Αύξηση της ανθεκτικότητας των πόλεων

 

Αύξηση της ανθεκτικότητας των πόλεων

Μελέτες περιπτώσεων και παραδείγματα καλής πρακτικής

            Ο κίνδυνος πλημμύρας στις πόλεις αυξάνεται λόγω ενός συνδυασμού αλλαγών χρήσης γης, υποβάθμισης των αστικών υδάτινων σωμάτων και άγνωστων μοτίβων βροχοπτώσεων. Η βασική αρχή της συμβατικής διαχείρισης των αστικών υδάτων είναι να απομακρύνεται το νερό από το σημείο που πέφτει, όσο το δυνατόν γρηγορότερα. Αυτή η έκθεση προσφέρει καινοτόμα παραδείγματα για το πώς οι πόλεις μπορούν να διαχειρίζονται το νερό δουλεύοντας με μοτίβα φυσικών ροών – χρησιμοποιώντας Λύσεις που βασίζονται στη φύση (NbS) ή συνδυασμό γκρι και πράσινης υποδομής – και όχι ενάντια σε αυτές.

        Οι περιπτωσιολογικές μελέτες προέρχονται από το Μιλάνο, το Γιοχάνεσμπουργκ, τη Φιλαδέλφεια, το Μπουένος Άιρες, το Σάο Πάολο, το Durban/eThekwini, το Πόρτλαντ και το Όσλο.                                                      

        Χωρίζονται σε τρεις μεγάλες κατηγορίες: 

• χρήση μέσων δημόσιας πολιτικής, όπως διατάγματα ή κατευθυντήριες γραμμές.
• καινοτόμα πιλοτικά έργα για τη μείωση της πίεσης στις υποδομές όμβριων υδάτων· και 
• προγράμματα αστικής κλίμακας για τη διαχείριση των κινδύνων πλημμύρας. 

        Για κάθε παράδειγμα, παρουσιάζονται οι στόχοι του έργου, οι δείκτες επιτυχίας, οι προκλήσεις που αντιμετωπίστηκαν, τα κύρια διδάγματα και οι συστάσεις για άλλες πόλεις.

Μία  από τις οκτώ συνοψίζεται παρακάτω, με περισσότερες λεπτομέρειες στην πλήρη έκθεση.

 Μιλάνο: Κατευθυντήριες γραμμές για τα αειφόρα αστικά συστήματα αποχέτευσης (SUDS)

        Η πόλη του Μιλάνου διασχίζεται από πολλά ποτάμια και ρυάκια, επομένως η καταπολέμηση του κινδύνου τοπικών πλημμυρών αποτελεί εδώ και καιρό προτεραιότητα. Η αστικοποίηση σε όλη τη βόρεια Ιταλία αύξησε τη στεγανότητα του εδάφους στο Μιλάνο, η οποία, σε συνδυασμό με την κλιματική αλλαγή, οδήγησε σε αύξηση των προβλημάτων διαχείρισης των πλημμυρών.

        Για το λόγο αυτό, η περιφερειακή αρχή έχει εκδώσει κανονισμούς για πιο βιώσιμη και οικολογική διαχείριση των ομβρίων υδάτων. Ο κανονισμός αυτός επιβάλλει την «αρχή της υδρολογικής και υδραυλικής αναλλοίωτης», που σημαίνει ότι οι όγκοι απορροής και η ροή της πλημμυρικής πεδιάδας που προκύπτουν από την αποστράγγιση νέων αστικών περιοχών πρέπει να παραμένουν αμετάβλητες πριν και μετά τη μετατροπή της χρήσης γης. δάπεδο. Με βάση αυτή την αρχή, ο Δήμος του Μιλάνου εφάρμοσε τις «Οδηγίες για τον σχεδιασμό βιώσιμων συστημάτων αποστράγγισης όμβριων υδάτων (SuDS)».

Για να βοηθήσει τους σχεδιαστές, μαζί με τις οδηγίες, έχει δημιουργηθεί ένα εργαλείο χαρτογράφησης που περιλαμβάνει πληροφορίες σχετικά με:

• Yδροφόρο ορίζοντα
• Μέση ημερήσια θερμοκρασία που υπολογίζεται τους καλοκαιρινούς μήνες.
• Πλημμυρικές ζώνες.
• Οικολογικό δίκτυο.
• Δημοσιες Υπηρεσίες
• Υπόγειες υποδομές
• Περιορισμοί τοπίου, υδρολογικοί και σεισμικοί.

Κύρια συμπεράσματα:

     Η επιτυχία απαιτεί μακροπρόθεσμη δέσμευση και ειδική χρηματοδότηση.

     Τα προγράμματα πολλαπλών παροχών θα είναι πιο ανθεκτικά και θα εξυπηρετούν καλύτερα την κοινότητα, αν και η πολυπλοκότητά τους καθιστά πιο δύσκολη την οργάνωσή τους.

Προτάσεις για άλλες πόλεις:

•      Ανάπτυξη έργων με πολλαπλά οφέλη που υπερβαίνουν τον μετριασμό του κινδύνου πλημμύρας.
•      Εξετάστε τις πτυχές του κλίματος και της θερμοκρασίας από την προοπτική της κλιματικής ανθεκτικότητας.

Τίτλος πρότυπος του άρθρου

Estudios de caso y ejemplos de buenas prácticas

1. Aumentar la resiliencia de las ciudades

UrbanismoSocial 2050

Απόδοση στα Ελληνικά

Μ. Καπάνταης Δασολόγος- Περιβαλλοντολόγος                                                     

 τ. Δ/ντης Πρασίνου