ΒΙΩΣΙΜΟΣ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ ΠΡΑΣΙΝΩΝ ΖΩΝΩΝ ΔΡΟΜΩΝ

Prof. at University of Florence1 week ago • Visible to anyone on or off LinkedIn

ΛΥΣΕΙΣ ΒΑΣΙΣΜΕΝΕΣ ΣΤΗ ΦΥΣΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΕΤΡΙΑΣΜΟ ΤΗΣ ΘΕΡΜΟΤΗΤΑΣ ΣΤΗΝ ΑΣΤΙΚΗ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΟΥΔΕΤΕΡΟΤΗΤΑ ΤΟΥ CO2: 

ΒΙΩΣΙΜΟΣ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ ΠΡΑΣΙΝΩΝ ΖΩΝΩΝ ΔΡΟΜΩΝ

Άρθρο του Francesco Ferrini

  

Prof. at University of Florence

Η ερευνητική εργασία   "Λύσεις βασισμένη στη φύση για τον μετριασμό της θερμότητας της αστικής κυκλοφορίας με ουδέτερο ισοζύγιο άνθρακα: βιώσιμος σχεδιασμός πράσινων ζωνών στην άκρη του δρόμου" (https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S0306261923005615?via%3Dihub) 

εξετάζει τη συμβολή της αστικής κυκλοφορίας στιο φαινόμενο  θερμικής νησίδας και τις εκπομπές άνθρακα, προτείνοντας τις πράσινες ζώνες στην άκρη του δρόμου ως λύση που βασίζεται στη φύση (NBS).

    Η εργασία αναπτύσσει μια νέα μέθοδο προσομοίωσης, την Urban Traffic Coupling Source (UTCS), για να μοντελοποιήσει γρήγορα τη θερμότητα που εκπέμπεται από κινούμενα οχήματα. Μέσω ερευνών σε προσομοιώσεις Nanjing και CFD (υπολογιστική ρευστοδυναμική), αναλύθηκαν οι επιδράσεις διαφορετικών θέσεων και τύπων πράσινων ζωνών (δέντρα, θάμνοι, συνδυασμοί) σε δρόμους από 2 έως 8 λωρίδες. Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι η τοποθέτηση λωρίδων πρασίνου μεταξύ μηχανοκίνητων και μη μηχανοκίνητων λωρίδων, σε συνδυασμό με τη λωρίδα μεταξύ ποδηλατόδρομου και πεζοδρομίου (Bmn+Bns), είναι η πλέον αποτελεσματική για τη μείωση της θερμοκρασίας σε πεζόδρομους, με πτώση έως και 1,05 °C σε σύγκριση με σενάρια χωρίς βλάστηση.

        Ο πιο αποτελεσματικός τύπος είναι ο μικτός (δέντρα + θάμνοι), ο οποίος μεγιστοποιεί τη σκίαση και την εξατμισοδιαπνοή. Η μελέτη ποσοτικοποιεί επίσης τις βέλτιστες παραμέτρους σχεδιασμού: απόσταση δέντρων μεταξύ 0 και 0,375 φορές το πλάτος του οδοστρώματος (W) και μήκος φράχτη μεταξύ 0,17 και 0,63 φορές το μήκος του δρόμου (L). Αυτές οι διαμορφώσεις οδηγούν σε βελτίωση έως και 45,7% του δείκτη «οικονομικής ψύξης», ο οποίος εξισορροπεί τη θερμική απόδοση και το κόστος εγκατάστασης. 

      Συνοπτικά, οι καλά σχεδιασμένες πράσινες ζώνες των δρόμων όχι μόνο μετριάζουν τη θερμότητα της κυκλοφορίας, αλλά συμβάλλουν στην επίτευξη ουδετερότητας άνθρακα, βελτιώνοντας την αστική άνεση και την ανθεκτικότητα στο κλίμα

    Το έργο επιβεβαιώνει τον στρατηγικό ρόλο του αστικού φυτικού εδάφους ως πολυλειτουργικής υποδομής. Οι πράσινες λωρίδες του δρόμου δεν είναι απλοί αισθητικοί διαχωριστές, αλλά συσκευές μικροκλιματικής ρύθμισης που λειτουργούν σε διάφορες κλίμακες: διαχέουν τη θερμότητα, μειώνουν την έκθεση πεζών και ποδηλατών και επηρεάζουν έμμεσα τις εκπομπές άνθρακα που σχετίζονται με τον κλιματισμό. 

    Η ποσοτική προσέγγιση που ενσωματώνει τη θερμική απόδοση και την οικονομική βιωσιμότητα, παρέχοντας συγκεκριμένες παραμέτρους σχεδιασμού, είναι ενδιαφέρουσα. Ωστόσο, το ζήτημα της οικολογικής ποιότητας του εδάφους παραμένει ανοιχτό: η φυτική ποικιλότητα, η διαπερατότητα και οι πρόσθετες υπηρεσίες οικοσυστήματος θα πρέπει να συμπεριληφθούν για να μετατραπούν οι πράσινες ζώνες σε πραγματικούς αστικούς οικολογικούς διαδρόμους, ικανούς να συνδυάζουν τον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής, τη βιοποικιλότητα και την κοινωνική ευημερία.

Απόδοση στα Ελληνικά : Κωνσταντίνος Τατσης