Στη χώρα μας οι βραχόκηποι αυτού του τύπου συνήθως δεν καταλαμβάνουν μεγάλη έκταση, με εξαίρεση ορισμένων που κατασκευάζονται σε αρκετά νησιά των Κυκλάδων, ωστόσο αποτελούν σημείο ιδιαίτερης ομορφιάς τόσο στους ιδιωτικούς κήπους όσο και σε δημόσια πάρκα ή εξωτερικούς και ημιυπαίθριους χώρους κτηριακών εγκαταστάσεων.
 |
| κακτοειδη σε ημιυπαιθριο χωρό (κατασκευη ΤΟΠΙΟΔΟΜΗ) |
Στους ιδιωτικούς κήπους οι βραχόκηποι με τα παχύφυτα και τους κάκτους τοποθετούνται στις γωνίες του κήπου προσθέτοντας ενδιαφέρον στα τελειώματα του χλοοτάπητα. Στους εξωτερικούς χώρους κτηριακών εγκαταστάσεων, κατασκευάζονται βραχόκηποι αυτού του τύπου σε άμεση επαφή με το κτήριο, έτσι ώστε να το διακοσμούν με τη διακριτική και ταυτόχρονα επιβλητική ομορφιά τους και να το ενοποιούν με το γύρω αστικό περιβάλλον.
 |
| είσοδος βιλλας στο Μύκονο(κατασκευή ΤΟΠΙΟΔΟΜΗ) |
Το χρώμα στους βραχόκηπους αυτού του τύπου δίνεται κυρίως από το διαφορετικό χρώμα του φυλλώματος των επιλεγμένων φυτών και σπανιότερα από την ανθοφορία τους. Επίσης σημαντικό ρόλο στην τελική εμφάνιση του βραχόκηπου έχουν και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του κάθε φυτού χωριστά (υφή και διάταξη φυλλώματος, σχήμα, μέγεθος, χρώμα και διάταξη αγκαθιών). Στην κατασκευή βραχόκηπων με κάκτους και παχύφυτα πρέπει να δίνεται ιδιαίτερη προσοχή στην αποστράγγιση, καθώς τα φυτά αυτά αρκούνται σε μικρά ποσά υγρασίας και ζημιώνονται από την περίσσεια της. Σε ότι αφορά το χώμα του βραχόκηπου, αυτό θα πρέπει να είναι ελαφρύ και αμμώδες κατάλληλο για κάκτους, ενώ τα βαριά και αργιλώδη εδαφικά μείγματα θα πρέπει να αποφεύγονται.
Σε βραχόκηπους στη χώρα μας συνήθως συναντάμε παχύφυτα και κάκτους όπως:
- Εχινόκακτος Echinocactus grusonii, Cactaceae
- Αθάνατος Agave Americana, Agavaceae
- Αλόη Aloe vera,
- Οπούντια Opuntia sp., Cactaceae
- Φραγκοσυκιά Opuntia ficus indica, Cactaceae
- Crassula sp., Crassulaceae
- Sedum sp.
πηγη gardenguide
Από προσωπική πείρα εκτιμώ ότι οι οπούντιες, αναφέρομαι στις 2-3 πολύ κοινές ποικιλίες του είδους Opuntia microdasys, δεν θα έπρεπε να φυτεύονται δίπλα σε άλλα παχύφυτα επειδή είναι πολύ επεκτατικές και ταυτόχρονα δύσκολα διαχειρήσιμες. Τα αγκάθια τους είναι μικρά μεν απίστευτα ενοχλητικά δε. Ομως είναι ιδιαίτερα εμφανίσιμα φυτά και ακόμη περισσότερο όταν είναι ανθισμένα. Αν μπορεί κανείς να εξασφαλίσει ότι θα βρίσκονται περιορισμένες σε έναν χώρο περίκλειστο από βράχια (για παράδειγμα) τότε μπορούν να σταθούν σε έναν βραχόκηπο. Πάντως ακόμη και εκεί το ξερίζωμα αγριόχορτων ανάμεσά τους είναι δύσκολη υπόθεση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ αθάνατος είναι καλή περίπτωση, αρκεί να ξεριζώνει κανείς μεγάλο μέρος από τις άφθονες παραφυάδες του.
Οι αλόες, όχι μόνον η Aloe vera, αλλά και άλλα είδη όπως τα Aloe saponaria, Aloe arborescens είναι επίσης βολικά φυτά, αρκεί να ελέγχει κανείς την επέκτασή τους και να μη ... χιονίσει. Το τελευταίο ισχύει και για τις διάφορες κρασούλες και τα σέδα (Sedum), αν και κάποια απ' αυτά τα καταφέρνουν καλά με το κρύο.
Η φραγκοσυκιά εδώ και πάρα πολλά χρόνια ευδοκιμεί στους «βραχόκηπους», δηλαδή τις ξερολιθιές της Μάνης και όχι μόνον. Στον κήπο πάντως θέλει έλεγχο η ανάπτυξή της.
Ο εχινόκακτος είναι πολύ καλή περίπτωση, γιατί είναι συμμαζεμένο φυτό και ανθεκτικό στην παγωνιά.
Πλέον αυτών έχω διαπιστώσει ότι πάνε καλά σε κήπους, το κερί (Cereus peruvianus), διάφορα είδη φερόκακτου (Ferocactus) και αγαύης (Agave victoria-reginae, A. nigra κ.ά.) αρκεί να μην τα αφήσεις να θεριέψουν. Τα σεμπερβίβα (Sempervivum) τέλος, είναι μεν μικρά και διακριτικά αλλά αντέχουν καλά και στο κρύο και στη ζέστη και όταν βρεθούν πολλά μαζί είναι ιδιαίτερα εμφανίσιμα.
ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΠΟΛΥ ....ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΉ ΑΝΑΛΥΣΗ
ΑπάντησηΔιαγραφή