Αγκινάρα η άγρια (cynara cardunulus)

Άγρια αγκινάρα (γαιδουράγκαθο)

Αγκινάρα η άγρια (cynara cardunulus)

           Πέρα από την ήμερη αγκινάρα που έχουμε γράψει για την καλλιέργεια της σημαντική είναι και η άγρια αγκινάρα  το γνωστό γαιδουράγκαθο. Όλα τα είδη αγκινάρας τα χρησιμοποιούσαν οι αρχαίοι σαν αφροδισιακά. Είναι πολύ ανθεκτικά στην ξηρασία ενώ είναι και πολυετή και πολλαπλασιάζονται εύκολα με παραφυάδες. Τα εδώδιμα τμήματα είναι τα λουλούδια που τα μαζεύουμε πολύ πριν ωριμάσουν.

                  Έχει πολλές θεραπευτικές ιδιότητες όπως τονωτική για το συκώτι, βελτιώνει την ικανότητα ανάπλασης του αίματος, διουρητική, είναι πηγή βιταμινών όπως Α, Β, C, ιχνοστοιχείων όπως Ca, P, K αντιοξειδωτικών όπως β.καροτένιο, φλαβονοειδή και μία σειρά άλλων. Σημαντική είναι η συμβολή του και στα πρωιμα στάδια Διαβήτη Υπάρχει η μελέτη του Ε. Πλιακή «Επίδραση της cynara cardunulus στα μεσογειακά επίπεδα βιοχημικών δεικτών»(καρδιαγγειακές παθήσεις). Στην Κρήτη την γεύονται και ωμή με λαδάκι και λεμονάκι για μεζέ τσικουδιάς.

                 Η καλλιέργειά της δεν ζητά τίποτα παρά μόνο πολλαπλασιασμό με παραφυάδες τον Οκτώβριο.  Αυτές φύονται με τα πρωτοβρόχια, τα συλλέγουμε και έχουμε νέα φυτά αγκινάρας. Την ξηρή περίοδο το υπέργειο τμήμα της αγκινάρας ξεραίνεται  και επιβιώνει το υπόγειο με την βάση του βλαστού να έχει τους νέους βλαστοφόρους οφθαλμούς που θα εξελιχθούν στις παραφυάδες. Δεν αντέχουν τον παγετό και οι καλύτερες ανθοκεφαλές για γεύμα παράγονται σε θερμοκρασίες πάνω από 15 °C. Πάνω από 20 °C  σκληραίνουν  . Προτιμά έδαφος με καλή στράγγιση, γόνιμο .

Τάτσης Κώστας - Γεωπόνος.

www.bioprasino.gr