Οι καταστροφικές πυρκαγιές συμβάλλουν σε μια κρίση ψυχικής υγείας
Εικόνα 1. Από την τοποθεσία Η φωτιά στη θέση Κοκκιναρέα Μάνος Τσαλδάρης /Εφ.Συν.
Εικόνα 2. Από την τοποθεσία Καταστροφές στον οικισμό Βαμβακιές EUROKINISSI / ΒΑΣΙΛΗΣ ΨΩΜΑΣ/Εφ.Συν
Όσον αφορά τον υπολογισμό των ανθρώπινων δεινών και των επιπτώσεων των καταστροφών από τις δασικές πυρκαγιές στη δημόσια υγεία, υπάρχει ελάχιστη έρευνα.
Όσον αφορά τον υπολογισμό των ανθρώπινων δεινών και των επιπτώσεων των καταστροφών από τις δασικές πυρκαγιές στη δημόσια υγεία, υπάρχει ελάχιστη έρευνα. Αυτό έρχεται σε αντίθεση με άλλους τομείς μελέτης της πυρκαγιάς όπου η έρευνα που υπάρχει είναι άφθονη.
Με αφορμή την εμφάνιση των δασικών πυρκαγιών που καταστρέφουν εκατοντάδες ή χιλιάδες σπίτια και σκοτώνουν πυροσβέστες και κατοίκους, οι ερευνητές και οι δημοσιογράφοι, ερευνούν θέματα που είναι τόσο εκτεταμένα όπως η ανίχνευση, οι αιτίες, η δυναμική εξάπλωσης της πυρκαγιάς, οι διαδρομές εκκένωσης, τα οικοδομικά υλικά και το κόστος ασφάλισης και ανάλυση στατιστικών στοιχείων σχετικά για την απώλεια ιδιοκτησίας ακινήτων, τους χρόνους απόκρισης, το κόστος καταστολής και άλλα.
Είναι καιρός να δώσουμε μεγαλύτερη προσοχή στον αντίκτυπο των δασικών πυρκαγιών στη δημόσια υγεία, ειδικά στην ψυχολογική μας υγεία.
Στη χώρα μας δεν υπάρχουν τέτοιες έρευνες, αλλά από μια πρόσφατη ερευνητική μελέτη Έκθεση Υγείας στην Καλιφόρνια, που εκπονήθηκε από το Κέντρο Δημόσιας Ακεραιότητας και Ερευνών Δημοσιογραφίας της Κολούμπια, δήλωσε ότι οι καταστροφές, συμπεριλαμβανομένων των πυρκαγιών, προκαλούν κρίση ψυχικής υγείας στη χώρα (ΗΠΑ).
Ένα πρόσφατο άρθρο στο Outside τόνισε τις προσπάθειες των ερευνητών να ποσοτικοποιήσουν τον αριθμό των επιζώντων από τις πυρκαγιές. Και τα δύο άρθρα ενισχύουν την ιδέα ότι πρέπει να γίνει πολύ περισσότερη δουλειά, για να κατανοηθεί ο αντίκτυπος και το χρονοδιάγραμμα του τραύματος που προκαλείται από καταστροφές και της συναισθηματικής ανάκαμψης και που αμφότερα αποδεικνύουν την αδυναμία της κοινωνίας μας, να αντιμετωπίζει επαρκώς τις ανάγκες δημόσιας υγείας μετά από την πυρκαγιά. Εξίσου είναι σημαντική η κατανόηση του τι συμβαίνει στους επιζώντες από την πυρκαγιά και βέβαια, είναι σημαντικό η ανάπτυξη αποτελεσματικών τρόπων, για να τους βοηθήσουν να διαχειριστούν τα μετατραυματικά αποτελέσματα των εμπειριών τους.
Εικόνα 3. Από την τοποθεσία https://www.documentonews.gr/wp-content/uploads/2021/05/5308032.jpg
Αυτό που υπάρχει από τη λίγη έρευνα, δείχνει ότι το τραύμα παραμένει στους επιζώντες από πυρκαγιά για χρόνια.
Όπως αναφέρει η Michael Hoeweler «Παρατήρησα αυτό το φαινόμενο σχεδόν πριν από μια δεκαετία, όταν το προσωπικό του NFPA συναντήθηκε με μαθητές γυμνασίου και τους γονείς τους στο Κολοράντο και το Τέξας, για να μιλήσουν για τις εμπειρίες τους από τις πυρκαγιές. Θυμάμαι μια γυναίκα που μου μίλησε στο κοινοτικό δωμάτιο ενός πυροσβεστικού σταθμού έξω από το Ώστιν του Τέξας. Λιγότερο από ένα χρόνο νωρίτερα, η πυρκαγιά του συγκροτήματος Bastrop County είχε κάψει καταστρέφοντας 1.700 σπίτια, μετά από διάρκεια για περισσότερες από τρεις εβδομάδες, σκοτώνοντας τέσσερα άτομα και μετατρέποντας το κρατικό δάσος Bastrop σε ένα ερημωμένο τοπίο. «Η κόρη μου φοβάται», μου είπε μια γυναίκα. «Η διαδρομή μας προς το νηπιαγωγείο είναι μέσω του κρατικού δάσους. Κλαίει για τις πάπιες που βρίσκονται στο οδόστρωμα όταν περνάμε. Δεν θέλει να κοιτάξει τα νεκρά δέντρα και την στάχτη. Και συνεχίζει «Δεν ήταν η πρώτη φορά που άκουσα μια συναισθηματική ιστορία από έναν επιζώντα της πυρκαγιάς, αλλά αυτό που με εντυπωσίασε ήταν ότι αυτή η οικογένεια δεν είχε υποστεί άμεσες απώλειες από τη φωτιά - παρόλα αυτά όμως, το τραύμα ήταν έκδηλο, ήταν αναγνωρίσιμο και πραγματικό.
Οι μαθητές με τους οποίους μιλήσαμε εκείνο το καλοκαίρι, είχαν βιώσει όλες τις πυρκαγιές στις κοινότητές τους τα προηγούμενα δύο χρόνια, οι πυρκαγιές που είχαν συμβεί κατά την περίοδο της σχολικής χρονιάς.
Σε όλες σχεδόν τις περιπτώσεις, οι επιπτώσεις αυτών των πυρκαγιών δεν αντιμετωπίστηκαν στις τάξεις των σχολείων τους. Μια περιοχή έφτασε στο σημείο να απαγορεύσει τη συζήτηση για τις πυρκαγιές στα σχολεία της, πιστεύοντας ότι θα τραυματίσει εκ νέου τους μαθητές που είχαν χάσει σπίτια ή αγαπημένα τους πρόσωπα.
Ωστόσο, οι άνθρωποι που φαινομενικά ήταν αβλαβείς εξέφρασαν αισθήματα ενοχής, θλίψης, φόβου και θυμού για το τι είχε συμβεί στην κοινότητά τους και στους γείτονές τους. Η δουλειά μας στο Κολοράντο και το Τέξας παρήγαγε δύο αναφορές για τη νεολαία και τις πυρκαγιές, και πρέπει να γίνουν πολύ περισσότερα. Δεν ονειρευόμασταν να απορρίψουμε τις επιπτώσεις της πυρκαγιάς στην καταστροφή των σπιτιών και θα είμαστε λάθος αν δεν παρακολουθούσαμε το κόστος καταστολής της πυρκαγιάς. Ωστόσο, η κοινωνία μας αγνοεί τις πολύ πραγματικές και τις καταστροφικές επιπτώσεις των πυρκαγιών στη σωματική και ψυχική υγεία δεκάδων χιλιάδων Αμερικανών. Υποστηριζόμενη από μια ισχυρή έρευνα, πρέπει να αγωνιστούμε για μια πολύ καλύτερη και ευρύτερη κατανόηση των επιπτώσεων και των αναγκών στη δημόσια υγεία. Καθώς αντιδρούμε στο αυξανόμενο κόστος των καταστροφών από πυρκαγιές με περισσότερες μελέτες και περισσότερες στρατηγικές, θα πρέπει να θυμόμαστε ότι δεν μπορούν να μετρηθούν όλα όσα μετράνε».
ΠΗΓΗ
Michele Steinberg is director of the wildfire division at NFPA. Illustration: Michael Hoeweler
Δασολόγος-Περιβαλλοντολόγος
τ. Δ/ντης Πράσινου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου