Άρκευθοι δένδρα και δάση αρκεύθων

Άρκευθοι δένδρα και δάση αρκεύθων

Άρκευθος η δυσοσμότατη, μαλόκεδρος (Juniperus foetidissima) στην Αργιθέα

Στην Ελλάδα απαντώνται 8 είδη και 4 υποείδη αρκεύθων (ανήκουν στο γένος Juniperus). Σχεδόν σε όλη την Ελλάδα είναι γνωστά ως «κέδρα». Έτσι στην απλή λαϊκή γλώσσα γνωστά είναι τα δάση «κέδρων» στη Γαύδο, στον Πάρνωνα, στην Πρέσπα. Στην πραγματικότητα όμως o κέδρος (επιστημονική ονομασία Cedrus) απαντάται σε άλλες περιοχές του κόσμου. Στην Ελλάδα ως αυτοφυή απαντώνται μόνο άρκευθοι.

Τις περισσότερες φορές οι άρκευθοι εμφανίζονται σε μορφή θάμνων που αναπτύσσονται αραιά σε λιβάδια ή μέσα σε δάση. Απαντώνται συνήθως σε περιοχές όπου δύσκολα φύονται άλλα υψηλά ξυλώδη είδη, όπως σε βραχώδεις ή αμμώδεις θέσεις. Λίγα είναι τα είδη και τα άτομα που έχουν τη μορφή δένδρων, ενώ ακόμα πιο δύσκολα σχηματίζουν, έστω και μικρής έκτασης, δάση στον ευρωπαϊκό χώρο. Για τη δημιουργία δασών αρκεύθου απαιτούνται πολλά χρόνια, καθώς αυξάνουν πολύ αργά. Τα δάση που σχηματίζουν είναι συνήθως αραιά επειδή είναι, επιπλέον, φωτόφιλα είδη: αυτό έχει ως αποτέλεσμα στα δάση αυτά να απαντώνται πολλά είδη φυτών, τόσο είδη που εμφανίζονται σε ανοιχτά περιβάλλοντα και τους αρέσει η έντονη ηλιακή ακτινοβολία, όσο και είδη που έχουν προσαρμοστεί σε πιο σκιασμένα περιβάλλοντα και συνήθως απαντώνται σε θαμνώνες και δάση. Η εμφάνιση, μάλιστα, των αρκεύθων σε ακραία περιβάλλοντα, όπου δύσκολα προσαρμόζονται κοινά είδη φυτών, έχει ως αποτέλεσμα να βρίσκονται πολλές φορές μαζί με είδη φυτών που είναι σπάνια, ενδημικά κ.λπ.

Παράλια Άρκευθος (Juniperus oxycedrus subsp. Macrocarpa) στο Ελαφονήσι Κρήτης

Από τους πιο γνωστούς σχηματισμούς δενδρωδών αρκεύθων είναι αυτοί που απαντώνται σε παραθαλάσσιες περιοχές, σε παράκτιες αμμοθίνες κυρίως στη νότια Ελλάδα, που σχηματίζονται από τη φοινικική και τη μακρόκαρπη άρκευθο (Juniperus phoenicea και J. macrocarpa, αντίστοιχα). Τα ίδια είδη αρκεύθων σχηματίζουν και θαμνώνες αείφυλλων πλατύφυλλων με άλλους ξυλώδεις θάμνους, όπως το σχίνο (Pistacia lentiscus). Οι σχηματισμοί των δύο αυτών ειδών αρκεύθου είναι ιδιαίτερα σημαντικοί για τη σταθεροποίηση των αμμοθινών και γι’ αυτό αποτελούν τύπο οικοτόπου προτεραιότητας για την Ευρωπαϊκή Ένωση με την ονομασία «Λόχμες των παραλιών με αρκεύθους». Τις τελευταίες δεκαετίες αυτός ο τύπος οικοτόπου δέχεται ισχυρή πίεση από ανθρώπινες δραστηριότητες, κυρίως από την ανεξέλεγκτη ανάπτυξη του τουρισμού, τις πυρκαγιές,την έλλειψη ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης, τη βόσκηση και την απόθεση απορριμμάτων. Πρόσφατα, ολοκληρώθηκε το έργο Life-Junicoast (www.junicoast.gr) που υλοποιήθηκε από το Μεσογειακό Αγρονομικό Ινστιτούτο Χανίων, το Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, το Περιφερειακό Ταμείο Ανάπτυξης Κρήτης και την Αποκεντρωμένη Διοίκηση Κρήτης με τη συγχρηματοδότηση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τη μακροχρόνια διατήρηση του τύπου οικοτόπου. Οι σχηματισμοί όμως αυτοί δεν μπορούν να χαρακτηριστούν ως δάση, καθώς οι δενδρώδεις άρκευθοι είναι πάρα πολύ αραιές και συνήθως έχουν θαμνώδη μορφή λόγω των κλιματικών και εδαφικών συνθηκών (ισχυροί άνεμοι, αλατούχα εδάφη κ.λπ.).

Αρκευθος η δρυπώδης (Juniperus drupacea)

Από τα πιο ενδιαφέροντα δάση αρκεύθου είναι αυτά της δρυπώδους αρκεύθου (J. drupacea) που απαντάται στον Πάρνωνα. Το είδος έχει μια πολύ ιδιαίτερη εξάπλωση, καθώς απαντάται στη Μέση Ανατολή (Συρία, Λίβανο, Ισραήλ, ΝΑ Τουρκία) και κατόπιν εμφανίζεται σε πολύ μεγάλη απόσταση, απομονωμένο στον Πάρνωνα και με λίγα άτομα στον Ταΰγετο. Η οριακή εξάπλωσή του, το καθιστά οικολογικά ευάλωτο σε διάφορους παράγοντες, όπως είναι η πυρκαγιά. Τα δάση αυτά, μαζί με τα δάση της υψηλής και της δυσοσμοτάτης αρκεύθου (J. excelsa και J. foetidissima, αντίστοιχα) αποτελούν επίσης τύπο οικοτόπου προτεραιότητας για την Ευρωπαϊκή Ένωση με την ονομασία «Ενδημικά δάση της Μεσογείου με αρκεύθους».

H υψηλή και η δυσοσμοτάτη άρκευθος έχουν σχετικά ευρεία εξάπλωση στην Ελλάδα, αλλά σπάνια σχηματίζουν συστάδες ή δάση. Συνήθως απαντώνται μεμονωμένα, διάσπαρτα δέντρα μέσα σε λιβάδια. Οι περιπτώσεις στις οποίες σχηματίζουν αμιγείς ή μεικτές (όπως π.χ. με δρυς, γαύρους, οστρυές κ.ά.) συστάδες, είναι στην κοιλάδα του Νέστου, στη Θάσο, στο Άσκιο και σε λιγοστά άλλα μέρη. Τα πιο εκτεταμένα δάση υψηλής και δυσοσμοτάτης αρκεύθου είναι αυτά στις Πρέσπες, με την εντυπωσιακή συστάδα του υπεραιωνόβιου δάσους του Αγίου Γεωργίου των Ψαράδων.

Το δάσος του Αγίου Γεωργίου αποτελεί το πιο αντιπροσωπευτικό δάσος αρκεύθου στην Ελλάδα, ίσως και στην Ευρώπη, καθώς είναι μάλλον το μοναδικό που έχει δασικό χαρακτήρα, δηλαδή έχει «ενδοδασογενές» περιβάλλον. Οι άρκευθοι εδώ έχουν ύψος 10-13 μέτρων και η ηλικία τους ξεπερνάει πιθανότατα τα 500 έτη. Σε αυτό εμφανίζονται πολλά φυτικά είδη. Είναι χαρακτηριστικό ότι σε έκταση μόλις 50 x 50 εκ. (δηλ. το ¼ του τετραγωνικού μέτρου) βρέθηκαν μέχρι και 18 διαφορετικά είδη φυτών! Μεταξύ αυτών, εμφανίζονται και πολλά σπάνια και ενδημικά είδη.

Τα προβλήματα των δασών αρκεύθου είναι η δραστική αλλαγή των χρήσεων γης, κυρίως για την ανάπτυξη υποδομών μαζικού τουρισμού, και η ποδοπάτηση του ριζικού τους συστήματος στις παράκτιες περιοχές, η εγκατάλειψη της βόσκησης στις ορεινές περιοχές και οι πυρκαγιές, που αποτελούν κίνδυνο σε όλη τη χώρα. Οι επιπτώσεις από τον τουρισμό και τις πυρκαγιές είναι λίγο-πολύ γνωστές, γι’ αυτό αξίζει να σταθούμε λίγο στις επιπτώσεις από την εγκατάλειψη της βόσκησης. Η βόσκηση κατά το παρελθόν ήταν πολύ έντονη, και δεν επέτρεπε την εξάπλωση των αρκεύθων, αλλά, τουλάχιστον, επέτρεπε τη διατήρησή τους σε αραιές συστάδες. Σήμερα η έλλειψη κανονικής βόσκησης, κυρίως στην ηπειρωτική Ελλάδα, οδηγεί στην πύκνωση των δασών αυτών, με την εισβολή πλατύφυλλων, όπως τα διάφορα είδη δρυός. Επειδή όμως τα πλατύφυλλα είναι πιο ταχυαυξή από τις αρκεύθους, μεγαλώνουν σε ύψος πιο γρήγορα, «σκεπάζοντας» τις αρκεύθους, οι οποίες λόγω της έλλειψης φωτός δεν μεγαλώνουν και δεν αναγεννώνται. Στην περίπτωση αυτή έχουμε ένα παράδειγμα μίας μόνιμης οικολογικής διαταραχής, όπως είναι η βόσκηση, που αναστέλλει τη διαδοχή της βλάστησης επιτυγχάνοντας κάτι θετικό, την διατήρηση των σπάνιων δασών αρκεύθου. Για την αντιμετώπιση του προβλήματος αυτού, στον Εθνικό Δρυμό Πρεσπών, βρίσκεται σε εξέλιξη το έργο Life-Nature JunEx. Το έργο συντονίζεται από την Εταιρία Προστασίας Πρεσπών και υλοποιείται σε συνεργασία με το Μουσείο Γουλανδρή Φυσικής Ιστορίας/Ελληνικό Κέντρο Βιοτόπων–Υργοτόπων και με τη στήριξη της Διεύθυνσης Δασών Φλώρινας, του Δήμου Πρεσπών και του Φορέα Διαχείρισης Εθνικού Δρυμού Πρεσπών. Χρηματοδοτείται από τη Γενική Διεύθυνση Περιβάλλον της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και έχει σαν κύριους σκοπούς τον έλεγχο των πλατυφύλλων με συνδυασμό υλοτομιών και ελεγχόμενης βόσκησης και τον εμπλουτισμό της φυσικής αναγέννησης με φυτεύσεις.

Γιατί όμως να μην αφήσουμε τη φύση, να εξελιχθεί μόνη της; Η απάντηση είναι «για τη διατήρηση της βιοποικιλότητας». Η έκταση στην οποία επιδιώκεται η ανάσχεση της διαδοχής είναι πολύ μικρή σε σχέση με την έκταση των δρυοδασών που απαντούν στις Πρέσπες. Έτσι ενώ για τα δρυοδάση οι επιπτώσεις θα είναι αμελητέες, για τη διατήρηση των μοναδικών αυτών δασών αρκεύθων με την τεράστια φυτοποικιλότητα η ανάσχεση της διαδοχής είναι τεράστιας σημασίας. Εξάλλου τα πλατύφυλλα δεν θα χαθούν, αφού σκοπός είναι μόνο να περιοριστεί η δυναμική τους, ώστε να επιτραπεί η αναγέννηση και διατήρηση των δασών αρκεύθου.

Επιπρόσθετα η ήπια διαταραχή που επανεισάγεται «μιμείται» μια από τις φυσικές διαταραχές που έχει εκλείψει από την περιοχή, τη βόσκηση των άγριων οπληφόρων. Οι υλοτομίες από την άλλη αποκαθιστούν σε κάποιο βαθμό την απώλεια βιομάζας από τις φυσικές πυρκαγιές, αν και το καθεστώς διαταραχής από τις πυρκαγιές διερευνάται.

Γ. Φωτιάδης, M. Βραχνάκης, Π. Κακούρος

(Ο Γ. Φωτιάδης είναι Δρ Δασολόγος στο Τμήμα Δασοπονίας & ΔΦΠ, Τ.Ε.Ι. Στερεάς Ελλάδας, ο Μ. Βραχνάκης είναι αναπληρωτής καθηγητής στο Τμήμα Δασοπονίας & ΔΦΠ, Τ.Ε.Ι. Θεσσαλίας και ο Πέτρος Κακούρος είναι Δρ. Δασολόγος στο Ελληνικό Κέντρο Βιοτόπων-Υγροτόπων.)

Πηγή: Περιοδικό «η φύση» τεύχος 145

Μ Υ Θ Ι Σ Τ Ο Ρ Ί Α και Α Λ Η Θ Ε Ι Ε Σ

Ο ΑΡΚΕΥΘΟΣ,
Ο ...ΔΡΑΚΟΣ – ΦΙΔΙ,
Η ΜΗΔΕΙΑ
και Ο ΙΑΣΩΝ

• Ο ΆΡΚΕΥΘΟΣ (Juniperus), το Αγριοκυπάρισσο, ήταν ιερό δένδρο, αφιερωμένο στον θεό του ΦΩΤΟΣ Απόλλωνα.

• Ανήκει στην Οικογένεια των Κυπαρισσίδων με 60 είδη αρωματικών αειθαλών δέντρων ή θάμνων.

• Είναι γνωστό στην Ελλάδα και με τις ονομασίες γιουνίπερος και κέδρος, ο φοινικικός (Juniperus phoenicea) στους νησιώτες ΦΙΔΑ, ενώ στην Κύπρο ...ΑΟΡΑΤΟΣ !...

• Αιήτης της Κολχίδος, έβαλε ένα μεγάλο φίδι «δράκο» να φυλάει το «χρυσόμαλλον δέρας», κουλουριασμένο σε ένα δένδρο ..

• Τα μάτια του «δράκου», έβγαζαν ΓΑΛΑΖΩΠΕΣ φωτιές ...

• Ο καρπός του Άρκευθου είναι συνήθως καλυμμένος με ΓΑΛΑΖΩΠΟ κηρώδες επίχρισμα.

• Για να πλησιάσει ο ΙΆΣΩΝ το δένδρο, έπρεπε να «κοιμηθεί» το ΦΙΔΙ.
Για να πλησιάσουν τον «δράκο», έπρεπε να είναι ΑΟΡΑΤΟΙ ...

• Η ΜΗΔΕΙΑ, έδωσε στον ΙΑΣΟΝΑ χυμό από φρεσκοκομμένον ΆΡΚΕΥΘΟ, που προκαλεί ΛΗΘΑΡΓΟ!

από τον Kωνσταντίνο Μπουχέλο Ομότιμο Καθηγητή Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών

Προβλήματα με έντομα στο χώμα?

προβλήματα με έντομα στο χώμα?

 Υπάρχουν πολύ αποτελεσματικές λύσεις όπου η καταπολέμηση γίνεται με βιολογικό τρόπο!!

 Έτσι λύνεται ζητήματα με Κοπροσκούλικα 

, με την Καραφατμε στους χλοοτάπητες , 
με την Μηλολόνθη
 Λύση οι νηματωδεις...απόλυτα ασφαλή για τον άνθρωπο και τα θηλαστικά ...μια φυσική λύση 
Κ. Τάτσης 

Υπεραιωνόβιες ελιές «μετακόμισαν» στην Αθήνα

Ενα ελαιόδεντρο που άνθιζε στην Πελοπόννησο το 550 μ.Χ., όταν ο Ιουστινιανός έχτιζε το τείχος του στον Ισθμό της Κορίνθου, ένα δέντρο που «είδε» τους Φράγκους να καταφθάνουν στο Αίγιο το 1204 κι «έζησε» την Επανάσταση του '21, διηγείται πλέον την ιστορία του στους περαστικούς της Βασιλίσσης Σοφίας...

Απέναντι από το ξενοδοχείο Χίλτον, δίπλα στον Δρομέα μεταφυτεύθηκε ένα ελαιόδεντρο του 520 μ.Χ.

Μεταφυτεύτηκε εκεί, απέναντι από το Χίλτον, δίπλα στο άγαλμα του δρομέα, πριν από λίγες ημέρες, σε ηλικία 1.500 ετών. Είναι μία από τις έξι υπεραιωνόβιες ελιές που στολίζουν το κέντρο της Αθήνας, καθώς μεταφέρθηκαν στην πρωτεύουσα από την Αιγιαλεία προκειμένου να διασωθούν από απαλλοτριώσεις στο πλαίσιο έργων του σιδηροδρομικού δικτύου της περιοχής.

Εξι δέντρα που έρχονται από πολύ μακριά. Κουβαλούν στις πλάτες τους αιώνες ζωής και γίνονται ένα με τη σύγχρονη πόλη. Την ίδια στιγμή, η ζήτηση αρχαίων ελαιόδεντρων -σήμα κατατεθέν της Μεσογείου- αυξάνεται τα τελευταία χρόνια διεθνώς, ενώ σε χώρες όπως η Ιταλία και η Ισπανία έχουν παρουσιαστεί αυξημένα κρούσματα κλοπής -με στόχο τη διακόσμηση πολυτελών κατοικιών- και λειτουργίας μαύρης αγοράς με τιμή εκκίνησης τις 15.000 ευρώ.

Εκτός από το Χίλτον, δύο ελιές ηλικίας 800 ετών μεταφυτεύτηκαν μπροστά από την πρυτανεία του ΕΚΠΑ στην οδό Πανεπιστημίου, μία ακόμη επί της οδού Συγγρού, ενώ το έκτο δέντρο μεταφέρθηκε στον χώρο του υπουργείου Εθνικής Αμύνης.

Δύο ελαιόδεντρα 800 ετών μεταφυτεύθηκαν μπροστά από την πρυτανεία του Πανεπιστημίου Αθηνών

Επειτα από πολύμηνη συνεργασία της ΕΡΓΟΣΕ με το Γεωπονικό Πανεπιστήμιο, η μεταφορά πραγματοποιήθηκε με την κινητοποίηση του μηχανοκίνητου τμήματος του Στρατού. Πουθενά αλλού δεν βρέθηκε όχημα ικανό να αντέξει το βάρος αυτών των δέντρων, το ελαφρύτερο εκ των οποίων ζύγιζε 7,5 τόνους και το βαρύτερο 12...

Συζητήσεις με δήμους

«Στόχος μας είναι η μεταφύτευση δέντρων να συνεχιστεί και ήδη γίνονται συζητήσεις με δήμους του Λεκανοπεδίου που ενδιαφέρονται», εξηγεί στο «Εθνος» ο διευθύνων σύμβουλος της ΕΡΓΟΣΕ Θάνος Βούρδας. «Εχουμε συλλέξει 200 ελαιόδεντρα από την περιοχή της Αιγιαλείας. Δύο από αυτά, ηλικίας 200 ετών, θα δοθούν στον Δήμο Αιγίου, ενώ είμαστε σε συζητήσεις για κάποια νεότερα με δήμους όπως το Περιστέρι που σχεδιάζει ανάπλαση της πλατείας του. Θα ήταν, επίσης, χαρά μας αν μπορούσαμε, για παράδειγμα, να δώσουμε στην έκταση του πρώην εργοστασίου Λιπασμάτων του Δήμου Κερατσινίου - Δραπετσώνας 40 δέντρα για να φυτευτούν στο παραλιακό μέτωπο. Μικρότερα ελαιόδεντρα φυτεύτηκαν μαζικά στο Χαϊδάρι, στην Ηλιούπολη, στο Φάληρο και αλλού, ενώ έχουμε συλλέξει και κάποια εσπεριδοειδή. Θέλουμε να αξιοποιήσουμε ό,τι μπορούμε περισσότερο».

Οπως επισημαίνει από την πλευρά του ο κ. Νίκος Θυμάκης, γεωπόνος και πρόεδρος του Ελληνικού Συνδέσμου εξαγωγέων Φυτικού Υλικού, είναι ιδιαίτερα σημαντικό να πρυτανεύσει η φιλοσοφία της αξιοποίησης τέτοιων φυτών και να σταματήσει η ξύλευσή τους όταν ένα δημόσιο έργο καταστρέφει έναν ελαιώνα.

«Τα δένδρα αυτά, κάθε ηλικίας, είναι σημαντικό να διασώζονται. Σε πλατείες, αρχαιολογικούς χώρους, σημεία αναφοράς ή ακόμη και σε κατοικίες όπου το τοπίο μάς οδηγεί... Το παράδειγμα της μεταφοράς ελαιόδεντρων στο κέντρο της Αθήνας μάς κάνει να σκεφτούμε σε πόσα μέρη θα μπορούσαν να μπουν με γνώμη αρχιτεκτόνων τοπίου και γεωπόνων κηποτεχνών, με μέτρο, εκεί που θα είχε και σημειολογική αξία.

Για τη μεταφορά των δέντρων κινητοποιήθηκαν στρατιωτικά οχήματα καθώς το ελαφρύτερο ζύγιζε 7,5 τόνους

Σημαντικά δημοτικά ελαιο-πάρκα υπάρχουν σε Βαλένθια, Βαρκελώνη, Παλέρμο, Αντίμπ και αλλού. Πρόκειται για σοβαρές επαγγελματικές δουλειές με φιλοπεριβαλλοντικές, ιστορικές και πολιτιστικές προεκτάσεις. Η ελιά έχει τη θέση της στην ελληνική κηποτεχνία και οφείλουμε να τη χρησιμοποιούμε με όρους ειδικά τώρα που στις μελέτες διαχείρισης πάρκων τονίζεται η ενδημικότητα και η μεσογειακότητα στη χρήση φυτικού υλικού», λέει.

Η ΑΡΧΑΙΟΤΕΡΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
Ελιά 2.500 ετών στα Χανιά

Η αρχαιότερη ελιά του κόσμου βρίσκεται στην Ελλάδα. Είναι η ελιά στο χωριό Βούβες του Δήμου Κολυμπαρίου στα Χανιά, ηλικίας τουλάχιστον 2.500 ετών, με περίμετρο κορμού 12,5 μέτρα. Η αξία της είχε επισημανθεί για πρώτη φορά το 1922 από τον νομαρχιακό σύμβουλο της περιοχής Πολυχρόνη Πολυχρονίδη, ενώ το 1986 κηρύχτηκε διατηρητέο μνημείο της φύσης.

Το 2004 στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας ο πρώτος Μαραθωνοδρόμος είχε στεφθεί με κότινο φτιαγμένο από την ελιά αυτήν. Στην περιοχή έχουν εντοπιστεί και άλλες υπεραιωνόβιες ελιές που υποδηλώνουν την ύπαρξη αρχαίου ελαιώνα. Ο ακριβής προσδιορισμός της ηλικίας της δεν είναι εφικτός, αφού η μέθοδος των ραδιενεργών ισότοπων εφαρμόζεται στο καρδιόξυλο, το οποίο πλέον δεν υπάρχει λόγω της προχωρημένης ηλικίας του δέντρου. Εικάζεται, όμως, ότι μπορεί να φτάνει και τα 5.000 χρόνια...

«ΜΑΥΡΗ ΑΓΟΡΑ» ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ
Κλέβουν αρχαία δέντρα και τα πωλούν σε απίστευτες τιμές

Σε έξαρση βρίσκονται εδώ και μερικά χρόνια οι κλοπές ελαιόδεντρων αλλά και η πώλησή τους στη «μαύρη αγορά» σε χώρες όπως η Ιταλία, η Ισπανία, αλλά και η Παλαιστίνη. Αρχαία δέντρα από την περιοχή της Απουλίας πωλούνται, σύμφωνα, με μαρτυρίες, με τιμή εκκίνησης τις 15.000 ευρώ. Καταλήγουν συνήθως ως διακόσμηση σε πλούσιες βίλες της Βορείου Ιταλίας ή σε τουριστικά μέρη, ενώ βάσει δημοσιευμάτων στην Ανδαλουσία το 2005 πωλήθηκε ελιά έναντι σχεδόν 40.000 ευρώ.

Το 1999, σύμφωνα με τα στοιχεία που έχουν δημοσιευτεί, η τιμή ενός αιωνόβιου ελαιόδεντρου ξεκινούσε από τα 2.000 ευρώ, ενώ το 2008 η τιμή εκκίνησης είχε σχεδόν εξαπλασιαστεί. Τη χρονική περίοδο 2001-2005 στο Καστιγιόν της Βαλένθια υπολογίζεται ότι πουλήθηκαν 200 αρχαία ελαιόδεντρα της εποχής των Βησιγότθων, ενώ στη Γαλλία χωρικός πούλησε την 1.800 ετών ελιά του έναντι 25.000 ευρώ στον Βοτανικό Κήπο Led Jardins du Monde Royan - μετέπειτα Planet Exotic.

Οι ελιές πωλούνται ως έργα τέχνης, λόγω της ιδιαίτερης ομορφιάς που αποκτούν με το πέρασμα του χρόνου. Μάλιστα, όπως εξηγούν ειδικοί, τα αρχαία ελαιόδεντρα έχουν γίνει κάτι σαν αντίκες στους κύκλους της υψηλής κοινωνίας, καθώς το καθένα έχει μια ιστορία να διηγηθεί για πολιτισμούς και αυτοκρατορίες που άνθησαν και παρήκμασαν ενώ το δέντρο παρέμενε στη θέση του...

Για διακόσμηση
Σύμφωνα με τον κ. Θυμάκη, στη χώρα μας «δεν έχουν υπάρξει τέτοια κρούσματα αλλά και σε εισαγωγές δεν έχει παρατηρηθεί κάτι αφού τα πάντα γίνονται με τιμολόγια που αναγράφουν τις συγκεκριμένες ελιές. Ενα τέτοιο δέντρο δεν μπορεί να μετακινηθεί αλλιώς.

Στη χώρα μας, αν χρησιμοποιούνται κάπου τα υπεραιωνόβια ελαιόδεντρα, είναι για διακόσμηση, με ταυτόχρονη διάσωση, και αυτό είναι το ορθοπρακτικό πνεύμα. Επίσης για αποκατάσταση ελαιοτοπίου βασισμένη σε μελέτη αρχειακού υλικού, ως τοπόσημο σε χώρους ιστορικής σημασίας ή εμβληματικά σε «ελληνικό κήπο».

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΡΟΒΒΑ
ΦΩΤΟ: ΧΑΡΗΣ ΓΚΙΚΑΣ
 πηγη: ΕΘΝΟΣ

Σχετικα αρθρα:
 Προστασία από τον δάκο της ελιάς
Η Ελιά η Χρυσόφυλλη 
ΒΙΟΛΟΓΙΚΗ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ ΤΗΣ ΕΛΙΑΣ

ΕΛΙΑ~Διάφορα Παθογόνα Ελιάς

AΣΘΕΝΕΙΕΣ ΕΛΙΑΣ

ΕΠΟΧΙΚΕΣ ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ ΤΗΣ ΕΛΙΑΣ

Το σύγχρονο κλάδεμα της Ελιάς

Ελαιοκομία και περιβάλλον

Η ορθολογική λίπανση της ελιάς - Κανόνες συγκομιδής ελαιόκαρπου

ΒΙΟΛΟΓΙΚΗ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ ΤΗΣ ΕΛΙΑΣ

Βιοκαλλιέργεια της ελιάς

Η προσβολή των ελαιώνων της Ν. Ιταλίας από το βακτήριο Xylella fastidiosa και ο κίνδυνος εξάπλωσης του στις καλλιέργειες της Ελλάδας

Ελληνικό ελαιόλαδο: Η πραγματικότητα ίσως είναι διαφορετική από την εικόνα

Υπεραιωνόβιες ελιές «μετακόμισαν» στην Αθήνα

ΕΛΙΑ Η ΠΟΛΥΤΙΜΗ

ΝΕΟ LEADER ΓΙΑ ΑΝΕΡΓΟΥΣ ΚΙ ΑΓΡΟΤΕΣ ΣΤΟ Α' ΕΞΑΜΗΝΟ ΤΟΥ 2016

ΝΕΟ LEADER ΓΙΑ ΑΝΕΡΓΟΥΣ ΚΙ ΑΓΡΟΤΕΣ ΣΤΟ Α' ΕΞΑΜΗΝΟ ΤΟΥ 2016

Επιδοτήσεις σε μικρές επιχειρήσεις που θέλουν να κάνουν ξεκίνημα ή να εκσυγχρονίσουν τις ήδη υφιστάμενες που δραστηριοποιούνται στον αγροτουρισµό, την οικοτεχνία, τη βιοτεχνία και τις υπηρεσίες στις αγροτικές περιοχές της χώρας, θα χρηματοδοτεί το νέο Leader που ανοίγει μέσα στο α’ εξάμηνο του 2016.

Έτσι, έχει ξεκινήσει ήδη η διαβούλευση για την έγκριση µέχρι και 50 στρατηγικών τοπικής ανάπτυξης στις οποίες θα συμμετέχουν Δήµοι και Τοπικές Κοινότητες µέχρι 15.000 κατοίκους, ενώ προτεραιότητα για τις ιδιωτικές επενδύσεις θα έχουν οι αγρότες, άνεργοι και οι γυναίκες.

Σύμφωνα με το πρόγραμμα Leader που υλοποιείται στο πλαίσιο του προγράμματος Αγροτικής Ανάπτυξης θα επιδοτούνται επενδύσεις προϋπολογισμού έως 600.000 ευρώ.

Οι επιχειρήσεις που επιθυμούν να χρηματοδοτηθούν απο το πρόγραμμα Leader θα πρέπει να έχουν αντικείμενο ή να δραστηριοποιηθούν στους παρακάτω κλάδους:

- Μεταποίηση και συσκευασία αγροτικών προϊόντων
- Οικοτεχνία
- Επιχειρήσεις παροχής υπηρεσιών
- Επιχειρήσεις παραγωγής ειδών διατροφής µετά την α΄ µεταποίηση
- Χώροι εστίασης και αναψυχής
- Επιχειρήσεις καταλυμάτων
- Επιχειρήσεις εναλλακτικού τουρισμού
- Τουριστικά γραφεία

Επιλέξιμες δαπάνες

Οι δαπάνες που θα καλύπτει το Leader θα είναι οι εξής:

- Δαπάνες κτιριακών εγκαταστάσεων, όπως οικοδομικών εργασιών κ.λπ.
- Δαπάνες διαµόρφωσης του περιβάλλοντος χώρου προκειμένου να ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις λειτουργίας της επιχείρησης.
- Δαπάνες αγοράς νέου µηχανολογικού εξοπλισμού.Περιλαμβάνονται οι δαπάνες µεταφοράς και εγκατάστασης.
- Δαπάνες αγοράς λοιπού εξοπλισμού απαραίτητου για τη λειτουργία της επιχείρησης και αγοράς οχημάτων για τις επιχειρήσεις εναλλακτικού τουρισμού.
- Γενικές δαπάνες συνδεόμενες µε τα ανωτέρω όπως, αµοιβές µηχανικών και συµβούλων.
- Δαπάνες προβολής και προώθησης, όπως η έκδοση διαφημιστικών φυλλαδίων.
- Δαπάνες αγοράς ειδικών επαγγελματικών µέσων µεταφοράς προϊόντων και πρώτων υλών.
- Δαπάνες για την κάλυψη του κόστους µελέτης-εγκατάστασης συστημάτων διασφάλισης ποιότητας και ποιοτικών σημάτων και πιστοποίησης.

Τα είδη των τροφίμων:

Α) Προϊόντα δηµητριακών, ιδίως απλά αρτοσκευάσματα (π.χ. παξιμάδια κ.τ.λ) και ζυμαρικά
Β) Προϊόντα φυτικής προέλευσης µε ή χωρίς γλυκαντικές ύλες, ιδίως γλυκά κουταλιού, µαρµελάδες, κομπόστες , ζελέ φρούτων, παστέλια µε ξηρούς καρπούς, πετιμέζι , µουσταλευριά.
Γ) Προϊόντα µε παρθένα ελαιόλαδα και διάφορα αρωματικά φυτά, µπαχαρικά, αιθέρια έλαια, χυμούς φρούτων κ.α. τρόφιμα σε συσκευασία έως δύο (2) λίτρων.
∆) Προϊόντα διατηρημένα µε αλάτι, ξύδι και λάδι τρόφιμα φυτικής προέλευσης, ιδίως ελιές και προϊόντα ελιάς αλείμματα, τουρσιά, σάλτσες.
Ε) Προϊόντα διατηρηµένα µε ξήρανση τρόφιμα φυτικής προέλευσης, ιδίως φρούτα και λαχανικά, ξηροί καρποί, όσπρια, αρωματικά φυτά.
ΣΤ) Προϊόντα µε µέλι και ξηρούς καρπούς, αποξηραμένα φρούτα, µαστίχα, κρόκο κ.α. τρόφιμα
Ζ) Γαλακτοκομικά προϊόντα, όπως τυρί, βούτυρο, γιαούρτι - 

Πηγή: http://www.kalimera-arkadia.gr/theseis-ergasias/item/45864-neo-programma-epidotiseon-leader-gia-anergous-agrotes-kai-gynaikes.html

5 ετή πτυχία και το μέλλον

Το ζήτημα του πτυχίου και των σπουδών μας είναι πολύ σημαντικό για τα αντικείμενα που διακονούμε.

Νομίζω θα είναι χρήσιμο για τον καθένα μας να ξεχωρίσουμε κάποια σχετικά πράγματα, τα οποία ΔΕΝ υπήρχαν όταν εμείς σπουδάσαμε.

1)      Από τις αρχές της δεκαετίας του ’90 και κυρίως κατά τη «15ετία της ευδαιμονίας» (1996-2009) ιδρύθηκαν στη χώρα άπειρα πανεπιστήμια και «πανεπιστήμια», πρακτικά τουλάχιστον 1 σε κάθε πρωτεύουσα Νομού. Το συνολικό – μέσο επίπεδο των εισαχθέντων, των αποφοίτων, των διδασκάλων και των καθηγητών δεν έχει καμία σχέση με αυτά που γνωρίσαμε εμείς, πόσο μάλλον ο κος Σπαντιδάκης. Βεβαίως, έχουμε πολλά καλά πανεπιστήμια και εξαιρετικούς αποφοίτους και καθηγητές. Αλλά ταυτόχρονα έχουμε και στρατιές «πτυχιούχων» που μπήκαν με … 3 στα 20, δεν κατανοούν γιατί το χ=ψ/ζ ισοδυναμεί με το ζ=ψ/χ (αυτό αποτελεί πραγματική εμπειρία μου) και βεβαίως, όπως κάθε σωστός νεοέλληνας ζητούν δικαιώματα με βάση το «χαρτί» που τους δόθηκε.

Το γιατί επικράτησε αυτή η λαϊκίστικη και εξωπραγματική λογική του «να μπορεί ο καθένας να πάρει ένα πτυχίο στον τόπο του» (που δυστυχώς φαίνεται πως υιοθετούσε και ο «πρώτη φορά αριστερά» Κουράκης – για τη «2^η φορά αριστερά» δεν ξέρω ακόμα), δεν είναι του παρόντος. Πάντως, κατά τη γνώμη μου δυστυχώς οδήγησε πολλά πανεπιστημιακά τμήματα και σε εκτεταμένα φαινόμενα νεποτισμού και ευνοιοκρατίας στις επιλογές στις θέσεις διδασκόντων και –κατά άμεση συνέπεια- στη μείωση της εξωστρέφειας και της επαφής με τη ζώσα παγκόσμια πραγματικότητα.

2)      Από το 1999 (τουλάχιστον) πολλές χώρες της Ευρώπης έχουν κινηθεί εθελοντικά και έξω από νομοθετικές επιταγές σε μία κατεύθυνση «ομογενοποίησης» των συστημάτων 3βάθμιων σπουδών τους, έτσι ώστε να μπορούν μεταξύ τους να «επικοινωνούν» σε επίπεδο γνώσεων – δεξιοτήτων και αγοράς εργασίας. «Να συγκρίνονται, να είναι συμβατά και να είναι συναφή» (τα πτυχία). Η διαδικασία αυτή είναι η «Διαδικασία της Μπολόνιας» η οποία έχει μετεξελιχθεί και ενσωματωθεί στον «Ευρωπαϊκό Χώρο Ανώτατης Εκπαίδευσης - ΕΧΑΕ». Στη διαδικασία συμμετέχουν 48 χώρες, μέχρι και το Καζακστάν. Η διαδικασία αυτή περιλαμβάνει πολλά πράγματα, μεταξύ των οποίων την Εσωτερική & Εξωτερική Αξιολόγηση της 3βάθμιας εκπαίδευσης, την απόδοση Διδακτικών Μονάδων (credits) στα μαθήματα, την στόχευση ΣΤΟ ΤΙ ΕΧΕΙ ΜΑΘΕΙ Ο ΦΟΙΤΗΤΗΣ και όχι σκέτα στο φόρτο διδακτέας ύλης, κλπ. ΠΟΛΥ ΚΑΤΑΤΟΠΙΣΤΙΚΟ σχετικά είναι το 2^ο Κεφάλαιο (σελίδες 43-62) της έκθεσης που βρίσκετε στο: http://www.tovima.gr/files/1/2013/10/23/vivlio_ekthesis_2012-2013.pdf

Για τους πολύ αριστερούς εδώ, να σημειώσω προκαταβολικά ότι είναι ξεκάθαρα μία φιλελεύθερη πολιτική που στοχεύει στην κινητικότητα των εργαζομένων. Παρόλα αυτά, με δεδομένα τα δικά μας κουσούρια, συνιστά μεγάλο θετικό βήμα «αστικού εκσυγχρονισμού». Η Ελλάδα υπέγραψε τη σχετική σύμβαση το 1999 με τον Γ. Αρσένη (κυβέρνηση Σημίτη). Έκτοτε, σωστά (πρέπει να) επιδιώκουμε να μεταρρυθμιζόμαστε και να συμμετέχουμε στη διαμόρφωση του ΕΧΑΕ, ούτως ώστε να εξελισσόμαστε στα Πανεπιστημιακά πράγματα τουλάχιστον παράλληλα με … την Αλβανία, το Καζακστάν, κλπ…

Ένα από τα στοιχεία της Διαδικασίας της Μπολόνιας είναι η κατεύθυνση προς τη διάρθρωση της 3βάθμιας εκπαίδευσης σε 3 επίπεδα. Α) Πτυχίο, Β) Μεταπτυχιακό, Γ) Διδακτορικό. Δηλαδή η διαδικασία της Μπολόνιας δεν προβλέπει «5ετές Ενιαίο και Αδιάσπαστο Δίπλωμα Μεταπτυχιακού Επιπέδου». Αν και η ίδια η Διαδικασία δεν αναφέρεται -νομίζω- σε χρόνια σπουδών, καταλαβαίνω ότι κατά κανόνα εφαρμόζεται ως Α:3+Β:2+Γ:3 έτη.

Η χώρα μας δεν είναι η μόνη που έχει σπουδές 5ετούς φοίτησης. Και η Μπολόνια «δεν είναι υποχρεωτική», δεν είναι νόμος. Όμως βάζει στόχους (π.χ. το 90% των πτυχίων να ακολουθούν τις προβλέψεις της). Άλλες αναπτυγμένες χώρες (Γερμανία, Σουηδία, κλπ) έχουν 5ετή πτυχία. Κάποια από αυτά τα σπάνε πλέον, άλλα δεν θέλουν. Αυτό που φαίνεται πως είναι -γενικά- εξαίρεση είναι τα 5ετή πτυχία μηχανικών. Και ίσως είναι σήμερα εντελώς πρωτότυπη παγκοσμίως η ενιαία 5ετής φοίτηση στα δικά μας γεωπονικά & δασολογικά αντικείμενα (ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΝΑ ΜΕ ΔΙΟΡΘΩΣΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΕΑΝ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΤΟ ΑΝΤΙΘΕΤΟ).

Σχετικές με τούτο το σημείο 2) παραπομπές (είναι χαρακτηριστικό πόσα λίγα μπορεί κανείς να βρει στα Ελληνικά…):

-          Η 3βάθμια εκπαίδευση στη Σουηδία. Φαίνεται ότι υπήρχαν τα 5ετή και πως σπάνε κάποια από αυτά, στο:https://en.wikipedia.org/wiki/Education_in_Sweden#Higher_education

-          Η επίσημη ιστοσελίδα των «Διαδικασία Μπολόνιας» / «Ευρωπαϊκός Χώρος Ανώτατης Εκπαίδευσης»:http://www.ehea.info/. Δυστυχώς θα βρείτε πολλά εδώ αν ξέρετε Βοσνιακά, Κοσοβάρικα, Αλβανικά, κλπ, αλλά δεν θα βρείτε τίποτα στα Ελληνικά…

-          Η σελίδα της Wikipedia για την «Διαδικασία Μπολόνιας»: https://en.wikipedia.org/wiki/Bologna_Process. Εννοείται ότι δεν θα βρείτε τίποτα στα Ελληνικά…

-          Στα Ελληνικά μπορείτε να διαβάσετε από τούτα εδώ:

http://ec.europa.eu/education/policy/higher-education/bologna-process_el.htm

http://eur-lex.europa.eu/legal-content/EL/TXT/?uri=URISERV%3Ac11088

http://www.phl.uoc.gr/dialogue/B12.pdf

http://kp.kanep-gsee.gr/sitefiles/diaviou/prwth/Diadikasia-Bologna.pdf

-          Τέλος, σχετικό είναι και ετούτο το -καινούργιο για μένα- φρούτο: Αρχή Διασφάλισης και Πιστοποίησης της Ποιότητας στην Ανώτατη Εκπαίδευση (ΑΔΙΠ), http://www.hqaa.gr/gr/index.php

3)      Παράλληλα, αλλά εντελώς ανεξάρτητα από τη Μπολόνια-ΕΧΑΕ, υπάρχει μία παγκόσμια διαδικασία (που τελικά σχετίζεται με αυτό που λέγεται Εθνικό Πλαίσιο Προσόντων) και η οποία είναι μία παγκόσμια προσπάθεια ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΤΑΞΙΝΟΜΗΣΗΣ ΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ. Η διαδικασία αυτή έχει τη βάση της στην ανάγκη συγκρίσιμων στατιστικών (βεβαίως και αυτή προκύπτει από την παγκοσμιοποίηση).

Την διαδικασία αυτή την τρέχει η UNESCO (!). Βάσει αυτής, αποδίδεται ένας αριθμός σε κάθε «Επίπεδο» εκπαίδευσης. Ησχετική ονοματολογία λέγεται ISCED (International Standard Classification of Education). Από εδώ προκύπτει ότι π.χ. το Διδακτορικό είναι ΕΠΙΠΕΔΟ 8, το Bachelor είναι ΕΠΙΠΕΔΟ 6, κλπ. Η εφαρμογή της διαδικασίας αυτής είναι ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ για την Ελλάδα και για όλες τις χώρες της ΕΕ (με π.χ. τον Κανονισμό 912/2013).

Το ISCED μπαίνει και σε ταξινόμηση ανάλογα με το αντικείμενο των σπουδών. Η ονοματολογία αυτή –που είναι παγκοσμίως πια ο μπούσουλας των πτυχίων- έχει ΠΟΛΥ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ γιατί βλέπει κανείς π.χ. ότι α) η Αρχιτεκτονική Τοπίου και η Τεχνολογία Τροφίμων είναι κλάδοι της Μηχανικής, β) αντίθετα η διαρρύθμιση δημόσιων Πάρκων και κήπων είναι αντικείμενο της Γεωργίας – Horticulture, γ) επίσης η «Γεωργική Βιοτεχνολογία» μάλλον μπαίνει στις «επιστήμες Ζωής», δ) για τους δασολόγους, η «διαχείριση φυσικών πάρκων» δεν είναι αντικείμενό του Forestry  αλλά των Natural sciences. Και άλλα τέτοια.

Δείτε σχετικά : http://www.uis.unesco.org/Education/Pages/international-standard-classification-of-education.aspx και ιδιαίτερα τααρχεία «Fields of Education and Training 2013 (ISCED-F 2013) – Detailed field descriptions» και ISCED 2011. ΑΥΤΑ ΤΑ ΑΡΧΕΙΑ ΕΜΕΝΑ ΜΟΥ ΑΝΟΙΞΑΝ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ως προς το "που πηγαίνουν τα πτυχία". Π.χ. το Γεωργικής Οικονομίας ... δεν φαίνεται να πάει πουθενά... ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ ας με διορθώσει κανείς εδώ αν ξέρει κάτι παραπάνω! 

4)      Τέλος, στην ΕΕ τρέχει από το 2004 και μία επιπλέον διαδικασία «ομογενοποίησης»: είναι η επιταγή για τη θέσπιση ενός Εθνικού Πλαισίου Προσόντων (NQF) όλων των βαθμίδων εκπαίδευσης, το οποίο να είναι συμβατό με το Ευρωπαϊκό Πλαίσιο Προσόντων (EQF). Τούτο είναι «υποχρεωτικό», με την έννοια ότι αποτελεί ενεργή πρωτοβουλία της ΕΕ βάσει Σύστασης του Κοινοβουλίου & Συμβουλίου (βλ. https://ec.europa.eu/ploteus/documentation και http://eur-lex.europa.eu/legal-content/EL/TXT/?uri=celex:32008H0506(01) ).

Στα πλαίσια αυτά, η χώρα μας υπέβαλε το 2014 το Εθνικό Πλαίσιο Προσόντων. Σχετικά επίσημα βρίσκει κανείς εδώ:http://www.nqf.gov.gr/index.php και εδώ: http://proson.eoppep.gr/el .

Όπως θα δείτε, το πτυχίο όλων των ΤΕΙ είναι αδιακρίτως στο ίδιο Επίπεδο (6) με το 5ετές των Γεωπόνων & Δασολόγων. Το Επίπεδο 7 είναι για Master. Δηλαδή σήμερα ΤΕΙ+Master > Γεωπονική αλλά και ΤΕΙ+Master = ΓΠΑ+ Master.

Τώωωωωωρα ξεκινούν τα ζόρικα… Στα πλαίσια του Ελληνικού Πλαισίου Προσόντων, για τα επίπεδα 6, 7, 8 υπάρχει γενικώς … δημόσια σιγή.

-          Η σχετική Έκθεση Αντιστοίχησης του ΕΠΠ στο EQF υποτίθεται εγκρίθηκε με επιδοκιμασίες αρχές του 2014 (Αρβανιτόπουλος ΥΠΕΠΘ) αλλά… η ΕΕ ακόμα δεν την έχει αναρτήσει στην ιστοσελίδα της.

-          Παρότι το EQF επιτρέπει εντός των Επιπέδων να υπάρχει διαφοροποίηση και ιδιαίτερα ανάλογα των Διδακτικών Μονάδων (credits), στο δικό μας ΕΠΠ δεν βλέπουμε μέχρι σήμερα δημοσιευμένη καμία διαφορά των ΤΕΙ-ΑΕΙ-ΑΕΙ 5 ετούς φοίτησης.

-          Σε πρόσφατη έκθεση για την εξέλιξη της Διαδικασίας της Μπολόνια, η Ελλάδα φαίνεται πως ΔΗΛΩΝΕΙ ότι την έχει εφαρμόσει ΓΙΑ ΟΛΕΣ τις ειδικότητες (ακόμα και για Κτηνιάτρους!!!). Βλ. http://www.ehea.info/Uploads/SubmitedFiles/5_2015/132824.pdf

-          Οι Μηχανικοί προσπαθούν εδώ και χρόνια να περάσουν το "5ετές αδιάσπαστο πτυχίο+μεταπτυχιακό" αλλά δεν τα καταφέρνουν, παρότι έχουν πάντα 2-3 υπουργούς που είναι του ΕΜΠ. Θυμάμαι τη Διαμαντοπούλου να λέει ότι "δεν είναι συμβατό με τη Διαδικασία της Μπολόνιας". Από όλα όσα διάβασα, είμαι σίγουρος ότι αυτό δεν ισχύει. ΑΡΑ το μόνο που μένει ως (θετική) υπόθεση είναι ότι πάμε και το προτείνουμε στους "έξω" κι αυτοί μας λένε κάτι του στυλ "πάτε καλά? από πότε χρειάζεται κάποιος να σπουδάσει 5 χρόνια για να γίνει Αρχιτέκτονας? Το ότι τους φορτώνετε με άσχετα μαθήματα για να τους δώσετε περισσότερα επαγγελματικά δικαιώματα, εμάς δεν μας αφορά..." Ή κάτι ανάλογο...

  

ΤΙ ΣΗΜΑΣΙΑ ΕΧΟΥΝ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΓΙΑ ΕΜΑΣ;

1)   Αν το δικό μου πτυχίο των 5 ετών και δυσκολίας να μπω-βγω από το Πανεπιστήμιο, θεωρηθεί ίδιο με το 4ετές της Ολλανδίας (πόσο μάλλον με το 3,5 ετών όλων των ΤΕΙ), ΠΡΟΦΑΝΩΣ υπο-αναγνωρίζονται οι ικανότητές και οι γνώσεις μου. Και στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό αν θέλω να πάω να δουλέψω.

2)   Προφανής λύση είναι να θεωρηθεί το 5ετές πτυχίο «Ενιαίο και Αδιάσπαστο Δίπλωμα Μεταπτυχιακού Επιπέδου» και να ενταχθεί στο Επίπεδο 7. Τούτο είναι εφικτό στα ανωτέρω πλαίσια. Για παράδειγμα, το κάνει η Κροατία όπως αναφέρει στη δική της Έκθεση Αντιστοίχισης με το EQF (βλέπε σελ. 35 στο: https://ec.europa.eu/ploteus/sites/eac-eqf/files/CROQF_Referencing_and_SelfCertification_Report.pdf ) όπου αναφέρει: «Integrated undergraduate and graduate university programmes - first andsecond cycle programmes (integrirani preddiplomski i diplomski sveučilišni studij) - normally last for five or six years in which studentsrespectively accumulate a minimum of 300 ECTS».

3)   Παρότι τα Master είναι πράγματι χρυσοφόρα «φάμπρικα», τούτο ισχύει και για τα Πολυτεχνεία. Άρα, κατά τη γνώμη μου, το ΕΜΠ-ΤΕΕ θορυβείται για κάποιο λόγο. Ζώντας με μηχανικούς, αισθάνομαι ότι ο λόγος είναι ότι βλέπει τα Επαγγελματικά δικαιώματα των αποφοίτων του να διαβρώνονται. ΔΥΣΤΥΧΩΣ δεν βλέπω ανάλογη έγνοια από τα Γεωπονικά Πανεπιστήμια για τους αποφοίτους τους.

4)   Η σύνδεση του «υποχρεωτικού Master» με την εκπόνηση Διδακτορικού δεν μου κολλάει ως λόγος μη-ενδιαφέροντος των γεωπονικών πανεπιστημίων. Διδακτορικά κάνουν λίγοι και πρακτικά η επιλογή είναι του Καθηγητή. Το Επίπεδο 7 είναι αναγκαία αλλά όχι ικανή συνθήκη.

5)   Παρότι γκρινιάζουμε για το ΓΕΩΤΕΕ, είναι γεγονός ότι το παρακολουθεί το θέμα και μάλιστα είναι το μόνο μέλος της CEDIAπου το έχει «σηκώσει» (βλέπε http://www.cedia.eu/en/home/european_qualifications_framework.htm )

6)   Νομίζω ότι είναι καιρός τα Γεωπονικά Πανεπιστήμια μαζί με το ΓΕΩΤΕΕ να κάνουν μία μόνιμη συνεργασία που να βασίζεται στα μελλούμενα παγκοσμίως, στην αγορά και στις πραγματικές ανάγκες που διακονούμε. Και να μη φοβούνται ούτε αλλαγές ούτε αξιολογήσεις. Τις οφείλουν και σε εμάς και στο μέλλον τους και κυρίως στην υπηρεσία των εφαρμοσμένων επιστημών που διδάσκουν.

Αν τα 5ετή γεωπονικά πτυχία είναι πράγματι μοναδικότητα και η εκτίμηση είναι ότι δεν πετυχαίνουμε να τα κάνουμε επιπέδου 7, μήπως να πετύχουμε Επίπεδο 7 για όσα δόθηκαν και να πάμε σε διαδικασία Μπολόνιας από εδώ και πέρα; (φαντάζομαι ισχύει το ίδιο και για τις δασολογικές, αλλά δεν μου πέφτει λόγος)

Αν το Τμ. Βιοτεχνολογίας ή το Γεωργικής Οικονομίας δεν θέλει –και ίσως δεν μπορεί πια ένεκα των παγκόσμιων μεταβολών στη γνώση- να βγάζει Agronomists, μήπως είναι καιρός το ΓΠΑ να κάνει ότι έκανε το Wageningen πριν από 6-7 χρόνια; Δηλαδή να μετασχηματιστεί σε ένα καλό (έστω μικρό) Πανεπιστήμιο «Γεωργικής Παραγωγής, Μηχανικής & Περιβάλλοντος»; Να προτείνω και τίτλο; The Botanikós University of Athens...

Μιχάλης Αναστασιάδης

Γεωπόνος ΓΠΑ Τμ. Αξιοποίησης Φυσικών Πόρων & Γεωργικής Μηχανικής

MSc Περιβαλλοντικής Πολιτικής & Διαχείρισης

εργ. Δ. Σπάρτης

Σπάρτη

κιν. 69 79 59 09 23
πηγη : Φορουμ ΠΕΕΓΕΠ