Το κλάδεμα του αμπελιού

ΠΕΡΙΕΧΌΜΕΝΑ

• Το Αμπέλι
• Ιστορία του αμπελιού
• Το κλάδεμα του αμπελιού
• Τα εργαλεία

ΑΜΠΈΛΙ

Το αμπέλι , η κλίμα είναι αγγειόσπερμα φυτό ανήκει στην τάξη των Ραμνωδών και στην οικογένεια των αμπελοειδών . Το αμπέλι καλλιεργείται κυρίως για τον καρπό του , το σταφύλι , ενώ και τα φύλλα του χρησιμοποιούνται στη μαγειρική (σταφίδες ,γλυκό του κουταλιού ) η ακόμα και οινοπνευματωδών ποτών ( τσίπουρο ) και τελικά και οινόπνευμα από την αιθανόλη .

ΙΣΤΟΡΊΑ ΤΟΥ ΑΜΠΕΛΙΟΎ

Συμφωνά με την ελληνική μυθολογία, ο Σταφυλος ήταν γιος του Διονύσου και της Αριαδνης. Σε άλλο μύθο ο Στάφυλος ήταν βοσκός του βασιλεία της Αιτωλίας Οινέα. Καθώς έβοσκε τις κατσίκες του, παρατήρησε ότι μια από αυτές τρώγοντας συνέχεια ένα συγκεκριμένο καρπό πάχαινε περισσότερο από τις άλλες. Μάζεψε τότε αρκετούς και τους πρόσφερε στον βασιλιά του. Εκείνος παρασκεύασε ένα χυμό τον οποίο ονόμασε "οίνο", στον δε καρπό έδωσε το όνομα του βοσκού του (σταφύλι).
Το αμπέλι και η οικογένεια του ήταν γνωστά από την παλαιολιθική εποχή . Σε ανασκαφές που έγιναν βρέθηκαν απολιθώματα οινοφόρου αμπέλου που χρονολογούνται από την η ωκαινη εποχή. Επειδή το αμπέλι δεν αντέχει το ψύχος, κατά την παγετώνων εγκλιματίστηκε στις παραμεσόγειες περιοχές και στις περιοχές της Κασπίας θάλασσα.
Τα αμπέλια ξεκίνησαν να καλλιεργούνται από την εποχή του χαλκού, καθώς κουκούτσια από σταφύλια βρέθηκαν σε κατοικίες της εποχής αυτής. Επίσης σε επιγραφές γίνονται αναφορές στην άμπελο, ενώ παραστάσεις σε τοίχους απεικονίζουν ανθρώπους να καλλιεργούν αμπέλια και να μαζεύουν σταφύλια. Οι εικόνες και οι γραφές αυτές χρονολογούνται στα 2.500 χρόνια π.Χ.
Στην Ελλάδα, σύμφωνα με κάποιους ερευνητές, η πρώτη καλλιέργεια αμπελιού έγινε στην Κρήτη, ενώ για κάποιους άλλους στη Θράκη και χρονολογούνται γύρω στο 1.000 π.Χ. Ο Όμηρος αναφέρεται στο αμπέλι και το κρασί με τις ονομασίες οίνη, Οινόη, οινιάδα και άλλα. Στη συνέχεια οι Έλληνες και οι Φοίνικες μετέφεραν αμπέλια στην Ιταλική χερσόνησο και η Σικελία έγινε κέντρο παραγωγής σταφυλιών.

             Γύρω στο 600 π.Χ. Φοίνικες διέδωσαν την καλλιέργεια του αμπελιού στη Γαλλία και την περίοδο της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας το αμπέλι φτάνει στη Βρετανία. Το 13ο αιώνα μ.Χ. οι Άραβες προωθούν την καλλιέργεια του αμπελιού στην Ισπανία και την Πορτογαλία και μέχρι το 17ο αιώνα το αμπέλι ήταν γνωστό σε όλη σχεδόν την Ευρώπη. Στην συνέχεια μεταφέρθηκαν Ευρωπαϊκά αμπέλια στην Αμερική αλλά καταστράφηκαν μετά από μεγάλη επιδημία φυλλοξήρας, ενός εντόμου του εδάφους που προσβάλλει τις ρίζες του φυτού με αποτέλεσμα αυτό να ξεραίνεται. Συνέπεια αυτού ήταν να καλλιεργηθούν άγριες ποικιλίες ντόπιων αμπελιών ανθεκτικών στο έντομο, οι οποίες στις αρχές του 18ου αιώνα έφτασαν να καλλιεργούνται στην Αγγλία και στη Γαλλία. Όμως τα αμπέλια αυτά προσβλήθηκαν από διάφορες άλλες ασθένειες που κατέστρεψαν το 70% των καλλιεργειών. Η λύση δόθηκε με τον εμβολιασμό άγριων αμερικάνικων αμπελιών και τη δημιουργία ανθεκτικών υβριδίων.

ΤΟ ΚΛΆΔΕΜΑ ΤΟ ΑΜΠΕΛΙΟΎ

Η εγκατάσταση νέου αμπελιού είναι μια διαδικασία η οποία δεν πρέπει να αφέθει στη τύχη , αλλά να μελετηθούν όλες οι παράμετροι , για να διαπιστώσουμε εξαρχής , αν οι συνθήκες είναι οι πιο κατάλληλες για το εγχείρημα μας.
Οι βασικές παράμετροι, που πρέπει να συνυπολογιστούν λοιπόν σε γενικές γραμμές, είναι οι ακόλουθες:

• Τοποθεσία
• Έδαφος
• Διάταξη και προσανατολισμός
• Προετοιμασία χωραφιού
• «Απολύμανση» χωραφιού
• Επιλογή ποικιλιακου υλικού

ΦΎΤΕΜΑ Ή ΜΠΌΛΙΑΣΜΑ

Κόβουμε τον κορμό του κλήματος πολύ χαμηλά,συνήθως λίγο πιο κάτω από την επιφάνεια της γης . Για τον σκοπό αυτό πρέπει να ανοίξουμε ένα μικρό λάκκο γύρω από την βάση του κορμού, αποκαλύπτοντας έτσι 10-15 εκ. της επιφάνειάς του που βρίσκεται μέσα στο χώμα.
Έχοντας έτοιμα τα δύο μπόλια, πάμε πάλι στον κορμό και τον κόβουμε με τομή κάθετα με το έδαφος και σε ύψος 15 εκατοστών από αυτό. Με ένα κοφτερό μπαλταδάκι θα κάνουμε την εγκάρσια τομή με βάθος 4-5 εκατοστά και τα την κρατήσουμε «ανοικτή» βυθίζοντας στο κέντρο του κορμού ένα κατάλληλο εργαλείο ή ένα κομμάτι κατάλληλα διαμορφωμένο σκληρό ξύλο.
Μετά θα βυθίσουμε γερά τα δύο μπόλια με τις σφήνες στις δύο άκρες της ανοικτής σκισμής, έτσι ώστε οι εξωτερικές πλευρές τους να εφάπτονται ακριβώς με την εξωτερική επιφάνεια του φλοιού του κομμένου κορμού.

            Γεμίζουμε την σκισμή με ένα κομματι βρεμένο πανί ή βαμβάκι και δένουμε σφικτά τον κορμό από την κορυφή του έως και 3 εκατοστά κάτω από το τέλος της σκισμής. Αλοίφουμε καλά την τομή του κορμού έτσι ώστε ελάχιστο νερό να εισχωρήσει στο κόψιμο. Τώρα πρέπει να σκεπάσουμε με ελαφρύ αμμόχωμα όλο το τμήμα του εμβολιασμού έως την κορυφή του που θα βρίσκεται λίγο κάτω από την επιφάνεια της γης. Εάν έχουμε επιτυχή εμβολιασμό, οι νέοι βλαστοί θα αναπτυχθούν με ορμή έξω από το χώμα σε λίγες ημέρες.

Κλάδεμα αμπελιού

Ο Ιανουάριος και ο Φεβρουάριος είναι οι μήνες που γίνεται το κλάδεμα τον αμπελιών. Το κλάδεμα των αμπελιών αποσκοπεί σε δύο πράγματα:

• Την καρποφορία ( κλάδεμακαρποφορίας )
• Τη διαμόρφωση ( κλάδεμαδιαμόρφωσης )

Στα ώριμα αμπέλια τα δύο κλαδέματα συνυπάρχουν. Στα νέα αμπέλια, υπερισχύει το κλάδεμα διαμόρφωσης. Είναι αποδεδειγμένο ότι ένα αμπέλι καρποφορεί όταν κλαδεύεται τακτικά (κάθε χρονιά). Γι' αυτό και το κλάδεμα του αμπελιού είναι μία από τις πιο σημαντικές εργασίες που θα πρέπει να κάνει ο καλλιεργητής.

Πως και που κλαδεύουμε το αμπέλι

Πριν αναφερθώ στο που κλαδεύουμε το αμπέλι, θα πρέπει να αναφερθούμε σε ορισμένους βασικούς όρους της μορφολογίας του αμπελιού.
Κορμός είναι το σκληρό ξυλώδες τμήμα του αμπελιού που βγαίνει έξω από τη γη. Πάνω στον κορμό αναπτύσσονται οι κληματίδες (τα μακριά και ευλύγιστα κλαδιά πάνω στα οποία αναπτύσσονται τα φύλλα και τα σταφύλια). Με το κλάδεμα διαμόρφωσης των νέων αμπελιών, διαμορφώνουμε την κατεύθυνση και σχήμα του κορμού. Πάνω στις κληματίδες, βρίσκονται τα μάτια, από τα οποία θα προκύψουν την Άνοιξη οι νέες κληματίδες. Η περιοχή γύρω από κάθε μάτι είναι διογκωμένη και ονομάζεται κόμπος. Την περίοδο που το αμπέλι βρίσκεται σε λήθαργο, μέσα στον κόμπο αποθηκεύονται θρεπτικά συστατικά. Τα μάτια στο αμπέλι εναλλάσσονται. Ένα εμφανίζεται δεξιά και το επόμενο αριστερά. Το επόμενο δεξιά κ.ο.κ. Το τμήμα της κληματίδας ανάμεσα στα μάτια ονομάζεται Μεσοκάμπιο διάστημα ή Μεσογονάτιοδιάστημα ή καλέμi. Αν κλαδέψουμε μία κληματίδα μέχρι το 3^ο μάτι, δημιουργούμε ένα κεφάλι. Αν την κλαδέψουμε μεταξύ του 6^ου και 10^ου ματιού, δημιουργούμε μία αμολητή.
Γενικά, εκτός και αν υπάρχει λόγος διαμόρφωσης του σχήματος του αμπελιού, θα πρέπει να κλαδεύουμε τις κληματίδες μεταξύ του 1^ου και 3^ou ματιού.

Το αμπέλι δακρύζει όταν το κλαδεύουμε την κατάλληλη εποχή. Το δάκρυ είναι οι ακατέργαστοι χυμοί που χύνονται καθώς δε συναντούν κάποια υποδομή για να τους υποδεχτεί. Το φαινόμενο, αν και επιστημονικά ερμηνευμένο, δεν παύει να με συγκινεί.

Αργολογημα

Βγάζουμε τα φύλλα που δεν χρειάζονται 

Βλαστοκομα

Κόβουμε τους βλαστούς του κλήματος για να δυναμώσει ο καρπός

Τρύγος

Ο τρύγος είναι η τελευταία φάση της δραστηριότητας της αμπελοκομίας και αφορά το μάζεμα των σταφυλιών. Ο καθορισμός του χρόνου του τρυγητού έχει μεγάλη σημασία για την ποιότητα των σταφυλιών. Σε γενικές γραμμές ο τρύγος γίνεται τους μήνες Αύγουστοv-Σεπτέμβριο. Τα σταφύλια που είναι έτοιμα για μάζεμα πρέπει να είναι ώριμα και ο βαθμός ωριμότητας βρίσκεται είτε εμπειρικά με το μάτι, ή με δοκιμή στη γεύση, είτε με χημικές μεθόδους όπως είναι η πυκνομέτρηση (γραδάρισμα), όταν έχουμε να κάνουμε με σταφύλια που προορίζονται για παραγωγή κρασιού.
Παραδοσιακά τα τρυγημένα σταφύλια συγκεντρώνονται σε ειδικά κοφίνια (τρυγοκόφινα) ή σε μεγάλα πλαστικά δοχεία χωρητικότητας 20 κιλών. Για την κοπή των τσαμπιών χρησιμοποιούνται ειδικοί σουγιάδες, ψαλίδια ή λεπίδες. Στην ελληνική ύπαιθρο ο τρύγος, μαζί με το πάτημα των σταφυλιών που τον ακολουθούσε, ήταν μια από τις σημαντικότερες αγροτικές εργασίες και γινόταν αφορμή για γιορτή, συνοδευόμενος από τα ανάλογα έθιμα.

ΤΑ ΕΡΓΑΛΕΊΑ

Κλαδευτήρι

Εργαλείο για την κλάδευση του κλήματος 

Λοσταρι

Είναι ένα τουμπιο κομμάτι σίδερο που χρησιμεύει το λίπασμα να πάει πιο κοντά στη ρίζα του κλήματος

Μπολιαστι

Ένα αιχμηρό αντικείμενο σαν μαχαίρι που χρησιμεύει στο να μπολιάσουμε το κλήμα δηλαδή από άγριο να γίνει ήμερο

Θειαφοτιρα

Ψεκάζουμε τα κλήματα με θειάφι 

Ψεκαστήρα

Ψεκάζεις με φυτοφάρμακα το κλήμα 

Κοσα

Κόβουμε τους βλαστούς για να δυναμώσει ο καρπός

πηγη:: http://lyk-karlov.sam.sch.gr/projects/2011_12/b/project_vineyard/vine_dresser.pdf

Ανάλογα άρθρα: 

Βιολογική καλλιέργεια αμπελιού

Ασθένεις ξύλου της Αμπέλου

Βιολογικοί εχθροί και παγίδες ευδεμίδας του αμπελιού

Εργασίες στο Αμπέλι τον Μάρτιο- Απρίλιο

 για πληροφορίες 

info@biopracino.gr

To πάρκο του Andre Citroen

Το Parc André Citroën είναι δημόσιο πάρκο  με μια έκταση 14 εκταρίων  που βρίσκεται στην αριστερή όχθη  του ποταμού Σηκουάνα στην του Παρισιού . Το πάρκο κατασκευάστηκε στο χώρο του πρώην εργοστασίου κατασκευής αυτοκινήτων Citroën   και το όνομά του από τον ιδρυτή της εταιρείας André Citroën .

Ιστορία 

Το 1915 , η Citroën έχτισε  το εργοστάσιο της, στις όχθες του Σηκουάνα  Λειτουργούσε εκεί μέχρι το κλείσιμο του  στη δεκαετία του 1970 . Εκείνη την εποχή , 24 εκτάρια είχαν  ελευθερωθεί για να συμπεριληφθούν στην πολιτική της  «αστικοποίησης», που είχε η πρωτεύουσα και οδήγησε στο Parc André Citroën .  Το πάρκο δημιουργήθηκε στις αρχές της δεκαετίας του 1990 και άνοιξε επίσημα το 1992 . Υπεύθυνος για το σχεδιασμό του είναι οι γαλλοι σχεδιαστές τοπίου Gilles Clément και Alain Provost , και οι αρχιτέκτονες Patrick Berger , Jean - François Jodry και Jean - Paul Viguier .

Σχεδιασμός 

Το πάρκο είναι χτισμένο γύρω από ένα  κεντρικό , ορθογώνιο χλοοτάπητα περίπου 23 στρτων  Εχεί  με δύο περίπτερα- θερμοκήπια ( με εξωτικά φυτά και μεσογειακή βλάστηση )  που χωρίζονται από μια πλακόστρωτη περιοχή με  συντριβάνια . Η  Νότια άκρη του χλοοτάπητα οριοθετείται από ένα μνημειώδες κανάλι - το " Jardin des Métamorphoses " - που αποτελείται από μία υπερυψωμένη  πισίνα που φτάνει μέσα από τα σπίτια από επένδυση γρανίτη . Στην βόρεια πλευρά είναι δύο σύνολα των μικρών κήπων : οι έξι « Serial Gardens" , το καθένα με ξεχωριστό τοπίο και αρχιτεκτονικό σχεδιασμό , και ένα « Κήπος σε Κίνηση » που παρουσιάζει άγρια ​​χόρτα που επιλέγονται για να ανταποκρίνονται σε διαφορετικές τιμές της ταχύτητας του ανέμου . Ένα  630- μέτρων  διαγώνιο μονοπάτι διασχίζει το πάρκο ,  και όταν το ακολουθείς μεταβάλλεται το τοπίο γύρω σου.

Από το 1999 , το πάρκο ήταν το αγκυροβόλιο ενος αερόπλοιου  αερίου . Επιτρέπει στους επισκέπτες να ανέβουν πάνω από τον ορίζοντα του Παρισιού, και λειτουργεί σήμερα από την Banque Populaire .

Το μπαλόνι γεμίζεται με 6000 κυβικά μέτρα ηλίου. Είναι 32 μέτρα ύψος και έχει διάμετρο 22 μέτρα. Είναι αγκυροβολημένο στο έδαφος με ένα καλώδιο. Μπορεί να υψωθεί στα 150 μέτρων  και έχει μεταφορική ικανότητα  για 30 ενήλικες , ή 60 παιδιά .  Έχει θέα του Champ de Mars , το Σηκουάνα , Βασιλική της Sacre Coeur και τη Παναγία των Παρισίων, .

Οι έξι σειριακοί κήποι   εχουν θέματα και συνδέεται ο  καθένας με ένα μέταλλο, έναν πλανήτη , μια μέρα της εβδομάδας , μια κατάσταση του νερού , και μια αίσθηση : 

Ο μπλε κήπος: χαλκός , την  Αφροδίτη , την Παρασκευή , η βροχή , και η αίσθηση της όσφρησης ,

Ο καταπράσινος κήπος : κασσίτερος , ο Δίας , Πέμπτη , νερό πηγής , και η αίσθηση της ακοής .

Ο κήπος πορτοκαλί : υδράργυρος ( το μέταλλο ) , ο Ερμής ( ο πλανήτης ) , Τετάρτη , ρυάκια , και η αίσθηση της αφής .

Το κόκκινο κήπος: σίδηρο , τον Άρη , Τρίτη, καταρράκτες , και η αίσθηση της γεύσης .

Ο ασημένιος κήπος: ασήμι, η Σελήνη ,  Δευτέρα , ποτάμια , όραση.

Η χρυσή κήπος: χρυσό , ο Ήλιος , την Κυριακή , εξάτμιση , και η 6η αίσθηση .

Ο λευκός και  μαύρος κήπος( 1 και 2 εκτάρια , αντίστοιχα ) αποσπώνται από τον κύριο τμήμα του πάρκου . 

 Κωνσταντίνος Τάτσης

 Γεωπόνος
kt@topiodomi.gr

Πηγές:

1. ^ "Paris Opens Park On Citroen Site". The New York Times. 1993-01-31. Retrieved 2008-05-03.
2. Jump up^ Pringle-Harris, Ann (1997-11-02). "The 15th, a World of Its Own". The New York Times. Retrieved 2008-05-03.
3. Jump up^ Riding, Alan (1999-09-12). "EUROPE: FALL/WINTER - THE NEW AND THE RENEWED - PARIS". The New York Times. Retrieved 2008-05-03.
4. Jump up^ "Ballon Air de Paris - Pour la premère fois, la qualité de l'air est visible" (in French). Ballon Air de Paris. Retrieved 2008-05-03.
5. ^ Jump up to:^a b "Parc André Citroën" (in French). Mairie de Paris. Retrieved 16 July 2012.

Οι κήποι Βutchart

The Butchart Gardens | 

Ο κήπος Butchart Gardens έχει βραβευτεί πολλές φορές  σαν από τους  καλύτερους στον κόσμο

       Ο Robert Pim Butchart, πρωτοπόρος στην ακμάζουσα βορειοαμερικανική βιομηχανία τσιμέντου, πήγε από το  Owen Sound,  του Οντάριο στον Καναδά, όπου ζούσε  στην δυτική ακτή λόγο των  πλούσιων  κοιτάσμάτων  ασβεστόλιθου.

Το 1904, έφτιαξε ένα λατομείο και έχτισε ένα εργοστάσιο τσιμέντου στο Tod Inlet (στο Vancouver Island) για να ικανοποιήσει τη ζήτηση τσιμέντου Portland από το Σαν Φρανσίσκο  έως στη Βικτώρια.

 Η Jennie Butchart έγινε χημικός της εταιρείας. Κοντά στο λατομείο, οι Butcharts έφτιαξαν  το σπίτι της οικογένειας  τους μαζί πολλές τριανταφυλλιές.

     

  Όταν τα αποθέματα  ασβεστόλιθου εξαντλήθηκαν ,  η επιχειρηματιας γυναίκα του Jennie, έκανε σχέδια για να δημιουργήσει κάτι  όμορφο στον γιγαντιαίο  λάκκο.

Από χωράφια γύρω έφερε χιλιάδες  τόνους επιφανειακού εδάφους για να γεμίσει το εγκαταλειμμένο λατομείο. Σιγά-σιγά, το λατομείο εξελίχθηκε σε ένα θεαματικό κήπο..... τον  Sunken Garden.

       

Μεταξύ 1906 και 1929, οι Butcharts δημιούργησαν  και ένα ιαπωνικό κήπο πάνω στη θάλασσα, ένα ιταλικό κήπο στο πρώην γήπεδο τένις και ένα όμορφο τριανταφυλεώνα.  

Η σύζυγος  ήταν  ενθουσιώδης χομπίστας,  συλλέγοντας διακοσμητικά πτηνά από όλο τον κόσμο,  πάπιες  Pond, θορυβώδη παγώνια στον μπροστινό χορτοτάπητα και πολλά περίτεχνα σπιτάκια για πουλιά  σε όλο τον κήπο.

         Η φήμη των κήπων της οικογένειας  είναι πολύ μεγάλη. Κάθε χρόνο πάνω από ένα εκατομμύριο άνθη από  περίπου 900 ποικιλίες, απρόσκοπτα ανθίζουν από τον Μάρτιο μέχρι τον Οκτώβριο. 

Σχεδόν ένα εκατομμύριο άνθρωποι επισκέπτονται κάθε χρόνο για τους πολύχρωμους ανοιξιάτικους βολβούς . Γιορτές  του καλοκαιριού γεμάτες από  χρώμα, τη διασκέδαση κάθε  Σάββατο  με Πυροτεχνήματα Χρυσά άνθη το φθινοπώρο. Μαγεία  με την  διακόσμηση  τα Χριστουγέννα Και την ηρεμία του χειμώνα.

The Butchart Gardens garden has been awarded amongst the best in the world
STORY:

Robert Pim Butchart, a pioneer in the thriving North American cement industry, was attracted from Owen Sound, Ontario to Canada’s West Coast by rich limestone deposits. In 1904, he developed a quarry and built a cement plant at Tod Inlet (on Vancouver Island) to satisfy Portland cement demand from San Francisco to Victoria. Jennie Butchart became the company’s chemist. Close to the quarry, the Butcharts established the family home complete with sweet peas and rose bushes.

As Mr. Butchart exhausted limestone deposits, his enterprising wife Jennie, made plans to create something of beauty in the gigantic exhausted pit. From farmland nearby, she had tonnes of top soil brought in by horse and cart and used it to line the floor of the abandoned quarry. Little by little, the quarry blossomed into the spectacular Sunken Garden.

Between 1906 and 1929, the Butcharts created a Japanese Garden on the seaside, an Italian Garden on their former tennis court and a beautiful Rose Garden. Mr. Butchart took great pride in his wife's remarkable work. An enthusiastic hobbyist, he collected ornamental birds from all over the world. He kept ducks in the Star Pond, noisy peacocks on the front lawn and many elaborate birdhouses throughout the gardens.


The renown of the family owned gardens is widespread. Each year over a million bedding plants in some 900 varieties give you uninterrupted bloom from March through October. Almost a million people visit annually for spring’s colourful flowering bulbs; summer’s riot of colour, entertainment and Saturday Fireworks; fall’s russets and golds; the Magic of Christmas’ decorations; and winter’s peacefulness.


source : http://www.butchartgardens.com/gardens/photos-and-video

Content editor : Paolo Demel

μετάφραση Κώστας Τατσης Msc Γεωπόνος

www.topiodomi.gr και αναλογο αρθρο 

Butchart Gardens: Οι κήποι των αισθήσεων!

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αναγνωρίζει και στηρίζει την εμπειρία των Κατασκευαστών Πρασίνου στη δημιουργία Πράσινων Υποδομών.

Από το Νίκο Θυμάκη,

 γεωπόνο, 

εντεταλμένο για δημοσιεύσεις ELCA (thymakis@agroartistico.com)

Με την ευκαιρία της κοινής εκδήλωσης με θέμα «Πράσινες Υποδομές: συνδέοντας περιφέρειες , πόλεις και κοινωνία πολιτών», της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής (EESC)με την Επιτροπή Περιφερειών στις Βρυξέλλες τις πρώτες ημέρες του Νοεμβρίου, ακούστηκε κι έγινε αποδεκτή από την EESC η άποψη του ELCA  ότι το Αστικό Πράσινο μπορεί να έχει ουσιαστική συνεισφορά και επιτυχημένη εφαρμογή στη νέα στρατηγική της Ε.Ε και πιο συγκεκριμένα στη δράση: «Πράσινες Υποδομές: ενισχύοντας το φυσικό κεφάλαιο της Ευρώπης».

Περισσότερη από 150 αντιπρόσωποι από την Ε.Ε συζήτησαν το θέμα ενώ κεντρικός ομιλητής ήταν ο Επίτροπος Περιβάλλοντος κ. Janez Potocnik.

Τον ELCA εκπροσώπησε ο ο διευθυντής του κ. Hermann Kurth, και η άποψη που διατύπωσε ήταν η ακόλουθη: «Η προοπτική για το μέλλον, βλέποντας την πρόκληση για αειφορία στο περιβάλλον των πόλεων μέσα από το ζήτημα των Πράσινων Υποδομών και συνακόλουθα των ήδη υπαρχόντων στοιχείων πρασίνου στις πόλεις, μας υποδεικνύει ότι η σωστή συντήρησή τους θα γίνεται ολοένα και πιο σημαντική». Χαιρέτισε  το γεγονός ότι η EESC λαμβάνει πλέον υπόψη δομές που φέρνουν ανάπτυξη στους αστικούς χώρους , όπως, τα πάρκα, οι δενδροστοιχίες και αλέες, τα φυτεμένα δώματα και οι κάθετοι κήποι.

Ο ELCA ζητά από την EESC , να είναι συμμέτοχος με τα μέλη του όπως όλοι οι οικονομικοί και κοινωνικοί εταίροι από το αρχικό στάδιο σχεδιασμού και ανάπτυξης των προγραμματισμένων έργων έτσι ώστε οι Πράσινες Υποδομές να επιτυγχάνουν το επιθυμητό αποτέλεσμα.

Τη συγκεκριμένη προσέγγιση υπερθεμάτισε ο κ. Kurth κλείνοντας την τοποθέτησή του: «είναι εξαιρετικά ενθαρρυντικό το γεγονός ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έλαβε υπόψη της τη συγκεκριμένη προσέγγιση για τη δημιουργία Πράσινων Υποδομών. Ακόμα πιο σημαντικό δε, είναι το ότι πέρα από την δυνατότητα τεχνικής και οικονομικής υποστήριξης , θα είναι στο επίκεντρο η εμπειρία σε τέτοια έργα, την οποία και έχουν τα μέλη μας».

Ο  Σύνδεσμος Ευρωπαίων Κατασκευαστών Πρασίνου (ELCA) είναι το όργανο που κάνει πολιτική για το Πράσινο και τις επιχειρήσεις της «Βιομηχανίας Πρασίνου» της Ευρώπης. Για την Ελλάδα , ο εθνικός εκπρόσωπος είναι η Πανελλήνιας Ένωση Επαγγελματιών Γεωτεχνικών και Επιχειρήσεων Πρασίνου(ΠΕΕΓΕΠ) (www.peegep.gr)

Ανάλυση του εδάφους

Ανάλυση του εδάφους

Η σπουδαιότητα της στην εφαρμογή ορθολογικής λίπανσης του εδάφους

Η ανάλυση του εδάφους θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως εύκολη και οικονομική μέθοδος προσδιορισμού της περιεκτικότητας του εδάφους σε θρεπτικά για τα  φυτά στοιχεία.

Για την διατύπωση όμως συστάσεων λίπανσης, πέρα από τα αποτελέσματα της ανάλυσης, χρειάζεται και σωστή πρόβλεψη των αναγκών και της αντίδρασης της καλλιέργειας στα λιπαντικά στοιχεία που θα προστεθούν.

Η φάση αυτή της ερμηνείας των αποτελεσμάτων της ανάλυσης και της διατύπωσης συγκεκριμένης πρότασης για λίπανση, απαιτεί γνώση, αρκετή πείρα και αξιόπιστα δεδομένα από πειράματα λίπανσης τα οποία πρέπει να γίνονται συνεχώς και σε πραγματικές συνθήκες πράξης.

Ο αγρότης αντιμετωπίζει πολλά και σοβαρά προβλήματα στην δουλειά του.

Για την αντιμετώπιση τους έχει στην διάθεση του διάφορα εφόδια και μέσα.

Μεταξύ των εφοδίων αυτών ηγετικό ρόλο παίζουν τα λιπάσματα. Αλλά το καλύτερο εφόδιο χάνει την αποτελεσματικότητα του αν δεν χρησιμοποιείται σωστά.

Για να λιπάνει σωστά ο αγρότης πρέπει να βασίζεται σε επιστημονική βάση, ώστε η λίπανση να γίνει σύμφωνα με την περιεκτικότητα  του συγκεκριμένου εδάφους σε θρεπτικά στοιχεία (την γονιμότητα του δηλαδή) και τις ανάγκες των συγκεκριμένων καλλιεργειών σε θρεπτικά στοιχεία.

Ο Νέος αγρότης ειδικά θα πρέπει να γνωρίζει  την γονιμότητα του αγρού του, πριν ακόμα σπείρει, για να ρυθμίσει ανάλογα την λιπαντική τακτική που θα εφαρμόσει.

Η Ανάλυση του εδάφους εξυπηρετεί το σκοπό αυτό και γι αυτό κάθε ορθολογική χρήση των λιπασμάτων πρέπει να βασίζεται σε αυτή.

Όλες οι ανεπτυγμένες γεωργικά χώρες – παγκοσμίως-  βασίζουν την αποτελεσματική και οικονομική χρήση των λιπασμάτων στην  χημική ανάλυση του εδάφους.

Κάθε μια από αυτές έχει το δικό της πρόγραμμα συμβουλευτικής λίπανσης, με βάση την ανάλυση του εδάφους.

Συλλογή δειγμάτων απο Γεωπόνο 

Η ανάλυση του εδάφους παρουσιάζει σήμερα μεγαλύτερη σπουδαιότητα από ότι στο παρελθόν.

Υπάρχει σήμερα μια αυξανόμενη και συνεχή ανάγκη για την ορθή χρήση της ανάλυσης του εδάφους, με σκοπό να αριστοποιήσουμε την χρήση του λιπάσματος να διατηρήσουμε τους φυσικούς πόρους και να ελαττώσουμε το κόστος καλλιέργειας μας και να ελαττώσουμε ήακόμα καλύτερα να εμποδίσουμε την ρύπανση.

Μια μέτρηση δικαιούνται να ονομαστεί ανάλυση του εδάφους για ένα θρεπτικό στοιχείο εάν, και μόνο εάν, αυτή μας δίνει πληροφορίες για τις απαιτήσεις σε λιπάσματα μιας καλλιέργειας για το θρεπτικό αυτό.

καλή ανάδευση των δειγμάτων...

Τα πλεονεκτήματα

Η χημική (και κοκομετρικής) ανάλυση του εδάφους αποτελεί την πιο εύκολη και πιο οικονομική απλοί σχετικά μέθοδο για την μπορούμε να πάρουμε αξιόπιστες πληροφορίες και σε σύντομο χρόνο για τον εφοδιασμό του εδάφους σε θρεπτικά των φυτών απαραίτητα στοιχεία.

Η ίδια η ανάλυση υποτελή την βάση για την περεταίρω συμβουλευτική, κατευθυνόμενη λίπανση του κτήματος.

Όλα τα δεδομένα της ανάλυσης μας δίνουν το ολικό ποσό κάθε θρεπτικού στο έδαφος, που μπορεί να τεθεί στην διάθεση των φυτών.

Έτσι έχοντας υπολογίσει τις απαιτήσεις σε θρεπτικά στοιχεία κάθε καλλιέργειας και τους συντελεστές αποτελεσματικότητας των λιπασμάτων που θα εφαρμόσουμε μπορούμε να υπολογίσουμε τις πραγματικές ανάγκες σε λιπάσματα.

Με βάση τα αποτελέσματα της ανάλυσης του εδάφους μπορούμε να εφαρμόζουμε διάφορες συστάσεις λίπανσης (οι Γεωπόνοι) για τις καλλιέργειες, και να διαφοροποιούμε την λίπανση, ανάλογα με τις εδαφολογικές και κλιματικές συνθήκες, καθώς και ανάλογα με τις ανάγκες των διαφόρων καλλιεργειών.

Επίσης μας δίνει την δυνατότητα της διατύπωσης προγνωστικών των αναγκών σε λιπάσματα, και να δοθούν οδηγίες για την χρήση αυτών των λιπασμάτων, δηλαδή μας επιτρέπει να κάνουμε προβλέψεις που έχουν πρακτική αξία αποδόσεων των καλλιεργειών και όλων των πρακτικών διαχείρισης.

Και επιπλέον μας επιτρέπει στον σχεδιασμό μακροπρόθεσμων πειραμάτων της γονιμότητας του εδάφους και διατήρησης αρχείου γονιμότητας.

με καθαρά εργαλεία ...

Τα μειονεκτήματα

Παρά τα πλεονεκτήματα της, η ανάλυση του εδάφους δεν αποτελεί από μόνη της πανάκεια.

Έχει ορισμένους περιορισμούς και μειονεκτήματα που οφείλονται κατά βάση, στο γεγονός ότι ο εφοδιασμός των φυτών με θρεπτικά εξαρτάται από Δυναμικές διεργασίες στο έδαφοςπου μεταβάλλονται κατά την διάρκεια της ανάπτυξης των φυτών, ενώ η ανάλυση του εδάφους αντανακλά μία μόνο στατική κατάσταση.

Χρησιμοποιούμε μια στατική μέθοδο ανάλυσης για την εκτίμηση και ερμηνεία της δυναμικής και διαρκώς μεταβαλλόμενης διεργασίας.

Ο πιο συνηθισμένος τρόπος εκτίμησης των διαθεσίμων ποσών ενός θρεπτικού στο έδαφος βασίζεται στην Εκχύλιση δείγματος εδάφους με διάφορα εκχυλιστικά δείγματα.

Οι χημικές μέθοδοι εκχύλισης προσπαθούν να μιμηθούν τη δράση των ριζών, με την δημιουργία ελαφρά όξινων και αλκαλικών συνθηκών ή να διαλύσουν ένα θρεπτικό του εδάφους ορισμένης χημικής σύνθεσης.

Παρ όλα αυτά κανένα εκχυλιστικό δεν αποδίδει, έστω και κατά προσέγγιση, το μηχανισμό με τον οποίο τα φυτά προσλαμβάνουν τα θρεπτικά στοιχεία από το έδαφος.

Συμπέρασμα

Η ανάλυση του εδάφους δεν μπορεί να δώσει λύσεις σε όλα τα προβλήματα θρέψεις των καλλιεργειών και θα ήταν σφάλμα αν βασίζαμε την λιπαντική τακτική αποκλειστικά και μόνο στα αποτελέσματα του εδάφους.

Ακόμα και όμοια αποτελέσματα ανάλυσης μπορούν να ερμηνευτούν  κατά διαφορετικό τρόπο, αν ληφθούν υπόψη , σε κάθε περίπτωση, όλοι οι παράγοντες και οι συνθήκες που ενδεχόμενα επηρεάζουν την θρέψη των φυτών.

