Για μια παραγωγή που κοιτα εξω....

gmail

 

Με σαφή προσανατολισμό στην παγκόσμια αγορά και με σύνθημα «Στην Ελλάδα μπορείτε να τα βρείτε όλα!» , ο Ελληνικός Σύνδεσμος Εξαγωγέων Φυτικού Υλικού (ΕΣΕΦΥ) πραγματοποιεί την 1η επίσημη  συμμετοχή  ως εθνικός φορέας του κλάδου στην IPM ESSEN 2014 (Essen , Γερμανία, 28-31 Ιανουαρίου 2014), τη μεγαλύτερη έκθεση του κλάδου της βιομηχανίας Πρασίνου στην Ευρώπη. Από τη συμμετοχή αυτή, που στηρίχθηκε από την πλειοψηφία των μελών , ο ΕΣΕΦΥ προσδοκά ανάπτυξη του ελληνικού φυτού παραγωγής ως brand name, το lobbying στο παγκόσμιο περιβάλλον του κλάδου και την αύξηση των εξαγωγών σε αγορές ενδιαφέροντος την επόμενη διετία.

Αξίζει να σημειωθεί η σημαντική βοήθεια από το Προξενικό Γραφείο της Ελλάδας  του Ντίσελντορφ στην όλη προσπάθεια συμμετοχής και οργάνωσης.  

Είναι η πρώτη τέτοια προσπάθεια από την επίσημη ίδρυση του ΕΣΕΦΥ (Νοέμβριος 2013) ενώ οι εκλογές για το ΔΣ θα γίνουν στις 18 Ιανουαρίου στην Αθήνα.

Πληροφορίες:info@esefy.gr , τηλ 6958104535 (Νίκος Θυμάκης) 

Kαλη αρχή

πυραλίδα του χαρουπιού προσβάλλει ρόδια , πορτοκάλια κλπ — "Ectomyelois ceratoniae (Lepidoptera: Pyralidae)"

στοά προνύμφης

Ή πυραλίδα του χαρουπιού, 
Ectomyelois ceratoniae,

Ectomyelois ceratoniae: Το αίτιο της προσβολής

Αρχισε να προσβάλει σοβαρά τα τελευταία χρόνια τα ρόδια και τα πορτοκάλια. 
Η σειρά φωτογραφιών ειναι διαφωτιστική. Η αντιμετώπιση μπορεί να γίνει επιτυχώς με σεξουαλική σύγχιση με κάψουλες φερομόνης. Δεν ειναι εύκολη άλλη μέθοδος αντιμετώπισης.

Οπή εισόδου

η προνύμφη στο εσωτερικό

δευτερογενής σήψη από τη προσβολή

τελικό αποτέλεσμα

Πορτοκάλι

Προσβολή στο πορτοκάλι

Ολες οι φωτογραφίες και κείμενο  είναι του Dct Νικολαου Ροδιτάκη

10 χώροι πρασίνου σε εγκατελειμένες βιομηχανικές κατασκευές

The High Line Park in NYC. Photo by Jill Fehrenbacher for Inhabitat

Landscape architects frequently work to transform areas that contain industrial and toxic waste, infrastructure no longer in use, or land affected by war, natural disaster or disuse. These neglected places, while often having a negative impact on the environment and surrounding community, are simultaneously part of our cultural heritage. To highlight the significance of these spaces, and the potential that they hold to become something more than a blight, we’ve gathered up a series of projects that illuminate how designers use unlikely opportunities to transform landscapes into spectacular spaces—all while preserving their historic and cultural meaning. These 10 case studies showcase the creative approaches global city governments, preservationists, developers and the design community have taken to transform marginalized places into healthy and meaningful environments for everyone to enjoy.

Photo courtesy of the Cultural Landscape Foundation

Reuse & Reclamation: Abandoned Industrial Site

Gas Works Park in Seattle, Washington
Designer: Richard Haag

Gas Works Park was built on the location of a former coal gasification plant in 1965. A central feature, the boiler house, was converted into a picnic shelter complete with tables and fire grills, while a former exhauster-compressor building was turned into an open-air play barn that houses a maze of brightly painted machinery for children. This groundbreaking project has been celebrated for its ability to garner local support and shift public perceptions of post-industrial landscapes. It is considered revolutionary for its reclamation of polluted soils using the natural processes of bioremediation.

Duisburg-Nord Industrial Landscape Park ©DZT/Landschaftspark Duisburg-Nord GmbH (Mark Wohlrab)

Reuse & Reclamation: Post-Industrial Factory Landscape

Landscape Park Duisburg Nord in Duisburg, Germany
Designer: Latz + Partners

Working on a 570-acre site of a former steel plant, Latz + Partners’s goal approached their reuse and reclamation project with optimism. Rather than looking at the site’s disturbed and complex conditions as nuisances that should be erased or camouflaged, they worked carefully to mine them for their creative potential.

The transformed site creatively repurposes existing structures, and throws in number of amenities that promote recreation and community, including a deep diving pool, a rock climbing wall, picnicking areas, hiking trails, and multiple performance spaces—all woven together to create tapestry of memorable places. The aim was to change the industrial landscape with minimal intervention, recycling and visually renewing decaying architectural objects into poetic places that pay homage to the site’s past.

Photo by Jill Fehrenbacher for Inhabitat

Reuse: Abandoned Transportation Infrastructure

The High Line in New York City
Designer: James Corner Field Operations, Diller Scofidio + Renfro, and Piet Ouldorf

The High Line is a one mile stretch of abandoned elevated railroad on New York’s West Side, which was under threat of demolition. After years of public advocacy, it has been resurrected as a park that’s become one of the city’s most popular destinations. The park’s attractions include naturalized plantings that are inspired by the self-seeded landscape that grew on the disused tracks, unexpected views of the city and the Hudson River, and cultural attractions that are thoughtfully integrated into the architecture and plant life. The project cost substantially less that it would have been to wholly demolish and redevelop the area, and further serves as a precedent for adaptive reuse.

Photo © Michael Van Valkenburgh Associates

Remediation: Brownfield into Greenfield

Alumnae Valley, Wellesley College, Wellesley MA
Designer: Michael Van Valkenburgh Associates

Michael Van Valkenburgh Associates worked with Wellesley College to revitalize the toxic brownfield of Alumnae Valley, an area which previously hosted the college’s power plant, industrialized natural gas pumping stations, and a 175-space parking lot. Managing the corrupted soil involved several strategies: removing the most toxic soil, capping and collecting the mildly contaminated soil, and then finding a way to reuse it as part of the landscape. The site was originally shaped by Ice Age glaciers. The mounds along the paths mimic the original sculpting of the land while storing remediated soil. The integration of topography, hydrology, and campus life brings Alumnae Valley back into harmony with its surroundings.

As seen in Groundswell, Constructing the Contemporary Landscape, MOMA, 2005

Reclamation: Wetlands from Wasteland

Fresh Kills Park in Staten Island, NY
Designer: James Corner Operations

Fresh Kills Landfill has become a model for landfill reclamation around the world, having been transformed into a vast green space full of wildlife. The site is large enough to support many sports and programs that are unusual in the city, including activities and features such as horseback riding, mountain biking, nature trails, kayaking, and large-scale public art. Demonstrating the role of wetland buffers in battling rising waters, Fresh Kills absorbed a critical part of the storm surge during Hurricane Sandy. With the help of advanced landfill gas collection infrastructure throughout the area, methane is actively harvested from the decomposing waste, providing enough gas to heat 22,000 homes. The transformation of what was formerly the world’s largest landfill into a productive and beautiful cultural destination demonstrates how landscape architecture can restore balance to the land.

Photo by Kongjian Yu, Cao Yang

Reclamation: Waterfront Revitalization

The Red Ribbon in Tanghe River Park, Qinhuangdao City, Hebei Province, China
Designer: Beijing Turen Design Institute and Peking University Graduate School of Landscape Architecture 

Much of the original site, located at the edge of a largely inaccessible beach, was used as a garbage dump and included deserted slums and irrigation facilities. The goal of the Tanghe River Park project was to preserve as much of the natural river corridor as possible, promoting the lush, diverse, natural vegetation. So, instead of paving over the riverfront with hard pavement and planting ornamental flower beds, the design uses a “red ribbon” steel structure stretching 500 meters along the riverbank. This feature provides access for jogging, fishing, and swimming, with minimal impact on the landscape.

The red ribbon snakes along a boardwalk that provides walking access throughout the park. Many of the park visitors are former farmers and “newly urbanized.” The park gives visitors an environmental connection with rural China.

Rendering by Mossop + Michaels

Disaster Response: Sustainable Farming

Viet Village Urban Farm in New Orleans, Louisiana
Designer: Mossop + Michaels
Viet Village Urban Farm is an urban farming project located in New Orleans East, an area hard hit by Hurricane Katrina. Before the devastation of the hurricane, there were over 30 acres of community-farmed land growing traditional Vietnamese fruits and vegetables. Mossop + Michaels‘ new design for a 28-acre farm will sit in the middle of a dense urban environment, continuing the tradition of urban farming that Vietnamese immigrants started there in the 1970s.

The design will employ sustainable irrigation techniques that require little or no electricity to pump and filter water used in the fields. And the organic crops produced on site will be sold at a new on-site farmer’s market estimated to accommodate the 3,000 Saturday shoppers who had previously bought foods these community farms before Katrina hit.

Photo by Steve Rosenhotlz © Boston Architectural College 

Recharging: Permeable Paving

The Green Alley at Boston Architectural College in Boston, Massachusetts
Designer: Halvorson Design Partnership

Boston’s Back Bay neighborhood, built on landfill in the 1890s, features rows of elegant brownstones along tree-lined streets with public alleys running behind the buildings that provide service areas for deliveries, trash storage, and parking. The Green Alley, located on the Boston Architectural Campus (BAC) in Public Alley 444, lies between the college’s 951 Boylston Street building and 320 Newbury Street building. It has been redesigned to recharge the groundwater by filtering stormwater from alley surfaces and two BAC rooftops through permeable asphalt and paver systems and substrate. Below ground, geothermal wells serve the college’s core buildings and lead BAC towards their net-zero campus energy goal. A vertical steel grid rises up two sides of the Boylston building for greenery to help reduce the heat effect in this narrow urban canyon.

As a design school promoting practice-based design, BAC’s commitment to sustainable approaches in urban design and collaborative processes is fully demonstrated through this replicable approach to the Boston Back Bay alleys.

Photo by Elizabeth Byers, 2011

Rehabilitation: Public Gardens

The Gardens of Alcatraz in San Francisco Bay
The Garden Conservancy, National Park Service, and National Parks Association

During the military and federal prison periods, staff and prisoners transformed much of the Alcatraz Island’s landscape into intensively maintained gardens. The gardens served as refuges from the harsh surroundings, becoming an important part of everyday life for officers, families, and prisoners confined to the island. With the closure of the federal prison in 1963, the gardens were abandoned. After extensive planning, removal of overgrowth, planting, and repair of deteriorated structures, the gardens are blooming once again for the thousands of that visit the island daily.

Rendering by Stoss Landscape Urbanism

Re-imagining:  Memorializing Battlefields

Herinneringspar in Westhoek, Flanders, Belgium
Designer: Stoss Landscape Urbanism

Scheduled to open in 2014 on the 100th anniversary of the outbreak of World War I, Herinneringspar park is a joint venture between the Flemish state government and the Belgian federal government. The war and its aftermath have had significant physical and ecological impacts on the Westhoek landscape—from the flatlands to the deforested and bombarded fields to the agricultural farmlands. This project will create a regional remembrance park along the front lines of the war, memorializing key battlefields through a series of ephemeral plantings and atmospheric effects within the agricultural fields. The design pays tribute to the area’s military past, while also acknowledging the agricultural present and suggesting a resonant future.

πηγή http://inhabitat.com 

ΙΣΤΟΡΙΚΟΙ ΚΗΠΟΙ - Η Χάρτα της Φλωρεντίας

Βερσαλίες

ΙΣΤΟΡΙΚΟΙ ΚΗΠΟΙ - Η Χάρτα της Φλωρεντίας (1982)

Εγκρίθηκε από το ICOMOS τον Δεκέμβριο του 1982

Ιστορικοί Κήποι Κατά τη συνάντηση της Διεθνούς Επιτροπής του ICOMOS-IFLA για τους Ιστορικούς Κήπους στη Φλωρεντία, στις 21 Μαΐου 1981, αποφασίστηκε η σύνταξη μιας Xάρτας για τη διατήρηση των ιστορικών κήπων, η οποία θα έφερε το όνομα της πόλης. Η Χάρτα της Φλωρεντίας συντάχθηκε από την Επιτροπή και εγκρίθηκε από το ICOMOS στις 15 Δεκεμβρίου 1982 ως προσθήκη στη Χάρτα της Βενετίας, όσον αφορά στο συγκεκριμένο αυτό τομέα. Βερσαλίες Ορισμοί και Στόχοι Άρθρο 1  «Ένας ιστορικός κήπος είναι μια αρχιτεκτονική και φυτοκομική σύνθεση που ενδιαφέρει το κοινωνικό σύνολο από ιστορική ή καλλιτεχνική πλευρά». Ως τέτοιο πρέπει να θεωρείται μνημείο. Άρθρο 2«Ο ιστορικός κήπος είναι μια αρχιτεκτονική σύνθεση της οποίας τα συστατικά στοιχεία είναι κυρίως φυτικά και ως εκ τούτου ζωντανοί οργανισμοί, που σημαίνει ότι είναι φθαρτοί και ανανεώσιμοι». Επομένως, η εμφάνισή του αντανακλά την αιώνια ισορροπία μεταξύ του ετήσιου κύκλου των εποχών, της ανάπτυξης και της φθοράς της φύσης, και της επιθυμίας του καλλιτέχνη και του τεχνίτη να την κρατήσει για πάντα αναλλοίωτη. Άρθρο 3Ως μνημείο, ο ιστορικός κήπος πρέπει να προστατεύεται σύμφωνα με το πνεύμα της Χάρτας της Βενετίας. Ωστόσο, δεδομένου ότι πρόκειται για ένα ζωντανό μνημείο, η διατήρησή του πρέπει να διέπεται από συγκεκριμένους κανόνες οι οποίοι αποτελούν και το θέμα της παρούσας Χάρτας. κηπος Villardy σημερα Άρθρο 4  Η αρχιτεκτονική σύνθεση του ιστορικού κήπου περιλαμβάνει: -Το σχέδιο και την τοπογραφία του -Τη βλάστησή του, συμπεριλαμβανομένων των διαφορετικών ειδών, αναλογιών, χρωματικών σχεδίων, το σχεδιασμό των κενών του χώρων και των αντίστοιχων υψών. -Τα δομικά και διακοσμητικά του στοιχεία -Το νερό, ρέoν ή στάσιμο, που αντανακλά τον ουρανό.  Παπαστράτειο πάρκο Αγρινίου Άρθρο 5 Ως έκφραση της άμεσης συγγένειας μεταξύ του πολιτισμού και της φύσης, και ως ένας τόπος ψυχαγωγίας και ανάπαυσης, ο κήπος αποκτά την συμπαντική σημασία μιας ιδεατής εικόνας του κόσμου, ενός «παραδείσου» με την ετυμολογική έννοια του όρου, και επιπλέον αποτελεί μαρτυρία ενός πολιτισμού, της τεχνοτροπίας, της εποχής και συχνά της επινοητικότητας ενός καλλιτέχνη δημιουργού. Άρθρο 6 Ο όρος «ιστορικός κήπος» μπορεί εξίσου να ισχύει για τους μικρούς κήπους και τα μεγάλα πάρκα, είτε τα επισήμως οριοθετημένα είτε τα φυσικά τοπία.  Εθν. Κήπος(φωτο Σ. Κατσογιάννη) Άρθρο 7Συνδεδεμένος ή όχι με ένα κτήριο, περίπτωση στην οποία αποτελεί αναπόσπαστο συμπλήρωμα του, ο ιστορικός κήπος δεν μπορεί να απομονωθεί από το ιδιαίτερό του περιβάλλον, αστικό ή της υπαίθρου, τεχνητό ή φυσικό. Άρθρο 8Μια ιστορική τοποθεσία είναι ένα ιδιαίτερο τοπίο που σχετίζεται με μια αξιομνημόνευτη πράξη, όπως είναι για παράδειγμα ένα μεγάλο ιστορικό γεγονός, ένας γνωστός μύθος, μια επική μάχη, ή το θέμα μιας διάσημης απεικόνισης. Άρθρο 9 Η διατήρηση των ιστορικών κήπων εξαρτάται από την αναγνώρισή τους και την καταγραφή τους. Απαιτούν αρκετών ειδών ενέργειες, κυρίως συντήρησης, διατήρησης και αποκατάστασης. Σε μερικές περιπτώσεις η ανακατασκευή συνιστάται. Η αυθεντικότητα ενός ιστορικού κήπου εξαρτάται τόσο από το σχεδιασμό του και την αξιολόγηση των επιπλέον μερών του, όσο και από τα διακοσμητικά του στοιχεία και την επιλογή των φυτών ή των ανόργανων υλικών που χρησιμοποιούνται για το καθένα από τα τμήματά του. Παπαστράτειο πάρκο Αγρινίου ΣΥΝΤΗΡΗΣΗ, ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ, ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ, ΑΝΑΚΑΤΑΣΚΕΥΗ Άρθρο 10 Σε κάθε εργασία συντήρησης, διατήρησης, αποκατάστασης ή ανακατασκευής ενός ιστορικού κήπου, ή μέρος του, όλα τα στοιχεία που τον συνθέτουν πρέπει να αντιμετωπίζονται παράλληλα. Ο διαχωρισμός των διαφόρων επεμβάσεων μπορεί να προσβάλει την ενότητα του συνόλου. ΣΥΝΤΗΡΗΣΗ ΚΑΙ ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ Άρθρο 11  Η ανελλιπής συντήρηση του ιστορικού κήπου είναι εξαιρετικής σημασίας. Δεδομένου ότι το κυρίαρχο στοιχείο είναι η βλάστηση, η διατήρηση του κήπου σε αμετάβλητη κατάσταση απαιτεί εξίσου την άμεση αντικατάσταση φυτών, όταν αυτή απαιτείται, και μακροπρόθεσμο προγραμματισμό της περιοδικής ανανέωσης τους (αποψίλωση και μεταφύτευση των ειδών αυτών). Άρθρο 12 Τα είδη των δέντρων, των θάμνων, των φυτών και των λουλουδιών για να μπορούν να αντικαθίστανται περιοδικά πρέπει να επιλέγονται σύμφωνα με την καθιερωμένη και αναγνωρισμένη πρακτική κάθε βοτανικής και φυτοκομικής περιοχής και με στόχο να εκτιμάται η αρχική ανάπτυξή τους και διατήρησή τους. Άρθρο 13 Τα μόνιμα ή κινητά αρχιτεκτονικά, γλυπτικά ή διακοσμητικά στοιχεία που αποτελούν αναπόσπαστο μέρος του ιστορικού κήπου πρέπει να απομακρύνονται ή να μετατοπίζονται μόνο στην περίπτωση που αυτό είναι επιβεβλημένο για τη συντήρηση ή την αποκατάστασή τους. Η αντικατάσταση ή η αποκατάσταση στοιχείων που απειλούνται από τη φθορά πρέπει να βρίσκεται σε συμφωνία με τις αρχές της Χάρτας της Βενετίας και πρέπει να δηλώνεται η ημερομηνία κάθε πλήρους αντικατάστασής τους.  Άρθρο 14 Ο ιστορικός κήπος πρέπει να διατηρείται σε κατάλληλο περιβάλλον. Οποιαδήποτε αλλαγή του φυσικού περιβάλλοντος, η οποία θα θέσει σε κίνδυνο την οικολογική ισορροπία, πρέπει να απαγορεύεται. Αυτή η φροντίδα είναι κατάλληλη για όλους τους τομείς των υποδομών, είτε εσωτερικών είτε εξωτερικών (αποστραγγιστικά έργα, αρδευτικά συστήματα, οδοί, χώροι στάθμευσης αυτοκινήτων, περιφράξεις, υπηρεσίες φύλαξης, εξυπηρέτηση αναγκών των επισκεπτών κ.λπ.) Εθν. Κήπος(φωτο Σ. Κατσογιάννη) ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΑΝΑΚΑΤΑΣΚΕΥΗ Άρθρο 15 Καμία εργασία αποκατάστασης, και πάνω απ’ όλα καμία εργασία ανακατασκευής, σε ιστορικό κήπο δεν πρέπει να αναλαμβάνεται χωρίς προηγούμενη ενδελεχή έρευνα για την εξασφάλιση ότι μια τέτοια εργασία θα εκτελεστεί με επιστημονικό τρόπο και θα περιλαμβάνει όλα τα απαραίτητα στάδια, από την εκσκαφή έως την τήρηση αρχείου σχετικού με τον υπό αποκατάσταση κήπο αλλά και με παρόμοιους κήπους. Πριν ξεκινήσουν οι εργασίες, πρέπει να συνταχθεί ένα πρόγραμμα, επί τη βάσει της ήδη γνωστής έρευνας, και πρέπει να υποβληθεί σε μια ομάδα ερευνητών για να το εξετάσουν από κοινού και να το εγκρίνουν. Άρθρο 16 Η εργασία της αποκατάστασης πρέπει να σέβεται τα διαδοχικά στάδια της εξελικτικής διαδικασίας του κάθε κήπου. Κατά κύριο λόγο, δεν πρέπει να δίδεται προτεραιότητα σε καμία περίοδο έναντι κάποιας άλλης, εκτός από κάποιες σπάνιες περιπτώσεις, όπου ο βαθμός της βλάβης ή της καταστροφής, που επηρεάζει συγκεκριμένα σημεία του κήπου, είναι τέτοιος που να αποφασίζεται η ανακατασκευή του, βάσει των σωζόμενων καταλοίπων ή αδιαμφισβήτητων στοιχείων τεκμηρίωσης. Ειδικότερα, αυτή η ανακατασκευή μπορεί να επιχειρηθεί στα τμήματα του κήπου που βρίσκονται σε εγγύτητα με το κτήριο που περιλαμβάνεται σε αυτόν, έτσι ώστε να αναδεικνύεται η σημασία τους στο σχεδιασμό του κήπου. Άρθρο 17 Όπου ένα κήπος έχει εντελώς εξαφανιστεί ή δεν υπάρχουν παρά μόνο υποθετικά στοιχεία των διαδοχικών του φάσεων, η ανακατασκευή δεν μπορεί να θεωρηθεί ως ιστορικός κήπος. ΧΡΗΣΗ Άρθρο 18Ενώ ο κάθε ιστορικός κήπος έχει σχεδιαστεί για την οπτική απόλαυση και την αξία της περιήγησης, η πρόσβαση σε αυτόν πρέπει να περιορίζεται στο βαθμό που το απαιτεί το μέγεθός του και η ευπάθειά του, έτσι ώστε να διατηρηθεί η φυσική του δομή και το πολιτισμικό του μήνυμα. Άρθρο 19 Από τη φύση του και τη σκοπιμότητά του, ο ιστορικός κήπος είναι ένα γαλήνιο μέρος που συμβάλλει στην ανθρώπινη επαφή, στην ηρεμία και στη γνώση της φύσης. Η κατανόηση της καθημερινής του χρήσης πρέπει να έρχεται σε αντίθεση με το ρόλο του σε αυτές τις σπάνιες περιπτώσεις όπου φιλοξένει εορταστικές εκδηλώσεις. Ως εκ τούτου, οι συνθήκες της περιστασιακής αυτής χρήσης του ιστορικού κήπου πρέπει να καθορίζονται με σαφήνεια, έτσι ώστε η κάθε τέτοια εκδήλωση να μπορεί η ίδια να υπηρετήσει την ανάδειξη της εικόνας του κήπου, αντί της παραποίησης ή της καταστροφής του. Άρθρο 20 Ενώ οι ιστορικοί κήποι μπορεί να είναι κατάλληλοι για ήσυχα παιχνίδια ως συμβάντα της καθημερινότητας, πρέπει επίσης να σχεδιάζονται ξεχωριστές περιοχές κατάλληλες για ζωηρά και έντονα παιχνίδια και αθλήματα σε εγγύτητα με τους ιστορικούς κήπους, έτσι ώστε οι ανάγκες της κοινωνίας να ικανοποιούνται χωρίς επιφύλαξη αναφορικά με τη διατήρηση των κήπων και των τοπίων. Άρθρο 21 Το έργο της συντήρησης και της διατήρησης, του οποίου η επιλογή κατάλληλου χρόνου εκτέλεσής του καθορίζεται από την εποχή του έτους, καθώς και συνοπτικές επεμβάσεις, οι οποίες εξυπηρετούν την αποκατάσταση της αυθεντικότητας του κήπου, πρέπει πάντα να προηγούνται των αξιώσεων για δημόσια χρήση. Όλες οι ρυθμίσεις για την επισκεψιμότητα των ιστορικών κήπων πρέπει να υπόκεινται σε κανονισμούς που να εξασφαλίζουν ότι προστατεύεται το πνεύμα του χώρου. Άρθρο 22Εάν ένας κήπος είναι περιφραγμένος, η περίφραξή του δεν πρέπει να απομακρύνεται πριν από τη διερεύνηση όλων των πιθανών συνεπειών που μπορούν να οδηγήσουν σε αλλαγές στην ατμόσφαιρα του και να επηρεάσουν την προστασία του. Παπαστράτειο πάρκο Αγρινίου(φωτογραφία Δ. Γερονίκος) ΝΟΜΙΚΑ ΚΑΙ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΑ ΜΕΤΡΑ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ  Άρθρο 23 Είναι καθήκον των αρμοδίων αρχών να εφαρμόσουν, βάσει συστάσεων από πεπειραμένους ειδικούς, τα κατάλληλα νομικά και διοικητικά μέτρα προστασίας για την αναγνώριση, καταγραφή και προστασία των ιστορικών κήπων. Η προστασία τέτοιων κήπων πρέπει να συμπεριλαμβάνεται μέσα στο ευρύτερο πλαίσιο που καθορίζει τη χρήση της γης και αυτή η πρόβλεψη πρέπει να διατυπώνεται έγκαιρα σε επίσημα έγγραφα σχετικά με τον περιφερειακό και τοπικό σχεδιασμό. Είναι επίσης καθήκον των αρμόδιων αρχών να εφαρμόσουν, βάσει συστάσεων από πεπειραμένους ειδικούς, τα οικονομικά μέτρα τα οποία θα εξυπηρετήσουν τη διαρκή συντήρηση, διατήρηση και αποκατάσταση, και όπου είναι απαραίτητο, την ανακατασκευή των ιστορικών κήπων Άρθρο 24 Ο ιστορικός κήπος αποτελεί ένα από τα στοιχεία της πολιτισμικής κληρονομιάς του οποίου η επιβίωση, λόγω της φύσης του, απαιτεί εντατική, συνεχή φροντίδα από εξειδικευμένους επιστήμονες. Κατάλληλη μέριμνα πρέπει λοιπόν να ληφθεί για την εκπαίδευση αυτών των ατόμων, είτε πρόκειται για ιστορικούς, αρχιτέκτονες, αρχιτέκτονες τοπίου, κηπουρούς ή βοτανολόγους. Πρέπει επίσης να ληφθεί φροντίδα για την εξασφάλιση ότι υπάρχει τακτική αναπαραγωγή των ποικιλιών των φυτών που είναι απαραίτητα για τη συντήρηση ή την αποκατάστασή του. Άρθρο 25 Το ενδιαφέρον για τους ιστορικούς κήπους θα πρέπει να προκαλείται από κάθε είδους δραστηριότητα ικανή να εξάρει την πραγματική τους αξία ως μέρους της πολιτισμικής κληρονομιάς, να εξελίξει τη γνώση και την εκτίμησή για αυτούς: προαγωγή της επιστημονικής έρευνας, διεθνής ανταλλαγή και διακίνηση των πληροφοριών, δημοσιεύσεις, συμπεριλαμβανομένων εργασιών προορισμένων για το ευρύ κοινό. Κίνητρα για πρόσβαση του κοινού υπό τους κατάλληλους περιορισμούς και χρήση των μέσων μαζικής ενημέρωσης για την εξάπλωση της συνειδητοποίησης της ανάγκης για τον οφειλόμενο σεβασμό για τη φύση και την ιστορική κληρονομιά. Οι πιο εξέχοντες από τους ιστορικούς κήπους θα πρέπει να προταθούν για να συμπεριληφθούν στον Κατάλογο της Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς. NOTA BENE Επιπρόσθετοι όροι που εφαρμόζονται σε ειδικούς τύπους κήπων μπορούν επακολούθως να προσαρτηθούν στην παρούσα Χάρτα με σύντομη περιγραφή των αναφερόμενων ειδικών τύπων. MOnuMENTAhttp://www.monumenta.org/ Η Χάρτα μεταφράστηκε από την Μαρία Κονιώτη