Σελίδες

Παρασκευή 25 Μαΐου 2018

ΝΕΑ απο το μέτωπο για την xylella fastidiosa και τα μυστήρια της


To συγκεκριμένο βακτήριο έχει μολύνει περίπου το 10% στου συνόλου των ελαιοδέντρων στην Περιφέρεια της Απουλίας στην Ιταλία και στη συνέχεια διαπιστώθηκε στη Γαλλία, στη Γερμανία και στην Ισπανία. Πρόσφατα αναφέρθηκαν νέα κρούσματα σε ελαιώνα ηλικίας 8 ετών στην Περιφέρεια της Μαδρίτης στην Ισπανία και σε φυτά των ειδών Acacia saligna (νέος ξενιστής), Prunus cerasus (νέος ξενιστής), Euryops chrysanthemoides, Polygala myrtifolia στην Περιφέρεια της Προβηγκίας – Άλπεων – Κυανής Ακτής στην Γαλλία. Επιπλέον από έλεγχο που πραγματοποίησε η Επιτροπή της Ε.Ε. στην περιοχή του Αλικάντε της Ηπειρωτικής Ισπανίας προέκυψαν σημαντικά ζητήματα σχετικά με την έκταση της οριοθετημένης ζώνης, την εφαρμογή των μέτρων εξάλειψης και την εμφάνιση νέων κρουσμάτων της ασθένειας. Στην Ελλάδα δεν έχει γνωστοποιηθεί μέχρι σήμερα καταγραφή του συγκεκριμένου παθογόνου, όμως η διαπίστωση της παρουσίας του σε όλο και μεγαλύτερο αριθμό χώρων της Ε.Ε. και η αύξηση του αριθμού των ευπαθών φυτών στην ασθένεια, καθιστά τις φυτοϋγειονομικές υπηρεσίες της χώρας σε αυξημένη ετοιμότητα για να αποτραπεί ο κίνδυνος της εισαγωγής και εξάπλωσής του. 

Υπενθυμίζουμε ότι η Xylella fastidiosa κατατάσσεται στην κατηγορία των επιβλαβών οργανισμών μέγιστου ρίσκου για την Ελλάδα, που αν εγκατασταθεί θα έχει δυσβάσταχτες οικονομικές συνέπειες και τεράστιες επιπτώσεις στο αγροτικό οικοσύστημα και στον τουρισμό. Η πραγματοποίηση ελέγχων και η διατήρηση της χώρας απαλλαγμένης από το επικίνδυνο βακτήριο είναι θέμα Εθνικής Σημασίας και Ύψιστου Δημοσίου Συμφέροντος.
Η Επιτροπή της Ε.Ε. έχει εκδώσει την Εκτελεστική Απόφαση 2015/789/ΕΕ και την τροποποίησή της 2017/2352/ΕΕ που αφορούν τα μέτρα για την πρόληψη της εισαγωγής και της εξάπλωσης στην Ένωση του συγκεκριμένου οργανισμού καραντίνας.
Λόγω της σοβαρότητας του παθογόνου και της σημασίας της καλλιέργειας των φυτών ξενιστών στη χώρα μας, παρακαλούμε τους υπόχρεους να ενημερώνουν την Υπηρεσία μας:
Κατά την εισαγωγή φυτών προς φύτευση στη χώρα μας, από χώρες στις οποίες έχει γνωστοποιηθεί η παρουσία του, προκειμένου να διενεργηθούν οι επίσημοι έλεγχοι.
Στην περίπτωση που διαπιστώσουν ύποπτα συμπτώματα (σε φυτά προς φύτευση στα φυτώρια και κατά τη διακίνησή τους, καθώς επίσης και στους οπωρώνες) σύμφωνα με το άρθρο 7 του Π.Δ. 365/2002-(ΦΕΚ 307Α).
Πληροφορίες για τα συμπτώματα καθώς επίσης και πλούσιο φωτογραφικό υλικό περιλαμβάνει το έντυπο που έχει αναρτηθεί στην ιστοσελίδα του Μπενακείου Φυτοπαθολογικού Ινστιτούτου: www.bpi.gr > ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ > Επισκοπήσεις > Κατευθυντήριες Οδηγίες Μακροσκοπικών Ελέγχων> Βακτήρια/Φυτοπλάσματα>ΟΔΗΓΙΕΣ Xylella fastidiosa
Η Υπηρεσία μας αναρτά τον επικαιροποιημένο (ενημέρωση 15/2/2018) κατάλογο των φυτών ξενιστών του οργανισμού, την Εκτελεστική Απόφαση 2015/789/ΕΕ και την τροποποίησή της 2017/2352/ΕΕ στην ιστοσελίδα της Περιφέρειας Θεσσαλίας:

www.thessaly.gov.gr>Ενημέρωση>Γεωργικά Θέματα>2018>ΠΕ Λάρισας>Ενημέρωση (11-5-2018).

Οι ενδιαφερόμενοι για οποιαδήποτε πληροφορία μπορούν να απευθύνονται στην Διεύθυνση Αγροτικής Οικονομίας και Κτηνιατρικής Περιφέρειας Θεσσαλίας Τμήμα Ποιοτικού & Φυτοϋγειονομικού Ελέγχου (τηλέφωνα: 2413 511110, 511119, 511181).
πηγη:http://www.naturalife.site/2018/05/xylella-fastidiosa.html

ΑΝΑΛΟΓΑ ΑΡΘΡΑ :

Η προσβολή των ελαιώνων της Ν. Ιταλίας από το βακτήριο Xylella fastidiosa και ο κίνδυνος εξάπλωσης του στις καλλιέργειες της Ελλάδας



Δευτέρα 21 Μαΐου 2018

Αστικό Πράσινο -Σιωπηλή Πηγή Ζωής

Το πράσινο της  πόλης συνιστά το πολύτιμο μοναδικό οικολογικό κόσμημα- διάδημα ανάμεσα στα στολίδια της . Το τι προσφέρει το πράσινο στο περιβάλλον  μιας πόλης και κύρια στην ποιότητα ζωής των κατοίκων της οδηγούν σε πολυδιατυπωμένα χαρακτηριστικά και στις γνωστές ευεργετικές προσφορές του.
Γράφει ο Κώστας Κασσιός, Ομότιμος Καθηγητής ΕΜΠ, Αρχιτέκτων Τοπίου-Δασολόγος

Το πράσινο της  πόλης συνιστά το πολύτιμο μοναδικό οικολογικό κόσμημα- διάδημα ανάμεσα στα στολίδια της . Το τι προσφέρει το πράσινο στο περιβάλλον  μιας πόλης και κύρια στην ποιότητα ζωής των κατοίκων της οδηγούν σε πολυδιατυπωμένα χαρακτηριστικά και στις γνωστές ευεργετικές προσφορές του.
Παραφράζοντας τη γνωστή ρήση του «όχι τι σου προσφέρει το έθνος (εδώ το πράσινο της πόλης )  αλλά το τι προσφέρεις  εσύ γι αυτό» πολλά μπορούν να ειπωθούν. Μπορούν να ειπωθούν κολακευτικές εκφράσεις και διαπιστώσεις για τους κατοίκους, όπως και αρνητικές κριτικές για τους κατοίκους της πόλης έναντι της συμπεριφοράς και αποδοχής τους στο  πράσινο.
Θα επιχειρηθεί λοιπόν μια καταγραφή δράσεων και ενεργειών των κατοίκων προκειμένου να  επαληθεύσουν με την συμπεριφορά τους την παραπάνω ρήση: του τι προσφέρουμε εμείς στο πράσινο της πόλης μας  και όχι μόνον το τι μας χαρίζει αδιάλειπτα εκείνο.
Ας ξεκινήσουμε λοιπόν από τη χωρική διάσταση του πρασίνου στην πόλη, που μπορεί να διακριθεί  σε τέσσερες μεγάλες ενότητες  προκειμένου να διερευνηθούν δυνατότητες  συμβολής- συμμετοχής  του κατοίκου στο πράσινο της πόλης του.
Μία διάσταση λοιπόν είναι αυτή που αναφέρεται στο πράσινο του σπιτιού μας δηλ. το προσωπικό μας οικιακό πράσινο.
Η άλλη διάσταση αναφέρεται στο πράσινο που είναι μπροστά μας, δίπλα μας, γύρω μας  αυτό δηλ. το πράσινο   της γειτονιάς μας .
Η τρίτη διάσταση αφορά  το κοινόχρηστο πράσινο  της πόλης που μπορεί να είναι πάρκο, πλατεία , παιδότοπος κλπ.
Και τέλος  η υπερτοπική διάσταση του πρασίνου είναι εκείνη που αφορά το περιαστικό πράσινο της πόλης .
Θα μπορούσαμε συνεπώς να δομήσουμε ένα λόγο για τη συμμετοχή και προσφορά μας στη διατήρηση και συντήρηση του πρασίνου, αυτόν που οδηγεί  και που ανήκει στη σφαίρα της  εθελοντικής προσφοράς ή και γενικότερα της κοινωνικής οικολογικής προσφοράς και συμμετοχής μας.
Ας ξεκινήσουμε λοιπόν την διαδρομή της εθελοντικής μας αυτής συμμετοχής στην  προσφορά  για το πράσινο στην πόλη από το δικό μας μικρόκοσμο, αυτόν του πρασίνου του σπιτιού μας.
Το πράσινο του σπιτιού μας
Δεν έχει σημασία το πόσο μεγάλος ή μικρός ή και καθόλου να μην υπάρχει κήπος ή προκήπιο στο σπίτι ή στην πολυκατοικία μας. Το πρώτο στοιχείο της δικής μας προσφοράς στο πράσινο είναι να αρχίσουμε κατ αρχήν να προβληματιστούμε θετικά αν θα πρέπει να έχουμε πράσινο στο σπίτι μας. Στη θετική ανταπόκριση αρχίζουμε να αναζητάμε την ύπαρξή και την παρουσία  του και στην απουσία του τρόπους για να το αποκτήσουμε ή να το δημιουργήσουμε .
Συνήθως  ο αδόμητος χώρος (ο ακάλυπτος ) είναι εκείνος που μπορεί άμεσα να δεχτεί τη φροντίδα και την αγάπη μας όταν είναι εγκατεστημένη εκεί  βλάστηση ή όταν εμείς αποφασίζουμε να την εγκαταστήσουμε.
Το πότισμα, το κλάδεμα,  η λίπανση και  προπάντων η υγεία δένδρων και θάμνων αποτελούν τα πρώτα μελήματά μας  για τα φυτά που βρίσκονται και μεγαλώνουν μαζί μας στο σπίτι μας.
Η φθινοπωρινή προετοιμασία με μικροσκαψίματα και κλαδέματα  και χαλαρές  λιπάνσεις θα πρέπει  να συνοδεύεται με εαρινές φυτεύσεις, σπορές και λιπάνσεις, ενώ το καλοκαίρι σχετικό πότισμα ολοκληρώνει τη φροντίδα του προσωπικού μας οικολογικού  μικρόκοσμου. Το πράσινο στα μπαλκόνια (ζαρντινιέρες) και στις οροφές (ταρατσόκηποι) είναι ένα πράσινο μου μας χαρίζει την καθημερινή αμεσότητα με το φυτικό κόσμο μέσα από χρώματα, μυρωδιές, αλλά και γιατί όχι από εδώδιμα λαχανικά . Η φροντίδα του και η ανάδειξή του ημερεύει τη βαρβαρότητα του τσιμέντου, εμπλουτίζει το άμεσο περιβάλλον μας με το οξυγόνο και ρυθμίζει τοποκλιματικές συνθήκες πέραν της αισθητικής προσφοράς. Ας σκεφτούμε πόσο ευεργετικό θα ήταν για το περιβάλλον, αλλά και την αισθητική της πόλης, αν όλες οι τσιμεντένιες επιφάνειες των χιλιάδων τετραγωνικών μέτρων των κατοικιών τις κάλυπταν απλοί ταρατσόκηποι και πράσινο σε φυτοδοχεία .
Το μπαλκόνι μας,  η βεράντα, τα κεφαλόσκαλα, η είσοδος, συνιστούν θέσεις όπου με λίγη φροντίδα, μεράκι και αίσθηση του ωραίου, μπορούν να γίνουν κομμάτια ενός παζλ χρωμάτων, υφής και μυρωδιάς που να συνοδεύουν δροσερά την καθημερινότητά μας. Φυτεύοντας σε ζαρτινιέρες αρωματικά ή και εδώδιμα φυτά έχουμε αποκτήσει την προσωπική μας ‘λαϊκή αγορά’(!), ενώ ταυτόχρονα βελτιώνουμε την αισθητική του χώρου μας. Φυτά εσωτερικών χώρων παίζουν και αυτά στο παιχνίδι της προσφοράς πρασίνου σε μας και στους δικούς μας με το μεγάλωμά τους δίπλα μας.
Συνεπώς ο μικρόκοσμός μας αυτός του σπιτιού μας έχει χώρους να προσφέρουμε τη  δική μας προσωπική συμβολή  πρασίνου στην πόλη, ενώ παράλληλα εκπαιδεύουμε και αυτούς που ζουν μαζί μας και ειδικότερα δίνουμε στα νεαρά άτομα παράδειγμα για την αγάπη και φροντίδα του πρασίνου.
Αλλά αφού τώρα οργανώσαμε, εγκαταστήσαμε και καμαρώνουμε το πράσινο του σπιτιού μας ας βγούμε και λίγο έξω από το σπίτι σε μια ‘γύρα’ στη γειτονιά μας να δούμε και το πράσινό της.
Το πράσινο της γειτονιάς μας  
Μόλις ‘ξεμυτίσουμε’ και βγούμε από το σπίτι μας ο δρόμος, τα πεζοδρόμια και το παρόδιο πράσινο μας υποδέχονται .
Εκεί διαπιστώνεται ότι τους  χώρους  πρασίνου της γειτονιάς το συνθέτουν:   το πράσινο των σπιτιών των γειτόνων, το πράσινο στα πεζοδρόμια και το πράσινο στα ακάλυπτα τμήματα των διασταυρώσεων (leftovers) των δρόμων.
Το πράσινο των πεζοδρομίων συνήθως το αποτελεί η σειρά των παρόδιων δενδροστοιχιών με αποστάσεις, μέγεθος χώρου φύτευσης και μέγεθος δένδρων που ποικίλουν ανάλογα με την αστική ζώνη και μέγεθος οδού που εγκαθίσταται  με την υποχρέωση και τη  φροντίδα των δημοτικών υπηρεσιών πρασίνου. Οι υπηρεσίες όμως αυτές ποικίλουν από πλευράς παρεμβάσεων, μια και είναι εξαρτημένες από τη διαθεσιμότητα προσωπικού, υλικών, αλλά και πιστώσεων.
Βλέπουμε λοιπόν το άμεσο αυτό πράσινο να επιβιώνει συχνά οριακά και η όλη του εικόνα να οδηγεί σε απογοήτευση. Τότε η δική μας παρέμβαση γίνεται εθελοντική προσφορά στο πράσινο της πόλης. Το δικό μας πότισμα όταν αυτό είναι αναγκαίο στα παρόδια αυτά δένδρα της γειτονιάς, η προσθήκη φυτοχώματος, η εποχική απομάκρυνση φύλλων και καρπών,η φύτευση ετήσιων λουλουδιών στο περί τα δένδρα χώρο, η έγκαιρη ειδοποίηση των  υπηρεσιών του Δήμου για κλάδους και κορμούς επικίνδυνους ή αυτά που τα αυτοκίνητα στάθμευσης πλήγωσαν, αλλά και η παρακολούθησή τους για τυχόν προσβολές μυκήτων ή ασθενειών, είναι ένα θετικό βήμα για ένα υγειές παρόδιο πράσινο στην πόλη. Στα  τμήματα διασταυρώσεων ‘left overs’ των δρόμων, χαρίζουμε ίδιες φροντίδες και ίσως ακόμα και να ενισχύσουμε τις εκεί φυτεύσεις με δική μας πρωτοβουλία χωρίς να περιμένουμε πότε οι υπηρεσίες θα παρέμβουν  για να γίνει ένα πιο ζωντανό και συμπαγέστερο πράσινο.
Αλλά η προσφορά στο πράσινο της γειτονιάς δεν γίνεται μόνον με την ατομική συμβολή. Και να που  η πρωτοβουλία μας για τη σύσταση της ομάδας πρασίνου της γειτονιάς συνιστά ένα εθελοντικό σώμα που θα ασχολείται με το πράσινο, τόσο του κάθε συμμετέχοντος γείτονα για το πράσινο στο σπίτι του, αλλά και για το άμεσα κοινόχρηστο παρόδιο και προκηπιακό πράσινο.
Ας σημειώσουμε πως οι κοινοί στόχοι και σκοποί για μια πιο όμορφη γειτονιά έχουν και άλλα πλεονεκτήματα φέρνοντας τους ανθρώπους τον ένα κοντά στον άλλον . Αρχίζουν να επικοινωνούν να μιλάνε, να γίνονται εξωστρεφείς και κοινωνικότεροι. Το πράσινο στην πόλη μπορεί να μετατρέψει  τη χαλαρή σχέση των γειτόνων  σε ένα  ζωντανό κύτταρο ενδιαφέροντος για τα κοινά, γνωριμίας, αλληλοϋποστήριξης και τελικά ‘αγάπης’ του ενός γείτονα για  τον άλλον. Και όταν αυτή η ‘χημεία ‘ επιτευχθεί, τότε πολλά καλά στα ενδιαφέροντα της γειτονιάς μπορούν να γίνουν, ενώ  το πράσινο της γειτονιάς και όχι μόνον, θα αποτελεί ένα διαχρονικό κερδισμένο στόχο.
Το κοινόχρηστο μεγάλο πράσινο της πόλης (πάρκα κλπ)
Και όταν θα θέλουμε λίγο ηρεμία, ξεκούραση, χαλάρωση, αλλά και ελαφρά άσκηση, ή περπάτημα μέσα σε ένα λιγότερο θορυβώδες αστικό περιβάλλον με τα φυτά γύρω μας, ή το κελάρυσμα του νερού μαζί με τα τιτιβίσματα  πουλιών, τότε ο μεγαλύτερος αστικός χώρος πρασίνου γίνεται η όασή μας.
Σε αυτό το πράσινο που η πολιτεία με όποια διοικητική μορφή της έχει την ευθύνη συντήρησης και προστασίας, ο δικός μας ρόλος στην προσφορά μας γι αυτό το πράσινο γίνεται οριακή και ειδική.
Οριακή όταν μας ζητηθεί η συνδρομή είτε για την προσωρινή φύλαξή του, είτε για τη συλλογή απορριμμάτων και καθαριότητά του ή και ακόμα για την προστασία του από πυρκαγιά και άλλους κινδύνους. Ειδική, όταν η εθελοντική μας παρουσία και συνδρομή στο έργο των υπηρεσιών συντήρησης και βελτίωσης του πρασίνου θα συνιστά συμβολή  στο πράσινο της πόλης.
Στους παιδότοπους όπου το πράσινο γίνεται συμπληρωματικό των παιχνιδιών, η δική μας συμβολή θα είναι η προστασία του να μην καταστρέφεται από βαρβαρότητες (κοπές και ξεριζώματα), η διατήρηση της καθαριότητας και η έγκαιρη ενημέρωση των υπευθύνων όταν κάτι θα απαιτεί συντήρηση ή προστασία.
Ειδικότερα για τους μεγάλους χώρους πρασίνου στην  πόλη, η οργάνωση και συμμετοχή  των πολιτών για βοήθεια και συμμετοχή στις δράσεις του υπεύθυνου φορέα μέσα από  τη μορφή   συλλογικού σχήματος,  αποτελούν την καλύτερη εθελοντική συμβολή  για το πράσινο της πόλης .
Το περιαστικό πράσινο
Το περιαστικό πράσινο είναι εκείνο που προσφέρει στην πόλη και τους κατοίκους της ένα συνολικό αριθμό ευεργετημάτων, που συχνά το αστικό πράσινο λόγω της  μικρότερης κλίμακας μεγέθους δεν μπορεί να του προσφέρει. Είναι αυτό που εμπλουτίζει την ατμόσφαιρα της πόλης με οξυγόνο, που βελτιώνει το μικροκλίμα, που προστατεύει την πόλη από τις έντονες πλημμυρικές συνθήκες,  που ενισχύει τη βιοποικιλότητα  και που φιλοξενεί την άγρια πανίδα και τέλος χαρίζει την υπαίθρια αναψυχή  και γαλήνη στον κάτοικο της πόλης .
Είναι όμως  εκτεθειμένο σε περισσότερους και μεγαλύτερους κινδύνους και γι αυτό η καταστροφή ή υποβάθμισή του είναι συχνό φαινόμενο. Το περιαστικό πράσινο από τη φύση και δομή αλλά και χρήση του, είναι καταδικασμένο σε μεγάλο βαθμό να αυτοσυντηρείται ή να απαιτεί λόγω μεγέθους αλλά και βλαστητικών ειδών  λιγότερη φροντίδα. Η σύνθεση των ειδών βλάστησης -συνήθως μακρόβια δένδρα- το ανάγλυφο αλλά και η προσπελασιμότητά του δεν έχουν  έντονη  την ανθρώπινη παρουσία . Η δική μας όμως εθελοντική προσφορά στο περιαστικό πράσινο θα υπάρχει  όταν σε ομαδικές απαιτήσεις μετά από καταστροφή του από πυρκαγιές, υπερβόσκηση, λαθροϋλοτομίες, μας ζητείται να συμβάλλουμε στην αναδάσωσή του, στην περιποίηση των νεοφύτων, στην πρόληψη προσβολών και το σημαντικότερο στην αστυνόμευση και φύλαξή του .
Η όλη λοιπόν σκέψη και συμμετοχή  μας στην ανάδειξη, ενίσχυση και  φροντίδα του πρασίνου στην πόλη μας σε όλα τα προαναφερθέντα χωρικά επίπεδα, συνιστούν μια κοινωνική προσφορά στην ποιότητα ζωής τόσο τη δική μας, όσο και των συμπολιτών μας που συγκατοικούμε.
Η συνεννόηση  για  συνεργασία και δράση των κατοίκων της πόλης μέσα από  ομάδες εθελοντικής προστασίας και ανάδειξης του πρασίνου, θα οδηγούν σε μια  σωστή εκπλήρωση  της προηγηθείσας ρήσης : «όχι το τι κάνει το πράσινο της πόλης για εμάς, αλλά το τι κάνουμε εμείς γι αυτό»
πηγη: https://ecozen.gr/2018/05/emis-ke-prasino-tis-polis-mas

 Άρθρα του Κ Κασσιού :

Τετάρτη 16 Μαΐου 2018

ΤΟ ΠΡΑΣΙΝΟ ΠΟΥ “ΞΕΧΝΟΥΜΕ”


ΤΟ ΠΡΑΣΙΝΟ ΠΟΥ “ΞΕΧΝΟΥΜΕ”
("Εγκλήματα" στην ελληνική πόλη!)
του Αντωνιου Β. Καπετάνιου
 Δασολόγου-Περιβαλλοντολόγου

         Υπάρχουν κάποιες μορφές πρασίνου που δεν αξιολογούνται και παραβλέπονται ή -το συνηθέστερο- καταστρέφονται (κυρίως για την εξυπηρέτηση “επιτακτικών” πρακτικών ή λειτουργικών σκοπών!) Αναφέρομαι στο πράσινο που συγκροτείται στους κήπους ή στους περιβάλλοντες χώρους δημοσίων κτηρίων ή ιδρυμάτων, στο παρόδιο πράσινο, στο πράσινο κτηριακών συγκροτημάτων (όπως των σχολείων, των εργατικών πολυκατοικιών, των Ξενία κ.ά.) κ.λπ. Αυτό το πράσινο παραδίδεται συνήθως στις ορέξεις ή στις επιθυμίες των διαχειριστών τους (είτε είναι κράτος, είτε συμβούλια και επιτροπές, είτε οργανισμοί κ.ά.), και πάντα γι’ αυτό υπάρχει μια δικαιολόγηση ανώτερου ή επιτακτικού σκοπού! Θ’ αναφερθώ σ’ ένα παράδειγμα, από τα πολλά που γνωρίζω, τ’ οποίο ως γεγονός με πόνεσε πολύ. Είναι η περίπτωση του παραδείσιου κήπου του νοσοκομείου Βόλου, ο οποίος καταστράφηκε ολοσχερώς για ν’ ανεγερθεί στη θέση του το νέο νοσοκομείο Βόλου (αποπερατώθηκε το 2007, όμως η κοπή του κήπου συνετελέσθη το 1993, με τη θεμελίωση του νοσοκομείου). Τούτο, με την κακή αισθητική κατ’ εμέ, σε σχέση με το κομψό, ντελικάτο και στην ανθρώπινη κλίμακα παλαιό νοσοκομείο με τον κήπο (που παρέμεινε ως κτήριο, όχι όμως ο κήπος!), ξεπρόβαλλε ως ένα “τέρας” στην πόλη, που κατέφαγε τ’ όμορφο πράσινο που βρισκόταν εκεί, δείχνοντας ότι η αισθητική και η ποιότητα δεν υπολογίζονται στους σήμερους καιρούς μπρος στην πρακτική αξία των πραγμάτων και στη λειτουργική των καταστάσεων. 
         Προφανώς και ήταν χρειαζούμενο ένα νέο νοσοκομείο, όχι όμως εκεί, όχι στη θέση του κήπου, που αποτέλεσε το εύκολο θύμα! Δημόσια οικόπεδα υπήρχαν, θέληση για ουσιαστικές λύσεις δεν υπήρχαν, αλλά ούτε και το ανάλογο background για τη δρομολόγησή τους. 
           Ήταν, ο κήπος του νοσοκομείου Βόλου (του Αχιλλοπούλειου νοσοκομείου, όπως ονομάζεται), μιαν όαση, ένας μικρός παράδεισος εντός της πόλης, τον οποίο επισκέπτονταν οι κάτοικοί της για την υγιεινή του αξία, παρά το γεγονός ότι δε νοσηλεύονταν. Βεβαίως, ο κήπος ήταν βασικά αφιερωμένος στους αρρώστους που νοσηλεύονταν στο νοσοκομείο, οι οποίοι έκαναν υγιεινούς περιπάτους σε αυτόν, κατά την επικρατούσα τότε θεώρηση (την ορθότατη, που σημέρα δυστυχώς δεν ακολουθείται), ότι η ίαση πρέπει να συνοδεύεται και από το κατάλληλο φυσικό περιβάλλον, στο οποίο ο άρρωστος πρέπει να μετέχει, παράλληλα με το νοσοκομειακό (για το λόγο τούτο εξάλλου, παλιά ο κήπος νοσοκομείου αποτελούσε αναπόσπαστο κομμάτι του). Ήταν, ο κήπος του νοσοκομείου Βόλου, ένας παραδείσιος κήπος, με διαδρομές χωμένες στο πράσινο. Μάλιστα, είχε και κηπουρό, που ανήκε στο νοσοκομείο, ο οποίος τον περιποιούνταν. Ήταν ένα τοπόσημο της πόλης του Βόλου, ένα εμβληματικό της σημείο. Και παρόλα ταύτα καταστράφηκε! Θυμούμαι κάποτε, στις αρχές της δεκαετίας του 1970, που νοσηλευόμουν στο νοσοκομείο του Βόλου, είχα ως παιδί την παιχνιδιάρικη διάθεση να βγαίνω και να παίζω στον κήπο, κρυβόμενος στους “δαιδάλους του”, με τους γονείς να με αναζητούν απελπισμένα! Ήταν όμορφα τα χρόνια κείνα, ιδανικά όπως τα σκέφτομαι σε σχέση με το σήμερα, τ’ οποίο φροντίσαμε ως τραγικοί επίγονοι να το καταστήσουμε οικτρό για τη ζήση μας, με πράξεις όπως αυτές που προανέφερα.

(φωτ.1 : το νοσοκομείο του Βόλου “πνιγμένο” στο πράσινο του κήπου του -φωτ. Ζήμερη)
(φωτ. 2 : ο κήπος του νοσοκομείου Βόλου, μαζί με τον κήπο του Αθανασάκειου μουσείου Βόλου, που βρίσκεται δίπλα του και προς την πλευρά της θάλασσας, αποτελούσαν ενιαίο πράσινο σύνολο στην αεροφωτογραφία της περιοχής το έτος 1966 -το κόκκινο περίγραμμα οριοθετεί την έκταση)
(φωτ. 3: Το “μεγαθήριο” νοσοκομείο Βόλου, με την κακή αισθητική, έργο γνωστού Έλληνα αρχιτέκτονα, έχει καταλάβει εξ ολοκλήρου το χώρο του άλσους του νοσοκομείου Βόλου (τίποτα δεν έχει απομείνει από αυτό) -δέστε διαφορά κλίμακας/μεγέθους σε σχέση με το κομψό κτήριο του παλαιού νοσοκομείου, που βρίσκεται έμπροσθέν του, ενώ δίπλα αυτού, το νεοκλασικό κτήριο, είναι το Αθανασάκειο μουσείο Βόλου)

Κυριακή 6 Μαΐου 2018

Βελτιώνεται η Αθήνα;


Βελτιώνεται η Αθήνα;


από τον Κωνσταντίνο Τάτση 
Αντιπρόεδρο ΠΕΕΓΕΠ
Φωτογραφία 1η από το φυτεμένο δώμα στο Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος 

Τα τελευταία χρόνια πραγματοποιούνται  σημαντικές αλλαγές στις Μητροπόλεις. Πλέον, ο πληθυσμός τους είναι μεγαλύτερος από τους κατοίκους της υπαίθρου σε παγκόσμιο επίπεδο, με αποτέλεσμα τη συνεχή διόγκωση των πόλεων.
Παράλληλα, η αλλαγή του κλίματος προκαλεί όλο και πιο συχνά ακραία καιρικά φαινόμενα όπως οι υπερβολικά υψηλές θερμοκρασίες, καθώς και οι αιφνίδιες βροχοπτώσεις με ιδιαίτερα καταστροφικές συνέπειες. Τα φαινόμενα αυτά πλήττουν κυρίως τις πιο πυκνοκατοικημένες περιοχές λόγω του φαινομένου της θερμικής νησίδας.


Φωτο 2 Τρίκαλα Οι πράσινες υποδομές στην πόλη έχουν αυξήσει σημαντικότατα την επισκεψιμότητα με αποτέλεσμα να γίνει τουριστικός προορισμός

Βελτιώνεται;

Όπως είναι γνωστό η φύτευση μετριάζει τις έντονες θερμοκρασίες που αναπτύσσονται και ταυτόχρονα συμβάλλει στην ήπια ροή του βρόχινου νερού. Το έδαφός αυξάνει την διήθηση και ως εκ τούτου πολλές πόλεις που έχουν πληγεί από πλημμύρες, αναπτύσσουν γιγαντιαία προγράμματα φυτεύσεων και διάρρηξης των σκληρών υλικών, ώστε το φυσικό έδαφος να αυξήσει την απορρόφηση του νερού. Τα φυτά συμβάλουν επίσης στην συγκράτηση των ρύπων ιδιαίτερα της σκόνης (αιωρούμενα σωματίδια –fine dust), συμβάλουν στην βιοποικιλότητα, παράγουν οξυγόνο δεσμεύοντας CO2, ηχομονώνουν και δροσίζουν την πόλη.

Το ερώτημα είναι πως θα εισάγουμε το πράσινο στην πόλη, δεδομένου ότι η Αθήνα έχει στενούς δρόμους, κατειλημμένους συνήθως από οχήματα, με μικρά πεζοδρόμια  και τσιμέντο παντού.


 Λύσεις υπάρχουν μέσα από τις υφιστάμενες δομές όπως φυτεύσεις στους αδόμητους χώρους, δέσμευση ελάχιστου χώρου στάθμευσης για δημιουργία δεντροστοιχιών προκειμένου να αυξηθεί η σκίαση, ώστε να περιοριστεί η χρήση κλιματισμού στις οικίες και συνεπώς να μειωθεί η ενεργειακή και θερμοκρασιακή επιβάρυνση της πόλης.  Επιπλέον, ακόμα και στις πολυκατοικίες,  μας δίνετε η ευκαιρία μέσα από την τεχνολογία των φυτεμένων δωμάτων να δημιουργήσουμε κήπους, μποστάνια προκειμένου να καλυτερεύσουμε το μικρόκλιμα της πόλης με τον οικονομικότερο τρόπο. Οι στέγες, οι οποίες μπορούν να αποτελούν ως και το 32% της οριζόντιας επιφάνειας των δομημένων περιοχών, είναι σημαντικοί παράγοντες της κατανάλωσης ενέργειας και της ανθεκτικότητας των κτιρίων στο νερό της βροχής αφού με φυτοκάλυψη το νερό βροχής που θα καταλήξει στο δίκτυο θα είναι μικρότερο από 50% και με σημαντική καθυστέρηση.Ένας επιπλέον σημαντικός παράγοντας της στοχευμενης φυτοκάλυψης είναι η υψηλή αισθητική αξία που δημιουργεί υπεραξίες για την γειτονιά και τις οικίες μας. 


 Φωτο 2 Φυτεμένο δώμα λαχανόκηπος στην Γλυφάδα

Αναλυτικότερα μπορεί κανείς να εντοπίσει μια σειρά από περιβαλλοντικά πλεονεκτήματα, όπως:

- Βελτίωση του κλίματος: η πράσινη στέγη βοηθά στη μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα.
-Οι κρεμαστοί κήποι συμβάλλουν στην προστασία της βιοποικιλότητας,δημιουργώντας μικρο-ενδιαιτήματα στην πόλη
- Κατακράτηση νερού (που μπορεί να αγγίξει  το 70-90%) και έτσι να ελαφρύνει το φορτίο στο δίκτυο  σε περίπτωση ιδιαίτερα ακραίων καιρικών φαινομένων και   επαναχρησιμοποίηση του βρόχινου νερού για άρδευση, 
- Φιλτράρισμα της σκόνης (10-20% λιγότερο) και  συγκράτηση των θρεπτικών ουσιών από τον αέρα και τη βροχή.
- Μείωση των επιπτώσεων  στην περίπτωση των νέων κατασκευών.
- Προστασία από το θόρυβο και ηχομόνωση των επιφανειών κορυφής.
- Θετικά επηρεάζουν το κλίμα εσωτερικού χώρου.

Η πράσινη στέγη αποφέρει επίσης σημαντικά οικονομικά οφέλη απτά τόσο βραχυπρόθεσμαόσο και μακροπρόθεσμα, όπως η ανθεκτικότητα της στεγάνωσης - μέσω της προστασίας από την κακοκαιρία και κύρια τον ήλιο που δρα καταλυτικά στην γήρανση των υλικών με αποτέλεσμα την καλύτερη θερμομόνωση του κελύφους του κτιρίου  και συνεπώς, την εξοικονόμηση ενέργειας, καθώς και την αύξηση της αξίας ιδιοκτησίας .


Στην αναδιαμόρφωση της πόλης σημαντικό ρόλο θα μπορούσε να παίξει η αξιοποίηση πιθανών οικονομικών κινήτρων που παρέχονται μέσω του προγράμματος ΕΞΟΙΚΟΝΟΜΩ με απώτερο σκοπό τη βελτίωση όχι μονάχα της ίδιας της πόλης αλλά εν γένει και της ποιότητας της ζωής μας. 

πηγή: Εργοληπτικό Βήμα https://issuu.com/pesede_union/docs/_________________________109_01_02_