Ένας στόχος είναι η μετατροπή των δρόμων από απλούς χώρους κινητικότητας -σήμερα δυστυχώς δεν είναι τόσο ανθρώπων αλλά κυρίως καταλαμβάνονται από τα οχήματα - σε κατοικήσιμα μέρη που συνδέονται με τη φύση, συμβάλλοντας στον μετριασμό των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής, της υποβάθμισης του περιβάλλοντος και της απώλειας της βιοποικιλότητας.
Η έννοια της "βιοφιλίας" είναι η έμφυτη ανθρώπινη συγγένεια για τη φύση, μια ιδέα που αναπτύχθηκε από τον E.O. Wilson. Αυτή η ανθρώπινη τάση είναι απαραίτητη για τη σωματική και ψυχική υγεία, ειδικά σε αστικό περιβάλλον. Ο βιοφιλικός σχεδιασμός ενσωματώνει φυσικά στοιχεία σε κτίρια και αστικούς χώρους για τη βελτίωση της ανθρώπινης ευημερίας και την αντιμετώπιση περιβαλλοντικών προκλήσεων όπως η αστική θερμότητα και η ατμοσφαιρική ρύπανση.
Μία ομάδα προτείνει «Πλαίσιο Σχεδιασμού Βιοφιλικών Δρόμων» βασισμένο σε έξι κατηγορίες:
1. Κυκλοφοριακός σχεδιασμός: Επανασχεδιασμός λωρίδων για να δοθεί προτεραιότητα σε πεζούς και ποδηλάτες, χρησιμοποιώντας φυσικά στοιχεία για την ηρεμία της κυκλοφορίας. Δραστική μείωση ιδιωτικών οχημάτων.
2. Διαχείριση ενέργειας: Χρήση δέντρων, αναρριχητικών φυτών και πράσινων τοίχων για φυτοκάλυψη των κτηρίων, για τη μείωση του φαινομένου του Θερμικής νησίδας (πολύ υψηλότερες θερμοκρασίες μέσα στην πόλη), την βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης των κτηρίων φυσικά, ενώ παράλληλα δεσμεύονται από φυτά οι ρύποι , υπάρχει δροσισμός, και αισθητικά αναβαθμίζεται ο χώρος.
3. Διαχείριση βροχινού νερού: Ενσωμάτωση συστημάτων Λύσεων βασισμένων στην Φύση (ΝΒSNature based solutions) όπως διήθησης στις δεντροδόχους, κήπων βροχής, φυτεμένων δωμάτων για συγκράτηση και καθαρισμό όμβριων.
4. Διαχείριση βιοποικιλότητας: Δημιουργία αστικών οικοτόπων μέσα από πράσινους τοίχους, πράσινες στέγες και φυτείες ιθαγενών ειδών.
5. Αστικά εξοπλισμός: Χρήση στοιχείων αστικού εξοπλισμού(όπως στάσεις με φυτεμένα δώματα, παγκάκια ζαρτινιέρες κτλ|) πολύ πιο φιλικού από ότι σήμερα αλλά και αύξηση των υποδομών πρασίνου όπως πάρκα τσέπης, καταλαμβάνοντας χώρους οδοστρώματος με δραστική μείωση σκληρών & υλικών με ενσωμάτωση βιοφιλικών λειτουργιών.
6. Δραστηριότητες και Εκπαίδευση: Οι οδοί στις πόλεις ήταν πάντα χώροι στις πόλεις που προάγουν την κοινωνική αλληλεπίδραση, την και την αίσθηση κοινότητας. Σήμερα αυτό γίνεται λιγότερο από παλιότερα και για λόγους κοινωνικής υγείας απαιτείται να επανέρθουμε σε αυτήν την λειτουργία
Αυτές οι αρχές έχουν εφαρμοστεί σε τέσσερα έργα αστικής αναζωογόνησης σε Vitoria-Gasteiz, Berkeley, Portland και Melbourne, ενώ επιμέρους στοιχεία εχουν κατασκευαστεί σε πολεις σε όλο τον κόσμο(Σαν Φραντσισκο, Αιτχοβεν, Αμβουργο,κτλ) αποδεικνύοντας ότι η ενσωμάτωση της φύσης στους αστικούς δρόμους μπορεί να δημιουργήσει πιο αξιοβίωτους και βιώσιμους χώρους ενώ παράλληλα προάγει τη δημόσια υγεία και τη βιοποικιλότητα.
Προφανώς υπάρχει ανάγκη για περαιτέρω έρευνα για την ποσοτικοποίηση της αποτελεσματικότητας των βιοφιλικών δρόμων στον μετριασμό των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής και της υποβάθμισης του περιβάλλοντος.
Υπάρχει έτσι και αλλιώς μια ολιστική και καινοτόμο άποψη στον πολεοδομικό σχεδιασμό, δίνοντας έμφαση στη σημασία της επανεξέτασης των δρόμων ως πολυλειτουργικών χώρων που συμβάλλουν στην ανθρώπινη ευημερία και την περιβαλλοντική βιωσιμότητα.
Η δύναμη της πρότασης για πράσινές πόλεις έγκειται στην ενσωμάτωση πολλαπλών αστικών οφελών μέσω ενός οικολογικού και κοινωνικού σχεδιασμού. Ωστόσο, η υλοποίηση μεγάλης κλίμακας θα απαιτήσει σημαντική πολιτιστική και κανονιστική αλλαγή, καθώς και προσεκτική ισορροπία μεταξύ του κόστους κατασκευής και συντήρησης.
Γεωπόνος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου