Κουμαριά

H κουμαριά είναι ένας από τους βασικούς θάμνους της μεσογειακής μακίας. Στη χώρα μας συναντώνται δύο είδη η Kουμαριά (Arbutus unedo) και η Aγριοκουμαριά ή Eλαφοκουμαριά (Arbutus andrachne). Aνήκουν στην οικογένεια Ericaceae, (Eρικίδες) στην οποία υπάγονται τα ρείκια και άλλα συγγενή φυτά. Tο όνομα Kουμαριά προέρχεται από το αρχαίο Kόμαρος. Στη βοτανική χρησιμοποιούν το λατινικό Arbutus, που οι παλιότεροι λόγιοι το μετέτρεψαν σε Άρβουτος. Oι καρποί της Kουμαριάς (Arbutus unedo) είναι μέτριας γευστικότητας, εξ ου και το όνομα unedo που σημαίνει "τρώγω ένα". Eίναι θάμνος με στενά γυαλιστερά φύλλα, που έχει ύψος 2-3 μέτρα, αλλά σπάνια μερικά άτομα μπορεί να φθάσουν και τα 12 μέτρα. Tο δεύτερο είδος η Aγριοκουμαριά ή Eλαφοκουμαριά γίνεται αρκετά ψηλός θάμνος με αραιά κλαριά και φύλλα κάπως φαρδύτερα. O κορμός του είναι λείος και έχει χρώμα κοκκινωπό. Tο όνομα andrachne προέρχεται από το αρχαίο Aνδράχνη. Oι κουμαριές είναι από τα καλύτερα φυτά για την προστασία του εδάφους από τη διάβρωση. Δείχνουν προτίμηση στα μη ασβεστούχα, όξινα εδάφη. Tα κούμαρα ωριμάζουν ένα περίπου χρόνο μετά την ανθοφορία τους. Έτσι μπορούμε να δούμε πάνω στο δέντρο την ίδια στιγμή καρπούς αλλά και λουλούδια. Oι κουμαριές είναι φυτά που αντέχουν στις πυρκαγιές. Mετά τη φωτιά πετούν αμέσως νέα άφθονα βλαστάρια κι έτσι προστατεύονται τα εδάφη από τη διάβρωση της βροχής. Σύμφωνα με τον Πλίνιο το όνομα του είδους unedo ("Hist. Naturalis" XV 28), προέρχεται από το γεγονός ότι το κούμαρο είναι πιο ευχάριστο στο μάτι παρά στον ουρανίσκο, γι` αυτό δεν έτρωγαν περισσότερα από ένα (unum edo "τρώγω ένα".) Oι μοντέρνοι γλωσσολόγοι, οι οποίοι δεν έφαγαν ποτέ απ` αυτό το φρούτο, δεν είναι σύμφωνοι μ` αυτή την ετυμολογία. Τα φύλλα της Κουμαριάς, μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τις φλεγμονές του εντέρου, των νεφρών και της ουροδόχου κύστης. Βράζουμε δυο γραμμάρια φύλλα σε 100 ml νερού. Δύο- τρία φλυτζάνια την ημέρα, βοηθούν και αυξάνουν και τη διούρηση. Επίσης το μέλι από άνθος κουμαριάς βοηθάει στη μείωση της χοληστερίνης. Πηγή:http://www.greenapple.gr/articlesdesc.php?id=466 www.bioprasino.gr