Η καρατόμηση των δέντρων είναι έγκλημα κατά της φύσης
Η κλάδευση με την μέθοδο καρατόμησης η Treetoppingτων δέντρων είναι ένα θέμα στο οποίο μπορώ πραγματικά να διαπραγματευτώ σαν θέμα!.
Είναι αντιεπαγγελματική, αντιαισθητική, εξωφρενική, ανήθικη, επικίνδυνη και υποψιάζομαι ότι προκαλεί συχνότερα βροχερά Σαββατοκύριακα και κακές μέρες.
Είναι αδιανόητο, φρικτό, άσχημο, θεέ μου τραγικό ! Αυτό θα πρέπει να είναι αρκετά σαφές - Έχετε ερωτήσεις;
Ακριβώς τι είναι η καρατόμηση -κεφαλωτό κλάδεμα των δέντρων;
Εμμένω………ΜΜμμ - εκεί, αυτό είναι καλύτερο. Έπρεπε να σκουπίσω το αφρό από το στόμα μου!!!!
Η καρατόμηση των δέντρων είναι η αφαίρεση των άκρων και / ή των κλάδων σε ένα αυθαίρετο μήκος, αφήνοντας κοτσάνια. Καταγγέλλεται από την Tree Care Industry της Αμερικής, τη Διεθνή Εταιρεία Δενδροκομίας και άλλες επαγγελματικές οργανώσεις φροντίδας δέντρων.
Η καρατόμηση δεν πρέπει να συγχέεται με την κλαδονομή, μια πρακτική που χρονολογείται από τις φεουδαρχικές περιόδους κατά τις οποίες οι αγρότες θα μπορούσαν να πεθάνουν αν κόβαν τα δέντρα του βασιλιά, αλλά είχαν τη δυνατότητα να μειώσουν την επέκταση των κλαδιών κάθε χρόνο πίσω σε μια "μπάλα" για να έχουν καύσιμη ύλη και ζωοτροφή. Η κλαδονομή δεν λειτουργεί σε όλα τα είδη με όμοιο τρόπο και για είναι επιτυχής πρέπει να ξεκινήσει αυτή η διαδικασία όταν ένα δέντρο είναι σχετικά μικρό και συνεχίζεται ετησίως.
Επιστροφή στην καρατόμηση. ….Μειώνει σημαντικά τον όγκο ενός δέντρου, αλλά δεν μεταβάλλει το DNA του δέντρου, το οποίο δίνει εντολή στην ανάπτυξη του δυναμικού του. Αφού καταστρέφεται η φυσική διάρθρωση των βλαστών με την καρατόμηση, ξεσπάει νέα ανάπτυξη από το φλοιό. Αυτοί οι κλάδοι, που ονομάζονται και βλαστοί, θα γίνουν σημαντικοί κλάδοι. Δυστυχώς όμως, θα είναι πάντα κακώς προσκολλημένοι στο γονικό ξύλο και όχι φυσική συνέχεια όπως τα αρχικά.
Επειδή το δέντρο βρίσκεται σε μια "βιάση" για να ανακτήσει το γενετικά καθορισμένο ύψος, τα νέα κλαδιά αυξάνονται ταχύτερα από το συνηθισμένο. Ξέρετε ότι η βιασύνη δημιουργεί προβλήματα και καθώς ο κορμός ενός δέντρουαναπτύσσει αυτά τα «άκρα» αντικατάστασης, "ξεχνά" να προσθέσει σε αυτά πολύ λιγνίνη, ουσία που βοηθά να καταστούν ισχυρά τα κλαδιά. Τώρα λοιπόν έχουμε κλαδιά ασθενέστερα από τα πρωτότυπα, κακοσχημμένα μέχρι τον κορμό ή με μακρύτερο ξύλο κλάδου αποκατάστασης.
Αλλά υπάρχουν δύο ακόμη θέματα…….
1ο είναι η αποσύνθεση, η οποία αναπτύσσεται επάνω σε κάθε πληγή στου ξύλου. Οι εύθραυστοινέοι βλαστοί βρίσκονται συνδεδεμένοι σχετικά κοντά με ένα σάπιο ξύλο. Αυτή η διαδικασία μπορεί να διαρκέσει 30 χρόνια ή μπορεί να συμβεί σε λιγότερο από 5, αλλά κάθε κεφαλωτό κλάδεμα δημιουργεί και μεγαλώνει ένα κλάδο δολοφόνο…...
Αν σκεφτούμε κάποιες πολύτιμες βεβαιότητες στη ζωή μας , τρεις από αυτές είναι σίγουρα ο "θάνατος", οι "φόροι" και το "οι καρατομήσεις δέντρων δημιουργούν κινδύνους"!
2οείναι η ουσιαστική αποταμίευση του δέντρου. Ένα δέντρο καρατομημένο έχασε ένα μεγάλο μέρος από τις «αποταμιεύσεις» του (τασάκχαρα εκτός αποθήκης του) και πρέπει να αντικαταστήσει το ξύλο και την φυλλική επιφάνεια του σε μια εποχή που ένα μεγάλο μέρος του «τραπεζικού λογαριασμού του»,- τα σάκχαρα που αποθηκεύονται σε ξύλινους ιστούς,- έχει κλαπεί και θρυμματιστεί .
Τα δέντρα χρειάζονται τα αποθέματα για να κάνουν αμυντικές χημικές ουσίες που προστατεύουν από τα παράσιτα και αποσυντίθενται, να επεκτείνουν τα ριζικά συστήματα και να παράγουν τα νέα φύλλα κάθε έτους. Ένα καρατιμημένο δέντρο είναι πιο αδύναμο και είναι πολύ πιο ευάλωτο στις φθορές, τις ασθένειες και τα έντομα από ό, τι πριν από τη «θεραπεία» του. Εάν επιθυμείται ένα μικρό δέντρο, πρέπει να φυτευτεί ένα είδος με μικρή ωρίμανση δηλαδή με τελικό μέγεθος αυτό που επιθυμούμε.
Μπορεί να ακούγεται σαν να είμαι οπισθοδρομικός, αλλά υπάρχει μια πρακτική που ονομάζεται "κλαδέμα μείωσης κόμης" η κεφαλωτό κλάδεμα (pollaring) η οποία μπορεί να μειώσει ελαφρώς το ύψος των δένδρων με κλάδεμα σκληρού ξύλου χωρίς να τα βλάψει. Η μείωση του Κόμης απαιτεί μια καλή εκπαίδευση για να πραγματοποιηθεί σωστά. Μπορεί να μειώσει το ύψος ενός δέντρου μόνο από 20% έως 25% και πρέπει να επαναλαμβάνεται κάθε 3 έως 5 χρόνια, όπως θεωρείται συνετή από έμπειρο δεντροκόμο .
Μια άλλη πρακτική, που ονομάζεται "αραίωση κόμης", αντιμετωπίζει και μειώνει τους φόβους για ένα δέντρο σε περιοχή με έντονους ανέμους. Αυτό είναι το σωστό κλάδεμα των κλάδων και γίνεται ομοιόμορφα σε όλη την κόμη ώστε να μειωθεί ο όγκος του και να αυξηθεί η αντοχή στον άνεμο. Μπορούν να αφαιρεθούν μέχρι 20% των κλάδων του δέντρου. Και πάλι, αυτό απαιτεί πολύ περισσότερη επιδεξιότητα από ένα κεφαλωτό κλάδεμα.
Η ISA Διεθνής Εταιρεία Δενδροκομίας, ερευνητική και εκπαιδευτική ένωση επαγγελματιών δέντρων, συμβουλεύει το κοινό ότι όταν μια εταιρία κλαδεύσεων διαφημίζει την καρατόμηση -το topping- δεν ακολουθεί αναγνωρισμένα πρότυπα και βέλτιστες πρακτικές. Όταν επιλέγει φορέας ή ιδιώτης εταιρεία Για κλάδευση πρέπει να έχει πιστοποιημένο από τον ISA Arborist.
Το κεφαλωτό κλάδεμα των δέντρων βέβαια είναι αποδεκτό, για όλους όσους απολαμβάνουν επισφαλή κλαδιά στα 10 μέτρα πάνω από τα κεφάλια τους και αγωγές αστικής ευθύνης..
Τώρα υπάρχουν ερωτήσεις;
Ο Paul Hetzler είναι ειδικός φυσικών πόρων και κηπουρικής με την Cornell Cooperative Extension της κομητείας St. Lawrence.
¨
Μεταφραση Κωνσταντινος Τατσης (με την βοηθεια του Μιχάλη Αναστασιάδη)
Πηγη:https://www.thedailynewsonline.com/curr/topping-trees-is-a-crime-against-nature-20151121?fbclid=IwAR246AdPXAsVPaTwBtLcDpCPDiPZXW51vhEmwVXBrW0VflTUxQwaOEYtMv0&
Topping trees is a crime against nature
Tree topping is a subject I can really get worked up
about.
It’s unprofessional, unsightly, outrageous, unethical,
dangerous and I even suspect it causes more frequent rainy weekends and
bad-hair days.
It’s unthinkable, horrible, bad, yucko, blecch! That
should be pretty clear — any questions?
Oh, exactly what is tree topping? Hang on. Mmmph —
there, that’s better. Had to wipe the foam off my mouth.
Tree topping is the removal of limbs and/or trunks to an
arbitrary length, leaving stubs. Variably known as heading, hat-racking or
tipping, it is denounced by the Tree Care Industry of America, The
International Society of Arboriculture and other professional tree-care
organizations.
Topping is not to be confused with pollarding, a
practice dating to feudal times when peasants could be put to death for cutting
down the king’s trees, but were allowed to clip each year’s twig extension back
to a callus “ball” for use as fuel and fodder. Pollarding does not work on all
species, and to be successful must be started when a tree is relatively young,
and continued annually.
Back to topping. It shortens a tree, but doesn’t alter
the tree’s DNA, which instructs it to grow to its specie’s potential. After the
natural branch structure is destroyed by topping, new growth erupts from the
bark. These shoots, called epicormic sprouts, will become major branches.
Unfortunately, they are always poorly attached to the parent wood.
Because the tree is in a “hurry” to regain its
genetically mandated height, the new branches grow faster than usual. You know
haste makes waste, and as a tree cranks out these replacement limbs, it
“forgets” to add much lignin, stuff that helps make branches strong. So now we
have branches weaker than the originals, badly hitched up to the trunk or major
branch wood.
But there are two more things.
Thing One is decay, which sets in at each topping
wound. Our flimsy new branches soon find themselves attached to a rotting stub.
It may take 30 years or it may happen in fewer than 5, but every topping cut
grows a killer limb.
Of the precious few certainties in life, three of them
are “death,” “taxes” and “tree topping creates hazards.”
Thing Two is the tree’s budget. A hat-racked tree has
to take “money out of the bank” (starch out of storage) to replace leaf-bearing
wood at a time when much of its bank account, the starch stored in woody
tissues, has been stolen and run through a chipper.
Trees need reserves to make defensive chemicals that
protect against pests and decay, to expand root systems and produce each year’s
leaves. A topped tree is weaker and is far more vulnerable to decay, disease
and insects than it had been before its “treatment.” If a short tree is
desired, a short-maturing species should be planted.
It may sound like I’m backpedaling, but there is a
practice called “crown reduction pruning,” which can slightly reduce the height
of hardwood trees without harming them. Crown reduction takes a good deal of
training to do properly. It can reduce a tree’s height only 20 percent to 25
percent and has to be repeated every 3 to 5 years as deemed prudent by an
experienced arborist.
Another practice, called “crown thinning,” addresses
fears about a tree blowing over. This is the judicious pruning of branches
evenly throughout the canopy to reduce wind resistance. A maximum of 20 percent
of live branches may be taken. Again, this takes a great deal more skill than
topping.
The International Society of Arboriculture, a research
and education association of tree care professionals, advises the public that a
tree company which advertises topping is not following recognized industry
standards and best practices. Individuals should consider hiring a company who
employs an ISA Certified Arborist.
The society states more information on why topping is
bad for trees can be found at http://wdt.me/topping.
Tree topping is acceptable, however, for all who enjoy
40-foot hat racks and liability lawsuits.
Now are there any questions?
Paul Hetzler is a natural resources and horticulture
specialist with Cornell Cooperative Extension of St. Lawrence County.
