Σελίδες

▼

Τετάρτη 27 Οκτωβρίου 2021

Ελεύθερα Κελιά Αποστράγγισης-Βιοκατακράτησης στην Πόλη

 Οδηγός Διαχείρισης Ομβρίων στην Πόλη ( Urban Street Stormwater)


 
Ελεύθερα Κελιά Αποστράγγισης-Βιοκατακράτησης  (Bioretention Swale)


Τα Ελεύθερα Κελιά Αποστράγγισης -Βιοκατακράτησης  είναι  σχετικά ρηχά, με βλάστηση,  είναι ουσιαστικά διαμορφωμένες κοιλότητες με κεκλιμένες πλευρές. Έχουν σχεδιαστεί για να συλλαμβάνουν, να επεξεργάζονται(το έδαφος είναι ο καλύτερος επεξεργαστής νερού) και να διηθούν  τα  όμβρια ύδατα καθώς μετακινούνται προς τον υδροφόρο ορίζοντα. Η κατασκευή τους είναι λιγότερο δαπανηρή από ανάλογες λύσεις, αλλά χρησιμοποιούν περισσότερο χώρο για διείσδυση και μεταφορά σε σχέση με τις αστικά παρτέρια  και μπορούν να χειριστούν χαμηλές έως μέτριες ροές απορροής.


Εφαρμογές

            Τα Κελιά αποστράγγισης  είναι πιο εφαρμόσιμα σε περιβάλλοντα χαμηλότερης πυκνότητας ή χαμηλότερης κυκλοφορίας κοινού, καθώς έχουν σχετικά μεγάλη έκταση και ελάχιστο ή καθόλου κάθετο διαχωρισμό από το πεζοδρόμιο και το δρόμο. Εφαρμόζονται συνήθως σε κηπουπόλεις ή υψηλής κυκλοφορίας  δρόμους,-το μεγαλύτερο στην χώρα μας είναι στην Εθνική οδό από τον Αξιό έως την είσοδο της Θεσσαλονίκης -  σε μονοπάτια κοινής χρήσης, διάμεσους, κυκλικούς κόμβους ή άλλες «αχρησιμοποίητες» περιοχές και σε περιοχές όπου υπάρχει περισσότερος χώρος για την τοποθέτηση της εγκατάστασης εντός της λωρίδας φύτευσης ή μιάς νησίδας  κατά μήκος του δρόμου.

 

Οι διαβαθμισμένες πλευρικές κλίσεις επιτρέπουν μεγαλύτερη ευελιξία στο σχεδιασμό και τη φύτευση σε σύγκριση με τα Παρτέρια αποστράγγισής  με σταθερά κατακόρυφα τοιχώματα από σκληρά υλικά που χρησιμοποιούνται σε πιο αστικά  περιβάλλοντα.

 

Σε δρόμους με μεγάλη επιφάνεια  ασφάλτου -όπως ταχείας κυκλοφορίας - μπορούν να εφαρμοστούν και αναβαθμίδες στις νησίδες  ως μέρος μιας στρατηγικής για την ανάκτηση του χώρου στη σωστή διαδρομή για ασφάλεια, βιωσιμότητα και διαχείριση των όμβριων υδάτων.

 

Οφέλη

Μπορούν να υποστηρίξουν ένα ευρύ φάσμα φυτεύσεων για να αυξήσουν το ωφέλιμο περιβάλλον και το πράσινο. Τα Swales παρέχουν επίσης ευελιξία για τη φύτευση μιας ποικιλίας δέντρων του δρόμου στον πυθμένα, σε πλαγιές ή σε υπερυψωμένες αναβαθμίδες.

 

Οι πλευρικές κλίσεις ενός τέτοιου ¨κελιού  αποστράγγισης ή βιοκατακράτησης ¨ παρέχουν μια μετάβαση από τον παρακείμενο δρόμο και τον πεζόδρομο στον πυθμένα του κελιού.

 

Οι διαβαθμισμένες πλευρικές κλίσεις είναι συνήθως απλά κατασκευασμένες  για να προσαρμοστούν ή να τροποποιηθούν μετά την  αρχική εγκατάσταση από μια σταθερή πλευρά φυτεμένη  και να υπάρχουν  σημεία πρόσβασης , παρέμβασης,  να δίδεται η δυνατότητα χρήσης τους από  υπηρεσίες κοινής ωφέλειας για διελεύσεις κτλ .

 

Στις περισσότερες περιπτώσεις, τα κελιά αποστράγγισης  είναι αρκετά ρηχά (γενικά λιγότερο από 1 μέτρο σε βάθος) και δεν ενέχουν μεγάλους κινδύνους για την ασφάλεια ακόμη και σε περίπτωση κίνησης από άτομα που περπατούν ή από μηχανοκίνητα οχήματα.

 

Η οριζόντια περιοχή του πυθμένα παρέχει χώρο για τα συνεργεία συντήρησης να στέκονται ενώ εργάζονται.



 

Θεωρήσεις

1.   Η κάτω επιφάνεια ενός  τέτοιου κελιού μαζί με τις πλευρικές κλίσεις (μέχρι το βάθος πυθμένα πιθανής λίμνης) παρέχει την περιοχή διήθησης της εγκατάστασης. Περισσότερες απορροές μπορούν να συγκρατηθούν καθώς διευρύνεται η περιοχή του επίπεδου πυθμένα ή καθώς οι πλευρικές κλίσεις γίνονται πιο απότομες. Ένα ελάχιστο πλάτος πυθμένα μισού μέτρου είναι γενικά απαραίτητο, αλλά μπορεί να διαφέρει ανάλογα με την κλίση του κάτω μέρους του κελιού και τον διαθέσιμο χώρο. Σε ορισμένες περιπτώσεις, ένα ελάχιστο μέσο πλάτος πυθμένα ενός μέτρου  μπορεί να είναι πιο κατάλληλο κριτήριο.

 

Ο βαθμός κλίσης θα πρέπει να ρυθμιστεί λαμβάνοντας υπόψη την πιθανότητα διάβρωσης του εδάφους, τις λειτουργίες και τη συντήρηση, είτε το  κελί βρίσκεται σε περιοχή όπου οι άνθρωποι είναι πιο επιρρεπείς να οδηγούν οχήματα εκτός δρόμου (όπως κοντά σε διασταυρώσεις ή σε δρόμους μεγαλύτερης ταχύτητας), ανεξάρτητα από το αν υπάρχει κράσπεδο ή όχι και πόσες πιθανότητες να περπατήσουν  μέσα στο βυθό αναμένονται με βάση τις παρακείμενες συνθήκες πεζών και το επίπεδο δραστηριότητας.

 

2. Σε περιοχές όπου οι πεζοί μπορεί να κατέβουν από το πεζοδρόμιο ή να κινηθούν στο κελί Βιοκατακράτησης, οι φυτεύσεις  μπορούν να οριοθετήσουν τα όρια του κελιού. Φυτικά φράγματα η διατάξεις όπως η απλή περίφραξη μπορούν επίσης να βοηθήσουν στην προστασία της εγκατάστασης από το πάτημα, παρόμοιο με αυτό που συναντάμε στους λάκκους των αστικών δέντρων. Τα τακτικά μονοπάτια πρόσβασης πεζών μεταξύ του πεζοδρομίου και του δρόμου μπορεί επίσης να αποθαρρύνουν την είσοδο οχημάτων με πέτρες.

 

3.          Σε περιοχές που γειτνιάζουν με μεγάλους χώρους στάθμευσης, εξετάστε το ενδεχόμενο να στρώσετε μια λωρίδα σκυροδέματος 0,5 εως 1 μέτρο στην γειτνίαση με το κελί Βιοκατακράτησης. Σε αυτήν την περίπτωση, προσαρμόστε την πλευρική κλίση σε 3/1 στη ζώνη εξόδου για άνεση των πεζών.

 

Οι οριζόντιες περιοχές στην άκρη Κελιού  βιοκατακράτησης θα πρέπει να συμπιέζονται για να υποστηρίζουν άτομα που περπατούν στην επιφάνεια, καθώς και οχήματα και άτομα που χρησιμοποιούν ποδήλατα, καροτσάκια ή αναπηρικά καροτσάκια, συνεχίζοντας την κίνηση από το παρακείμενο οδόστρωμα ή πεζοδρόμιο. Εξετάστε το ενδεχόμενο χρήσης σταθερού, φυσικού εδάφους για την άκρη. Εάν τοποθετείτε χώμα σε αυτή τη ζώνη, εξετάστε το ενδεχόμενο συμπίεσης σε πυκνότητα 95% στην ακραία ζώνη.

 

Σύσταση

Η απορροή του δρόμου κατευθύνεται στο στόμιο μέσω κοπής κρασπέδου, αποστράγγισης τάφρων, σωλήνων ή ως ροή συνεχής σε σημεία  χωρίς κράσπεδα.

 

Οι κλίσεις των διαβαθμισμένων πλευρών θα πρέπει να καθορίζονται με βάση τη δυνατότητα διάβρωσης, την ικανότητα εγκατάστασης φυτών, τη δυνατότητα  συντήρησης  και την ικανότητα των πεζών και των ατόμων ΑΜΕΑ να κινούντε, εάν εισέρχονται σε εγκαταστάσεις βιοκατακράτησης. Οι πλαϊνές κλίσεις μεταξύ 2,5–4μέτρων ύψους : 25% (οριζόντια: κατακόρυφα) ταιριάζουν καλύτερα σε αστικά περιβάλλοντα, παρέχοντας μια ισορροπία μεταξύ της άνεσης των πεζών και της δημιουργίας τοπίου. Η βλάστηση και η πρόσβαση στη συντήρηση υποστηρίζονται καλύτερα από μια κλίση τουλάχιστον 10% ή μικρότερη.

 

Οι πλαϊνές κλίσεις μπορεί να είναι διαφορετικές στην πλευρά του πεζοδρομίου και στην πλευρά του δρόμου με βάση συγκεκριμένες απαιτήσεις ή υπολογισμούς με βάση τις ανάγκες.

 

Προαιρετικά

Σε περιορισμένα περιβάλλοντα, μπορεί να είναι αποδεκτές πλευρικές κλίσεις 2/1 ή πιο απότομες. Αυτές οι εγκαταστάσεις είναι συνήθως μικρότερες σε συνολικό βάθος (γενικά μισού μέτρου) και είναι πιο ευαίσθητες στη διάβρωση του εδάφους εάν τα φυτά δεν εγκαθίστανται καλά και δεν σταθεροποιούν το έδαφος.

 

Τοπικοί πέτρινοι ογκόλιθοι και λιθόστρωτα μπορούν να προσφέρουν αισθητικές βελτιώσεις, αυξημένη κάθετη κλίση και έλεγχο της διάβρωσης, εάν είναι καλά ενσωματωμένα και ουσιαστικά αγκυρωμένα.

 

Ο χώρος εισροής του νερού  μπορεί να είναι εσοχή κάτω από ένα θολωτό πεζοδρόμιο για να αυξηθεί η ικανότητα κράτησης.

 

Συνδασμός με STRATA CELL της εταιρείας Green Blu Urban  για μεγιστοποίηση χωρου αποστράγγισης και δημιουργίας χώρου ανάπτυξης ριζών του φυτικου υλικού και των δέντρων 


Όπου φυτεύονται χλοοτάπητας, μια πλευρική κλίση 1/3 ή 1/4 θα διευκολύνει την πρόσβαση στο κούρεμα και τη συντήρηση.

Το πλάτος του πυθμένα μπορεί να είναι ομοιόμορφο ή μπορεί να λεπτύνει εάν το κελί έχει κλίση προς τα κάτω, δημιουργώντας μια πιο ομοιόμορφη περιοχή λίμνης σε όλο το κελί (δείτε σελίδα 103 για περισσότερες λεπτομέρειες).

 

Μπορεί να χρειαστεί πρόσθετη προστασία ή ενίσχυση πλαγιάς για σταθεροποίηση εάν τα κελιά βιοκατακράτησης  είναι βαθύτερα από ο,5 μέτρα  με βάση συγκεκριμένες απαιτήσεις



  

Πηγη:https://nacto.org/publication/urban-street-stormwater-guide/stormwater-elements/green-stormwater-elements/bioretention-swale/


Μετάφραση :Κωνσταντίνος  Τάτσης 




Bioretention Swale

Bioretention swales are shallow, vegetated, landscaped depressions with sloped sides. They are designed to capture, treat and infiltrate stormwater runoff as it moves downstream. Swales are less expensive to build but use more space for infiltration and conveyance than planters, and can handle low to moderate flows of runoff.



Application

Swales are most applicable in lower density or lower traffic contexts, as they have relatively large footprints and little or no vertical separation from the sidewalk and street. Swales are commonly implemented on neighborhood or residential streets, along shared-use paths, medians, roundabouts, or other unused right-of-way areas and in areas where more space is available for siting the facility within the planting strip or a curb bulb along the street.

Graded side slopes allow more flexibility in design and planting compared to bioretentions cells with fixed vertical walls.

On streets with excess asphalt—such as slip lanes or overly wide curb radii—swales can be applied as part of a strategy to reclaim space in the right-of-way for safety, livability, and stormwater management.

Benefits

Swales can support a wide range of plantings to increase beneficial habitat and greenscape. Swales also provide flexibility for planting a variety of street trees on the bottom, on side slopes, or at raised berms between cells.

The side slopes of a bioretention cell provide a transition from adjacent roadway and sidewalk grade to the cell bottom.

Graded side slopes are less complex to adjust or modify after installation than a fixed planter side, and may make access points to underground utilities easier to locate.

In most cases, bioretention swales are fairly shallow (generally less than 2 feet in depth) and do not pose major safety risks even in the event of incursion by people walking or by motor vehicles.

The level bottom area of a swale provides space for maintenance crews to stand while working.

Considerations

 The bottom area of a bioretention cell along with the side slopes (up to the ponding depth) provides for the infiltration footprint area of the facility. More runoff can be detained as the flat bottom area is widened, or as the side slopes are made steeper. A minimum 12-inch bottom width is generally necessary, but may vary depending upon the bottom slope of the cell and the available space. In some cases, a minimum average bottom width of 18 inches might be a more appropriate criteria.

The degree of slope should be set considering the potential for erosion of the soil, operations and maintenance, whether the cell is sited in an area where people are more prone to driving vehicles off the road (such as near intersections or on higher-speed streets), whether or not a curb is present, and how much chance of walking into the swale is expected based on the adjacent pedestrian conditions and level of activity.





Recommended



Street runoff is directed into the swale through curb cuts, trench drain, pipe, or as sheet flow in curbless conditions.

The slopes of graded sides should be determined based on the potential for erosion, ability to establish plants, maintainability, and ability for pedestrians and people using mobility devices to recover, should they enter bioretention facilities. Side slopes between 2.5–4H:1V (horizontal:vertical) are best suited to urban contexts, providing a balance between pedestrian  comfort and landscape establishment. Vegetation and maintenance access are best supported by at least a 3H:1V or shallower slope.

Side slopes may be different on the sidewalk side and street side based on specific contextual requirements or concerns.

 In areas where pedestrians may step off the sidewalk or curb into the bioretention swale, hardy vegetative ground covers can delineate the cell’s edge. Barriers such as short fencing can also help protect the facility from trampling, similar to that found on urban tree pits. Regular pedestrian access paths between the sidewalk and street can also discourage entry into swales.

 In areas with significant on-street parking turnover, consider paving a 12- to 24-inch concrete strip at the back of the curb. In this instance, tailor the side slope to 3H:1V for the reduced level area in the step-out zone for pedestrian comfort.

Level areas at the edge of the bioretention swale should be compacted to support people walking on the surface as well as vehicles and people using bikes, strollers, or wheelchairs who may encroach on the swale from the adjacent roadway or sidewalk. Consider using undisturbed, firm, native soil for the edge zone. If placing soil in this zone, consider compaction to 95% density in the edge zone.

Optional

In constrained contexts, 2H:1V side slopes or steeper may be acceptable. These facilities are typically shallower in overall depth (generally 12 inches) and are more susceptible to soil erosion if the plants do not establish well and stabilize the soil.

Local stone boulders and cobbles can provide aesthetic enhancements, increased vertical slope, and erosion control if they are well-embedded and substantially anchored.

The infiltration gallery can be recessed under a vaulted sidewalk to increase detention capacity.

Where swales are planted with grass or lawn, a 3H:1V or 4H:1V side slope will ease mowing and maintenance access.

The bottom width may be uniform, or may be tapered if the cell slopes down, creating a more uniform ponding area across the cell (see page 103 for further detail).

Additional slope protection or reinforcement may be needed for stabilization if planters are deeper than 12 inches.



 


























Αναλογα άρθρα:


Αρθρα από τον Οδηγό Διαχείρισης Ομβρίων στην Πόλη 



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου