Γιατί η Αρχιτεκτονική Τοπίου έχει σημασία τώρα περισσότερο από ποτέ
Η αρχιτεκτονική τοπίου βρίσκεται σε μία καμπή…..
Η τελευταία απόδειξη: την περασμένη εβδομάδα, το Υπουργείο Εσωτερικών των ΗΠΑ αποφάσισε να πιστοποιήσει το επιστημονικό πεδίο με την περίφημη ονομασία STEM. Ως μέρος των εκπαιδευτικών κλάδων της επιστήμης, της τεχνολογίας, της μηχανικής και των μαθηματικών (STEM) που εμπίπτουν σε αυτήν την κατηγορία, οι φοιτητές αρχιτεκτονικής τοπίου μπορούν τώρα να περάσουν επιπλέον 24 μήνες αναζητώντας εργασία και εκπαίδευση μετά την αποφοίτησή τους στις Ηνωμένες Πολιτείες μετά από μια αρχική περίοδο φοίτησης και πτυχίο που χορηγείται σε όλους τους αποφοίτους.
Ο τίτλος υπόσχεται επίσης περισσότερο κύρος, υψηλότερους μισθούς εισόδου και πρόσθετη ευελιξία σταδιοδρομίας. Ο Torey Carter-Conneen, Διευθύνων Σύμβουλος της Αμερικανικής Εταιρείας Αρχιτεκτόνων Τοπίου (ASLA), αποκαλεί την ανάπτυξη μια σημαντική πρόοδο για την «εκπαίδευση και πρακτική στην αρχιτεκτονική τοπίου, και αυτό είναι εξαιρετικό για την Αμερική και την παγκόσμια κοινότητα». Τα νέα αντιστοιχούν σε μια αυξανόμενη έμφαση στην αρχιτεκτονική τοπίου ως βασική πρακτική σε όλο τον κόσμο τα τελευταία χρόνια – μια πρακτική που συνδέεται στενά με τις έννοιες της δημόσιας υγείας, του περιβαλλοντικού σχεδιασμού, της βιοφιλίας, της βιωσιμότητας και της εκ νέου άγριας φύσης. Υπογραμμίζει επίσης τη στενή σχέση μεταξύ τεχνολογίας και πειθαρχίας.
Photo Timothy Schenck
Οι προτάσεις σχεδια- σμού τοπίου βασίζονται όλο και περισσότερο στην προηγμένη επιστήμη και τεχνολογία για να προβλέψουν πώς οι οικολογικές παρεμβάσεις θα μπορούσαν να αλλάξουν τα σημερινά δεδομένα και να καθορίσουν ποια μέτρα θα αποφέρουν το υψηλότερο όφελος τόσο για τον άνθρωπο όσο και για τη φύση. Το σύγχρονο ιδεώδες των άγριων λιβαδιών και των δασών βιοποικιλότητας μπορεί να υπάρχει απαλλαγμένο από εξωτερικές επιρροές, αλλά το μονοπάτι για να φτάσετε εκεί απαιτεί βοήθεια.
Wild Mile / Skidmore, Owings & Merrill + Urban Rivers
Γιατί η Αρχιτεκτονική Τοπίου έχει σημασία τώρα περισσότερο από ποτέ
Αυτή η τάση προς την επιστροφή των οικοτοπων σ το δομημένο περιβάλλον μας στην αρχική τους μορφή ή την προσαρμογή τους σε ένα όλο και πιο αβέβαιο κλιματικό μέλλον κερδίζει δυναμική εδώ και πολλά χρόνια. Ρίχνουμε μια ματιά στο πώς το παράδειγμα μετατοπίστηκε από τα περιποιημένα γκαζόν στα λιβάδια με αγριολούλουδα και εξετάζουμε επιλεγμένα έργα τοπίων από τη βάση δεδομένων μας.
Brooklyn Botanic Garden Visitor Center / Weiss/Manfredi
Αν και ο Αμερικανός Frederick Law Olmsted αναφέρεται συχνά ως ο σύγχρονος «πατέρας της αρχιτεκτονικής τοπίου» λόγω της δουλειάς του σε ολόκληρη τη Βόρεια Αμερική (κυρίως στο Central Park της Νέας Υόρκης), προηγήθηκε αναμφισβήτητα ένας ομόλογός του στο Ηνωμένο Βασίλειο.
«Οποιαδήποτε δημιουργία για να αναγνωριστεί ως έργο τέχνης, πρέπει να είναι τέτοια που δεν μπορεί ποτέ να εκληφθεί ως έργο της φύσης.»
–– John Claudius Loudon
Vrå Children and Culture Center / JAJA Architects
Πιστό στη φιλοσοφία του Λούντον, ενώ αυτά τα πρώιμα τοπία θεωρούνταν χώροι αναπνοής για τους κατοίκους των πόλεων, κάθε άλλο παρά φυσικά ήταν. Ελάχιστη σκέψη δόθηκε στην τοπική χλωρίδα και πανίδα, και τα μοτίβα των αυτόχθονων φυτών άνοιξαν τη θέση τους για τακτοποιημένους φράκτες και εξωτικά Φυτά Μόλις το κίνημα Arts & Crafts του ύστερου 19ου αιώνα τα σχεδιασμένα τοπία άρχισαν να αντικατοπτρίζουν και να ενσωματώνουν με μεγαλύτερη ακρίβεια το περιβάλλον τους και να μεταμορφώνονται σε χώρους πρασίνου με πλούσια αρχιτεκτονική σε πολλές μητροπόλεις στον Παγκόσμιο Βορρά και Νότο.
bamboo Theatre-DNA Photo Dan Han
Μια πραγματική αφύπνιση της περιβαλλοντικής Συνείδησης, ωστόσο, δεν συνέβη παρά τα μέσα του 20ου αιώνα. Το Silent Spring της Rachel Carson εμφανίστηκε με σθένος το 1962, εκθέτοντας τους κινδύνους των φυτοφαρμάκων και επανεξετάζοντας τους κινδύνους της ανθρώπινης παρέμβασης σε ένα ήδη ευαίσθητο οικολογικό σύστημα.Τον παρακολούθησαν άνθρωποι όπως ο Norman Foster, ο Piet Oudolf, η Martha Schwartz ή ο Walter Hood.
Αυτές τις μέρες, βρισκόμαστε σε ένα άλλο σημείο καμπής. Με το τοπίο και την αρχιτεκτονική να είναι πιο αλληλένδετα από ποτέ λόγω της αλλαγής του κλίματος σε όλο τον κόσμο, ένας αυξανόμενος αριθμός πρακτικών αφιερώνει το χρόνο και τις προσπάθειές τους σε έργα ολιστικής αποκατάστασης που περιλαμβάνουν εξαιρετικά εξειδικευμένες επιστημονικές μεθόδους για να μετακινηθούν από μια ανθρωποκεντρική γλώσσα σχεδιασμού σε μια γλώσσα που επικεντρώνει την οικολογική συμβίωση ανάμεσα στον άνθρωπο και τη φύση.
Οι τράπεζες σπόρων έχουν μετατραπεί από αρχιτεκτονική προηδοποίηση για την «Ημέρα της Κρίσης» σε Εθνικά Περίπτερα στην Μπιενάλε Αρχιτεκτονικής της Βενετίας το 2023 και οι στρατηγικές παθητικής απαλλαγής από τον άνθρακα, γίνονται πλέον όλο και πιο διαδεδομένες, για να αναφέρουμε μόνο μερικούς δείκτες αυτής της τάσης. Δημοφιλή κινήματα σχεδιασμού, όπως το Lo-TEK – χτισμένο γύρω από τις γηγενείς, αναγεννητικές τεχνολογίες – η ανανέωση και η κυκλική Οικονομία αμφισβητούν τις προκαταλήψεις της κατασκευής και υποστηρίζουν μια λιγότερο επεμβατική, οικολογική και αλληλεξαρτώμενη προσέγγιση στην αρχιτεκτονική και το σχεδιασμό τοπίου. Τ.
Δημοφιλή κινήματα σχεδιασμού, όπως το Lo-TEK – χτισμένο γύρω από τις γηγενείς, αναγεννητικές τεχνολογίες – η ανανέωση και η κυκλικότητα αμφισβητούν τις προκαταλήψεις της κατασκευής και υποστηρίζουν μια λιγότερο επεμβατική, οικολογική και αλληλεξαρτώμενη προσέγγιση στην αρχιτεκτονική και το σχεδιασμό τοπίου. Λαμβάνοντας υπόψη την εξαιρετικά συγκεκριμένη φύση κάθε τοπικής τοποθεσίας και την ιστορία της, το έργο που παραγουν μελετώντας διάφορά στούντιο αρχιτεκτονικής Τοπίου όπως τα SCAPE, Hood, Cave_bureau, MNLA, DnA, ή Zewde ανοίγει το δρόμο για μια ανανεωμένη αλλαγή, και παραδείγματος που χρησιμοποιεί τις δυνάμεις της τεχνολογικής προόδου για την αποκατάσταση οράματα τοπίων του παρελθόντος.
Ακολουθούν μερικά παραδείγματα (και οι φωτογραφίες του αρθρου) από τη βάση δεδομένων μας που τονίζουν τις εγγενείς οικολογίες μέσα σε ενσωματωμένα πλαίσια και μπορούν να αποτελέσουν ένα σημείο εκκίνησης για τις απαραίτητες εξελίξεις.
Πηγή :www.archdaily.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου