Πολίτες μετατρέπουν αστικούς χώρους σε λαχανόκηπους

Της Ζωγιας Kουταλιανου

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ. Διατροφικά σκάνδαλα, αλλά και ακρίβεια ταλαιπωρούν τους σύγχρονους καταναλωτές, προκαλώντας αμφιβολίες για την ποιότητα των μαζικά παραγόμενων τροφίμων που καταναλώνουμε έναντι συχνά ιδιαίτερα δυσανάλογου τιμήματος. Στη Θεσσαλονίκη, όμως, ορισμένα «παιδιά της πόλης», μολονότι δεν σχετίζονται με τη γεωργία, επιχειρούν να λύσουν τον «γόρδιο δεσμό» καλλιεργώντας οι ίδιοι τα δικά τους οπωροκηπευτικά εντός και πέριξ της πόλης και καταθέτοντας έτσι μια εναλλακτική πρόταση για την αξιοποίηση των λιγοστών αστικών και περιαστικών εκτάσεων που έχουν απομείνει αδόμητες.
Συμβολικό ενοίκιο

Η νέα πρωτοβουλία πολιτών, που βρίσκεται ακόμη εν τη γενέσει της και δεν διαθέτει προς το παρόν τίτλο, αλλά ξεπήδησε μέσα από το δίκτυο των «Ομοτράπεζων» –αποτελείται από παραγωγούς και καταναλωτές οι οποίοι στοχεύουν στην αδιαμεσολάβητη προμήθεια αξιόπιστης τροφής– καλεί όσους ενδιαφέρονται σε σχετική συνάντηση στα τέλη του μήνα, με απώτερο στόχο να προωθήσουν την πρακτική των «αστικών αγρών». Πρόκειται για την παραχώρηση μικρών τεμαχίων γης μέσα ή γύρω από τις πόλεις, εκ μέρους της Tοπικής Aυτοδιοίκησης, έναντι συμβολικού ενοικίου στους κατοίκους της περιοχής, για να καλλιεργήσουν τα δικά τους λαχανικά και φρούτα.

Η ιδέα δεν είναι καινοφανής, καθώς σε Ευρώπη και ΗΠΑ ακολουθείται εδώ και περισσότερα από 150 χρόνια, όπως σημείωσε στην «Κ» ο συνταξιούχος καθηγητής Αγροτικής Κοινωνιολογίας ΑΠΘ κ. Γ. Δαουτόπουλος. Κατά τον ίδιο, οι ΟΤΑ μπορούν να επιλέξουν δημοτικές εκτάσεις, να τις προετοιμάσουν κατάλληλα για αγροτική καλλιέργεια και να προσφέρουν προς ενοικίαση τεμάχια 100-200 τ. μ., υπό την προϋπόθεση των εδαφολογικών και ατμοσφαιρικών αναλύσεων που θα διασφαλίσουν πως το συγκεκριμένο κομμάτι αστικής γης είναι κατάλληλο για γεωργική καλλιέργεια.

«Πρόκειται για μια σοβαρή εναλλακτική πρόταση για την αξιοποίηση του λιγοστού ελεύθερου χώρου που έχει απομείνει στις πόλεις και γύρω από αυτές», τόνισε ο κ. Φ. Φωτόπουλος, εκ των πρωτεργατών της προσπάθειας και συντονιστής του δικτύου των «Ομοτράπεζων». Κατά τον ίδιο, η καλλιέργεια αστικών λαχανοκήπων αποτελεί για ορισμένους διασφάλιση της επιβίωσής τους, δεδομένης της αυξημένης ανεργίας, για άλλους εξασφαλίζει το δικαίωμά τους να παράγουν τη δική τους τροφή χωρίς να εξαρτώνται από ένα απρόσωπο σύστημα, ενώ για πολλούς εγγυάται ποιοτική διατροφή. Η συλλογική καλλιέργεια σε αστικούς κήπους στις περιφέρειες των πόλεων κατά τα ευρωπαϊκά και αμερικανικά πρότυπα διαδραματίζει και παιδαγωγικό ρόλο, σύμφωνα με την κ. Δημ. Φωτίδου που μετέχει στη νεότευκτη πρωτοβουλία. «Μας διδάσκει να σεβόμαστε την τροφή μας και το περιβάλλον, αλλά και σωστές καταναλωτικές συνήθειες», παρατήρησε η 55χρονη λογίστρια που στο παρελθόν καλλιεργούσε τα ζαρζαβατικά της στο αγρόκτημα της Αμερικανικής Γεωργικής Σχολής, στο πλαίσιο δεκαετούς προγράμματος ενοικίασης τεμαχίων γης. Σήμερα, πάντως, περισσότερα από 50 άτομα ετησίως παρακολουθούν το εκπαιδευτικό πρόγραμμα ενηλίκων της Σχολής, όπου σε οκτώ στρέμματα διδάσκονται επί 14 εβδομάδες πώς να καλλιεργούν οπωροκηπευτικά, την τρούφα, το αμπέλι.

Στην Αθήνα, στο μεταξύ, οι σχετικές πρωτοβουλίες πολιτών έχουν προχωρήσει στη διεκδίκηση χώρων εντός της πόλης, όπως στην περίπτωση του πάρκου «Αντ. Τρίτση» και του Χαλανδρίου, ενώ η Πρωτοβουλία Πολιτών για Αυτοδιαχειριζόμενο Αγρό στο πρώην Ελληνικό Αεροδρόμιο επιχειρεί την εξασφάλιση χώρου για καλλιέργεια από πολίτες.


ΠΗΓΗ: ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
www.agri.gr