Το κόκκινο σκαθάρι των φοινικοειδών (Rhynchophorus ferrugineus)

 Το κόκκινο σκαθάριτων φοινικοειδών (Rhynchophorus ferrugineus) έχει καταστεί παγκόσμια ο σημαντικότερος εχθρός για τους φοίνικες.

 Από τέλη του 1990, στις χώρες της Ανατολικής Μεσογείου,  αποτελεί σοβαρό εχθρό κυρίως των Phoenix dactyliphera και  P. canariensis,  της χουρμαδιάς και του καλλωπιστικού φοίνικα.

Η ζημιά στους φοίνικες προκαλείται από τις προνύμφες και γίνεται αντιληπτή πολύ μετά από την προσβολή. Από τη στιγμή που παρατηρούνται τα πρώτα συμπτώματα της προσβολής συνήθως η κατάσταση είναι εκτός ελέγχου και οδηγεί στο θάνατο του φυτού.

Αντιμετώπιση

Η πρόταση της NOVAGRICA για ολοκ ληρωμένη διαχείριση:

1. Η χρησιμοποίηση φερομονικών παγίδων (για σύληψη του τελειου εντόμου) για πρόληψη και προστασία σε συνδυασμό με
2. τους εντομοπαθογόνους νηματώδεις σε περιπτώσεις διαπιστωμένης προσβολής (για θανάτωση των προνυμφών),
3. Δενδροχειρουργική για τον καθαρισμό …και
4. Εγκεκριμένα φυτοπροστατευικά όταν η χρήση των νημωτωδών δεν είναι εφικτή.

αποτελεί την πλέον αξιόπιστη και βιολογικά αποδεκτή λύση. 

Φερομονικές παγίδες: αξιόπιστη λύση για τη μείωση του πληθυσμού

Η μέθοδος χρησιμοποιείται σε πολλές χώρες με υψηλό ποσοστό προσβολής.  Σε ειδικά διαμορφωμένες παγίδες προσαρτώνται εξατμιστήρες της φερομόνης του εντόμου για τη σύλληψη αρσενικών και θηλυκών  ατόμων.

Οι παγίδες  τοποθετούνται ανάμεσα στούς φοίνικες στο έδαφος ή σε ύψοςόχι πάνω από 1.5 m.  Η διάρκεια ζωής των εξατμιστήρων είναι περίπου 2 μήνες. Για λόγους πρακτικότητας αλλά και καλαισθησίας η  προτείνουμε την “Pitfall Trap”, στις οποίες ο εξατμιστήρας εκτός από τη φερομόνη του εντόμου περιέχει και συνεργιστικές ουσίες που μιμούνται την οσμή του φυτού αυξάνοντας σημαντικά την προσελκυστικότητα.

Βασικό πλεονέκτημα είναι ότι στους προτεινόμενους εξατμιστήρες η διάρκεια ζωής τους μπορεί να ρυθμιστεί  με ακρίβεια από δύο έως έξι μήνες ενώ δεν χρησιμποποιούνται κομμάτια του φυτικού ιστού.

    Η χρήση εντομοπαθογόνων νηματωδών και μικροβιακώνπαραγόντων είναι βιολογικά ασφαλείς μέθοδοι και εφαρμόζονται  με αρκετή επιτυχία. Παράγοντες που επηρεάζουν την αποτελεσματικότητά τους είναι η παθογένεια του μολύσματος, η βιωσιμότητά του κάτω από ακραίες περιβαλλοντικές συνθήκες, η μεταδοτικότητά του κλπ.

Η εφαρμογή τους  γίνεται τοπικά με έγχυση του διαλύματος των νηματωδών απευθείας στη βάση της στεφάνης του φοινικοειδούς.

Εφαρμόζονται μέχρι 25 εκατομμύρια νηματώδεις ανά φοινικοειδές ανά μήνα (ανάλογα με το μέγεθός του).

Οι νηματώδεις μπορούν να επιβιώσουν μέσα στον ψευδοκορμό για τρεις με τέσσερις εβδομάδες και εφόσον υπάρχουν προνύμφες, νύμφες ή ακμαία του εντόμου οι νηματώδεις πολλαπλασιάζονται επιτυχώς αυξάνοντας έτσι την αποτελεσματικότητα του μολύσματος.

Μελέτες έχουν δείξει ότι τα ακμαία είναι σχετικά ανθεκτικότερα στους νηματώδεις. Επίσης, όταν εγκαταλείψουν το δένδρο διασπείρονται σε μεγάλη έκταση όπου δεν είναι εύκολη η επαρκής κάλυψη της περιοχής με νηματώδεις. Το κενό αυτό μπορούν και καλύπτουν οι φερομονικές παγίδες  συλλαμβάνοντας τα έντομα (κυρίως τα θηλυκά) που θα μπορούσαν να  προσβάλουν νέους φοίνικες.

 Όταν η θερμοκρασία δεν επιτρέπει την χρήση τους…    Η χημική αντιμετώπιση συνίσταται σε εγχύσεις εντομοκτόνων απευθείας μέσα στον ψευδοκορμό. Όμως θανατώνονται μόνο οι προνύμφες που έρχονται σε επαφή με το εντομοκτόνο.

Εντομοκτόνα και ΕΠΝ.  Eίναι αξιοσημείωτο ότι πολλά χημικά εντομοκτόνα είναι συμβατά με τη χρήση εντομοπαθογόνων νηματωδών (chloropyrifos και endosulfan) ενώ άλλα (imidacloprid και tefluthrin) δρουν ακόμη και συνεργιστικά με τους ΕΠΝ εναντίον των επιβλαβών εντόμων

Πηγή: NOVAGRICA

για πληροφορίες στο 2106017403  και www.bioprasino.gr