Η ΙΣΤΟΡΊΑ ΤΩΝ ΒΟΤΑΝΙΚΩΝ ΚΉΠΩΝ

Οι τροπικοί αυτοί κήποι δημιουργήθηκαν σχεδόν αποκλειστικά για να δέχονται και να καλλιεργούν εμπορικά φυτά, όπως τα γαρύφαλλο, cocoa-tree, tea, coffee-tree, αρτόκαρπος, κιγχόνη (Cinchona), και έλαιο φοίνικα. Τότε εισήχθη στη Σινγκαπούρη η εβέα ή βραζιλιανή, το teak και το τσάι στην Ινδία και ο αρτόκαρπος, το πιπέρι και άλλα είδη στην Καραϊβική.

Οι κήποι και η καλλιέργεια φυτών έχουν προϊστορία χιλιάδων ετών με τα πρώτα παραδείγματα να χρονολογούνται περίπου 3000 χρόνια πριν στην αρχαία Αίγυπτο και Μεσοποταμία. 
Οι Ρωμαίοι ήταν επίσης ικανοί κηπουροί, ενώ γνώριζαν παράλληλα και τις θεραπευτικές ιδιότητες των φυτών. Στον προσδιορισμό των θεραπευτικών ιδιοτήτων των φυτών, τους Ρωμαίους διαδέχτηκαν οι μοναχοί. Χρησιμοποίησαν επίσης την ομορφιά των φυτών και των λουλουδιών στη λατρεία του Θεού. Οι πρώτοι τέτοιοι μοναστικοί κήποι δημιουργήθηκαν τον 8ο μ.Χ. αιώνα. Οι κήποι αυτοί αποτέλεσαν τον προπομπό των φυσικών κήπων οι οποίοι έκαναν την εμφάνισή τους το 16ο αιώνα.

Παρόλα αυτά, κανένας από τους κήπους που έχουν αναφερθεί μέχρι τώρα δεν μπορεί να χαρακτηριστεί «βοτανικός κήπος». Δεν είναι εύκολο να κατατάξει κανείς ένα βοτανικό κήπο, αν και μια επιστημονική βάση ορισμού αποτελεί αναγκαιότητα.

Κατά συνέπεια οι πρώτοι βοτανικοί κήποι στον κόσμο ήταν οι φυσικοί κήποι της Ιταλίας του 16ου και 17ου αιώνα. Ο πρώτος από αυτούς τους φυσικούς κήπους ήταν ο κήπος του Πανεπιστημίου της Πίζας ο οποίος δημιουργήθηκε από το Luca Ghini το 1543. 
Στη συνέχεια, ακολούθησαν άλλα ιταλικά πανεπιστήμια και δημιουργήθηκαν κήποι στην Πάδοβα (1545), τη Φλωρεντία (1545) και τη Μπολόνια (1547).

Οι κήποι αυτοί χρησιμοποιούνταν αποκλειστικά για την ακαδημαϊκή μελέτη των θεραπευτικών φυτών. Μέχρι το 16ο αιώνα οι θεραπευτικοί αυτοί κήποι είχαν εξαπλωθεί σε πανεπιστήμια και φαρμακεία σε όλη την κεντρική Ευρώπη όπως στην Κολωνία και την Πράγα. Ο βοτανικός κήπος του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης ήταν ο πρώτος κήπος που δημιουργήθηκε στο Ηνωμένο Βασίλειο το 1621 με στόχο να μεταδώσει τη γνώση και τη δόξα του Θεού.

Η χρήση των βοτανικών κήπων άλλαξε το 16ο και 17ο αιώνα. Ήταν η εποχή των ανακαλύψεων και η αρχή του διεθνούς εμπορίου. Κήποι όπως οι Βασιλικοί Βοτανικοί Κήποι στο Κιου (Kew) και ο Βασιλικός Βοτανικός Κήπος της Μαδρίτης δημιουργήθηκαν με στόχο την καλλιέργεια νέων ειδών τα οποία εισάγονταν μέσω αποστολών σε τροπικές περιοχές.

Οι κήποι αυτοί όχι μόνο προώθησαν και ενθάρρυναν τις βοτανικές ανακαλύψεις στις τροπικές περιοχές, αλλά βοήθησαν επίσης να δημιουργηθούν νέοι κήποι στις περιοχές αυτές προκειμένου να καλλιεργηθούν τα νέα αυτά είδη φυτών που είχαν ανακαλυφθεί.

Οι Βρετανοί δημιούργησαν τους Βοτανικούς Κήπους της Καλκούτας το 1787, ενώ οι Γάλλοι τους Βοτανικούς Κήπους Πάμπλμους (Pamplemousse Botanic Gardens) στο Μαυρίκιο το 1735 και ο Βασιλικός Βοτανικός Κήπος της Μαδρίτης τους Βοτανικούς Κήπους της Λα Οροτάβα (La Orotava) στην Τενερίφη.

Οι τροπικοί αυτοί κήποι δημιουργήθηκαν σχεδόν αποκλειστικά για να δέχονται και να καλλιεργούν εμπορικά φυτά, όπως τα γαρύφαλλο, cocoa-tree, tea, coffee-tree, αρτόκαρπος, κιγχόνη (Cinchona), και έλαιο φοίνικα. Τότε εισήχθη στη Σινγκαπούρη η εβέα ή βραζιλιανή, το teak και το τσάι στην Ινδία και ο αρτόκαρπος, το πιπέρι και άλλα είδη στην Καραϊβική.

Οι τροπικοί αυτοί κήποι δεν θα ταίριαζαν απόλυτα στον ορισμό των βοτανικών κήπων, καθώς δεν υπήρχε πραγματική επιστημονική βάση στο έργο τους, γεγονός που σχεδόν οδήγησε στην παρακμή τους. Ανεξάρτητα ιδρύματα και γεωργικές σχολές αναπτύχθηκαν αναδεικνύοντας το σχεδόν υπεράριθμο των κήπων με καλλιεργητική δραστηριότητα.

Κατά το 19ο και 20ο αιώνα δημιουργήθηκαν στην Ευρώπη και τη Βρετανική Κοινοπολιτεία δημοτικοί και κοινοτικοί κήποι. Σχεδόν όλοι αυτοί οι κήποι λειτουργούσαν κυρίως για λόγους αναψυχής και ελάχιστοι είχαν εφαρμόσει επιστημονικά προγράμματα. Ο βοτανικός κήπος του Μισούρι αποτελεί εξαίρεση,
καθώς και ο πρώτος βοτανικός κήπος που δημιουργήθηκε στις ΗΠΑ το 1859. Αυτή την περίοδο της ιστορίας των βοτανικών κήπων οι μόνες πραγματικά επιστημονικές δραστηριότητες που είχαν αναλάβει κήποι ήταν η σωστή τοποθέτηση ετικετών στις συλλογές και η ανταλλαγή σπόρων σε παγκόσμιο επίπεδο.

Το ενδιαφέρον για τους βοτανικούς κήπους έχει ανανεωθεί τα τελευταία 30 χρόνια, καθώς θεωρούνται πολύ σημαντικοί λόγω των συλλογών και της επιστημονικής γνώσης που συγκεντρώνουν για την αναπαραγωγή των φυτικών ειδών. Το «κίνημα» αυτό ξεκίνησε τη δεκαετία του 1970 όταν η Διεθνής Ένωση για τη Διατήρηση της Φύσης (IUCN) άρχισε να ενθαρρύνει την ex situ συντήρηση απειλούμενων φυτών.

Σήμερα υπάρχουν 1775 βοτανικοί κήποι και δενδροκομεία σε 148 χώρες στον κόσμο με πολύ περισσότερα υπό κατασκευή ή σχεδιασμό, όπως ο πρώτος βοτανικός κήπος στο Ομάν (Αραβική Χερσόνησος) ο οποίος, όταν ολοκληρωθεί, θα είναι ένας από τους μεγαλύτερους κήπους στον κόσμο και θα φιλοξενήσει το πρώτο εσωτερικό δάσος ομίχλης μεγάλης κλίμακας σε ένα τεράστιο γυάλινο θερμοκήπιο.

Η ομάδα του Gardenmagazine

Βοτανικός Κήπος Καισαριανής

Ο Βοτανικός Κήπος της Φιλοδασικής παρουσιάζει πολλά στοιχεία των μεσογειακών οικοσυστημάτων: υπάρχει πλούσια μακία βλάστηση, αποτελούμενη από μεγάλους θάμνους και ορισμένα κωνοφόρα, κατά πλειονότητα αειθαλή. Εξίσου κυρίαρχο στοιχείο του Κήπου αποτελούν τα φρύγανα, αυτοί οι τόσο χαρακτηριστικοί ξηροφυτικοί θάμνοι του μεσογειακού τοπίου.

Στον Βοτανικό Κήπο Καισαριανής, που άρχισε να δημιουργείται το 1947 σε προσφερόμενο χώρο παραπλεύρως της Μονής, είχαν συγκεντρωθεί αρχικά 200 είδη φυτών, αριθμός που διατηρήθηκε σταθερός τις δεκαετίες που πέρασαν. Τα χρόνια κύλησαν, οι προτεραιότητες της Φ.Ε.Α. διαφοροποιήθηκαν, κυρίως λόγω στενότητας πόρων, και ο Κήπος κατά κάποιον τρόπο "αγρίεψε”. Αυτό το γεγονός όμως του προσδίδει σήμερα μια ιδιαίτερη γοητεία, και μεγάλη φυσικότητα. Καθώς ξεκινά ο επανεμπλουτισμός του Κήπου, γίνεται προσπάθεια να διατηρηθεί η φυσικότητα του χώρου.

Ο Βοτανικός Κήπος της Φιλοδασικής παρουσιάζει πολλά στοιχεία των μεσογειακών οικοσυστημάτων: υπάρχει πλούσια μακία βλάστηση, αποτελούμενη από μεγάλους θάμνους και ορισμένα κωνοφόρα, κατά πλειονότητα αειθαλή. Εξίσου κυρίαρχο στοιχείο του Κήπου αποτελούν τα φρύγανα, αυτοί οι τόσο χαρακτηριστικοί ξηροφυτικοί θάμνοι του μεσογειακού τοπίου. Σ' αυτούς τους χώρους, που μπορεί να φαίνονται εκ πρώτης όψεως φτωχοί, ευδοκιμεί μια πολυάριθμη και ποικίλη χλωρίδα από πολυετή, ετήσια και βολβώδη φυτά, που δίνουν μια σύντομη αλλά εντυπωσιακή ανθοφορία, κυρίως την άνοιξη. Αντιπροσωπεύονται 560 είδη (taxa), 74 οικογένειες φυτών, 78 ενδημικά της Ελλάδας, και 196 αυτοφυή του Υμηττού.
Επιπλέον, η ύπαρξη σημείων με σχετικά βαθύ έδαφος ή με περισσότερη δροσιά και η παρουσία μιας μικρής ρεματιάς που διασχίζει τον Κήπο επιτρέπουν την εγκατάσταση και πιο ορεινών και απαιτητικών σε υγρασία φυτών.

Λόγω και της προϋπάρχουσας διάρθρωσης του Κήπου, ο τρόπος παρουσίασης των φυτών στον χώρο είναι μάλλον "οικολογικός". Δηλαδή, τα φυτά τοποθετούνται ανάλογα με τις φυσικές τους απαιτήσεις, ως προς το έδαφος, το φωτισμό και τον προσανατολισμό: τα χασμόφυτα ανάμεσα σε βράχια, τα φρύγανα σε φτωχά, πετρώδη, ηλιόλουστα σημεία, τα πιο ορεινά είδη και τα φυτά των λιβαδιών σε πιο γόνιμες και ποτιζόμενες θέσεις, τα φυτά του ορεινού δάσους σε σκιερές και δροσερές τοποθεσίες.

Όποτε όμως είναι δυνατόν, ομαδοποιούνται τα είδη ενός γένους, όπως π.χ. όλες οι διγιταλίδες, οι παιώνιες ή οι κενταύριες, για να μπορεί κανείς να κάνει συγκρίσεις. Αυτό όμως δεν είναι εφικτό για είδη που έχουν διαφορετικές απαιτήσεις: Η Salvia triloba και η Salvia pomifera αντέχουν σε ξηρά εδάφη ενώ η Salvia sclarea και η Salvia pratensis είναι είδη απαιτητικά σε δροσιά και νερό. Επιπλέον, όσο γοητευτική κι αν φαίνεται η συγκέντρωση των φυτών κατά γεωγραφικές περιοχές, στην πράξη αποδεικνύεται δύσκολη, διότι στη χώρα μας, λόγω της μεγάλης εναλλαγής του ανάγλυφου, μπορεί να βρει κανείς από παραθαλάσσια μέχρι σχεδόν αλπικά φυτά σε μία μικρή περιφέρεια και σε ακτίνα λίγων μόνο χιλιομέτρων. Έτσι για να ευδοκιμήσουν στο Βοτανικό Κήπο, πρέπει να τοποθετηθούν σε διαφορετικές τοποθεσίες.

Ο βασικός σκοπός του Βοτανικού Κήπου είναι εκπαιδευτικός. Γίνεται προσπάθεια να παρουσιαστούν στον επισκέπτη όσο το δυνατόν περισσότερα είδη της άγριας χλωρίδας της Ελλάδας. Σήμερα όμως δεν επισκεπτόμαστε ένα βοτανικό κήπο μόνο για να δούμε ωραία και σπάνια φυτά. Γνωρίζοντας το φυτικό κόσμο από κοντά, βοηθείται κάποιος να συνειδητοποιήσει σαφέστερα τη σημασία που έχουν τα φυτά και τα δάση για τη ζωή και να αντιμετωπιστεί με περισσότερο σεβασμό το φυσικό περιβάλλον.

Εξάλλου, ένας από τους στόχους όλων των βοτανικών κήπων σήμερα είναι να διασώσουν είδη που απειλούνται με εξαφάνιση γιατί, για ποικίλους λόγους, καταστρέφονται οι βιότοποί τους. Έτσι, ένας από τους στόχους του Βοτανικού Κήπου είναι η συνειδητή φροντίδα να μη χαθούν άλλα είδη της ελληνικής χλωρίδας, όπως χάθηκαν η Centaurea tuntasia και η Centaurea sibthorpii από την Αττική.

Παράλληλα, ο Βοτανικός Κήπος συνεργάζεται με το παρακείμενο φυτώριο της Φ.Ε.Α. στον πολλαπλασιασμό φυτών με κάποιο ιδιαίτερο αισθητικό ενδιαφέρον, με την ελπίδα να διασωθούν είδη της άγριας χλωρίδας που απειλούνται με εξαφάνιση. Η τροφοδοσία του φυτωρίου της Φ.Ε.Α. με άγνωστα και σπάνια φυτά προς πολλαπλασιασμό, συμβάλλει στη διάδοση πολλών ειδών του αυτοφυούς φυτικού πλούτου, ως καλλιεργούμενων και επομένως στον εμπλουτισμό των κήπων με μια μεγαλύτερη ποικιλία φυτών του τόπου μας.

Σε μια εποχή όπως η σημερινή, με αυξημένη την ευαισθησία του κοινού στα θέματα του περιβάλλοντος και την ανάγκη γνωριμίας με τα φυτά της Ελλάδας που γίνεται όλο και πιο επιτακτική, μια νέα περίοδος αρχίζει για το Βοτανικό Κήπο της Φιλοδασικής στην Καισαριανή.
Ο κήπος δεν είναι προς το παρόν ανοιχτός για το κοινό, παρά μόνο ύστερα από ειδική συνεννόηση και μόνο για μικρές ομάδες, επειδή η στενότητα του χώρου δεν επιτρέπει τις μαζικές επισκέψεις.


Σταυρούλα Παυλοπούλου
Αρχιτέκτονας Τοπίου Msc.
Email : s_pavlopoulou@yahoo.gr


Πηγή : http://www.philodassiki.org

13 πηγές Ασβεστίου που θα σας εκπλήξουν!

13 πηγές Ασβεστίου που θα σας εκπλήξουν!

Δεν είναι μόνο το γάλα ωφέλιμο για τον οργανισμό και τα κόκαλά μας. Μπορούμε να ενισχύσουμε τα οστά μας και με τροφές που όμως δε συμπεριλαμβάνονται στα γαλακτοκομικά.

Εξάλλου νεώτερες μελέτες δείχνουν την επικινδυνότητα των συσκευασμένων γαλακτοκομικών.

Το γεγονός αυτό είναι πολύ σημαντικό για όσους δεν αρέσκονται στα γαλακτοκομικά προϊόντα, για τους χορτοφάγους που δεν καταναλώνουν γάλα, όπως επίσης και για την περίοδο της νηστείας.

1. Ρόκα

(63 mg ασβεστίου ανά μισό φλυτζάνι)

Επιλέξτε αυτό το αρωματικό πράσινο λαχανικό, για μια πιο πλούσια σε ασβέστιο σαλάτα (και καλύτερη σε γεύση!). Ένα φλιτζάνι ρόκα, περιέχει μόλις 5 θερμίδες κι έτσι αποτελεί μια καλή επιλογή για να προσλάβετε περισσότερο από το ένα τρίτο της συνιστώμενης ημερήσιας πρόσληψης ασβεστίου, χωρίς να παχαίνει.

2. Λευκά φασόλια

(70 mg ασβεστίου ανά μισό φλιτζάνι, μαγειρεμένα λευκά φασόλια)

Τα λευκά φασόλια έχουν τριπλή δράση: Θα σας χαρίσουν 10g φυτικές ίνες και 10 g πρωτεΐνης, καθώς και θα ωφελήσουν τα οστά σας με ασβέστιο.

3. Αμύγδαλα

(80 mg ασβεστίου σε 36 γρ.)

Αυτοί οι νόστιμοι ξηροί καρποί, περιέχουν μονοακόρεστα λιπαρά οξέα που καταπολεμούν τις καρδιακές παθήσεις και ενισχύουν επίσης την υγεία των οστών παρέχοντας περίπου το 8% της συνιστώμενης ημερήσιας πρόσληψης ασβεστίου. (Απλά μην το παρακάνετε, καθώς 30 γρ. περιέχουν 170 θερμίδες και περίπου 15 g λίπους).

4. Μπρόκολο μαγειρεμένο

(90 mg ασβεστίου ανά μισό φλυτζάνι)

Αυτή η τροφή που καταπολεμά τον καρκίνο, ωφελεί και τα οστά μας, προσφέροντας μέχρι σχεδόν το 10% της συνιστώμενης ημερήσιας ποσότητας ασβεστίου, με μισό φλιτζάνι. Το μπρόκολο, επίσης, περιέχει τεράστιες ποσότητες βιταμινών C και K.

5. Γογγύλι βρασμένο

(100 mg ασβεστίου ανά μισό φλυτζάνι)

Μην πετάτε τα φύλλα από τα γογγύλια. Είναι το πιο θρεπτικό μέρος αυτών των λαχανικών. Βάλτε τα σε σούπες ή μαγειρευτά, ή τα σοτάρετέ τα με σκόρδο, για ένα θρεπτικό και νόστιμο πιάτο. Τα γογγύλια έχουν βιταμίνες Α, Β1, Β2, Β5, PP, καροτίνη, κάλιο, ασβέστιο, φώσφορο, μαγνήσιο, σίδηρο, νάτριο, θείο, μαγγάνιο και μια μικρή ποσότητα ιωδίου. To μαγνήσιο, που περιέχουν, βοηθά τα οστά να συσσωρεύσουν ασβέστιο. Αυτό είναι πολύ σημαντικό για την ανάπτυξη και την ενίσχυση του σκελετού.

6. Φασόλια σόγιας βρασμένα

(100 mg ασβεστίου ανά μισό φλυτζάνι)

Η σόγια μας εφοδιάζει με πρωτεΐνη καθώς και ωμέγα-3 λιπαρά οξέα, τα οποία βοηθούν στη λειτουργία του εγκεφάλου, μειώνουν τη φλεγμονή και προλαμβάνουν τις καρδιαγγειακές παθήσεις. 100 mg ασβεστίου ανά μισό φλιτζάνι είναι μόνο το κερασάκι στην τούρτα.

7. Σπανάκι μαγειρεμένο

(120 mg ασβεστίου ανά μισό φλυτζάνι)

Ένας ακόμη λόγος για να γεμίσετε το πιάτο σας με το αγαπημένο σνακ του Popeye: Κάθε μερίδα, σπανάκι, μας εφοδιάζει με το 12% της ημερήσιας συνιστώμενης πρόσληψης ασβεστίου. Αυτό το πράσινο λαχανικό είναι επίσης καλή πηγή σιδήρου, που βοηθά την ανάπτυξη των μυών, καθώς και των βιταμινών Α και Κ, φυλλικού οξέως, καλίου και ψευδάργυρου.

8. Σύκα αποξηραμένα

(150 mg ασβεστίου σε μισή κούπα)

Εκτός από το ότι μας παρέχουν 15% της συνιστώμενης ημερήσιας πρόσληψης ασβεστίου, τα σύκα μας εφοδιάζουν επίσης με περισσότερα από 7 γρ. φυτικών ινών ανά μερίδα.

9. Tόφου

(120-390 mg ασβεστίου σε 110 γρ.)

Καλά νέα για τους χορτοφάγους: Ένα από τα αγαπημένα υποκατάστατα του κρέατος, έχει σημαντικές ποσότητες ασβεστίου. Η υψηλή περιεκτικότητα σε ασβέστιο στο τόφου, έχει να κάνει με τον τρόπο που οι ειδικοί επεξεργάζονται το πηγμένο γάλα σόγιας.

10. Κονσέρβα σολομού

(170-210 mg ασβεστίου σε 85 γρ.)

Αντικαταστήστε τον τόνο με το σολομό και θα διπλασιάσετε την περιεκτικότητα σε ασβέστιο στο σάντουίτς σας. Κι αυτό γιατί σε αντίθεση με τον τόνο, ο σολομός κονσερβοποιείται με τα κόκαλά του.

11. Σπόροι από σουσάμι ολόκληροι, καβουρδισμένοι

(280 mg ασβεστίου σε 28 γρ.)

Μικροί αλλά θαυματουργοί, οι σπόροι σουσαμιού (μόλις 28 γρ.) προσφέρουν περισσότερο από το 1/4 των ημερήσιων αναγκών μας σε ασβέστιο. Το σουσάμι και τα προϊόντα του (ταχίνι, χαλβάς, σησαμέλαιο), αποτελούν τρόφιμα θερμιδογόνα μεν, υψηλής διατροφικής αξίας δε.

Μάθετε περισσότερα για το σουσάμι και τις ιδιότητές του!

12. Ενισχυμένος χυμός πορτοκαλιού

(300 mg ασβεστίου σε 226 γρ.)

Τα εμπλουτισμένα τρόφιμα και τα συμπληρώματα έχουν αποδειχθεί ότι είναι εξίσου πολύτιμες πηγές ασβεστίου, όπως και τα φυσικά τρόφιμα. Εκτός από εμπλουτισμένο με ασβέστιο, χυμό ή ψωμί, μπορείτε επίσης να πάρετε και συμπληρώματα ασβεστίου.

13. Σαρδέλες

(370 mg ασβεστίου σε 85 γρ.)

Αυτά τα ψάρια αποτελούν έναν θησαυρό για το τραπέζι μας και την υγεία μας, προσφέροντας πάνω από 30% της ημερήσιας συνιστώμενης πρόσληψης ασβεστίου ανά μερίδα. Οι σαρδέλες έχουν πράγματι υψηλή περιεκτικότητα σε ασβέστιο, λόγω των δικών τους οστών, γι’ αυτό και πρέπει να τρώτε το ψάρι ολόκληρο. Επίσης παρέχουν μεγάλες δόσεις σε ωμέγα-3 λιπαρά οξέα, βιταμίνες του συμπλέγματος Β, σίδηρο, κάλιο και μια σειρά από άλλες θρεπτικές ουσίες.

Πηγή: http://www.newsitamea.gr/

Μαγικός Ιδιωτικός κήπος στο Αμβούργο

Ιδιωτικός κήπος στο Αμβούργο

          Ο κήπος είναι της οικίας της οικογένειας Lorenz Von Ehren ιδιοκτητών και του μεγαλύτερου φυτωρίου στην Γερμανία. Ήταν στο χώρο  της πρώτης φυτωριακής εγκατάστασης έκτασης 500 στρεμμάτων.

         Όταν  το Αμβούργο αναπτύχθηκε και απέκτησε η περιοχή σημαντική οικονομική αξία, έχοντας μεταμορφωθεί σε ένα από τα ακριβότερα προάστια της πόλης, και έτσι  η υπόλοιπη έκταση πωλήθηκε χρηματοδοτώντας την ανάπτυξη της εταιρείας και στον χώρο έμεινε μόνο η οικία της οικογενείας. Ο κήπος πέρα από χώρος χαλάρωσης για την οικογένεια είναι παράλληλα και επίδειξης για σημαντικούς πελάτες.

        Στο κέντρο  του κυριαρχεί μία φυσική πισίνα που χαρίζει στιγμές δροσιάς στα θερμά και υγρά καλοκαίρια του ηπειρωτικού κλίματος, ενώ γεμίζει με ομορφιά  τις αισθήσεις. Το ανάγλυφο του χώρου δένει περιμετρικά  με μονοπάτια, από διάφορα υλικά όπως ξύλο, πέτρα, κυβόλιθοι, κροκάλες και πυκνές φυτεύσεις από πυξάρια –κύρια σε σχήμα- ταξούς,  ροδόδεντρα και πλήθος άλλων φυτών δημιουργώντας ένα μαγικό χώρο που μπορείς να χαλαρώσεις και να «χαθείς» για ώρες.

       Σε κάθε γωνιά ανακαλύπτεις μία ομορφιά, ένα ρυάκι, ένα ανθισμένο βολβό, ένα εποχιακό, ένα φυτό αρμονικά δεμένο με το υπόλοιπο τοπίο. Στην περίμετρο ταξοί και κυπαρίσσια οριοθετούν τον χώρο και δίνουν μία αίσθηση ιδιωτικότητας.

      

 Η είσοδος πολύ εντυπωσιακή με πυξάρια σφαίρες σε διάφορά μεγέθη και τις αντικρίζεις μόλις περάσεις ένα μεγάλο αδιαπέραστο τοίχο από ταξούς.

Οι ξύλινες βεράντες εμπνευσμένες από την Ιαπωνική αρχιτεκτονική είναι σε δύο επίπεδα ώστε να δίνουν μία εξαιρετική θέα σε όλο τον χώρο.

Πρέπει να πω ότι «χάθηκα» …ξεχάστηκα ….

Τα χρώματα , τα σχήματα ,

η γαλήνη που εν έπνεαν…..

ήταν όλα τέλεια!!

 Κώστας Τάτσης

Γεωπόνος
www.topiodomi.gr

Οπωροφόρα bonsai

 Υπάρχει προσπάθεια να παράγουμε  οπωροφόρα bonsai....
το αποτέλεσμα  εκπληκτικό!!

 

Αν σας δυσκολεύει μία τεχνική για παραγωγή των παραπάνω  μπορείτε να έχετε ένα νάνο οπωροφόρο στην γλάστρα σας στον κήπο ή στο μπαλκόνι σας

ανάλογα άρθρα:ΥΠΕΡΟΧΑ BONSAI
Πως να φτιάξετε ένα bonsai σε 12 βήματα

Καλλιέργεια φακής

Καλλιέργεια φακής

Ποικιλίες φακής

α). Η ξανθή φακή έχει σπόρους μεγάλους, πλακωτούς, κιτρινωπούς ή ξανθούς. Το φυτό γίνεται 0.30-0.40 μ. με πολλές διακλαδώσεις.
β). Η καστανή φακή έχει σπόρους μικρότερους, πιο φουσκωτούς στη μέση, κοκκινοπούς ή καστανούς. Το φυτό γίνεται μικρότερο,
 με στενότερα φυλλίδια. Της καστανής φακής ξεχωρίζουμε 2 παραλλαγές: μία χειμωνιάτικη και μία ανοιξιάτικη.
γ). Η πράσινη φακή έχει σπόρους λίγο πλατύτερους και λόγο πιο φουσκωτούς από της καστανής, πράσινους σκέτους ή με μαύρα στίγματα. Το φυτό τους γίνεται ψηλό σαν της ξανθής φακής με ψιλά φυλλίδια.
δ). Η παρδαλή φακή έχει σπόρους πλατιούς, καστανούς με νερά σταχτιά και μαύρα. Το φυτό είναι ανάλογο στο ύψος με της ξανθής, μα χωρίς διακλαδώσεις. Τα άνθη της φακής αυτής είναι κιτρινωπά με μια μαύρη κηλίδα, ενώ των τριών άλλων άσπρα με μενεξεδιές γραμμές.

Η ξανθή φακή είναι των βορεινότερων χωρών, ενώ η καστανή είναι των ζεστών χωρών. Η πράσινη και η παρδαλή γίνονται προ πάντων σε ορεινά μέρη.

Κλίμα
Η φακή αντέχει σχετικώς αρκετά στο κρύο, όχι όμως και στις μεγάλες παγωνιές. Η ξηρασία της κάνει μεγάλο κακό καθώς και τα ομιχλώδη και βροχερά κλίματα, όπου προσβάλεται ευκολότερα από αρρώστιες.
Στα ψηλά βουνά και έως 1.000 μέτρα πάνω από τη θάλασσα για τη χώρα μας προκόβει καλά.

Έδαφος
Η φακή θέλει στραγγερό έδαφος. Φοβάται πολύ τα χωράφια που νεροκρατάνε ή που είναι πολύ λασπερά και σφιχτά. Τα ασβεστο-αμμώδη εδάφη, τα γρανιτικά, τα ηφαιστειογενή, τα χαλικώδη και γενικώς τα εδάφη που στραγγίζουνε τα νερά εύκολα χωρίς να υποφέρουν όμως από ξηρασία (ανάλογα με το κλίμα, είναι κατάλληλα για τη φακή. Τα εδάφη αυτά πρέπει να είναι πλούσια σε θρεφτικά στοιχεία.
Οι λάκκες (κοιλάδες ή λεκανοπέδια), που κρατάνε πολλά νερά ή που υποφέρουνε το χειμώνα από πολλές ομίχλες, δεν κάνουνε για φακή. Οι πλαγιές, οι προφυλαγμένες από τους βοριάδες, οι προσηλιακές, που στεγνώνουν εύκολα, οι ανοιχτοί κάμποι και τα οροπέδια είναι πολύ κατάλληλα για τη φακή.

Απαιτήσεις σε θρεφτικά στοιχεία-λιπάσματα
Μια καλή συγκομιδή φακής παίρνει από ένα στρέμμα 20 κιλά άζωτο, 4 κιλά φωσφορικό οξύ, 17,4 κιλά ποτάσα και 16,2 κιλά ασβέστη.

Σπορά
Η γη πρέπει να είναι πολύ ψιλοχωματισμένη και δουλεμένη καλά. Η φακή σπέρνεται το Νοέμβρη αφού δουλευτεί καλά η γη μετά τα πρωτοβρόχια. Στα βορεινότερα και πιο ορεινά μέρη σπέρνουμε το Μάρτη όταν περάσουν οι μεγάλες παγωνιές. Η σπορά γίνεται συνήθως στα πεταχτά. Το σκέπασμα του σπόρου γίνεται με ξύλινο αλέτρι, με καλλιεργητή ή με σιδερένια σβάρνα σε βάθος όχι μεγαλύτερο των 4 πόντων για τα ελαφριά χώματα και μόλις 1-2 πόντων για τα βαριά χώματα.
Καλύτερα όμως να σπέρνεται σε γραμμές σε απόσταση 20 έως 30 πόντους μεταξύ τους ή σε τούφες σε απόσταση 25-43 πόντους, ανάλογα με την γονιμότητα της γης. Άμα είναι σε γραμμές ή τούφες γίνονται ευκολότερα τα σκαλίσματα.
Για σπάρσιμο στα πεταχτά χρειάζονται έως 15 οκάδες σπόρος στο στρέμμα, για σπάρσιμο σε τούφες 10-12 οκάδες και τέλος για σπάρσιμο στη γραμμή 6-8 οκάδες.

Καλλιεργητικές φροντίδες
Αν η φακή έχει σπαρθεί σε λασπερά χώματα και βρέξει μετά τη σπορά, δυσκολεύεται να φυτρώσει. Αν δούμε πως σε 10-20 ημέρες μετά τη σπορά δε ξεπετάχτηκε η φακή, σβαρνίζουμε με τη σιδερένια σβάρνα για να σπάσει η πέτσα της γης και να αφήσει τη φακή να πετάξει. Τη φακή την πνίγουνε πολύ τα ζιζάνια. Όταν μεγαλώσει 6-10 πόντους πρέπει να τη σκαλίσουμε ή να τη ξεβοτανίσουμε. Αν είναι ανάγκη κάνουμε και δεύτερο σκάλισμα (λίγο πριν ανθήσει) και τρίτο σκάλισμα (αφού δέσει τον καρπό).

Συγκομιδή
Η φακή πρέπει να μαζευτεί πριν καλοξεραθεί γιατί αλλιώς τινάζεται ο καρπός. Η συγκομιδή γίνεται με ξερίζωμα. Σωρόνονται στο αλώνι, όπου άμα ξεραθούν καλά, αλωνίζονται, λυχνίζονται και η καθαρή φακή μαζεύεται στην αποθήκη, ενώ το άχυρο της φακής δίνεται στα ζώα.





Πηγή: Τα όσπρια-Ν.Η. Αναγνωστόπουλου/Παράρτημα «Γεωργικού δελτίου» μηνός Μαρτίου 1939

πηγη:φτιαχνω

Φρούτα και διαβήτης.....

σταφύλια,μήλα και βατόμουρα συνδέονται με χαμηλότερο κίνδυνο διαβήτη τύπου 2

τα άτομα που έτρωγαν τουλάχιστον δύο μερίδες κάθε εβδομάδα από ορισμένα ολόκληρα φρούτα - ιδίως βατόμουρα, σταφύλια και μήλα - μείωσαν τον κίνδυνο για διαβήτη τύπου 2 περίπου 23%  σε σύγκριση με εκείνους που έτρωγαν λιγότερο από μια μερίδα τον μήνα

οι δε χυμοί σχετίστηκαν  με υψηλότερο κίνδυνο διαβήτη τύπου 2

αυτό ήταν το συμπέρασμα νέας μελέτης  με επικεφαλής ερευνητές από το  Harvard School of Public Health ...
η μελέτη είναι η πρώτη που εξετάζει τις επιδράσεις των μεμονωμένων φρούτων στον οργανισμό σε σχέση με τον κίνδυνο διαβήτη τύπου 2...
«Ενώ τα φρούτα συνιστώνται ως μέτρο για την πρόληψη του διαβήτη,προηγούμενες
μελέτες έχουν δείξει μικτά αποτελέσματα για τη συνολική κατανάλωση φρούτων. 
Τα ευρήματά μας παρέχουν νέα στοιχεία που δείχνουν ότι ορισμένα φρούτα μπορεί να είναι ιδιαίτερα επωφελή για τη μείωση του κινδύνου διαβήτη », δήλωσε ο κύριος συγγραφέας της μελέτης  Qi Sun, επίκουρος καθηγητής στο Department of Nutrition ...
οι ερευνητές εξέτασαν στοιχεία που συγκεντρώθηκαν μεταξύ 1984 και 2008, από 187.382 συμμετέχοντες σε τρεις μακροχρόνιες μελέτες...
οι συμμετέχοντες που ανέφεραν διάγνωση παθήσεων όπως του διαβήτη, των καρδιαγγειακών παθήσεων και του καρκίνου κατά την εγγραφή αποκλείστηκαν...
στο πέρας της μελέτης
τα αποτελέσματα έδειξαν ότι 12.198 συμμετέχοντες (6,5 τοις εκατό) ανέπτυξε διαβήτη κατά τη διάρκεια της περιόδου της μελέτης.
Οι ερευνητές εξέτασαν τη συνολική κατανάλωση φρούτων
αλλά
και επιμέρους κάποιων φρούτων όπως
σταφύλια
σταφίδες
ροδάκινα
δαμάσκηνα
βερίκοκα
μπανάνες
πεπόνι
μήλα 
αχλάδια
πορτοκάλια
γκρέιπφρουτ
φράουλες και
βατόμουρα
επίσης
εξέτασαν την κατανάλωση χυμών από
μήλο
πορτοκάλι
γκρέιπφρουτ και άλλων φρούτων...
τα αποτελέσματα έδειξαν πως 
τα άτομα που έτρωγαν τουλάχιστον δύο μερίδες κάθε εβδομάδα από ορισμένα ολόκληρα φρούτα - ιδίως βατόμουρα, σταφύλια και μήλα - μείωσαν τον κίνδυνο για διαβήτη τύπου 2 περίπου  23% σε σύγκριση με εκείνους που έτρωγαν λιγότερο από μια μερίδα τον μήνα...
αντιθέτως, εκείνοι που κατανάλωναν μία ή περισσότερες μερίδες από  χυμούς φρούτων κάθε μέρα αύξανε τον κίνδυνο ανάπτυξης διαβήτη τύπου 2 περίπου 21%...
οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η ανταλλαγή τριών μερίδων  χυμών φρούτων την εβδομάδα με ολόκληρα φρούτα οδήγησε σε μείωση 7% του κινδύνου διαβήτη...
στο συμπέρασμα της μελέτης
οι ερευνητές συνδέουν τα ευεργετικά αποτελέσματα με τις ανθοκυανίνες και τις πολυφαινόλες που περιέχουν τα μούρα
τα σταφύλια και τα μήλα...
~~~~~~~~~~~
πηγές πληροφόρησης και:
http://news.harvard.edu/gazette/story/2013/08/reduce-type-2-diabetes-risk/
http://www.bmj.com/press-releases/2013/08/29/researchers-find-link-between-blueberries-grapes-and-apples-and-reduced-ri
http://www.medicalnewstoday.com/articles/265410.php 
thalia

To Διατροφικό πρόβλημα οφείλεται και στο Μοντέλο Ανάπτυξης του Αγροτικού Τομέα

Η τελευταία διάσκεψη κορυφής του Οργανισμού Τροφίμων & Γεωργίας των Ηνωμένων Εθνών στη Ρώμη (FAO) εξέδωσε ανακοινωθέν στο οποίο περιλαμβάνεται μια φράση κλειδί που εκτιμώ ότι πρέπει να απασχολήσει όχι μόνο την πολιτεία αλλά και το σύνολο της κοινωνίας.

«Το κλειδί της διατροφικής ασφάλειας είναι οι συνεχείς επενδύσεις στη γεωργία ιδίως στη μικρή κλίμακας γεωργία».

Αφορά η φράση αυτή την παγκόσμια κοινότητα γιατί πάνω από ένα δισεκατομμύριο άνθρωποι πεινούν αλλά και γιατί σύμφωνα με τον Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών «ο Πλανήτης έχει παραμελήσει τη Γεωργία».

Αφορά τη χώρα μας γιατί χρόνο με το χρόνο εισάγουμε περισσότερα τρόφιμα για να διατραφούμε και εξάγουμε ελάχιστα αλλά και γιατί ως χώρα έχουμε τεράστια διαρθρωτικά προβλήματα στον Αγροτικό Τομέα και γενικότερα παρατηρείται μια αυξάνουσα αποεπένδυση.

Αφορά τέλος το μοντέλο ανάπτυξης του Αγροτικού Τομέα γιατί «η μικρή κλίμακας γεωργία» έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τη κυρίαρχη σήμερα λογική ανάπτυξης οικονομιών κλίμακος προκειμένου να ενσωματωθούν οι φτωχές χώρες στην παγκόσμια αγορά για λύση του διατροφικού τους προβλήματος. Η αντίληψη όμως αυτή που υποδεικνύει την ανάπτυξη παγκοσμίως ανταγωνιστικών αγροτοβιομηχανικών μονάδων, για να λύσουν οι φτωχές χώρες αυτόματα τα διατροφικά τους προβλήματα καταρρέει στην πράξη.

Αυτή είναι η μεγάλη είδηση που αφορά τις κυρίαρχες σήμερα απόψεις σε παγκόσμιο επίπεδο ιδιαίτερα σε μια περίοδο κρίσης όπως αυτή που διανύουμε .

Το διατροφικό πρόβλημα για να σταματήσει να επεκτείνεται αλλά και για να υπάρξει ανάπτυξη του Αγροτικού Τομέα ιδιαίτερα σε χώρες όπως η δική μας που διαθέτει πληθώρα συγκριτικών πλεονεκτημάτων πρέπει να στηριχτεί σ’ ένα συγκεκριμένο μοντέλο προσαρμοσμένο στα δεδομένα κάθε χώρας.

Το ελληνικό μοντέλο δεν μπορεί να ταυτισθεί ούτε μ’αυτό το μοντέλο που επιδιώκει το ιδιωτικό κεφάλαιο, το οποίο ελέγχει το διατροφικό κύκλωμα και διαθέτει σχεδόν όλα τα σημεία πώλησης, αλλά ούτε και με το υφιστάμενο σήμερα μοντέλο στη χώρα μας που έχει απαξιωθεί και έχει καταρρεύσει ενώ ο Αγροτικός Τομέα, σε μια γεωργική χώρα όπως την Ελλάδα αντί να αναπτύσσεται φθίνει.

Το νέο μοντέλο για τη χώρα μας πρέπει να στοχεύσει σε συγκεκριμένα αποτελέσματα και να στηριχθεί σε ολοκληρωμένα προγράμματα που θα καλύπτουν το σύνολο των αναγκαίων δράσεων των οποίων τα αποτελέσματα θα αξιολογούνται σε τακτά χρονικά διαστήματα.

Οι δράσεις αυτές θα πρέπει να στοχεύουν σε:

a)    Ποιοτική παραγωγή με το μικρότερο δυνατό κόστος

β) Πιστοποίηση-τυποποίηση και έλεγχο

γ) Διακίνηση με αξιοποίηση των logistics και τις συνδυασμένες μεταφορές και

δ) Διάθεση των προϊόντων στον καταναλωτή από τους παραγωγούς για να εισπράξουν το μεγαλύτερο ποσοστό απ’ αυτά που πληρώνει.

Μέσα απ’ αυτές τις δράσεις θα προκύψει και το νέο θεσμικό πλαίσιο οργάνωσης των παραγωγών, το οποίο θα υπηρετήσει το νέο μοντέλο στην κατεύθυνση ανάπτυξης του Αγροτικού Τομέα προκειμένου να σταματήσει η κατρακύλα που δεν μπορούν να αποτρέψουν οι σημερινές δομές.

Τατσης Κώστας

Γεωπόνοι του Κόσμου

ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΣΤΙΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΦΥΤΟΤΕΧΝΙΚΩΝ ΕΙΔΩΝ ΚΑΙ Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΤΟΠΙΚΗΣ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗΣ

ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΣΤΙΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΦΥΤΟΤΕΧΝΙΚΩΝ ΕΙΔΩΝ ΚΑΙ  Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΤΟΠΙΚΗΣ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗΣ

Μανώλης Καπάνταης

      Δασολόγος-Περιβαλλοντολόγος

       τ. Δ/ντής Πράσινου 

Ας προσπαθήσουμε να δώσουμε η να προσδιορίσουμε τον  ορισμό της κρίσης που ταλαιπωρεί το τόπο μας τα τελευταία χρόνια :

Οικονομική κρίση είναι το φαινόμενο κατά το οποίο μια οικονομία χαρακτηρίζεται από διαρκή και αισθητή μείωση της δραστηριότητας δηλαδή όλων των μακροοικονομικών μεγεθών όπως η απασχόληση, εθνικό προϊόν, οι τιμές, οι επενδύσεις κ.λ.π..

Ιστορικά για τη χώρα μας, οι οικονομικές συνθήκες επηρεάστηκαν από τα τέλη του 2009 εξ αιτίας της διεθνούς χρηματοοικονομικής κρίσης   (2007) και των τοπικών ανεξέλεγκτων δαπανών.

Η οικονομική κρίση επηρέασε και τις φυτοτεχνικές επιχειρήσεις που ασχολούνται με τη παραγωγή (καλλιέργεια φυτών) και εμπορία  δρεπτών ανθέων, φυτών σε γλάστρες και φυλλωμάτων για διακοσμητικές συνθέσεις, χλοοτάπητα, φυτοχωμάτων η βελτιωτικών εδάφους κ.λ.π.. Είναι ένας νέος κλάδος που έχει ζωή στη χώρα μας περίπου τριάντα χρόνια. Αυτό που παρατηρείται στις επιχειρήσεις φυτοτεχνικών ειδών είναι η έλλειψη οργάνωσης ιδιαίτερα των παραγωγών, η τεχνική υποστήριξη από το κράτος και ο ανταγωνισμός από εισαγωγές. Αποτέλεσμα να πληγούν  οι φυτωριούχοι, τα καταστήματα χονδρικής , κ.λ.π.. Τα φυτώρια αποτελούν τη θεμελιώδη μονάδα για τη παραγωγή φυτών οπότε η κρίση έχει άμεσο αντίκτυπο στη παραγωγή.

Από έρευνα της Γεωπονικής σχολής του Α.Π.Θ παρατηρούμε ότι η παραγωγή έχει μειωθεί και οι φυτωριούχοι προσπαθούν να βρουν εναλλακτικούς τρόπους ώστε να προωθήσουν τα προϊόντα τους. Ο πιο διαδεδομένος όπως φαίνεται σήμερα είναι η δημιουργία ιστοσελίδων στο INTERNET . Άλλοι τρόποι είναι τα φυλλάδια και πιο ακριβοί θα έλεγα οι εκπομπές στη τηλεόραση.

Τι συμβαίνει με τους Έλληνες σήμερα ; Πως νιώθουν με τα φυτά  η τις ανθοδέσμες η και τα άλλα φυτικά προϊόντα  ;

Ο περιορισμός του εισοδήματος, η αύξηση του ΦΠΑ,  τους οδηγεί να αγοράζουν τα απαραίτητα και όχι ανθοδέσμες αλλά μόνο φυτά (γλάστρες)  και από αυτούς όσους στο σπίτι τους διαθέτουν μπαλκόνι η κήπο.

Η ψυχολογία μας διακατέχεται αυτή τη στιγμή από τα παρακάτω συναισθήματα που  μας οδηγούν η και μας ορίζουν πως θα γίνει ο σχεδιασμός ανάκαμψης. 

 Τα  βασικά συναισθήματα :

 Κάθε ένα από τα βασικά συναισθήματα έχει ένα μήνυμα που μπορεί να βοηθήσει άτομα στη λήψη θετικών αποφάσεων.

1. Φόβος: Το μήνυμα είναι ότι κάτι πρέπει να αλλάξει.

2.Θυμός: Το μήνυμα είναι να καταπολεμήσουμε τα προβλήματα.

3.Χαρά: Το μήνυμα είναι για να μας θυμίζει τι είναι σημαντικό.

4.Θλίψη: Το μήνυμα είναι να επικοινωνούμε με εκείνους που αγαπάμε.

5.Αποδοχή: Το μήνυμα είναι να ανοίξουμε τις καρδιές μας.

6.Αηδία: Το μήνυμα είναι να απορρίψουμε αυτό που είναι ανθυγιεινό.

7.Αναμονή: Το μήνυμα είναι να κοιτάξουμε προς τα εμπρός με σχέδιο.

8.Έκπληξη: Το μήνυμα είναι να επικεντρωθούμε στις νέες καταστάσεις.

Για να γίνει άρτιος σχεδιασμός και να επιτευχθούν οι στόχοι αυτοί, όπως καταλαβαίνει κανείς απαιτούνται σημαντικές ρυθμίσεις και αλλαγές στη πολιτική αλλά και στη καθημερινή μας συμπεριφορά.

 Τι μπορεί να προσφέρει η Τοπική Αυτοδιοίκηση ;

Ξεκινάμε με την ενθάρρυνση της επιχειρηματικής δραστηριότητας των ατόμων που αποτελεί βασικό πυλώνα της Ευρωπαϊκής στρατηγικής για την απασχόληση.

Η Τοπική Αυτοδιοίκηση μέσα από ένα σύνθετο ρόλο αρμοδιοτήτων και δραστηριοτήτων , αποτελεί σήμερα ένα σημαντικό καταναλωτή φυτών και άλλων προϊόντων.

Η αυτοδιοίκηση έχει και αυτή ευθύνη στο να δημιουργήσει ένα νέο πρότυπο συμπεριφοράς των πολιτών, που οδηγεί στην αναβάθμιση του περιβάλλοντος και όχι στην ακύρωση κάθε έννοιας  αειφορίας.

Απαιτείται ένα μοντέλο  διαχείρισης με ενεργό ρόλο των πολιτών, με καθοριστικό το ρόλο της εγγύτερης προς το πολίτη δομής εξουσίας, που είναι η Τοπική  Αυτοδιοίκηση. Απαιτείται να διδαχθούμε από την Ευρώπη.

Αποτελεί ένα στοίχημα για τους Ο.Τ.Α της χώρας μας, να εφαρμόσουν πολιτικές και δράσεις με στόχο ώστε να μπορούν οι καταναλωτικές δαπάνες, να μετατραπούν σε επενδυτικούς πόρους που τόσο έχει ανάγκη η Αυτοδιοίκηση σήμερα σε ένα περιβάλλον, ύφεσης και επενδυτικής απραξίας.

Ένα τέτοιο πρόγραμμα απαιτεί μεν σημαντικούς πόρους πιστεύουμε όμως, ότι μπορούν αυτοί να εξευρεθούν από μια μόχλευση πόρων του ΕΣΠΑ, εθνικών και ιδιωτικών πόρων, της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων, κ.τ.λ..

Ο σχεδιασμός, που θα μπορούσε να επικεντρωθεί ;

Στην πράσινη ανακαίνιση δημοτικών  κτιρίων και εγκαταστάσεων, καθυστερώντας τη «γήρανσή» και απαξίωσή τους που θα βελτίωνε τη λειτουργικότητά τους και την αισθητική τους στη πόλη .

Μέσα από ένα τέτοιο φιλόδοξο πρόγραμμα αλλά και από την υιοθέτηση περιβαλλοντικής συνείδησης και συμπεριφοράς στους Ο.Τ.Α της χώρας, θα μπορούσαμε να παρέμβουμε αποτελεσματικά.           

           

Με την εισαγωγή ενός ολοκληρωμένου σχεδιασμού και διαχείρισης του κοινόχρηστου πρασίνου των Δήμων,  στα οποία θα εφαρμόζονται νέα συστήματα και τεχνολογίες θα έχουμε σαν αποτέλεσμα τη μείωση π.χ. της κατανάλωσης νερού στις πράσινες επιφάνειες με κατ’ εξοχήν ενεργοβόρα υδροχαρή είδη φυτών, με ορθολογισμένη άρδευση.

Όμως πέραν αυτών οι Δήμοι της χώρας, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι έχουν παράλληλα ένα σημαντικό ρόλο στο σχεδιασμό και τον καθορισμό των όρων ανάπτυξης της περιοχής τους και άρα στη βελτίωση της ποιότητας ζωής

Οι Ο.Τ.Α μέσα από την ανάπτυξη του αστικού πρασίνου, πάρκα, νησίδες, δενδροστοιχίες στα πεζοδρόμια και τη χρήση οικολογικών υλικών, μπορούν να παρέμβουν  στην υποδομή της πόλης και να συμβάλλουν ώστε τα ιδιωτικά κτίρια που υπάρχουν στη περιοχή, να δημιουργήσουν  καλύτερες συνθήκες με τη φύτευση του περιβάλλοντος χώρου.

Οι Δήμοι έχουν ένα σημαντικό ρόλο συντονισμού και ενημέρωσης με διάφορους τρόπους αλλά κυρίως από τις ιστοσελίδες τους  ώστε:

·         να μεταφέρουν  τα νέα μοντέλα σχεδιασμού ( φυτεμένα δώματα, φυτεμένοι τοίχοι ) η φυτικών προϊόντων   στη πόλη τους

·         να μάθει ο κάθε δημότης τι μπορεί να κάνει συλλογικά ή μεμονωμένα για το πράσινο της πόλης του

·         να γνωρίσουν οι δημότες ποιες είναι οι προοπτικές και τι ευκαιρίες ανάπτυξης παρουσιάζονται στις επιχειρήσεις των φυτοτεχνικών ειδών

·         να δημιουργούν ανθοκομικές εκθέσεις σε κάθε πόλη  για  γνώση γύρω από το πράσινο, για την ευαισθητοποίηση του κοινού και την προώθηση των φυτικών προϊόντων, διαγωνισμοί ωραιότερης βεράντας, κήπου με τη μικρότερη κατανάλωση νερού κ. λ. π.

·         Να φιλοξενούν το link του FYTONET στις ιστοσελίδες τους οι Δήμοι και το περιοδικό να αποστέλλεται στους Δημάρχους.

Σημείωση : Χρησιμοποιήθηκαν στοιχεία από έρευνα της Γεωπονικής Σχολής του Α.Π.Θ και φωτογραφίες από το διαδίκτυο.