Τα κολχικά

 Τα κολχικά 
του Καθ. Νικόλαου Ροδιτάκη 

Colchicum pussilum — στην τοποθεσία Επισκοπη Πεδιάδος.(φωτογραφία Ν. Ροδιτάκης )

Τα κολχικά ειναι πολύ όμορφα φθινοπωρινά λουλούδια που τα αγάπησε η Μήδεια ποιό πολύ και απο τα παιδιά της. Πολλοί τα λένε και φθινοπωρινούς κρόκους αλλά δεν είναι καθόλου έτσι. Μοιάζουν πολύ με τους κρόκους αλλά δεν είναι και ούτε έχουν καμία σχέση με αυτούς. Το χαρακτηριστικό διάκρισης είναι ότι οι στήμονες στο κολχικό είναι έξη ενώ στον κρόκο μόνο τρεις. Είναι πάρα πολύ δηλητηριώδη, εξ αιτίας της πολύ τοξικής κολχικίνης Colchicine (αλκαλοειδές) που περιέχεται σε όλα τα μέρη του φυτού.

Colchicum cupani — στην τοποθεσία Episkopí, Iraklion, Greece((φωτογραφία Ν. Ροδιτάκης)

Η δηλητηρίαση από αυτό το φυτό μοιάζει με την δηλητηρίαση από αρσενικό (γι’ αυτό και ονομάστηκε «φυτικό αρσενικό»). Τα συμπτώματα εμφανίζονται μετά από λίγες ώρες και λιγότερα από 2 γραμμάρια είναι ικανά να σκοτώσουν ένα παιδί.

Η κολχικίνη έχει χρησιμοποιηθεί για την ουρική αρθρίτιδα, σαν αντιαρθριτικό, αντιαλγικό. Επίσης έχει την ικανότητα να σταματά τη διαίρεση των κυττάρων (κυτταροστατικό).

του Καθ. Νικόλαου Ροδιτάκη 

και πως το ξεχωρίζουμε από τον αθώο κρόκο.

Είναι ένα από τα πρώτα φυτά που ανθίζουν, (πριν καν μπει), το φθινόπωρο.
Το κολχικό είναι πολυετές, βολβώδες φυτό, ενδημικό της μεσογείου και δυτικής Ασίας, αλλά πλέον έχει μεταφερθεί σε όλη την Ευρώπη και στη βόρεια Αμερική. Στη Ελλάδα απαντώνται 26 είδη.
Αυτό το πανέμορφο αλλά και πολύ δηλητηριώδες φυτό μεγαλώνει κυρίως σε υγρά μέρη, σε λιβάδια και ξέφωτα από δάση.
Τα άνθη είναι πολύ όμορφα, πολύ μεγάλα και πολύ ρόδινα.  Το λουλούδι έχει και αρσενικά αναπαραγωγικά όργανα (6 στήμονες) και θηλυκά (3 ύπερους).

Και εδώ είναι μια βασική διαφορά από τους κρόκους στους οποίους βρίσκουμε ΜΟΝΟ 3 στήμονες.

Από το βολβό εκφύεται ένας σωληνοειδής βλαστός, στην δε άκρη του σωλήνα αναπτύσσεται το άνθος με το περιάνθιο χωρισμένο σε έξι τέπαλα. Τα τέπαλα του είναι διακοσμημένα με ρόδινα στίγματα σαν μωσαϊκό. Τα φύλλα βγαίνουν πολύ μετά την ανθοφορία, την ερχόμενη άνοιξη κατευθείαν από το βλαστό χωρίς μίσχο.
Πολλοί τα λένε και φθινοπωρινούς κρόκους. Αλλά δεν είναι καθόλου έτσι. Μοιάζουν πολύ με τους κρόκους αλλά ΔΕΝ είναι και ούτε έχουν καμία σχέση με αυτούς. Είναι πολύ κολχικά και ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ δηλητηριώδη, εξ αιτίας της πολύ τοξικής κολχικίνης Colchicine (αλκαλοειδές) που περιέχεται σε όλα τα μέρη του φυτού.
Η δηλητηρίαση από αυτό το φυτό μοιάζει με την δηλητηρίαση από αρσενικό (γι’ αυτό και ονομάστηκε «φυτικό αρσενικό»). Τα συμπτώματα εμφανίζονται μετά από λίγες ώρες και λιγότερα από 2 γραμμάρια είναι ικανά να σκοτώσουν ένα παιδί.
Η κολχικίνη έχει χρησιμοποιηθεί για την ουρική αρθρίτιδα, σαν αντιαρθριτικό, αντιαλγικό. Επίσης έχει την ικανότητα να σταματά τη διαίρεση των κυττάρων (κυτταροστατικό), αλλά η τοξικότητα του είναι αποτρεπτική για να χρησιμοποιηθεί εναντίον του καρκίνου.

Οικογένεια: Liliaceae
Γένος: Colchicum
Είδος: Colchicum macrophyllum (κολχικό το μακρόφυλλο) & Colchicum bivonae, κολχικό

Εδώ φαίνονται καθαρά οι 6 στήμονες του λουλουδιού

Κρόκος του Μπορί (Crocus boryi) με 3 στημονες 

Το όνομα του προέρχεται από την Κολχίδα της μαύρης θάλασσας, τη σημερινή Γεωργία.
Η Μήδεια κόρη του βασιλιά της Κολχίδας Αιήτη και της Εκάτης έμεινε στην ιστορία ως ένα από τα πιο αποτρόπαια και τραγικά πρόσωπα της ελληνικής μυθολογίας. Μάγισσα, έμαθε τα κόλπα από τη θεία της Κίρκη και σκότωσε και δηλητηρίασε ουκ ολίγους. Με το που φτάνει στην Κολχίδα ο Ιάσονας, αρχηγός της Αργοναυτικής εκστρατείας, τον γνωρίζει, τον ερωτεύτηκε, τον βοήθα να κλέψουν το χρυσόμαλλο δέρας και το σκάει μαζί του για την Κόρινθο. Εν τω μεταξύ για να καθυστερήσει τον πατέρα της από την καταδίωξη, τεμαχίζει τον αδερφό της και πετάει τα κομμάτια του στη θάλασσα. Καθ’ οδόν προς την Κόρινθο, στην Ιωλκό, κάνει το χατίρι του γκόμενου και πείθει τις κόρες του Πελία (που σκότωσε τον πατέρα και τον αδερφό του Ιάσονα στην αργοναυτική εκστρατεία) να σκοτώσουν τον πατέρα τους και να τον βράσουν, γιατί έτσι θα γινόταν πάλι νέος.
Στην Κόρινθο ο Ιάσονας εγκαταλείπει την Μήδεια για χάρη της κόρης του βασιλιά Κρέοντα, τη Γλαύκη και τότε η Μήδεια της στέλνει δώρο στο γάμο της με τον Ιάσονα, ένα δηλητηριασμένο φόρεμα. Εκτός από τη νύφη, πεθαίνει και ο Κρέοντας που αγκάλιασε την κόρη του. Δεν της έφτανε όμως αυτό, έτσι, δολοφονεί και τα 2 παιδιά της χρησιμοποιώντας το δηλητηριώδες κολχικό και την κάνει με το φτερωτό άρμα του Ήλιου για την Αθήνα για να συνεχίσει εκεί, αλλά και αλλού, την φονική διαδρομή της.

 πηγη:laspistasteria.wordpress.com