Το Κάλιο στο έδαφος
Το Κ βρίσκεται στο έδαφος σε πολύ μεγαλύτερη αναλογία από το N και το P. Η περιεκτικότητα του στα στερεό εξωτερικό περίβλημα της γης ανέρχεται σε 2,5% περίπου ενώ στα καλλιεργούμενα εδάφη η αναλογία αυτή κυμαίνεται από 0,5 έως 4%. Το μεγαλύτερο μέρος του Κ είναι δεσμευμένο από τα κολλοειδή του εδάφους γι αυτό το λόγο και τα βαρύτερα εδάφη είναι πλουσιότερα σε Κ από τα αντίστοιχα αμμώδη. Το Κ μπορεί να αντικαταστήσει το Ca ή άλλα στοιχεία στα κολλοειδή του εδάφους. Η δέσμευσή του στο έδαφος είναι ευκολότερη από το Ν και δυσκολότερη από το P ενώ η κινητικότητά του στο έδαφος αντίθετη.
Το Κ του εδάφους βρίσκεται κατά 99% περίπου υπό μορφή ορυκτού, γενικώς μη ανταλλάξιμο ( αποθεματικό ή ισχυρώς συγκρατημένο Κ ). Το περισσότερο μέρος του υπόλοιπου Κ βρίσκεται υπό ανταλλάξιμη μορφή αλλά μη διαλυτή, ως ιόντα Κ δεσμευμένα από την άργιλο ( προσροφημένο ή εναλλακτικό Κ ). Ελάχιστη ποσότητα βρίσκεται υπό διαλυτή μορφή στα αργιλοχουμικά σύμπλοκα του εδάφους. Από την τελευταία ποσότητα γίνεται η τροφοδοσία του εδαφικού διαλύματος από το οποίο το φυτό προσλαμβάνει το Κ. Η πηγή η οποία μπορεί να εφοδιάζει το εδαφοδιάλυμα με Κ είναι πρώτα το εναλλακτικό και δεύτερο το αποθεματικό. Οι 3 αυτές μορφές συνδέονται με την εξής σχέση : ( Κ εδαφοδιαλύματος ) < - > (Προσροφημένο ή Εναλλακτικό Κ ) < - > ( Αποθεματικό ή Ισχυρώς συγκρατημένο Κ ).
Αφομοιώσιμο Κ καλείται το Κ που είναι στο εδαφικό διάλυμα ή είναι αποθηκευμένο στα κολλοειδή του εδάφους και μπορεί να προσληφθεί μεταγενέστερα. Συντελεστής αφομοιωσιμότητας του Κ καλείται η αναλογία του αφομοιώσιμου Κ προς το σύνολο του Κ στο έδαφος. Ο συντελεστής αυτός επηρεάζεται από πολλούς παράγοντες όπως είδος εδάφους, είδος φυτού, σύσταση μητρικού πετρώματος, κλιματολογικές συνθήκες κ.ά.
Σε αργιλώδη εδάφη το Κ του λιπάσματος δεσμεύεται και αποδίδεται δύσκολα στο φυτό. Προσωρινή προσήλωση του Κ συναντάμε και στις οργανικές ουσίες αλλά το Κ στην περίπτωση αυτή αποδεσμεύεται με τη δράση των μικροοργανισμών, ενώ η προσήλωσή του στα κολλοειδή της αργίλου είναι μονιμότερη.
Η αντίδραση των φυτών στο Κ εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το κλίμα. Υπό συνθήκες δυσμενείς για τη φωτοσύνθεση, όπως η μειωμένη ηλιοφάνεια και χαμηλή θερμοκρασία, τα φυτά έχουν μεγαλύτερη ανάγκη σε Κ. Το Κ εξάλλου ενισχύει την ανθεκτικότητα των φυτών στην ξηρασία ενώ επαρκής υγρασία συντελεί στην παροχή μεγαλύτερης ποσότητας αφομοιώσιμου Κ.
Οι απώλειες σε Κ οφείλονται στους παρακάτω λόγους :
- Απομάκρυνση με τα προϊόντα. Η ποσότητα αυτή υπολογίζεται σε 1 - 5kg/στρεμ. το χρόνο.
- Έκπλυση : Σε αμμώδη κυρίως εδάφη η απώλεια αυτή μπορεί να είναι πολύ μεγάλη. Παράδειγμα, η ετήσια απώλεια σε αμμώδες έδαφος βάθους 109cm υπολογίσθηκε σε 56% του προστιθέμενου αζωτούχου λιπάσματος, 1% του φωσφορικού λιπάσματος και 47% του καλιούχου.
- Διάβρωση : Η απώλεια αυτή είναι επίσης σημαντική και υπολογίζεται στις Η.Π.Α σε 16kg/στρεμ. Η απώλεια αυτή αντικαθίσταται μερικώς από τα κατώτερα στρώματα του εδάφους.
Γιώργος Κατσαντώνης
Γεωπόνος Φυτικής Παραγωγής και Αγροτικού Περιβάλλοντος
πηγη:https://giorgoskatsadonis.blogspot.com
Αρθρα σχετικά με το έδαφος :
Αρθρα σχετικά με το έδαφος :
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου