ΣΑΝΣΕΒΕΡΙΑ

Το όνομα της το πήρε προς τιμή του Raimondo di Sangro (1710-1771), πρίγκιπα του San Severo της Ιταλίας, ο οποίος υπήρξε πιστός προστάτης της κηπουρικής. Μπορούμε να την βρούμε και ως "Sanseveria" ή "Sanseviera" και η σύγχυση προκύπτει επειδή και η αντίστοιχη περιοχή στην Ιταλία συλλαβίζεται με δύο διαφορετικούς τρόπους.

Sansevieria spp.
Η Σανσεβέρια (Sansevieria) είναι ένα γένος με 70 είδη ανθοφόρων φυτών της οικογένειας Ruscaceae, ενδημικό στις τροπικές και υποτροπικές περιοχές. Τα περισσότερα είδη είναι ενδημικά της Αφρικής. 
Το όνομα της το πήρε προς τιμή του Raimondo di Sangro (1710-1771), πρίγκιπα του San Severo της Ιταλίας, ο οποίος υπήρξε πιστός προστάτης της κηπουρικής. Μπορούμε να την βρούμε και ως "Sanseveria" ή "Sanseviera" και η σύγχυση προκύπτει επειδή και η αντίστοιχη περιοχή στην Ιταλία συλλαβίζεται με δύο διαφορετικούς τρόπους.

Οι ονομασίες που θα την βρούμε είναι: "γλώσσα της πεθεράς", λόγω της αιχμηρότητάς του σαν φυτό. "Φυτό του Φιδιού ", λόγω του σχήματος των φύλλων. Στην Ιαπωνία το αποκαλούν επίσης Ουρά της Τίγρης. Στη Βραζιλία είναι ευρέως γνωστό σαν σπαθί του Αγ.Γεωργίου, λόγω του σχήματός του που μοιάζει με λεπίδα σπαθιού.
Στην Κίνα φυλασσόταν σαν φυτό θησαυρός στα σπίτια λόγω των οχτώ θεών που εφάρμοζαν τα οχτώ πλεονεκτήματά τους σε αυτόν που μεγάλωνε το φυτό. Τα πλεονεκτήματα αυτά περιλάμβαναν μακροζωία, ευημερία, εξυπνάδα, ομορφιά, καλλιτεχνία, ποιητικό ταλέντο, υγεία και δύναμη.

Είναι ποώδες πολυετές φυτό, με ριζωματώδεις ρίζες. Ξεκινάει από 20εκ. έως 3μ. ύψος, σχηματίζοντας συχνά πυκνές συστάδες που ξεκινούν από ένα εξαπλωμένα ριζώματα από καταβολάδες.

Τα φύλλα της είναι διατεταγμένα σε ροζέτα, συμπαγή και ινώδη, λογχοειδούς μορφής. Το χρώμα των φύλλων είναι έντονο πράσινο με ανοιχτόχρωμους χρωματισμούς ή σκούρο πράσινο με πλαϊνές ανοιχτόχρωμες λωρίδες. Αποθηκεύουν νερό στο εσωτερικό τους, γι' αυτό και αντέχει την ξηρασία
Τα άνθη της είναι σχεδόν ανύπαρκτα, συγκεντρώνονται σε ταξιανθίες και έχουν ένα λευκοπράσινο χρώμα, καθώς αναδύουν και ευχάριστο άρωμα. Οι καρποί είναι κόκκινα ή πορτοκαλί μούρα.

Ο πολλαπλασιασμός γίνεται με διαίρεση, και με μοσχεύματα φύλλων. Στη δεύτερη περίπτωση τα φυτά που προκύπτουν είναι πράσινα.
Καλό είναι να τοποθετηθεί σε φωτεινό σημείο, όχι όμως άμεσα εκτεθειμένο στον ήλιο, καθώς και σε προστατευμένες θέσεις από ρεύματα. 
Δεν έχει ανάγκη από πολύ πότισμα, επειδή η ρίζα έχει την τάση να σαπίζει. Το πότισμα θα πρέπει να γίνεται με φειδώ, περίπου μια φορά το μήνα. Καλό επίσης θα ήταν να μην ψεκάζετε νερό επάνω στα φύλλα και να τα καθαρίζεται με ένα υγρό πανί, αποφεύγοντας την χρήση γυαλιστικών φύλλων.
Κάθε 4 βδομάδες μπορείτε να της ρίχνεται λίπασμα και κάθε χρόνο θα πρέπει να της αλλάζεται γλάστρα. Όταν το φυτό είναι μεγάλο κάθε δύο χρόνια. 

Είδη 
Η Sansevieria trifasciata είναι δημοφιλή φυτά εσωτερικού χώρου σε περιοχές με εύκρατο κλίμα.

Η Sansevieria trifasciata είναι ένα είδος ενδημικό της τροπικής δυτικής Αφρικής από την ανατολική Νιγηρία ως το Κονγκό. Είναι ένα αειθαλές ποώδες πολυετές φυτό που σχηματίζει πυκνές συστάδες, με σκοπό να απλώσει το έρπον ριζικό του σύστημα που βρίσκεται πότε πάνω και πότε κάτω από το έδαφος. Τα άκαμπτα φύλλα του φυτρώνουν κάθετα ως προς το έδαφος και σχηματίζουν μια βασική ροζέτα. Τα ώριμα φύλλα έχουν χρώμα σκούρο πράσινο με οριζόντιες γραμμές σε ανοιχτό γκριζοπράσινο και συνήθως έχουν μήκος 70–90εκ. και πλάτος 5–6εκ.

Η Sansevieria ehrenbergii (Μπλέ Σανσεβέρια, Σπαθωτή Σανσεβέρια, Oldupai, ή East African Wild Sisal) είναι ένα ανθοφόρο φυτό που αναπτύσσεται στη βόρειο ανατολική Αφρική και επίσης στη Σαουδική Αραβία. Τα ώριμα φύλλα είναι σκούρα πράσινα και συνήθως έχουν μήκος 0.5-1.5μ. και πλάτος 2.45-8.0εκ. Τα φυτά φυτρώνουν σε πυκνές συστάδες και πολύ κοντά το ένα με το άλλο.

Στην υγεία...

Σύμφωνα με μελέτες, ορισμένα είδη της χρησιμοποιούνται στην κατασκευή σπάγκου. Η ρίζα, μασιέται για αντιμετώπιση των κοιλιακών πόνων, διάρροιας και αιμοροϊδων. Η σκόνη από τη ρίζα, απλώνεται στις πληγές για επούλωση, ενώ ο χυμός από τα φύλλα, εφαρμόζεται τοπικά για τους πόνους των αυτιών και των δοντιών. 
Οι επιστήμονες βρήκαν ότι στα φυτά αυτά περιλαμβάνεται αιμολυτική σαπογενίνη βάση στεροειδών ορμονών και διάφορα οργανικά οξέα.

Ασθένειες

• Σήψεις του λαιμού, των ριζών και των φύλλων : Αποφεύγετε το υπερβολικό πότισμα και διατηρήστε σε άριστο επίπεδο την αποστράγγιση του χώματος ή της γλάστρας. Αφαιρέστε τα μέρη του φυτού που έχουν προσβληθεί. Μόλις διαπιστώσετε τα πρώτα συμπτώματα, χορηγήστε ειδικό μυκητοκτόνο στο έδαφος.

• Λεπιοειδής ή Βαμβακώδης ψώρα : Παρουσιάζει μεγάλες λευκές νιφάδες, που κάνουν το φυτό κολλώδες, συνήθως κοντά στον κορμό και στα πιο νεαρά φύλλα. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε παραφίνη σε συνδυασμό με ένα ειδικό εντομοκτόνο.

• Νεκρωτικές κηλίδες που έχουν καφέ χρώμα, οι οποίες περιβάλλονται από ένα στεφάνι πιο σκούρου χρώματος. Για την απαλοιφή των συγκεκριμένων κηλίδων, χρησιμοποιήστε μια αγωγή με ένα μυκητοκτόνο με βάση το χαλκό.

Τοποθέτηση

Σε θέσεις φωτεινές ή και ημισκιερές, με καλό αερισμό. Μπορεί να διατηρηθούν και σε εξωτερικούς προφυλαγμένους χώρους.

Πότισμα

Ελέγχουμε την υγρασία του χώματος παίρνοντας στα δάχτυλά μας λίγο επιφανειακό χώμα από τη γλάστρα, μέχρι 5 εκατ. βάθος, και το σφίγγουμε ελαφρά. Αν το χώμα σχηματίσει μπάλα, αλλά μετά διαλύεται, λέμε ότι βρίσκεται στο ρόγο του και δεν χρειάζεται πότισμα. Αν δεν γίνεται μπάλα και είναι ξερό, ποτίζουμε αμέσως. Αν λασπώνει, ποτίζουμε πιο αραιά. Το καλοκαίρι ο έλεγχος της υγρασίας γίνεται πιο τακτικά (κάθε 2-3 ημέρες).

Αλλαγή γλάστρας

Αν κρίνουμε ότι το φυτό χρειάζεται αλλαγή γλάστρας (εξαρτάται από την ανάπτυξή του) κάνουμε τα εξής:

1. Παίρνουμε μια μεγαλύτερη γλάστρα, βάζουμε χαλίκι στον πάτο της για στράγγιση και τοποθετούμε τύρφη ή έτοιμο φυλλόχωμα γεμίζοντας το 1/3 της γλάστρας. 
2. Σύροντας ένα μαχαίρι κατά μήκος των τοιχωμάτων της παλιάς γλάστρας, αποκολλάμε το φυτό. Αναποδογυρίζουμε τη γλάστρα, κρατώντας τον κορμό του φυτού ανάμεσα στα δάχτυλά μας, και το βγάζουμε από τη γλάστρα.
3. Τοποθετούμε το φυτό στη νέα γλάστρα, χωρίς να σπάσουμε τη μπάλα του χώματός του, και γεμίζουμε τον κενό χώρο με τύρφη ή έτοιμο φυλλόχωμα. Συμπιέζουμε το νέο χώμα γύρω-γύρω με τα δάχτυλά μας και ποτίζουμε. Η αλλαγή της γλάστρας γίνεται νωρίς την άνοιξη, πριν ζεστάνει ο καιρός.

Λίπανση

Όταν είναι στην ανάπτυξη, οι απαιτήσεις του είναι αυξημένες και θέλει πλήρες λίπασμα.

Χώμα

Δεν θέλει πολλή υγρασία στο χώμα γι' αυτό πρέπει να' χει μίγμα ελαφρό όπως π.χ. κουμαρόχωμα με ποταμίσια άμμο ή περλίτη, και λίγη καλά χωνεμένη κοπριά.

ΠΗΓΗ:gardenmagazine.gr & minagric