millepertuis», «χόρτο του Αϊ - Γιάννη», «κυνήγι του διαβόλου», « fuga deomonum», « herba che scacia i diavoli »), του αποδίδουν μαγικές ιδιότητες και πιστεύουν ότι θεραπεύει τις νοητικές αρρώστιες και την επιληψία . Οι Γάλλοι χωρικοί εξάλλου, το ξέρουν ως «κίτρινο αλήτη», ή «ζητιάνο», ή «χόρτο για δαγκώματα εντόμων» .
Το θεραπευτικό βότανο Βάλσαμο ή Σπαθόχορτο είναι κατά της αϋπνίας, βοηθάει στο έλκος και την βρογχίτιδα. Βοηθάει σε καταστάσεις όπως κατάθλιψη, δερματικές φλεγμονές, τραύματα, εγκαύματα, δερματικές παθήσεις.
Τέλος, το βάλσαμο είναι γενικά καταπραϋντικό, τονώνει τον εξασθενημένο οργανισμό και συστήνεται ως αντιδιαρροϊκό
Tι πρέπει να ξέρετε για τη φαρμακευτική του χρήση: H πιο σημαντική δραστική ουσία του βαλσαμόχορτου είναι η υπερικίνη, η οποία βρίσκεται σε ολόκληρο το φυτό, αλλά σε μεγαλύτερη συγκέντρωση στις ανθισμένες κορυφές του (που όμως, όταν πολυκαιρίσουν, χάνουν τις ιδιότητές τους). Περιέχει ακόμα φλαβονοειδή (16% στα φύλλα), ξανθόνες, φαινολικά οξέα και ίχνη αιθέριων ελαίων (0,13%). Tο φυτό σε φρέσκια μορφή θεωρείται πιο αποτελεσματικό από το αποξηραμένο. Σε καταστήματα βοτάνων, θα βρείτε ολόκληρο το φυτό αποξηραμένο, τα άνθη ή τα φύλλα του. Kυκλοφορεί επίσης σε κάψουλες και ταμπλέτες αυτούσιο, ενώ περιέχεται και σε συμπληρώματα διατροφής. Στις μορφές αυτές πωλείται σε φαρμακεία και καταστήματα υγιεινής διατροφής. H μορφή, οι αναλογίες και οι τρόποι χρήσης του βαλσαμόχορτου εξαρτώνται από το εκάστοτε πρόβλημα που πρέπει να αντιμετωπιστεί και είναι απόλυτα εξατομικευμένοι. Πρόκειται για ένα ισχυρό φαρμακευτικό μέσο με σοβαρές αντενδείξεις, που για κανένα λόγο δεν μπορείτε να το χρησιμοποιήσετε αν δεν έχετε προηγουμένως συμβουλευτεί γιατρό.
Oι τρόποι που το χρησιμοποιούμε είναι: Kάψουλες (ξερό εκχύλισμα ή τιτλοδοτημένο ξερό εκχύλισμα). Tο τελευταίο έχει υποστεί ειδική επεξεργασία, προκειμένου να διατηρηθεί ή να ενισχυθεί η αποτελεσματικότητα ορισμένων δραστικών συστατικών του και κυρίως της υπερικίνης. Στη μορφή αυτή, το υπερικό χρησιμοποιείται για την αντιμετώπιση της κατάθλιψης και για την ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος.
Έλαιο: Tο «σπαθόλαδο», όπως το αποκαλούν συχνά, παράγεται αν βάλουμε τις ανθισμένες κορυφές του φυτού σε ένα μπουκάλι με παρθένο ελαιόλαδο (σε αναλογία 1 μέρος φυτού προς 10 μέρη ελαιόλαδου) και τις αφήσουμε για 2-3 εβδομάδες στον ήλιο. Tότε αποκτά κόκκινο χρώμα και είναι έτοιμο για χρήση. Διατίθεται και έτοιμο στο εμπόριο. Eνδείκνυται για την αντιμετώπιση δερματολογικών προβλημάτων, την επούλωση τραυμάτων, εγκαυμάτων κλπ.
Aλοιφή: Παράγεται από παρθένο ελαιόλαδο και σκόνη από το αποξηραμένο φυτό. Oι ακριβείς αναλογίες των συστατικών της κρέμας καθορίζονται κατά περίπτωση, σύμφωνα με το πρόβλημα που πρέπει να αντιμετωπιστεί, γι’ αυτό και παρασκευάζεται από ειδικευμένους στη βοτανοθεραπεία φαρμακοποιούς. Eνδείκνυται για πρώτου βαθμού εγκαύματα, έκζεμα, σκασίματα χεριών, ανοίγματα του δέρματος λόγω κατάκλισης.
Πόσιμο έγχυμα: Eίναι κατάλληλο για στομαχικές διαταραχές, για παθήσεις του ουροποιητικού και του νευρικού συστήματος.

Bάμμα: Xρησιμοποιείται ευρέως ως συστατικό φαρμακευτικών σκευασμάτων.
Yπερικό και κατάθλιψη: Σύμφωνα με πολλές διεθνείς επιστημονικές μελέτες, η επίδραση του βαλσαμόχορτου στην αντιμετώπιση της κατάθλιψης είναι θετική. Bάσει μιας πρόσφατης μελέτης που διεξήγαγε μεγάλη γερμανική φαρμακευτική εταιρεία και δημοσιεύτηκε στο «British Medical Journal», το βάλσαμο αποδείχτηκε τουλάχιστον εξίσου δραστικό με την παροξετίνη, ένα συχνά συνταγογραφούμενο φάρμακο κατά της κατάθλιψης. Oι μισοί από τους ασθενείς που το έλαβαν, ανακουφίστηκαν από την κατάθλιψη χωρίς να εμφανίσουν σημαντικές παρενέργειες (με συχνότερη τις γαστρεντερικές ενοχλήσεις), ενώ στην ομάδα της παροξετίνης το αντίστοιχο
ποσοστό ήταν το ένα τρίτο.
Oι θεραπευτικές του ιδιότητες: Tο βάλσαμο θεωρείται:
• Aντικαταθλιπτικό, ηρεμιστικό, αντισπασμωδικό και βελτιωτικό της ποιότητας του ύπνου σε αϋπνίες.
• Aντιφλογιστικό και επουλωτικό για εγκαύματα και πληγές. Eπίσης, θεωρείται ότι επιταχύνει την εξαφάνιση των στιγμάτων της λευκόρροιας και των σκληρών όγκων του δέρματος.
• Tονωτικό και διεγερτικό για εξασθενημένους οργανισμούς.
• Kαταπραϋντικό και ανακουφιστικό σε βρογχίτιδα, βήχα, άσθμα.
• Eμμηναγωγικό-ρυθμιστικό της εμμήνου ρύσεως.
• Διουρητικό.
• Σπασμολυτικό.
• Για στομαχικές-εντερικές διαταραχές.
• Aντιπυρετικό και παυσίπονο.
Παρενέργειες και αντενδείξεις:
• Tο υπερικό μπορεί να επηρεάσει το μεταβολισμό ορισμένων ενζύμων. Kατά συνέπεια, χρειάζεται προσοχή όταν χορηγείται ταυτόχρονα με άλλα φάρμακα. Eπίσης, επειδή επηρεάζει τους νευροδιαβιβαστές, αλληλεπιδρά με διάφορα φάρμακα, συμπεριλαμβανομένων των άλλων αντικαταθλιπτικών.
• Eάν πίνετε συχνά βάλσαμο, μπορεί να παρουσιάσετε εμετούς και διάρροια.
• H υπερικίνη μπορεί να προκαλέσει φωτοευαισθησία. Tο βαλσαμέλαιο προκαλεί φωτοευαισθησία, γι’ αυτό πρέπει να το χρησιμοποιείτε μόνο όταν δεν υπάρχει άμεση έκθεση στον ήλιο και καλύτερα τις βραδινές ώρες.
• Oι έγκυοι και οι μητέρες που θηλάζουν δεν πρέπει να λαμβάνουν το υπερικό σε καμία μορφή.
Eλπίδες για αντιμετώπιση των συμπτωμάτων του AIDS: Mε βάση τα αποτελέσματα πρόσφατων μελετών, το βαλσαμόχορτο μπορεί να βοηθήσει στην αντιμετώπιση του απλού έρπητα, του συνδρόμου χρόνιας κόπωσης και του AIDS. Aσθενείς με AIDS που δέχτηκαν να ακολουθήσουν αγωγή η οποία βασιζόταν μεταξύ άλλων και στο βάλσαμο, δήλωσαν πως ένιωθαν πιο αισιόδοξοι, με περισσότερη ενέργεια και λιγότερη κούραση.

Φτιάχνω Σπαθόλαδο


Το περίφημο Ίαμα των Αρχαίων Σπαρτιατών, με το οποίο θεράπευαν τις πληγές τους μετά τις μάχες! Όταν οι ανθισμένες κορυφές του βοτάνου εμβαπτιστούν σε ελαιόλαδο κι έπειτα αφεθούν στον ήλιο για δύο ή τρεις εβδομάδες, τότε το χρώμα αλλάζει από κίτρινο σε κόκκινο. Το έλαιο που λαμβάνεται είναι το περίφημο βάλσαμο των αρχαίων Σπαρτιατών.
Εξαιρετικά αποτελεσματικό για την ισχιαλγία και για κάθε πόνο ρευματικό, πόνους αρθρώσεων και την υδρωπικία. Για κάθε είδους πληγές και χτυπήματα, μώλωπες και εκχυμώσεις, στραμπουλήγματα, τσιμπήματα εντόμων, εγκαύματα, φλεγμονές, έλκη. Για κράμπες, πιασίματα, ψύξεις, νευραλγίες και πονοκέφαλους.
Με το σπαθόλαδο, όπως αλλιώς λέγεται, κάνουμε επαλείψεις ή ελαφρές εντριβές στο μέρος που πονά ή μπορούμε ακόμη να εφαρμόσουμε τοπικά επιθέματα με διαποτισμένη γάζα. Επίσης είναι ιδανικό για κάθε θεραπευτικό ή χαλαρωτικό μασάζ, μπορεί να εμπλουτισθεί με αιθέρια έλαια ανάλογα.
Η χρήση του σπαθόλαδου, είναι κυρίως εξωτερική, αλλά είναι και πόσιμο. Συνιστάται ιδιαιτέρως για τις κολίτιδες, την επώδυνη πέψη και τις ξινίλες του στομάχου. Στη βοτανοθεραπεία χρησιμοποιείται στη θεραπεία ήπιας ως μέτριας μορφής κατάθλιψης, ενώ και οι αρχαίοι Έλληνες αποκαλούσαν το βάλσαμο «βότανο της λιακάδας», επειδή δρούσε θεραπευτικά στα μελαγχολικά άτομα.
Στις ΗΠΑ, μετά από ένα πρόγραμμα του ABC News τον Ιούνιο του 1997, το Hypericum έγινε το πιο δημοφιλές φυτό, το εναλλακτικό «prozaκ», (Ladose), για την ήπια και μέτρια κατάθλιψη. Χρησιμοποιείται επίσης σαν αντισπασμωδικό και βελτιωτικό της ποιότητας του ύπνου σε αϋπνίες. Ήδη, το 1994 στη Γερμανία, συνταγογραφήθηκαν συνταγές για 20 εκατ. ασθενείς!
Μόνο στην Μοντάνα των ΗΠΑ καλλιεργούνται σήμερα 500.000 στρέμματα φυτού. Αλλά η μεγάλη υπόσχεση του φυτού είναι η συμβολή του στη θεραπεία του AIDS! Πολλοί ασθενείς με AIDS δέχτηκαν ευεργετικά τη χρήση του φυτού, δήλωσαν πιο αισιόδοξοι, με περισσότερη ενέργεια και λιγότερη κούραση. Μελέτες δείχνουν μια αύξηση ή σταθεροποίηση των Τ-λεμφοκυττάρων για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Περιέχει μεταξύ των άλλων: υπερικίνη και ψευδο-υπερικίνη, φλαβονοειδή (16% στα φύλλα), ξανθόνες, φαινολικά οξέα, αιθέρια έλαια (0,13% σε ολόκληρο το φυτό). Οι αναλγητικές ιδιότητες του βοτάνου είχε ειπωθεί πρώτα ότι οφείλονταν στις ουσίες hypericin, pseudohypericin, και στα φλαβονοειδή, αλλά σύμφωνα με πρόσφατες φαρμακολογικές και κλινικές μελέτες τα αποτελέσματα επικεντρώνονται σε μια κυρίως δραστική ουσία του βοτάνου την hyperforin.
Στην ομοιοπαθητική χρησιμοποιείται κυρίως σε νευραλγίες και τραυματισμούς νεύρων, και γενικά συμπτωματολογία που ξεκινά από τραυματισμούς νεύρων (π.χ. απώλεια μαλλιών, κατάθλιψη, νευραλγία).
Εξωτερική χρήση:
Εφαρμόζεται τοπικά με επάλειψη πάνω σε πληγές, καψίματα, εκδορές και άλλες βλάβες του δέρματος, για μασάζ και μυϊκή ανακούφιση από πόνους.
Εσωτερική χρήση:
Ηρεμιστική και αναλγητική δράση, κατά του στομαχικού έλκους, κατά της κατάθλιψης, άγχους, εμμηνόπαυσης. Είναι διουρητικό και συντελεί στην απέκκριση αχρήστων ουσιών από το σώμα.
Συνιστάται ιδιαιτέρως για τις κολίτιδες, την επώδυνη πέψη και τις ξινίλες του στομάχου.
Δυναμώνει το ανοσοποιητικό σύστημα έχει αντιβακτηριακες ιδιότητες. Βοηθά στην γρήγορη ανάρρωση από βήχα, κρυολόγημα, και μολύνσεις του αναπνευστικού.
Προφυλάξεις:
Το Hypericum μπορεί να επηρεάσει το ήπαρ προκαλώντας ευαισθησία στο φως. Σε ορισμένα δέρματα μπορεί να προκαλέσει αντίδραση φωτοευαισθησίας και φωτοδερματίτιδα, που εκδηλώνεται με δερματικούς ερεθισμούς, περιλαμβανομένου του στόματος, της μύτης και των αυτιών. Δεν πρέπει μετά τη χρήση του να ακολουθεί έκθεση στο φως.
Φτιάξτε σπαθόλαδο:
Η παρασκευή είναι απλή.  Πρώτο βήμα φυσικά είναι ο εντοπισμός του φυτού και η συλλογή λουλουδιών. Είναι ένα φυτό που μπορείτε να ξεχωρίσετε εύκολα όταν είναι ανθισμένο. Προσέξτε σε λεπτομερεια μιας φωτογραφίας, τις μικροσκοπικές σκουρόχρωμες κουκίδες.
Αυτές οι κουκίδες περιέχουν αιθέρια έλαια και χρώμα που θα βάψουν τα χέρια σας καθώς συλλέγετε τα άνθη. Βάζουμε τις ανθισμένες κορφούλες του φυτού σε ένα βάζο με ελαιόλαδο τόσο όσο να καλύψει τα λουλούδια μας, το οποίο στην συνέχεια "φασκιώνουμε" με λευκό πανί και τοποθετούμε στον ήλιο για σαράντα ημέρες.
Μία φορά την εβδομάδα το ανακατεύουμε καλά (μην ξεχάσετε να βιδώσετε σφιχτά το καπάκι). Όταν περάσουν οι μέρες, στραγγίζουμε το υπέροχο κόκκινο λαδάκι μας και είναι έτοιμο για χρήση.
Προτεινόμενη δοσολογία, μία κουταλιά της σούπας κάθε πρωί για τα προβλήματα στομάχου,ενώ μπορείτε να το χρησιμοποιήσετε για επούλωση πληγών και εγκαυμάτων. Είναι πραγματικά θαυματουργό!
Μπορείτε να βάλετε το σπαθόλαδο σε μικρά μπουκαλάκια και να το χαρίσετε σε αγαπημένα σας πρόσωπα για μια ώρα ανάγκης. Να είστε σίγουροι πως θα το εκτιμήσουν όταν χρειαστεί να το χρησιμοποιήσουν. Αποξηραμένα τα φύλλα του, σαν ρόφημα είναι πολύ καλό για κατάθλιψη, προβλήματα στο στομάχι και προβλήματα με τον ύπνο.

ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ ΛΑΧΑΝΙΚΩΝ ΜΕ ΛΟΒΟΥΣ ΚΑΙ ΣΠΟΡΟΥΣ

ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ ΛΑΧΑΝΙΚΩΝ ΜΕ ΛΟΒΟΥΣ ΚΑΙ ΣΠΟΡΟΥΣ
ΤΗΣ ΓΕΩΠΟΝΟΥ 
ΝΙΚΗΣ Ν. ΚΕΦΑΛΑ
kefala_niki@yahoo.com
Θα εκτιμήσετε ιδιαίτερα την παρουσία τους στον λαχανόκηπο σας γιατί εκτός απο τις βιταμίνες και τα μεταλλικά άλατα που διαθέτουν είναι και πολύ διακοσμητικά. Ο λόγος για το φασόλι, τον αρακά, το κουκί, την μπάμια και το καλαμπόκι που θα σπείρετε από τώρα και ως τα μέσα του καλοκαιριού. Εξαίρεση το κουκί που σπέρνεται στα μέσα του χειμώνα.

ΦΑΣΟΛΙ
Η παλαιότερη καλλιέργεια φασολιών έχει βρεθεί μέσα σε μια σπηλιά στις Περουβιανές Άνδεις. Καλλιεργείται για τους λοβούς αλλά και για τους σπόρους.
Φύτευση-Λίπανση- Πότισμα:
Σπέρνετε σε έδαφος γόνιμο, ελαφρύ και καλά σκαλισμένο. Η κατακόρυφη ανάπτυξη κάποιων ποικιλιών, βοηθά στην συγκαλλιέργεια, αρκεί να μην στερούνται το φώς τα χαμηλότερα λαχανικά. Προτιμήστε προστατευμένες θέσεις και ποτίστε τακτικά κατά την άνθιση και την περίοδο ανάπτυξης. Μη χρησιμοποιείτε αζωτούχα λιπάσματα. Απομακρύνετε τα ζιζάνια συχνά, στηρίξτε σε καλάμια και προστατέψτε με δίχτυ από τα πουλιά. Τα φρέσκα φασολάκια τα συλλέγετε, κατά προτίμηση πρωινή ώρα, κάθε 2-3 μέρες για να ενθαρρύνετε την συνεχή παραγωγή. Αν τα προτιμάτε ξερά, όταν οι λοβοί πάρουν καφέ απόχρωση, ξεριζώστε τις φασολιές και κρεμάστε τις ανάποδα μέχρι να ξεραθούν εντελώς.



ΑΡΑΚΑΣ
Το πίσον ή άρακος αναφέρεται σε κείμενα του Θεόφραστου και θεωρείται μεσογειακής καταγωγής.
Φύτευση-Λίπανση- Πότισμα:

Διαλέξτε μιά ημισκιερή θέση στον κήπο, σκαλίστε βαθιά, προσθέστε κομπόστ και σπείρετε. Κρατάτε το χώμα συνεχώς υγρό και αφαιρείτε τακτικά τα ζιζάνια. Τα καλάμια και το δίχτυ προστασίας είναι κι εδώ απαραίτητα. Κατά την συγκομιδή αποκολλάτε προσεκτικά τους λοβούς απο τους βλαστούς χωρίς τράβηγμα.
ΚΟΥΚΙ
Με πιθανή καταγωγή από την Αίγυπτο, ο κύαμος καλλιεργείται πανεύκολα και εφοδιάζει με άζωτο το έδαφος για επόμενη καλλιέργεια. Εφαρμόζετε ό,τι και στα προηγούμενα.
ΜΠΑΜΙΑ
Κατάγεται από την Αφρική. Η βλεννώδης υφή του καρπού της δεν την καθιστά ιδιαίτερα δημοφιλή παρά την διατροφική της αξία και την αντιοξειδωτική της δράση. Εφαρμόζετε ό,τι και στα προηγούμενα με αυξημένες τις δόσεις λιπάσματος ανά 15νθήμερο λόγω της ταχύτατης ανάπτυξης και της πολυπαραγωγικότητας.

ΚΑΛΑΜΠΟΚΙ
Το καλλιεργούσαν οι Ινκας, οι Μάγια και οι Αζτέκοι πρίν από πολλές χιλιάδες χρόνια. Συμμετέχει στην καθημερινότητά μας με διάφορους τρόπους αλλά η πρώτη εικόνα που έρχεται στο μυαλό μας είναι εκείνη του ψητού καλαμποκιού που αγοράζουμε στους δρόμους το καλοκαίρι! Οριοθετεί, διακοσμεί και προστατεύει λαχανόκηπους.
Εχθροί και Ασθένειες:
Το ωίδιο, τις αφίδες, τον τετράνυχο και τα σαλιγκάρια αντιμετωπίστε τα με βιολογικά σκευάσματα. Προσοχή στα ποντίκια που αν βρούν ευκαιρία θα καταβροχθίσουν τους ...γλυκούς καρπούς σας!
Tip:
Φυτέψτε περιμετρικά του λαχανόκηπου ηλιοτρόπια, παρακολουθήστε τα να ακολουθούν καθημερινά την τροχιά του ήλιου και ταξιδέψτε μαζί τους...

Τρίτη 17 Ιουνίου 2014

Φασκόμηλο

Φασκόμηλο


του Ορέστη Δαβία
salvia officinalis
Ανάμεσα στα είκοσι δύο είδη φασκομηλιάς (ή αλλιώς αλισφακιάς) που είναι ιθαγενή στη χώρα μας, το πιο σημαντικό, από πλευράς θεραπευτικών ιδιοτήτων, είναι ασφαλώς ο ελελίσφακος (Salvia officinalis) των αρχαίων ιατρών, ένας χαμηλός αρωματικός θάμνος που συνήθως δεν ξεπερνά σε ύψος το μισό μέτρο. Τα χνουδωτά φύλλα του καθώς και το πολύ δραστικό αιθέριο έλαιό τους είναι περιζήτητα στον δυτικό κόσμο, αλλά παρότι το ελληνικό φασκόμηλο είναι ασυναγώνιστο ποιοτικά, δυστυχώς δεν καλλιεργείται συστηματικά στη χώρα μας.
Εκτός από τις εξαιρετικές επιδόσεις του σε φλεγμονές, όπως η αμυγδαλίτιδα, η λαρυγγίτιδα και η ουλίτιδα, το φασκόμηλο είναι αποτελεσματικό αντιπυρετικό, αποσμητικό και ανθιδρωτικό, επουλώνει, με εξωτερική χρήση, χρόνια έλκη, πληγές και αποστήματα, ενώ παραδοσιακά το έγχυμά του πίνεται από πολλούς ηλικιωμένους γιατί ανακουφίζει την δυσπεψία και κατευνάζει το άγχος. Είναι κοντολογίς αλήθεια ότι σε πολλές περιπτώσεις το φασκόμηλο τηρεί τις υποσχέσεις που δίδει η ονομασία του γένους του (salvare στα λατινικά σημαίνει σώζω), δεν πρέπει λοιπόν να μας παραξενεύει το γεγονός ότι για πολλούς αιώνες θεωρείτο ο «βασιλιάς των βοτάνων».
Στα χρόνια του Μεσαίωνα οι άνθρωποι αλείφονταν με το αφέψημά του για να προστατευθούν από την πανούκλα και τη χολέρα, ενώ πίστευαν ότι η σκόνη του ήταν το καλύτερο αντίδοτο για το δάγκωμα των φιδιών. Ενδεικτική της τεράστιας φήμης του είναι η πλεγμένη σε στίχους απορία των ικανότατων ιταλών θεραπευτών της Σχολής του Σαλέρνο «cur moritur homo, cui salvia crescit in hortis?» («γιατί να πεθαίνει ο άνθρωπος, αφού φασκόμηλο στον κήπο του φυτρώνει;»). Η σύγχρονη φυτοθεραπεία δεν δέχεται ασφαλώς ότι το φασκόμηλο αποτελεί ακατανίκητη πανάκεια, αξιοποιεί πάντως με πλήθος τρόπους το εύρος της δράσης του. Από την άλλη συνιστά να το αποφεύγουν οι γυναίκες που βρίσκονται σε ενδιαφέρουσα ή θηλάζουν (γιατί περιορίζει την γαλακτόρροια) ή έχουν έντονη έμμηνη ρύση, ενώ υπογραμμίζει ότι δεν πρέπει να γίνεται εσωτερική χρήση του βάμματός του (με το έγχυμά του δεν έχουμε πρόβλημα) για διάστημα μεγαλύτερο από δυο εβδομάδες καθώς περιέχει, σε πολύ μικρή βεβαίως ποσότητα, την τοξική ουσία θυιόνη, η οποία σε ευαίσθητους οργανισμούς μπορεί να προκαλέσει ταχυκαρδίες και ιλίγγους.

Στα φυτώρια,βρίσκουμε σε πολύ προσιτή τομή, σπορόφυτα φασκόμηλου έτοιμα για μεταφύτευση. Θα τα φυτέψετε στον κήπο σας σε έδαφος που στραγγίζει αρκετά καλά και έχει, κατά προτίμηση, μέτρια γονιμότητα. Εκτός από ένα πρώτο πότισμα μετά τη φύτευσή τους δεν θα χρειαστούν σχεδόν ποτέ άλλο, εκτός αν τα τοποθετήσετε σε γλάστρα, οπότε και θα διψούν τους καλοκαιρινούς μήνες. Αν επιλογή σας είναι να καλλιεργήσετε φασκόμηλο σε μεγαλύτερη έκταση θα το φυτέψετε σε αποστάσεις 60 εκ. επί της γραμμής και 80 εκ. ανάμεσα στις γραμμές. Το φασκόμηλο δεν έχει ανάγκη από λίπανση, ενώ πολύ σπάνια προσβάλλεται από ασθένειες, αντέχει επίσης χωρίς πρόβλημα σε πολύ χαμηλές θερμοκρασίες, αλλά και στον καύσωνα. Θα συγκομίζετε κάθε άνοιξη λίγο πριν την ανθοφορία, στις πιο ζεστές περιοχές θα κάνετε μάλιστα δυο συλλογές το χρόνο, ενώ η φυτεία σας θα είναι αποδοτική για τουλάχιστον μια δεκαετία.

Σάββατο 7 Ιουνίου 2014

Κυπαρίσσι-Κυπάρισσος μύθος....


Κυπαρίσσι-Κυπάρισσος
Σύμφωνα με τη μυθική παράδοση ο Κυπάρισσος ήταν ένας όμορφος νέος από την Κέα, γιος του Τήλεφου και εγγονός του Ηρακλή.
Ήταν αγαπημένος του Απόλλωνα αλλά και του Ζέφυρου. Αγαπημένο του σύντροφο είχε ένα εξημερωμένο ιερό ελάφι.
Αλλά κάποια καλοκαιρινή μέρα ενώ το ελάφι κοιμόταν ξαπλωμένο στον ίσκιο, ο Κυπάρισσος το σκότωσε από απροσεξία με ένα ακόντιο.
Ο νέος γεμάτος απελπισία, θέλησε να πεθάνει. Ζήτησε από τον ουρανό τη χάρη να κυλούν τα δάκρυα του αιώνια.
Οι θεοί τον μετέτρεψαν σε κυπαρίσσι, το δέντρο της θλίψης.
Από τότε το κυπαρίσσι θεωρείται σαν πένθιμο δέντρο και φυτεύεται μέχρι σήμερα στα νεκροταφεία.
πηγη: εναλλακτική δράση