Παρ όλα αυτά η ανάλυση του εδάφους αποτελεί ένα καλό και αξιόπιστο μέσο, μεταξύ

Άλλων, που αν χρησιμοποιηθεί σωστά μπορεί να μας βοηθήσει στην έγκαιρη διάγνωση προβλημάτων παραγωγής που έχουν σχέση με την γονιμότητα του εδάφους.

Οι Βασικές αρχές

Ο όρος «ανάλυση του εδάφους» με την στενή έννοια σημαίνει την χημική ανάλυση για την εκτίμηση των διαθέσιμων θρεπτικών στοιχείων που αυτό περιέχει, ενώ με την ευρύτερη έννοια σημαίνει ένα πρόγραμμα ανάλυσης που περιλαμβάνει τις παρακάτω 4 φάσεις:

Την δειγματοληψία και προκατεργασία του δείγματος εδάφους

Την ανάλυση του εδαφικού δείγματος

Την βαθμολόγηση και ερμηνεία της μεθόδου ανάλυσης

Τις συστάσεις λίπανσης των καλλιεργειών.

Η πρώτη βασική αρχή του προγράμματος ανάλυσης του εδάφους αφορά την Δειγματοληψίατου εδάφους που θα πρέπει να γίνει κατά τρόπο που ώστε τα αποτελέσματα που θα προκύψουν να αντανακλούν κατά το δυνατό την πραγματική χημική γονιμότητα του αγρού από τον οποίο πάρθηκε το δείγμα.

Η ανάλυση του εδάφους προσδιορίζει την σχετική γονιμότητα.

Δείχνει απλά το παρόν επίπεδο των θρεπτικών στο έδαφος.  και τα διάφορα εργαστήρια ανάλυσης του εδάφους χρησιμοποιούν διάφορες μεθόδους, οι αριθμοί είναι στην πραγματικότητα «αριθμοί – δείκτες»

Ένα έδαφος που περιέχει 5 Kg/στρ. P, δεν σημαίνει ότι μόνο 5kg είναι διαθέσιμα στο φυτό.

Μπορεί να είναι περισσότερα.

Αλλά σχετικά με ένα έδαφος που περιέχει 3Kg P, το πρώτο περιέχει μεγαλύτερη ποσότητα διαθέσιμου Ρ.

Η παραγωγή ενός φυτού, ποσοτική και ποιοτική είναι συνάρτηση τεσσάρων βασικών παραγόντων

Φυτό

Έδαφος

Κλίμα  και

Καλλιεργητικές φροντίδες.

Και κάθε ένας από τους παράγοντες αυτούς πάλι εξαρτάτε από άλλους.

Η ανάλυση του εδάφους μας δίνει πληροφορίες μόνο για τον παράγοντα Έδαφος.

Για την συμβουλευτική λίπανση χρειάζεται μια πολλαπλή συσχέτιση, που θα περιλαμβάνει όσο το δυνατό περισσότερους παράγοντες από τις καλλιεργητικές φροντίδες.

Για την επιτυχή ερμηνεία των αποτελεσμάτων ανάλυσης του εδάφους απαιτείτε ένας μεγάλος αριθμός μακροχρόνιων πειραμάτων βαθμολόγησης στον αγρό, κάτω από συνθήκες αυστηρού επιστημονικού έλεγχου, που να επιτρέπει να πάρουμε την εξίσωση πολλαπλής συσχέτισης και να πλησιάσουμε τον τελικό στόχο δηλαδή την συσχέτιση των αποδόσεων των καλλιεργειών με τα αποτελέσματα της ανάλυσης εδάφους.

Οι τελικές συστάσεις λίπανσης θα πρέπει να γίνονται από εκείνους που γνωρίζουν καλά το περιβάλλον στο οποίο οι συμβουλές λίπανσης θα εφαρμοστούν οι οποίοι είναι πολύ καλά πληροφορημένοι και πεπειραμένοι στην χρήση και ερμηνεία των αποτελεσμάτων της ανάλυσης του εδάφους. 

Πηγή:  Γεωργία τ.2 έτος  1994, Καθηγητής Α.Δ. Σιμώνης. 

και http://agroepidotiseis.blogspot.gr/

Ανάλογα άρθρα:

ΤΑ ΕΔΑΦΗ ΤΟΥ ΑΣΤΙΚΟΥ ΙΣΤΟΥ ΣΤΑ ΕΡΓΑ ΠΡΑΣΙΝΟΥ

Οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις που έχουν προέρθει από τη μακροχρόνια λειτουργία των νεκροταφείων εντός των πολεοδομικών ιστών

ΦΥΤΑ ΔΕΙΚΤΕΣ ΕΔΑΦΟΥΣ

Η λίπανση των εδαφών και των καλλιεργειών στην αρχαία Ελλάδα

Ανάλυση του εδάφους

Σημασία μερικών στοιχείων ενός εδάφους: PH του εδάφους, αγωγιμότητα εδάφους, οργανική ουσία στο έδαφος και ο λόγος άνθρακας προς άζωτο στο έδαφος.

Έδαφος……

Βασικά για ένα κήπο και  μία καλλιέργεια

ΤΟ ΕΔΑΦΙΚΟ ΥΛΙΚΟ ΣΤΟ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟ ΜΕΛΕΤΩΝ ΚΑΙ ΣΤΑ ΕΡΓΑ ΠΡΑΣΙΝΟΥ